Frjáls þjóð - 18.12.1964, Blaðsíða 6

QLkLcf fó(
Jariœtt nýár
® • »!
m
i
m
@
m
rg
5'
s
i
i
í:
i
|Kaupfélag Króksfjarðar, Króksfjarðarnesi
ktmmmmmMMmmmmmwmmmmmmmmmmmmmmtmii
(jle&ileff jóí
Jaróceft
eöitecj. jói
ÍJarócelt
mjar
Heildverzlun Árna Jónssonar h-f.
Aðalstrceti 7, Reykjavik |
atjar
HHiMgHHSSBBSMBOSmíIBBSHHHHHBUOHHHBHBHgiiSBigBSjHíslgjiaiBiia1
Helztu æviatriði skáldsins
Bókaverzlun fsafoldar
| (^ieÍiie^ jóí
ecj jo
Jaróceit
mjar
Samvinnubánkinn h. f.
sjBiisiiSiisiHiaii«jaiáiH8J8®IS g
CjieÍiiecj jói
CJaróceít
haróceu ntjar
iKaupfélag Héraðsbúa, Egilsstaðakauptúni
1.
Framh. af 5. síðu
ar, Eiríkur Hansson, eft'r J.
Vlagnús, kemur því ekki
heim við sögu hans sjálr.s að
öllu leyti, eins og almennt
mun þó álitið.
Um þessar mundir voru
Vesturheimsferðirnar að
byrja héðan frá fslandi. Þess
ar fjölskyldur frá Fljóts-
bakka, sem fóru vestur j 875,
voru því með þeim fyrstu.
áðeins fáeinir höfðu farið úr
Múlasýslum tvö fyrirfarandi
sumur. Leið þeirra lá til Mýja
Skotlands, sem er fylkí í
Kanada austur við Atlants-
haf og St.-Lawrenceflóa. Þar
ólst Magnús upp fram yfir
fermingaraldur, en fluttisT. til
Winnipeg, þegar hann var 16
ára gamall. Þar var hann
tvö ár í gagnfræðaskóla
(1886—1887), og alllöngu síð-
ar stundaði hann líka nám í
kennaraskóla þar í borg. út-
skrifaðist úr honum árið
1900.
Aðalatvinna Magnúsar eft-
ir þetta — og raunar áður
líka — var kennarastarf víðs
vegar í byggðum íslendmga
i Kanada, og stundaði hann
þá atvinnu í rúmlega 25 ár
alls, en árið 1922 nætti hp.nn
kennslustörfum að fullú og
öllu sökum vanheilsu, .56 ára
gamall.
Magnús var talinn ducandi
kennari, og sér í Ligi lét hann
sér annt um velfsrð nemenda
sinna, svo að af bar og ein-
stakt þótti. Sparaði hann
hvorki tíma né íyrirhöín til
að liðsinna þeim þegar svo
bar undir, og vegna þessarar
umhyggjusemi naut hann
lika mikilla vinsælda hjá
þeim. — Þegar hann vai ný-
lega hættur störfum. var
hann gerður heiðursmeðhm-
ur í kennarafélagí Manltoba
fylkis.
Annað aðalvifffangsefni
Magnúsar voru ritstöcfin.
Meðan hann var heill heiisu,
voru þau unnin í hjáverkum,
eins og algengast hefur verið
meðal Islendinga bæði aust-
anhafs og vestan. í sumar-
fríum og þess á milli í naum-
um tómstundum, þegar aðrir
hvíldust eða skemmtu sér Er
því næsta furðulegt. hve
miklu hann fékk afkastað á
þessu sviði.
Helztu ritverk Magnúsar
eru þessi, talin í sömu röð og
HEIMILISTRYGGING
u
•O
N
0)
X
u
3
xo
>
u
3
xo
PQ
ER JÓLAGJÖF HEIMILISINS
Jólahátíð fer í hönd
Farið varlega með óbyrgt ljós.
Setjið ekki kertaljós í glugga eða
aðra staði, þar sem kviknað getur
í gluggatjöldum eða fötum.
Algengustu orsakir eldsvo'Sa
eru ikviknanir í kyndiklefum, ó-
varkárni með ýmiss konar raf-
magnstæki og lélegar raflagnir.
