Sunnudagsblaðið - 07.11.1965, Qupperneq 2

Ég sá þa ö Öi 1 löyi röi þa d |
— Húðarigning. Haustrigning með sunnan-
skítkasti og látum. Angistarsvipur á fólkinu, sem
er að berjast suður Lækjargötuna og í ganginum
hjá Nýja Bíó standa tvær smátelpur með sígar-
ettur og þykjast vera stórar. Maður missir af
sér hattinn í Austurstræti og litli blaðasalinn í
skotinu hjá Reykjavíkurapóteki nær í hattinn og
maðurinn gefur honum tíkall. Ungu stúlkurnar
reyna að hemja regnhlífarnar og maðurinn í
Landsbankanum, sem fer alltaf á morgnana yfir
götuna í morgunkökið verður að hlaupa yfir
Austurstrætið' á rauðu ljósi til að blotna ekki
og í Listamannaskálanum er Kjarvalssýning og
stór pollur í einu horninu.
Það verða allir að spekingum, þegar þeir koma
inn á málverkasýningu, t. d. uppgjafapresturinn
með aldamótahattinn, sem stóð á miðju gólfi
með happdrættissýningarskrána vafða upp í kíki
um leið og hann dró augað, sem liann kíkti með
í pung og romsaði yfir fylgikonu sinni alls konar
málaravísindum allt frá Rafael til Piccaso. Nú
og svo konan, sem leit út fyrir að hafa staðið
í tuskubúð síðan fyrir fyrra stríð, sem rak nefið
í eitt máJverkið og sagði: „Nei sko, hér er and-
Iit.” Fólkið „sér” allt mögulegt í myndunum á
Kjarvalssýningunni og kaupmaðurinn, sem selur
kjötið á Laugaveginum sagði, að ein myndin væri
skrambi góð, enda væri fullt af blómum og svo-
leiðis drasli í klettunum.
Þau scm eiga að erfa landið koma á sýninguna
og rcka upp 'gól og trufla spekingslegt fólkið í
því að „sjá” eitthvað út úr myndunum, og mað-
urinn sem situr við dyrnar sussar á bítlafólkið
og þá hlær allur skarinn. Það er nærri eins mikið
landslag í gólfinu á sýningarsalnum eins og á
myndunum á veggjunum, bæði fjöll og dalir og
myndarstöðuvötn. Nú er vitað mál, að við ís-
lendingar erum öðrum þjóðum meiri höfðingjar
í lund og þess vegna ætlum við að sýna átt-
ræðum listmeistara þá einstöku rausn að bjóða
honum lcigufrítt hús á nesinu litla og lága og má
vænta þess, að hann geti^flutt í það einhvern
tíma áður en liann nær næsta tugnum. Þá verður
líka kannske komin fin sýningarhöll á borgartún-
ið, hans Geirs, þar sem spariræðurnar hans njóta
sín betur en í kumbaldanum við hliðina á Al-
þingishúsinu.
Það er annars afskaplega skrýtin innréttingin
í stjórnmálakörlunum, sem hvorki höfðu cyru né
hjörtu, þegar aldinn, íatækur listmeistari gaf
aleigu sína til byggingar sýningarhúss í þeirri
von að það gæti ýtt við ráðamönnum, — að þeir
skuli hafa geð í sér til að halda þessum sama
listmeistara veizlur, slá bumbur, skrifa marga
dálka í bjöðin sín, Jnrópa húrra me'ð glös i hönd-
0
0
liggja undir eyðileggingu í liriplekum fúahjalli
við Austurvöll, sem gamansamir gárungar hafa
kallað Listamannaskála
Bíleigendur eru mæddir þessa dagana, síðan
glaðningurinn um vonina í hækkuðum benzin-
skatti kom frá fjármálaráðherra en þó hefur víst
bílasala aldrei gengið fjörugar fyrir sig en nú
— og sýnir það, að enn lifa bjartsýnismenn meðal
þjóðarinnar, en ekki eintómir svartsýnishlúnkar,
sem ekkert gera annað en barma sér og væla,
þegar stjórnvöld sýna rögg og frábært ímyndun-
arafl í uppfundningu nýrra skatta. Það hlýtur
annars að vera nægilegt efni í dálaglega dokt-
orsritgerð fyrir einhvern lögspekinginn að telja
upp hina ýmsu skatta, sem lagðir hafa' verið á
hér sl. 30 árin.
Fundahöld á Suðurnesjum item samþykktir
vegna tollsins, sem á að leggja á þá, sem aka
steinsteypta veginn þangað í framtíðinni. En vel
á minnzt, er þessi blessaði tollur ekki nokkur
trygging fyrir því, að Suðurnesjamenn fái að
vera einir um þennan vegarspotta sinn og þá
líkur til þess að hann megi endast þeim um all
langt skeið?
Þeir í Mjólkursamsölunni og Kassagerðarmenn
eru komnir í hár saman út af umbúðunum-um
mjólkina og sýnist sitt hvorum og það sem verst
er — er það, að báðum virðist eitthvað mis-
lagðar hendur í venjulegum reikningi, þ.e.a.s.
samlagningu og margföldun og nálgast það jafn-
vel prósentureikning stjórnmálamanna, þegar
þeir standa frammi f.vrir þjóðinni og segja að 1%
sé sama og 20% eða eitthvað álíka. En væri ann-
ars nokkur ókurteisi að varpa fram þeirri spurn-
ingu, hver hefur umboðið fyrir bannsettar hyrn-
urnar, sem eru sannast sagna í meðallagi vin-
sælar.
Fuglar verða mikið á dagskrá Alþingis á kom-
andi vetri en nú er það ekki rjúpan heldur ólukk-
ans gæsin, sem þingmenn eiga að spreyta sig á.
Sagt er að hlakki í gæsaskyttum og byssukaup-
menn cigi góða daga. ' V
En í alvörunni: Úr þvi að prestar eru fyrirsjá- a
anlega i þann veginn að Ieggja niður messur á X
sunnudögum og fá í staðinn danskennara og fót- ö
boltahetjur til að lesa yfir söfnuðunum, má þá ö
ekki gera róttæka breytingu á öllu kirkjufarg- v
aninu og breyta guðshúsunum ofurlítið þannig,
að hægt verði að kenna þar dans og æfa fófc-
bolta, þá yrði þó alténd sæmileg nýting á þessum
byggingum og svo mætti kannske syngja messur
þar annað slagið, þegar góð tækifæri gæfust?
Bcbjoð.
545 SUNNUDAGSBLAÐ - ALÞÝÐUBLAÐIÐ