Mánudagsblaðið - 02.02.1953, Side 1

Mánudamhfaðimi í ifan* Jón K«yk''íkillgur — Maður, líttu þér nær — Týndur scndihcrra — tJr einu í annað — Slagsmá! í Áfengisverzluniniu
01 UUagSDIðOIIIU Uðg. _ HellbrigðisyfirvöldUi og inflúensaa. — Bridgeþáttur — Skákþáttiur — Krossgáta — FramhaJdssagan o. m. a
alla
rir
BlaSfy
6. árgaugur
Mánudagur 2.' febrúar 1953
4. tölublað
Fullvíst að inflúensan
berst til Reykjavikur
Gerir heilbrigðiseffirlifið skyldu sína!
Mánudagsblaðið sneri sér til borgariæknis s.l. laug
ardag og spiuðist fyrir um hvort ráðstafanir hefðu verið
gerðar af hálfu heilbrigðisstjórnar Reykjavíkur varð-
andi innflúensufaralinn, sem nú geysar á Kelfavíkur-
flugvelli.
Eorgarlæknir svaraði því til, að strax og rannsalcað
hefði vérið af hvaða vírusstofni veikin væri, þá hefðu
verið gerðar ráðstafanir til þess að fá vamarlyf, en um
það hefði verið mjög erfitt.
Þegar borgarlæknir var spurður hvort í ráði væri
að loka skólum og samkomuhúsum kvað hann slíkt ekki
hafa komið til mála enn sem komið væri, enda veikin
ókomin til höfuðstaðarins að því er bezt væri vitað. Hann
lét þess og getið, að ekki væri sá siður hafður að loka,
fyrr en veikin væri komin og brögð að henni. Sagði hann
og að ekki væri tímabært að skrifa um þessi mál að
svo komnu.
Nú er svo málum varið, að
borgarlæknir veit sennilega
bezt, hversu haga ber aðgerð-
um, þegar farsóttir geysa eða
líkindi standa til, að þær ber-
ist til bæjarins. Oss finnst,
frá sjónarmiði leikmanna, að
afstaða borgáriæknis sé dá-
lítið einkennileg. Ef bíða á
eftir, að sóttin herji á Reykja
vík, og þá fyrst, sennilega
eftir að viss fjöldi manna hef-
ur tekið hana, hef ja gagnráð-
stafanir, sýnist oss, að verkið
verði unnið fyrir gýg. Skólar
og samkomuhús, kvikmynda-
hús, bíó og danshús eru, að
því er oss er sagt, verstu smit-
bælin. Þess vegna hyggjum
vér, að þeim eigi að loka, áður
en brögð eru að veikinni, en
ekki bíða þess, að hún leggist
á bæjárbúa.
Talsverð brögð, segja dag-
blöðin, eru að því, að her-
menn á Keflavíkurvelli hafi
tekið veikina. Ekki verður
séð, að hið opinbera hafi hlut
azt til þess, að hermönnum
yrði bægt frá höfuðstaðnum,
meðan veikin er í algleymingi.
Götur bæjarins og samkomu-
hús eru jafn hlaðin hermönn-
Framhald á 8. síðu.
SLAGSMÁL I ÁFENGISVERZL-
UNINNI
Metar aSfarir
Þeir slagsmálaatburðir munu mjög, enda nýverið alvarlega
hafa gerzt í þeirri víðfræguj veikur og á sjúkrahúsi. Þeg-
höndlun, að alkunnur heiðurs-| ar gleðskapur stóð sem hæst,
maður var þar lemstraður til skipti það engum togum, að
óbóta, af ruddamenni nokkru,; annar starfsmaður áfengis-
FRETTIR FRA
ÍSLANDI
(Partur úr bréfí frá ís-
lenzkum stúdenti í
Danmörku).
I. Forseti Islands sæmir
einn merkan forstjóra í
Reykjavík æðsta virðingar-
merki Islands. Um sama leyti
er fyrirtæki, sem hann er
meðlimur og yfirstjóri í, imdir
grun um svik í sambandi við
reksturinn. Skömmu síðar er
þetta fyrirtæki dæint í stórar
sektir fyrir svik.
