Morgunblaðið - 11.09.2004, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. SEPTEMBER 2004 D 3
börn
Kennari: Þegar þú geispar, áttu
að setja hendina fyrir munninn!
Nemandi: Ha! Og verða bitinn?!
Kennari: Af hverju ertu svona
sein?
Nemandi: Fyrirgefðu, ég svaf yfir
mig.
Kennari: Hvað? Þarftu líka að
sofa heima hjá þér?
Sonur: Ég get ekki farið í skólann
í dag. Mér líður ekki vel.
Faðir: Hvar líður þér illa?
Sonur: Í skólanum!
Mamma: Ég frétti að þú hefðir
skrópað í skólanum til að fara í
fótbolta.
Sonur: Nei, ég hef fisk til að
sanna það!
Nemandi (í síma): Sonur minn er
mjög kvefaður og kemst ekki í
skólann í dag.
Skólaritari: Hver er það sem
hringir, með leyfi?
Nemandi: Það er pabbi minn!
Pabbi: Hvernig finnst þér að
ganga í skóla?
Dóttir: Mér finnst fínt að ganga í
skólann og líka heim til baka, en
þess á milli leiðist mér!
Anna: Kennarinn minn er alltaf
að tala við sjálfan sig. En þinn?
Óli: Já, hann heldur víst að við
séum að hlusta.
– Og farðu svo beina leið heim úr
skólanum!
– Ég get það ekki. Ég bý hinum
megin við hornið.
Að vera tossi í skóla er eins og að
nota kreditkort: Gaman núna –
borga seinna!
Hlæðu og bekkurinn hlær með
þér – en þú getur setið einn eftir!
A
nna bylti sér í rúminu.
Hún gat ekki sofnað.
Þetta hafði áreiðan-
lega verið ömurlegasti
dagurinn í lífi hennar.
Allt hafði verið hræðilegt.
Fyrst datt hún á svelli á leið-
inni í skólann. Jón Emil stal
frá henni nestinu í hádeginu.
Kata sagðist frekar vilja vera
besta vinkona Sóleyjar en
hennar. Hún sem hafði ætlað
að heimsækja ömmu á spít-
alann eftir skóla, þorði það
ekki. Ætli hún myndi ekki
bara deyja? Það væri eftir öllu.
Í staðinn gekk hún heim, en
hitti auðvitað akkúrat á stríðn-
isgengið í 6. bekk sem fór að
elta hana og kasta í hana snjó-
kúlum. Síðan sprungu pylsurn-
ar sem hún hitaði sér í ör-
bylgjuofninum og tölvan fraus.
Hjálp! Hvað er í gangi? hugs-
aði Anna. Liggur einhver bölv-
un á mér?
En hvað var nú þetta?
Skyndilega heyrði hún eitt-
hvert þrusk. Hún stökk út að
glugganum. Voru þetta helvítis
6. bekkingarnir enn að elta
hana? Úti var ekkert að sjá
nema myrkrið og skafrenning-
inn á götunni sem glitraði á í
birtunni af ljósastaurnum.
Ah! Aftur heyrði hún þrusk-
ið og nú fyrir aftan sig. Hún
sneri sér snökkt við og svip-
aðist um. Allt var á sínum stað
í herberginu. Litirnir í rusla-
hrúgu á skrifborðinu. Voru
þeir að renna til með tilheyr-
andi þruski? Bækurnar og
Andrésblöðin í óreglulegum
stöflum í hillunum. Þar virtist
ekkert hafa hreyfst. Eldgaml-
ar dúkkur í kremju undir fata-
hrúgu á gólfinu. Voru þær að
reyna að skríða undan hrúg-
unni?
Ah! Þar heyrðist þruskið
aftur! Anna stífnaði upp. Nú
vissi hún hvaðan það kom. Frá
gamla fataskápnum. Hún gekk
hægum og varfærnum skrefum
yfir að skápnum. Hún andaði
ótt og títt og fannst hún heyra
hjartað í sér slá. Ég verð að
vera hugrökk, sagði hún í lág-
um hljóðum. Hún opnaði skáp-
inn varlega, en um leið og
ískraði í, sá hún hreyfingu inni
í skápnum. Hjálp! Hún skellti
hurðinni aftur.
Hvað var nú þetta? Og hvað
á ég að gera? hvíslaði hún titr-
andi röddu, en heyrði það
varla svo hátt sló hjartað.
Hvað á ég að gera? Fara að
grenja? Nei. Hlaupa út? Nei.
Anna beit á jaxlinn. Ég verð
að vera hugrökk, sagði hún
upphátt við sjálfa sig og svipti
upp skáphurðinni …
Keðjusagan Anna steytir hnefann – Vertu með!
Hvað gerist svo?
… þeir eru eitthvað svo einmanalegir. Hverju eru þeir eiginlega
búnir að týna? Að því kemstu fljótt ef þú bara tengir saman
punktana frá 1–75.
Ha ha ha!
Sturlað
skólastuð
Aumingja
sjóræningjarnir …
Hvar á að koma blátt og hvar rautt?
Litið Leðurblökumanninn
ÞESSI karlabolluklúbbur er í megrunar-
keppni. Nú eru þeir að vikta sig og sá sem er
léttastur vinnur. En hver sýnist þér vera
þyngstur? Smávísbendingar: Hann er með
gleraugu, engan hatt og í svörtum skóm.
Lausn á öftustu síðunni.
Hver er þyngstur?
Því ráðið þið – eða allavega eitt ykkar. Sendið fyrir miðvikudaginn
15. september inn ykkar framhald á barn@mbl.is, merkt „keðjusag-
an“. Munið að senda einnig nafn, aldur og heimilisfang, því höfundur
þess framhalds sem valið verður til birtingar í næsta blaði fær
geisladiskahulstur frá Moggabúðinni. Upp með ímyndunaraflið!
Hvað gerist svo?