Eintak - 28.04.1994, Blaðsíða 4

Fimmtudagurinn 20. apríl
Þrátt fyrír að ég sé oröinn mið- og vestur-
bæjarmaður ákvað ég að eyða sumardegin-
um fyrsta við Þróttheima. Gekk á eftir Árna
Sigfúss. í skrúðgöngu og borðaði kjötið
hans Óskars í Argentínu. Ég veit þaö hljómar
einkennilega en mérfinnst einhvern veginn
kjöt sem sjálfstæðismaöur eldar betra en
það sem einbver allaballi hefur káfað á. Þetta
er ekki trúarofstæki. Það er bara eitthvað við
það hvernig allaballarnir þjösnast á kjötinu.
Ef menn vilja þjösnast á einu sviði þá þjösn-
ast þeir á öllum sviðum. Eins er um þá sem
eru glæsilegir á einum veili, þeir eru jafn
glæsilegir á öðrum völlum. Þess vegna
fannst mér ég bara nokkuð glæsilegur þarna
á Þróttaravellinum.
Föstudagurinn 21.apríl
Það er lítið eftir af sumarskapinu frá í gær.
Ég fór niður í þing, skaut mér í þakherbergi
og var fljótlega kominn inn í hóp sjálfstæðis-
manna sem voru að ræða nýjustu hrossa-
kaupin í kvótamálinu. Einar Kr. varað segja
eitthvað sem mér fannst í hita leiksins vera
gáfulegt og sagði að þetta hefði ég skrifaði í
bókina mína um kvótamálið. Það sló þögn á
hópinn. Ég spurði þá hvort þeir hefðu ekki
lesið bókina. Þeir svöruðu einróma: „Nei,
Hannes minn.“ Það var þetta „rninn" sem
fór með mig. Þeir hæddu mig, bókina mína
og kenningarnar. Það er ekki nema von að
kvótamálið sé óleyst. Ég var hálf-eyðilagður
allan daginn, ætlaði seint að ná mér niður en
sofnaði þó á endanum með ólund.
Laugardagurinn 22. apríl
Jón Baldvin rúllaöi yfir Jóhönnu í hundrað-
asta skipti á fundi flokksráðsins í dag. Mikil
lifandis skelfing vildi ég að sá maður fengi
einhverja almennilega andstæðinga að glíma
við í þessu flokkskríli sínu. Hann heldur að
honum dirfist að flýta flokksþinginu með því
að ýja að haustkosningum. Éins og Davíð sé
einhver Þorsteinn sem gefst upp á miðju
tímabili og lætur kippa undan sér forsætis-
ráðherrastólnum. Eg skrifaði skeyti til Dav-
íðs: „Hentu Jóni, taktu Dóra“ en hætti við að
senda það. Ég er að hugsa um að kvelja
Davíð með því að tala ekki við hann. Láta
hann verða fyrri til að hafa samband.
Sunnudagurinn 2f. apríl
Þessi nýja aðferð í samskiptunum við Davíð
virðist ekki ganga upp. Ég ákvaö í gær að
tala ekki við hann en hann hefur enn ekki
haft samband. Hann forðast mig enn eins og
hann hefur gert í margar vikur. Ég varð leiö-
ur yfir þessu og fann mig ekki til að gera
nokkurn hlut. Þannig eru flestir dagar orðnir.
Mánudagurinn 24. apríl
Þegar ég vaknaði í morgun ákvað ég að
beita brögðum. Ég hringdi í Gussa fýlu og
spurði hann við hvern Davíð ráðfærði sig
eiginlega þessa dagana. Mér virtist hann
hafa tiltölulega lítið að segja þau fáu skipti
sem hann opnar munninn. Gussi hlustaði og
passaði sig á því að janka engu sem kæmi
illa við formanninn. En ég veit að ég plantaði
fræi í litla heilann hans. Bráðum verður þetta
komið út um allan flokk og menn munu
leiða okkur Davíð saman.
Þriðjudagurinn 2$. apríl
Þorsteinn tók eins og asni á skýrslu Ríkis-
endurskoðunar um SR-mjöl. Ætlaði að leika
stranga föðurinn og boðaði að hann mundi
heimta greinargerð frá öllum sem komu að
málinu en skammaði Ríkisendurskoðun bara
rétt temmilega. Davíð hefði ekki brugðist
svona við. Hann hefði rekið skýrsluna öfuga
ofan í Sigurð loftskeytamann Þórðarson og
látiö hann biðjast afsökunar. Og síðan hefði
hann rekið Sigurö sjálfan. Og ef hann hefði
ekki getað það hefði hann bara rekið ein-
hvern nákominn honum. Það er það eina
sem svona karlar skilja.
