NT - 20.12.1985, Blaðsíða 18
flokksstarf
Jólatréskemmtun
Freyjukonur Kópavogi halda jólatréskemmtun laugardaginn 28. desember i
Hamraborg 5, Kópavogi kl. 3.30. Vinsamlegast pantiö miöa sem fyrst í símum
43420,43054 og 42014
Alþýðusamband
íslands
auglýsir eftir ritstjórnarfulltrúa til að sjá um útgáfu
VINNUNNAR
málgagns sambandsins.
Óskað er eftir starfsmanni í hlutastarf. Viðkomandi þarf
að hafa reynslu af blaðaútgáfu og geta hafið störf sem
allra fyrst.
Fyrsta verkefnið er að undirbúa breytingar á blaðinu
samhliða nýju átaki til að auka útbreiðslu þess.
VINNAN á að koma út mánaðarlega 1 .-5. hvers mánað-
ar.
Umsóknarfrestur er til 7. janúar 1986. Frekari upplýsing-
ar eru veittar á skrifstofu Alþýðusambandsins. Sími
83044.
ALÞÝÐUSAMBAND ÍSLANDS
DRAUMA
dansdúkkan
sem dansar þrjá dansa
Verð aðeins kr. 1.295.-
*
Ódýrustu
snjóþoturnar:
Litlar............... kr. 369.-
Stórar .............. kr. 570.-
m/bremsum............ kr. 699.-
Stýrisþotur ......... kr. 2.295.-
Enn eru til leikföng á gömlu verði
Sparið þúsundir og kaupið
jólagjafirnar tímanlega
Póstsendum
LEIKFANGAHÚSIÐ
Skólavörðustíg 10 s. 14806
r Föstudagur 20. desember 1985 18
L Lesendur hafa ordid
Myndabók um
íslenska hestinn
Ilestar
Höfundar: Sigurgeir Sigurjónsson
Ijósmyndari, Ragnar Tómasson
hestamaöur og Kristín l'orkelsdóttir
hönnuöur. Útgefandi: YSJA.
■ ..f>etta átti að verða óður til ís-
lenska hestsins", segir í formála
bókarinnar. Skemmst er þar frá að
segja að þar sem Ijósmyndir Sigur-
geirs Sigurjónssonar eiga í hlut, hef-
ur tekist að yrkja þann óð. Engin
myndanna er lcleg, örfáar miðlungi
góðar, margar ágætar og inn á milli
cru perlur, listaverk scni brenna sig
inn í vitund skoðandans.
Stökur Jóns bónda Sigurðssonar í
Skollagróf, þess löngu landskunna
hagyrðings, eru næstbesti kafli bók-
arinnar. Vísurnar eru vel gerðar og
áferðafállegar, cn skáldskapur höf-
undar rís hvergi í hæðir á borð við
snilld Ijósmyndarans.
Hönnun Kristínar Þorkelsdóttur
er talsvert lífleg, þó einföld og skipu-
leg.
Textinn höfðaði minnst til mín.
Nú mun um áratugur vera liðinn
síðan hugmyndin að útgáfu þessarar
bókar varð til. Undirritaður átti þess
kost um tveggja til þriggja ára bil að
fylgjast með framvindu undirbún-
ings undir útgáfuna og skoða Ijós-
myndirnar sem teknar voru. Sumar
myndanna fylltu hug minn þeirri
hrifningu, sem aðeins listavcrk ná að
skapa. Hjá Sigurgeiri fer saman, að
mínu viti, næmt og listrænt auga fyrir
myndefninu og tæknileg þekking á
tækjunum sem hann vinnur með<
þannig verður fagþekkingin lista-
manninum tæki til fyllri sköpunar.
í upphafi hélt ég að ætlunin væri
að gefa út hreina listaverkabók, þar
sem aðeins fegurstu myndirnar yrðu
prentaðar, með álíka listrænum
texta og öðrum búningi í samræmi
viö það. Sú varð ekki raunin á. held-
ur var valið að ..segja sögu íslenska
hestsins, greina frá kostum hans og
varpa Ijósi á sérkenni þessa harðgera
og fótfima snillings scm á engan sinn
líka meðal hesta heimsins," eins og
segir í formála.
Vafalaust eru góð rök l'yrir þeirri
uppbyggingu sem valin var, en óneit-
anlega varð ég fyrir nokkrum von-
brigðum þegar bókin kom fyrir mín
augu, enda er myndvalinu sniðinn
miklu þrengri stakkur en clla. Ég
sakna sumra myndanna sem ég sá
áður, cn aðrar minna góðar hafa
komið í staðinn. Bcstu myndir Sig-
urgeirs eru þær sem verða til í leik
hans að ljósi og formi, samanber
myndina af Nös á bls. 70 og 71 og
nokkrar aðrar. en hefðu mátt vera
fleiri.
