Frjáls þjóð - 17.11.1962, Blaðsíða 4

Hvernig- muna má
símanúmer
Getið þið munað síma-
númer? Ég þekkti einu sinni
mann, sem gat ekki einu
sinni munað sitt eigið núm-
er. — „Það er ekki von“,
sagði hann. „Það er nefni-
lega eina númerið, sem ég
þarf aldrei að hringja í."
Hann var einhleypur.
En ef þið eigið bágt með
að muna símanúmer, þá skal
ég segja ykkur, hvernig ég
fer að því.
Hugsum okkur, að við
þyrftum að muna númer,
eins og t. d. 2-47-93. Eftir
mínu kerfi þarf þá alls ekki
að leggja á minnið nema
eina tölu: töluna tvo! Þið
trúið mér kannske ekki, en
ég skal þá sýna ykkur, hvern-
ig þetta er hægt:
Við munum sem sagt töl-
una tvo. Síðan margföldum
við tvo með tveimur, og það
! eru fjórir, ekki satt. Síðan
margföldum við fjóra með
tveimur (auðvitað) og það
eru 8, en drögum helming-
um inn af tveimur frá (hinn
helminginn notum við
seinna — ef við gleymum því
ekki . .. .) Nú, þá höfum við
þrjá fyrstu stafina i númer-
i inu: 2-47. En höldum áfram:
Við margföldum 47, með
hverju haldið þið: tveimur!
—-----------------------
Það eru 94, og þá er bara
að taka helminginn sem við
geymdum (en gleymdum
vonandi ekki) og draga hann
frá 94, og þá eru tveir síð-
ustu stafirnir komnir: 93 og
þar með símanúmerið í heild
sinni. Auðvelt, finnst ykkur
ekki?
Auðvitað byggist þetta
r i
I gamni
og alvöru
allt á því, að við munum töl-
una tvo, en það ætti ekki að
vera neinum ofvaxið. Ef hins
vegar einhver skyldi vera i
vandræðum með að muna þá
tölu, má benda honum á
mjög einfalda leið til þess:
Það er bara að muna að tveir
rímar á móti heyr — og sá,
sem treystir sér ekki til að
muna orðið hcyr þegar hann
tekur upp /iey rnartólið,
hann getur alls ekki notað
mitt kerfi — og ég ráðlegg
honurn eindregið að fá sér
heldur vasabók ...
Auðskilið mál
Hvaða fiskar eru fremst
í bókum?
1 Lídó —
Form-álar.
★
Af hverju verða stjóm-
málamenn að gæta sín að
styggja ekki endurnar á Með
alfelli, Reynivöllum og
Flekkudal?
Af pví að þœr eru Kjós-
endur.
Gáta dagsins
Maður stelur einni mill-
jón, kemst undan á lítilli
flugvél og verður benzínlaus
í 1500 m. hæð yfir Grímsey.
Hvar ætti hann þá að
lenda?
■xunmn-i>i%ii y uvaft
I mjólkurbúð
— Jái
— Hvað eigið þér við?
— Hvað var það!
— Var hvað?
— Hvað var það fyrir
þig!
— Eg skil yður varla:
Hvað það var fyrir mig?
— Já, hvað œtlarðu að
fá!
— Nú, þannig? Eg ætla
að fá einn lítra af súrmjólk
og þó ekki vœrí nema
nokkra millílítra af kurt-
eisi, en það verður víst að
biða þangað til ég kem
næst — ef ég kem.
T -s- ru.
Gufunestíðindi;
Andstreymi og
áhyggjur
Bréf til
blaðsins
Rvík 13. nóv. '62.
Hr. ritstjóri.
Skv. jrásögn Moggans þ. 13.
þ. m. hélt dr. Linus Pauling
prófessor, bandariskur Nóbels-
verðlaunahafi, því fram i Osló
fyrir skömmu, að 16 milljónir
barna nœstu kynslóðar myndu
feeðast vansköpuð af völdum
þeirra kjarnorkutilrauna, sem
nú þegar hafa farið fram.
Miðað við þessa tölu og
sprengjumagnið má gera ráð
fyrir að 60—70 af hverjum 100
börnum mundu fœðast vansköp-
uð að lokinni atómstyrjöld.
Veeri okkar „friðsömu" þjóð
ekki nœr að skipa sér i lið
þeirra þjóða, sem neita að taka
þátt i hinu vitfirringslega styrj-
aldarœði, i stað þess að vera
einskisnýtt hnoð i vigvél annars
hinna óðu þursa?
