NT - 24.11.1985, Blaðsíða 6

6
vil ég segja...
Ég á afmæli í október og
þá varö ég 10 ára. Ég hafði
lengi suðað í mömmu og
pabba að gefa mér skauta,
en þau sögðu alltaf að þeir
væru svo dýrir að ég fengi
þá bara kannski í jólagjöf.
Þess vegna varð ég svo
hissa þegar ég fékk skauta
frá þeim í afmælisgjöf.
Ég er oft búin að máta þá
en ég hef ekki farið á skauta
inn í Reykjavík ennþá á
stóru Tjörnina þar. En ég á
heima í Norðurbænum í
Hafnarfirði og um daginn
fór ég niður að Læknum í
Hafnarfirði, hann er rétt hjá
kirkjunni og þar renndi ég
mér allan daginn. Það er
alveg ofsalega gaman að
renna sér á skautum. Ég
datt oft en meiddi mig
ekkert. Það var fullt af
krökkum og nokkrir krakkar
úr mínum bekk. Við fórum
í eltingaleik og svo drógum
við hvort annað á treflum
og renndum okkur í langri
halarófu.
Mig langar svo í lokin að
segja frá því hvað kom fyrir
rétt áður en ég fór heim.
Það kom ekki fyrir mig held-
ur strák sem ég þekki.
Hann erekki í mínum bekk.
Hann renndi sér of nálægt
vök sem er rétt við brúna
og datt ofan í lækinn. Hann
hefði ekkert þurft að verða
rennandi blautur því það er
svo grunnt en honum brá
svo mikið að hann datt
kylliflatur og þess vegna
varð hann allur gegnblaut-
ur. Honum varð alveg
svaka kalt og það stoppaði
bíll og tók hann upp í og
hefur sjálfsagt ekið honum
heim.
Ég ætla aldrei að fara
nálægt vökinni því ég vil
ekki fara svona eins og
þessi strákur.
Jæja, ég vildi bara segja
ykkur frá þessu. Kannski
skrifa ég meira seinna.
Guðrún Kristín
í Norðurbænum í
Hafnarfirði.
Það vantar greinilega nokkra múrsteina til að fylla upp í gatið,
ekki satt! En hvað vantar marga?
(Svar aftast).
Það var 21. júlí að maður steig í fyrsta sinn fæti á tunglið. En
hvaða ár var það?
(Lausn aftast).
}