Margir liafa áður tekið sér fyrir
hendur að segja sögu íslenska
hestsins. Sú saga er löng og ströng og
verður sjálfsagt seint fullsögð.
Myndirnar í þessari bók cru gott inn-
legg í þá sögu og gömlu myndirnar
fremst og aftast vega þar þungt.
Augljóslega varð sagan ekki sögð
með Ijósmyndun á tíu ára bili, eftir
að hesturinn hætti að vera orkugjafi
og samgöngutæki landsmanna.
Vfsur Jörts í Skollagróf eru, eins
og fyrr sagði, vel gerðarog hugguleg-
ar. Ein þótti mér þó skera sig úr sem
lakari en hinar. Sú er um einfara utan
vegar, á bls. 111, en hún fékk nokk-
uð annan hljóm, þegar ég var upp-
lýstur um að knapinn á myndinni
væri alþingismaðurinn og ritstjórinn
Ellert Schram.
Hönnun bókarinnar er lík því sem
títt er um uppsetningu myndabóka
og heildarsvipur hennar er góður. Þó
er ckki fallegt fyrir minn smekk, að
láta myndir „blæða", sem kallað er,
þ.e. að láta myndina þekja alla síð-
una. Nokkuð er um að myndir blæði
í þessari bók og held ég að flestar
þeirra hefðu notið sín betur með
hvítán ramma umhverfis.
Myndatextar eru flatir og hafa lít-
ið gildi. Að öðru leyti er textinn upp-
lýsandi fyrir þá sem lítið cða ekkert
jrekkja til hestsins okkar og segir
höfundurinn ótrúiega mikinn hluta
sögunnar í svo stuttu máli, á ís-
lensku, dönsku, ensku og þýsku.
Hér skal staðar numið og hætt að elta
ólar við það sem undirrituðum þykir
að betur hefði mátt fara, en ítrekað
það seni fyrr var látið að liggja; bók-
in Hestar er falleg myndabók um ís-
lenska hestinn og á köflum listræn.
Hún er mjög eiguleg og því góð gjöf
íslenskum jafnt sem útlendum
vinum.
Sigurjón Valdimarsson
Brautryðjendasögur
Kristín Rjarnadóttir.
Reyndu það bara.
Rætt við 7 konur.
Bríet. Bókaforlag.
■ Hér er rætt við konur sem hafa
valið sér viðfangsefni sem fáar konur
fcngust við á undan þeim. Þar er um
að ræða stýrimann, sorphreinsun-
armann, prófessor, húsgagnasmið,
söðlasmið, vélstjóra og fangavörð.
Við þetta kvenfólk er spjallað um
lífsviðhorf þeirra. Þar kemur margt
fróðlegt fram og víst er ómaksins
vert að hlusta eftir því sem þær hafa
að segja. Það er leið til að skilja
samtíð sína betur.
Að sjálfsögðu vildi margur gera
sínar athugasemdir við ýmislegt hjá
þessum konum ef tækifæri væri til að
spjalla við þær. Svo er jafnan ef geði
er blandað. Enginn víkkar sinn sjón-
deildarhring án þess að kynnast við-
horfum annarra.
Kristín hefur svo sem vera bar gert
það sitt hlutverk að koma á framfæri
viðhorfum þessara kvenna sem hver
um sig er í hópi brautryðjenda á sínu
sviði. Að vísu er rétt að geta þess að
sú sem er „öskukarl" eða vinnur við
sorphreinsun er ekki ákveðin að gera
það sér að ævistarfi. Til þess þarf
heldur ekki neina sérmenntun eða
próf.
Ekki skal því neitað að ég tel eðli-
legt að verkaskipting milli kynja sé sú
að annað kynið sé miklu fjöl-
mennara í ýmsum störfum en hitt.
Karlkynið er yfirleitt burðameira
hvað sem hver segir og þá er eðlilegt
að það sé haft til hliðsjónar þegar
verkum er skipt. Það er skynsamleg
verkstjórn. Hins vegar eru mörg
störf þannig að konum er engin of-
raun að stunda þau enda þótt fáar
hafi unnið þau til þessa.
Væri enginn munur á atgjörvi kynj-
anna hlyti það að vera hrein fásinna
að hafa sérstaka kvennakeppni t.ci. í
frjálsum íþróttum.
Þeir sem langt muna minnast trú-
lega flestir einhverra kvenna sem
höfðu gáfu og náttúru til að vera góð-
ir smiðir eða vera hlutgengar í
„karlastörfum" á öðru sviði. Og víst
ber að fagna því að nú er frjálsræðið
meira í reynd þegar valin er atvinna.
H.Kr.