Er framtíð barna okkar e. t.
v. ekki eins mikils virði og hern-
aðar- og gróðasjónarmið hinna
vestrœnu „verndara"?
Ég legg til að almannavarna-
milljónin verði látin renna til
soltnu barnanna i Alsir, þar
gœti hun komið að notum.
Pacifius.
Framhald af bls. 8
síður en á öðrum samkom-
um unglinga: Mikill meiri-
hluti þessara ungu pilta og
stúlkna reykti, oft voru sígar-
ettur látnar ganga frá manni
til manns, og á öskubökkum
(og gólfinu!) sást, að það var
ekkert smáræði, sem búið
var að svæla upp.
Ef til vill er forráðamönn-
um Lídó um megn að hafa
góð áhrif í Jæssu tilliti, en
Jiakkarvert væri, að Jjeir
gerðu tilraun til þess. Reyk-
ingar eru orðnar svo tíðar
meðal unglinga, að í full-
kominn voða stefnir. Til
þess að fá J)ar einhverju þok-
að, þarf slórfellt átak, skipu-
lagðar samaðgerðir margra
aðila.
Því lengur sem J)ær drag-
ast, Jdví lengra sígur á ógæfu-
hliðina.
Unglingar þurfa annars að
liafa býsna mikil fjárráð til
að geta sótt þennan skemmti-
stað: Aðgangseyrir er frá 25
og upp í 50 krónur á kvöldi,
og eflaust vilja allir fá sér
einhverjar veitingar, t. d.
fékkst j>arna rjómaís með á-
vöxtum, sem kostaði 25 kr.
Unglingarnir virtust
skemmta sér vel, og Jrarna
var svó sem enginn að fetta
fingur út í vangadans og
innileg faðmlög á dansgólf
inu, enda eru slíkar aðfinnsl
ur víst afskaplega gamaldag-
fyrirbæri.
Allt bendir til að hér sé
Castró —
Framhald af bls. 3.
vel þjálfaðir til að vera við-
búnir í væntanlegum átök-
um. Ég hef hitt, meðal ann-
arra, amerískan negra, sem er
ákafur formælandi harka-
legra aðferða í kynþáttadeil-
unum í Suðurríkjunum og
andstæðingur hinnar frið-
samlegu stefnu Martins
Luthers Kings í þeim mál-
um.
Fidel Castro og nokkrir
fylgismanna hans gera sér
þess nú grein, að vonir um
„útflutning" á kúbönsku
byltingunni eru fánýtar, eða
a. m. k. fjarstæðar. Tilvera
þeirra flokka, sem vinna að
„útflutningi byltingarinnar"
til annarra landa, er hindrun
fyrir gagnkvæmum skilningi
og samstarfi við Bandaríkin.
Það er þess vegna, sem Fidel
Castro reynir að vinna bug
á „útflytjendunum".
Offset-fjölritun
LETUR S/F
Hvprfisgötu 50.
Sfmi 23857
um að ræða mjög gróðavæn
legt fyrirtæki fyrir eiganda
skemmtistaðarins, og er þá
væntanlega tilganginum náð,
hvað sem öðru líður?
Þ.
Það er meira en heilt ár síð-
an, að bændum barst það til
eyrna, að þeir ættu að fá helm-
ing þess kjarnaáburðar, sem
þeir keyptu vorið 1962, korn-
aðan, en það hefir verið krafa
bænda frá byrjun, að þeir
yrðu losaðir við sallann. Þær
ósTcir hafa enn engan árangur(
borið.
Talið er þó, að Áburðarverlc-
smiðjan sé búin að fóma upp
undir 20 millj. króna á einu ári
til þess að kjaminn verði kom-
aðwr. — Verkfræðingar hafa
farið til Bandaríkjanna, og sér-
fræðingar hafa komið þaðan
hingað til þess að fá bót á
því ráðna, sem að hefir verið,
en allt án árangurs enn sem kom
ið er.
í fyrra vetur töldu þeir sem
næstir stóðu, að allt kæmist í
lag innan fárra daga, og á að-
alfundi Aburðarverksmiðjunn-
ar sagði formaður stjómarinnar,
að byrjunarerfiðleikar væru sigr
aðir og að nú gæti kornunin
hafizt.
