NT - 25.07.1985, Qupperneq 5

■ Ein síðasta myndin tekin af Escort
Ásgeirs Sigurðssonar áður en hann
varð eins og stærri myndin sýnir.
grími þá öllum lokið sem hafði pínt
hvern orkudropa út úr vélinni sem
búið var að aka á þriðja hundrað
þúsund kílómetra. Reyðfirðingarnir
Guttormur og Sigmar urðu bensín-
lausir rétt frá enda síðustu sérleiðar,
náðu að klára á hámarkstíma dottnir
úr góðri stöðu. Auk annars sprakk
nokkrum sinnum, álfelga brotnaði,
og týndist, stýrisendi brotnaði og
fleira. Peir héldu þó gleði sinni gegn
um þykkt og þunnt félagarnir og
byrja bara að gera við fyrir Ljómann.
Þeir sem duttu út voru Júlíus og
Frans á Lödu með bilað rafkerfi,
Birgir og Gunnar á Cortínu sem fór
ekki í gang eftir hádegishlé, Óskar og
Ragnar á Renault sem datt ofan í
skurð á þokunni á Vaðlaheiði, Auð-
unn og Hilfligtínnur sem misstu vélina
á fyrstu sérleið. Að því var skaði og
virðist óheppnin leggja Auðunn í
einelti.
Nýliðarnir Guðmundur og Þórir
sprengdu einhver ósköp af dekkjum
áður en þeir lentu á steini og beygluðu
framstell Mözdunnar sinnar.
Árni Árna og Dröfn háðu harða
keppni við Steingrím og Svafar um
hrakfallaverðlaunin. Sýnishorn:
Fyrsta sérleið kláruð í gufumekki,
vélin virðist vera að gefa sig. Botninn
fer úr bensíntanknum, plastbrúsi not-
aður í staðinn. Gormskál á fram
„strött“ brotnar af svo gormurinn
liggur á dekkinu. Til að redda sér til
baka yfir Reykjaheiðina taka þau
gorminn úr og hefla þannig veginn
með hjólið upp í bretti. Á síðustu leið
hverfa svo síðustu vatnsdroparnir aft-
ur af kælikerfinu, vélin hitnar svo að
hún festist rétt fyrir endanum.
Rallleiðir í grennd við Húsavík eru
viðkvæmar fyrir veðri og hreinlega
eyðilagði vatnsveðrið stóra hluta
Reykjaheiðar og Hvammsheiðar.
Seinni daginn var málum bjargað
með því að aka versta kafla Reykja-
heiðar sem ferjuleið en mikil óánægja
var samt meðal keppenda vegna leið-
anna.
Allt gekk þetta þó upp, miklu baHi
slegið upp á Hótelinu um kvöldið þar
sem Hjólbarðahöllin hlaut liðsverð-
launin, heimamannaverðlaunin Þor-
steinn Ingason og Svafar Gestsson og
verðlaun fyrir A flokk, (flokk 6)
Óskar og Arni Óli.
Á.A.
missa þó ekki móðinn bræðurnir
heldur ætla að fá 100 hestafla keppnis-
vél fyrir næsta sumar.
Eiríkur Friðriksson var illa fyrir
kallaður ralldagana og nú gekk ekkert
upp, góðu taktarnir úr Grófarrallinu
fjarri sprungin dekk og vesen og
kláruðu þeir Þráinn elleftu.
Brynjólfur Júlíusson er óvanur
Escortnum sem þeir Ólafur Ingi voru
að fá sér en gekk þó ágætlega þrátt
fyrir sprungin dekk og aðra óáran.
Utslagið gerði þegar bíllinn drap á sér
rétt frá lokum síðustu sérleiðar og fór
ekki í gang fyrr en Guttormur og
Einardrógu þá.
Hrakfallasaga Steingríms Ingason-
ar og Svafars Gestssonar er löng og
litrík og hefst þegar fíni tjúnnaði
Datsuninn hans Steingríms átti að
fara út úr skúrnum að morgni rall-
dagsins þar sem unnið hafði verið í
honum undanfarna sólarhringa.
Gleymdist að herða róna sem heldur
knastástrissunni og fór vélin í spað.
Gamla hróið hans Svafars stóð heima
hjá honum, talinn ónýtur, en var
reistur við þröngvað í gang þótt hann
væri enn þreyttari en ósofnir öku-
mennirnir. Fimm sinnum sprakk, og
á einni leiðinni ók Eiríkur aftan á
þegar þeir voru að reyna að víkja á
sérleið en runnu niður í veg fyrir
Eika.
Þegar keppninni var lokið og tekist
hafði að skríða í mark við illan leik
þorðu viðgerðarmennirnir loks að
segja að þeir hefðu ekki átt hedd-
pakkningu og þess vegna notað
gamla! Ekki nóg með það, heldur
slitið einn heddboltann! Var Stein-
Fimmtudagur 25. júlí 1985 13
■ Suðurnesjabræðurnir Ólafur og Þröstur komu aftur á óvart með góðum tímum sem ekki sást á aksturslaginu.
■ Þorsteinn Ingason gasast gegnum beygju upp á Vaðlaheiðina, hvert hestafl nýtt eins og hægt er keppnina út í
gegn.
■ Jón Ragnarsson og sonur þeysa gegn um þokuna. Sé grannt skoðað sést hnausstór hnullungur hendast undan
Escortinum afanverðum, ekki sá eini.
■ Ævar og Ægir lími nú vængi á Subaruinn og snúi sér alfarið að fluginu. Þeir eru vanir!