UMBOÐSMENN UM LAND ALLT

C/J
4
H-* •
hh
cz>
r+
o
Hh
P
• •
r
po
3
ora
P
<1
rt
cro,
o
C/i
Með hagkvæmum tryggingum
BRUNABÓTAFÉLAG ÍSLÁNDS
i
r«i
g
i
M
i
i
l«l
i
i
i
0
I
H
1
rsi
K
[Ki
1
1
i
1
gEIHBIHHiSlHHHlSlHHHHHÍllHHHHlHHISIHHiglHHlHHBlHHHHHHHHHHHHHHHHB1
þau birtust upphaflega og út
komustaðir og ár tilgremd.
1. Sögur og kvæði, Winni-
peg, 1892.
2. Ljóðmæli, ísafiröi, 3 898.
3. Eiríkur Hansson, rkáid-
saga í þremur bindum, Kaup
mannahöfn og Akureyri 1899
—1903.
3. Brasilíufararnir, skálds.
í 2. bindum, Winnipeg 1905
og Rvk. 1908.
5. í Rauðarárdalnum, skáld
saga, tímaritið feyrpa í Winni
peg, 1914—1922.
6. Vornætur á Eigsheiðum,
smásagnasafn, Rvk, 1910.
(Höfðu áður birzt hér og þar
í blöðum og timaritum.
7. Haustkvöld við hafið,
Smásögur, Rvk. 1928. (Áður
birtar eins og þær síðast
nefndu).
8. Karl litli, barnasa.ga,
Rvk. 1935.
9. Ævintýri, Rvk. 1946. <Áð
ur birt hér og þar).
10. Bessabrcf, blaðið Heims
kringla. 1893—94.
Jóhann Magnús bjó alla
sína ævi við fremur þröngan
efnahag, auk þess átti hann
við vanheilsu að stríða. sem
öðru hverju hefti hann frá
störfum. Svo var til dæmis
nærri tvö ár (1903—1905).
Dvaldist hann þá á vegum
eins vinar síns í Norour-
Dakota. Aftur varð hann að
hætta kennslustörfum árið
1912, en fluttist þá vestar að
Kyrrahafi til Vancouverborg
ar og vann þar íyrir sér við
skrifstofustörf i nærri 4 ár.
Þess er lika áður getið, hvers
vegna hann hætti kenrslu-
störfunum aðeins 56 ára
gamall.
Magnús fluttist frá Winni-
peg til Nýja-lslands haustið
1889 og gerðist kennari við
skólann í Árnesi. Fimm árum
síðar nam hann land í Geys-
isbyggðinni í Mýja-íslandi,
bjó þar i 9 ár '1894—1903)
og stundaði líka kennslu þar.
— í Marshland-nýlendunni
í Manitoba var hann kennari
á árunum 1905--i 2, og síðast
í Otto í Manitoba 1916—22
að hann hætti ksnnslustarf-
inu. Eftir það átti hann
heima í bænum Elfros í
Saskatchewan ti.l dauðadags
(1922—45).
Magnús kvæntist 1887.
Kona: Guðrún Hiörleifsdótt-
ir, f. 6. nóv. 1863, ú. 10. ágúst
1945, tæpum mánuði á undan
Magnúsi.
Foreldrar Guðrúnar voru:
Hjörleifur Björnsson og k.ona
hans Ragnhildur Árnadóttir
frá Dyrhólum í Mýrdal. Þau
fluttust til Vesturheims árið
1876 og settust að á Nýja- Is-
landi.
Guðrún var hin ágætasta
kona að allra dómi, sem til
pekktu, „vel gefin og skemmti
leg.“ manni sínum samhent
og hlúði dyggilega að honum
og bókmenntastarfi hans
smb. ritg. eftir Richard Beck
prófessor um Magnús). Ann-
ar, sem var nákunnugur þeim
Magnúsi og Guðrúnu <Dr.
Jóhannes P. Pálsson), skrlf-
aði á þessa leið:
„Heimili þeirra var eins og
gróðurey á eyðimörk. Þar var
ætíð bjart og friðsælt. bó að
sandrok heimsku og harma
blindaði sjónir manna um
heim allan."
Sigurður Helgason
Frjáls þjóS — JÓLABLAÐ I — 1964.