En allt kom fyrir ekki, kornin
fengust ekki að heldur. Vorið
og sumarið leið og um það
leyti er vetur hófst var sallinn
enn hinn sami. — Fræðimenn
frá Vesturheimi hafa verið vænt
anlegir enn að nýju og setja
menn nú von sína á þá, um að
leysa fyrirsvarsmenn verksmiðj
unnar frá þeim kvíða og von-
leysi, sem þeir eru haldnir, og
ekki að ástæðulausu.
Bilanir — minnkandi
framleiðsla.
Annað, sem borið hefir að,
er búið að valda forstöðu verk
smiðjunnar þungum áhyggjum.
Það eru hinar endurteknu bil-
anir á spenni verksmiðjunnar.
Hann bilaði í júní siðastl. og aft
ur í ágústmánuði. Erlendur
kunnáttumaður kom til landsins
og annaðist viðgerð, en að sjálf-
sögðu tók hún langan tíma og
var kostnaðarsöm.
Þessar tvœr bilanir hafa vald-
ið framleiðslutapi, er kunnugir
tclja að nemi framt að þrjú
þúsund smálestum af kjarna,
sem er að verðmœti ekki langt
undir níu milljónum króna.
Ekki er vitað, hver orsök Jress
ara bilana er, hvort unt smíða-
galla er að ræða eða þá einhver
vöntun hefir verið <á kunnleika
eða færni þeirra, sem tneð þessi
verðmætu fæki hirða og hafa
umsjón með þeim.
Verður það sennilega aldrei
npplýst, en Jrað sem skeð hefir
er þó hvatning og áminning til
allra. er svara eiga til þessa
að hæfir og færir menn séu
að störfum; þar þarf að vera
valinn maður í hverju rúmi.
Þrátt fyrir svo minnkandi
framleiðslu, er nemur máske
þrem þúsund tonnum af kjama,
verður reksturskostnaður verk-
smiðjunnar ekki hlutfallslega
Iægri og kemur hann óhjákvæmi
Iega þyngra niður á hverja fram
leiðslueiningu en ella hefði
orðið og veldur þvi að mun
hcerra verði á lwerri smálest á-
burðarins á komandi vori.
Vonirnar björtu brugðust.
Það þótti nokkrum tíðindum
sæta í fyrra, að Áburðarsala rík-
isins var látin flytja til landsins
allmikið magn af fosfór- og kalí-
áburði, sem stjórn Áburðar-
verksmiðjunnar talaði um, að
ætti að nota f garðáburð, Jt. e.
blandaðan áburð. Þetta er að
miklu leyti smágerður salli, og
er talið að hemi nærri tveim
þúsundum smálesta.
Þetta var flutt án umbúða í
skipunum til Iandsins og tekið
úr lestum Jreirra og ekið á opn-
um vörubílum í geymslu. Þar
var það látið á rakt gólfið í
byng og hefir staðið Jrar óhreyft
frá því í marzmánuði, og enn
er ekki sjáanlegt, að þessi salli
notist.
Einhver hluti verksmiðju-
stjórnarinnar taldi sér trú um,
að mikill gróðavegur væri að
Jrví að blanda áburðinn í Gufu-
nesi, og nefndu sumir, að gróði
af því á einu ári væri minnst
800 J)úsu nd krónur, og væri því
sjálfsagt að láta slíkt ekki. úr
hömlu dragast.
Þessi áburðarefni eru talin
að hafa kostað um eða yfir
fimm milljónir króna. Þar við
má bæta vöxtum af kaupverð-
inu, ef núverandi kostnaðar-
verð væri reiknað, auk geymslu-
kostnaðar og rýrnunar. Kemur
Jrá fljótt í fulla milljón króna,
sem bætist við kostnaðarverðið
í upphafi.
Flestir mundu hafa látið
kaupin á þessum áburðarefnum
bíða, að minnsta kosti Jrangað
til séð yrði, hvort fært reyndist
að gera blandaðan áburð í
Gufunesi.
Vonirnar um Jrað hafa brost-
ið, eins og er urn margt annað,
sem meirihluti verksmiðju-
stjórnarinnar tók sér fyrir hend-
ur viðvíkjandi áburðinum og
áburðarverzluninni.
Geir.
Ritgerðarsamkeppnin.
Frestur til að skila ritgerðum
framlengist til 10. janúar n.
k. Notið Jjetta ágæta tækifæri
nnkilvæga reksturs og verðmæta
— áburðarvinnslunnar — að
gera allt sem unnt er, til þess til þess að eignast góða hluti.
4
Frjáls þjóð — Iaugardaginn 17. nóvember 1962