Miðvikudagurinn 20. apríl
Á Sólon voru allir að tala um framboð Inga
Björns. Ég gat ekki fengið mig til aö blanda
mér í umræðurnar. Það væri svipað og Mad-
onna færi að skirfa gagnrýni um nýjustu
plötu Leoncie. Og hvað ætlar Ingi Björn að
gera í borgarstjórn? Kaupa þyrlu?
© Stökk Hemmi í plati
© Sigtryggur og Bógómíl víkjafyrir rithöfundi
ann Hermann
Gunnarsson
gerði mikið úr
fallhlífastökki sínu í
síðasta þætti af „Á
tali hjá Hemma
Gunn“. Raddir eru
nú uppi um að þrátt fyrir allar full-
yrðingar og auglýsingar um beina
útsendingu hafi það hins vegar ver-
ið félagi i Fallhlífaklúbb Reykjavíkur
sem tók að sér stökkið. I fyrsta lagi
var augljós birtumunur þegar
Hemmi ók þangað sem stökkið
fór fram og þegar hann
„stökk“. Þrír menn sá-
ust stökkva og
fylgdi sá fjórði þeim
eftir með myndavél.
Allan tíman var
rangur tími inni á
myndinni. Þegar
Hemmi sneri svo
aftur inn í mynd-
ver voru þeir fé-
lagar skyndilega
orðnir fimm. Hvar hafði sá
fimmti verið allan tímann?
spurðu þá margir. Ef til vill
er skiljanlegt að Hemmi hafi
látið sér nægja að þykjast
hafa stokkið því hann hefur
átt við veikindi að stríða
eins og menn muna frá því
þegar Vala Matt rúllaði
þættinum upp í fjarveru hans
fyrir skömmu ...
SIGTRYGGUR
Baldursson
dundar sér við
handritaskrif úti í
Wisconsin þessa
dagana en tekur
ekki fyrir að úr
verkinu gæti allt
eins orðið skáld-
saga. Ýmsir karakt-
erar hafa löngum sótt
á Sigtrygg og dúkka
sumir þeirra upp í verk
inu. Þeirra á meðal eru
danski bankastjórinn
Rigmor Mortis og
drag-drottningin
Mrs. Baldursson
sem er reyndar í
gervi danskrar
smurbrauðsdömu í
skrifum Sigtryggs.
Ekki hefur fengist
staðfest hvort sjálfur
sjarmörinn Bógómíl
Font sé þar líka ...
Menningarslys í Hafnarfirði?
Strandgata 45
Húsið hefur nú verið rifið til að rýma fyrir
nýju húsi og bílastæðum
Pg^(í;>%í!:
fc Jnfll£ J í) i J j1
„Ég tel að það hafí verið mikil
mistök að rífa húsið. Það hafði
sögulegt gildi og sýndi hvernig
menn litu á nútíma arkitektúr á
þessum árum. Húsið var líka
minnisvarði um besta Hafnar-
fjarðarbrandara allra tíma og hefði
átt að leyfa því að standa,“ segir
Arínbjöm Vilhjálmsson arkitekt
um örlög hússins sem stóð við
Strandgötu 45 í Hafnarfirði þar til í
síðustu viku að það var jafnað við
jörðu fyrir tilstilli bæjaryfirvalda.
Hús þetta var þekktast fyrir að
vera húsið með fölsku framhliðina
og var löngum vinsæll viðkomu-
staður í sunnudagsbíltúrum fjöl-
skyldna sem komu frá Reykjavík til
að berja það augum. Þótt það hafi
átt sér heldur vafasaman sess í
byggingarsögu íslands
og hafi oft verið tekið
sem dæmi um hvernig
ekki á að gera hlutina
er ýmsum eftirsjá í því.
Það var Ingvar Guðmundsson
skútustýrimaður sem lét reisa hús-
ið upp úr 1910. Þetta var vel byggt
trégrindarhús og stóð á traustum
grunni sem var hlaðinn úr til-
höggnu grjóti. Húsið fékk þó ekki
á sig þá mynd sem aflaði því frægð-
ar fyrr en Brunabótafélag Islands
keypti það í kringum 1960 og
breytti því í skrifstofúhúsnæði. Það
var Sigurjón Guðmundsson, þá-
verandi skólastjóri Iðnskólans í
Hafharfirði, sem fékk það verkefni
að hanna breytingarnar. Eitthvað
hefúr hann verið ósáttur við útlit
þess því hann lét smíða á það nýja
framhlið sem síðan var hengd utan
á grindina. Andlitslyftingin leit
glæsilega út frá Strandgötunni en
NAFNSPJALD VIKUNNAR
David Duke
Séfvtd 1989 - 1992 Houm of
Pubíshtr of the Davld Duka Reporí
500 N. Amoult Rd. Matairte, LA 70001 (804) 831-7748 K
Nafnspjaldseigandinn þessa vikuna heitir David Duke og
er einn af hinum svokölluðu Íslandsvínum. Hann er óvenju-
legur íslandsvinur að því leyti að hann hefur aldrei komið
hingað, en það eitt nægir útlendingum yfirleitt til þess að
íslendingar telji þá til vina sínna. Reyndar voru það ekki ís-
lendingar sem völdu hann sér að vin heldur var það hann sjálfur sem tók upp á því að vingast við landið
við litla hrifningu íbúanna. David Duke er nefnilega fym/erandi framámaöur í félagsskapnum Ku Klux Klan,
en það eru þeir sem sveipa sig hvítum lökum, brenna krossa og hatast útí svertingja, gyðinga, austur-
landabúa og aðra kynþætti sem þeir telja óæðri hvíta kynstofninum. íslandsáhugi Dukes kom i Ijós þegar
hann bauð sig fram til öldungadeildar Bandaríkjaþings fyrir nokkrum árum. Þá tók hann ísland sem dæmi
um land þar sem morð, nauðganir og aðrir glæpir væru afskaplega fátíðir því þar byggju hreinræktaðir ar-
íar sem leggðu ekki stund á slíkan ósóma. í stað þess að finnast hólið gott fyrrtust fslendingar við og
fannst að sér vegið með því að svona maöur væri að draga nafn landsins inní aðra eins umræðu.
var mjög undarleg þegar horft var
á húsið frá hlið. Þá var engu líkara
en leikmynd hefði verið skellt
framan á húsið. Þessar breytingar
voru samþykktar af byggingar-
nefnd Hafnarfjarðarbæjar eins og
lög gera ráð fýrir og þóttu flottar.
Álitið átti þó eftir að breytast
hressilega og síðustu ártugi hefúr
verið hlegið óspart að þessum til-
færingum. En eins og Arinbjörn
minnist á hér í byrjun hafði húsið
ákveðið sögulegt gildi. Á þessum
árum var það í tísku í arkitektúr
þegar fyllt var í skörð milli húsa að
kljúfa sig frá byggingarstílnum í
kring og gera eitthvað nýtt. Ágætt
dæmi um þessa stefnu er húsið
milli Hótel Borgar og Reykjavíkur
apóteks sem Almennar tryggingar
létu reisa á sjötta áratug
aldarinnar. Þetta var það
fínasta á þessum tíma.
Nema hvað Strandgata 45
var ekki skarð svo í því til-
felli var skotið illa yfir
markið.
Brunabótafélagið var í
húsinu í fjölda ára en þegar
VlS var stofnað á sínum
tíma komst það svo í eigu
þess félags.
Fyrir J>remur árum seldi
VÍS Halldóri Amundasyni húsið
en hann er barnabarn Ingvars sem
reisti það á sínum tíma. Halldór
byrjaði á því að dytta að húsinu
sem var farið að láta nokkuð á sjá.
Að eigin sögn ætlaði Halldór
seinna meir að rífa „Hollywood-
hliðina", eins og hann kallar fram-
hliðina, framan af húsinu og færa
það í upprunalegt form. En Hall-
dóri tókst ekki þetta ætlunarverk
sitt. VlS hafði láðst að ganga frá því
skriflega að Hafnarfjarðarbær vildi
ekki nýta forkaupsrétt sinn að hús-
inu þegar það seldi Halldóri það.
Það kom í Ijós að bærinn vildi
kaupa húsið þegar það hafði verið í
eigu Halldórs í tvö ár og gengu því
kaup hans við VÍS til baka.
Halldór segir að hann hafi borið
sterkar taugar til hússins og hon-
um sé eftirsjá í því. „Ég var búinn
að vera þarna öll mín uppvaxtarár
heimagangur, í jólaboðum og
fleira. Húsið var óskemmt og ófúið
og það hefði verið hægt að gera
það mjög gott með þeim endur-
bótum sem ég hafði í huga.“
Magnús Jónsson, minjavörð-
ur hjá Byggðasafni Hafnarfjarðar,
er sammála Halldóri og hann hefði
líka viljað sjá fara öðruvísi fyrir
húsinu. „Mér líst illa á að þetta hafi
verið rifið. Það hefði verið nær að
færa húsið í fyrra horf og leyfa því
að standa.“
Það var þó ekki öllum jafn sárt
um að sjá húsið hverfa. Friðþjófur
Sigurðsson hjá bæjarverkfræð-
ingi Hafnarfjarðar er einn af þeim.
„Það er ekki mikil eftirsjá í þessu
húsi og ég held að þeir sem komu
nálægt breytingunum á því á sín-
um tíma hafi flestir viljað gleyma
því sem fyrst.“
Samkvæmt skipulagi fyrir mið-
bæ Hafnarfjarðar er stefnt að því
að húsið við Strandgötu 47 verði
einnig rifið. Á lóðunum mun svo
rísa nýtt hús og bílastæði. ©
UNDARLEQ
VERÖLD
HILMARS
ARNAR
Leiðin til að
halda jafn-
vœgi í vit-
skertri veröld
Jafnvel bestu vinir inínir eiga erfitt
með að gera það upp við sig hvort ég sé
aumingi eða helgur maður. Satt að
segja er ég stundum ekki alveg viss
sjálfur.
Þegar ég er forsmáður, fýrirlitinn og
fótum troðinn sit ég eins og Job og
hvísla eftir síðasta pungsparkið:
„Drottinn gaf og Drottinn tók, lofað
veri nafn Drottins.“
Þetta væri svosem allt ókei ef Drott-
inn væri með eitthvað sýstem í gjafa og
brottnámskvótanum, en þá er oft
ágætis hugmynd að fletta yfir í Prédik-
arann eða fara á búddíska períódu og
iðka ástríðuleysi gagnvart öllum hlut-
um eða uppákomum sem þykjast vera
þáttur í tilverunni.
Síðan er til sú leið að fá útrás í gegn-
um bíómyndir þar sem langkúguð
söguhetja uppgötvar styrk sinn og
spúlar burt pakkinu í vel uppbyggðri
lokasenu og leysa þannig upp van-
máttinn og pirringinn í sprengingum
og kúlnaregni á hvíta tjaldinu. Enn
þann dag í dag get ég ekki fengið mér
pulsu án þess að spóla í gegnum Dirty
Harry-fantasíuna mína þar sem ég losa
líf mitt við síðasta fantinn um leið og
ég sleiki síðustu remúlaðislettuna af
vísifingri vinstri handar.
Og oft og einatt er lærdómsríkt að
hugleiða verk og örlög þeirra sem létu
ekki aumingjahátt eða heilagleika aftra
sér þegar á hólminn var komið.
Jacob Mandel fór inn á rakarastofu
í Los Angeles og bað um ákveðna
klippingu. Ólíkt mér þegar Pétur rak-
ari sneið af mér stoltið og tilkynnti síð-
an að sítt hár væri úti (Sjáðu bara
John Lennon), læddist hann eJcki
sneyptur út og fékk sér húfu. Hann
brenndi niður heila verslunarmiðstöð
og fjórar rakarastofur.
Ónefndur maður fór með vélbyssu í
vændishús í Trípóli og skaut á allt
kvikt eftir að hann hafði firétt að systir
hans ynni þar.
Kona í Seattle sem var búin að fá
nóg af umferðarteppum keyrði uppá
gangstétt og valtaði þrívegis yfir Jan-
ice M. Gaston og varð henni að bana.
Fröken Gaston hafði staðið á götu-
homi ásamt tveimur vinkonum sínum
og verið að spjalla við vin sinn, bíl-
stjóra vöruflutningabílsins sem kom
allri teppunni af stað.
Ástralíumaður fékk nýverið fimm
ára fangelsi fyrir að myrða konu sína
eftir að hún neitaði að skipta yfir á fót-
boltaleik í sjónvarpinu.
Patrick nokkur Dempsey sem taldi
sig hafa farið flatt á viðskiptum sínum
við einhverja stóra lögfræðistofu í 111-
inois var handtekinn fyrir að hafa villt
á sér heimildir sem fulltrúi heilbrigðis-
yfirvalda eftir að hann hafði hringt í
eiginkonur allra lögfræðinganna og
boðað þær í eyðnipróf vegna þess að
eiginmenn þeirra hefðu greinst smit-
aðir.
Og svona gengur þetta endalaust hjá
fólkinu sem hefur ekki vit á því að sjá
nýjustu John Woo myndina, segja síð-
an að allt sé hégómi og eftirsókn eftir
vindi (eða Sabbé Pi Dukkham ef það
vill sletta Sanskrít sem ég geri ævinlega
þegar mikið liggur við og fólk er farið
að velkjast í vafa um heilagleikann) og
bíða rólegt eftir næsta áfalli. ©
4
FIMMTUDAGUR 28. APRÍL 1994