II. Verkfall á Islandi. Stjórn
in lýsir því yfir, að mesta
verkfall á Islandi sé sér óvið-
komandi. Dómsmálaráðuneyt-
ið lokar brennivínssölunni til
þess, að atvinnulausir verka-
menn drekki ekki um of.
III. Brennivínsstyrjöld hafin
milli tveggja ráðherra. Til
efni: flokkur annars ráðherr-
ans fellir fnimvarp um endur-
skoðun áfengismála á Islandi.
Ráðstöfunin gerð vegna
flokkshyggju. Hinn ráðherr-
ann fyllist bræði og sneyðir af
öllum veitingahúsum bæjar-
ins vínveitingaleyfin. Fjár-
lagafrumvarpið komið í óefni
vegna brennivínsstyrjaldar.
IV. Hefst vasapeláfyllerí í
stórum stíl. Lögreglan í sí-
felldum erjum við þá, sem
sækja „þurra“ dansleiki.
V. Blóðugir bardagar í dans
húsiun. Tuttugu lögreglu
menn kallaðir út til þess að
ryðja danshús. Slagsmál og
meiðsli á konum og körlum.
Yfirlögregluforingi Reykja-
víkur brýtur upp skáp, til
þess að lcomast að táragasi,
sem beita á á danshúsgesti.
VI. Bindindismenn telja ó-
ráðlegt, að héraðsbann verði
fyrst sett á í Reykjavík.
VII. Útlendingar skellihlæja
að Islendingum.
Stórmerkir atburðir gerast á EIli-
heimilinu
Hin inikla frétt, um heimsókn forseta vors til Elliheim-
ilisins, ásamt ræðum þeirra, hr. forsetans og Gísla og föður
hans, sr. Ástvaldar var, sem vænta mátti útvarpað til allra
blaða höfuðstaðarins. Blessað gamla fólkið safnaðist saman
í hinum mikla og veglega sal heimilisins, þar sem kassaaltari,
með vígðum dúkum var í snarheitum uppkomið, og frá þeim
stað haldnar viðkvæmar ræður, er snertu dýpstu tilfinn-
ingar gamalmennanna, óg annarrá er á hlustuðu.
Heimsókn forsetans bjarg-
aði þvi, að nú hefur daglega
s.l. mánuð veiið minnzt heim-
ilis þessa eða forstjóra þess í
öllum helztu blöðum landsins.
Tekið skal fram til þess að
forðast misskilning, að þakk-
arávörp viðvíkjandi gjöfum í
lyftusjóð heimilisins er hér
meðreiknað, en ekki dánartil-
kynningar, né þakkarkvak í
sambandi við dauðsföll.
Þá má geta þess, að von
mun vera á hinni heimskunnu
þýzku nuddkonu, Fraulein
von Hakkenkreusen, sem með
vélrænum kúnstum mun hafa
gefið kost á því að nudda lífi
í vanaða og máttlitla Islend-
inga.. Mun þar jafnvel vera
um sálræna hæfileika að ræða.
Er þess að vænta að hið
háa Alþingi styrki riflega
slíkar tilraunir.
Fregnir þær er berast nú í
gegnum skrifstofu gamal-
mennaheimilisins, um afrek
prófessors, Hof, og Geheime-
rats, _dr. med. Demparts, hins
þýzka, eru á þá lund að lækna-
stéttin hérlenda þi-áir ekkert
heitara en að sjá hann í annað
sinn. Óstaðfestar fregnir
herma að honmn hafi þegar
tekizt að lækna krabbamein
allskonar með hveraleðju eða
jafnvel hveravatni, auk þess,
sem hann fyrstur manna mun
hafa gert heimskunnar til-
raunir til þess að lækna
margs konar kvilla méð
sprautiun, intramuskulert
sem kallað er.
Allar þessar gleðilegu frétt-
ir hljóta að kitla eyru og augu
alþingismanna vorra, og þá
vonandi á þann hátt að þeir
opni sína sjóði fyrir tilraunir
hins þýzka meistara, og enn-
fremur þeim mönmmi er af
hreinu hjarta bera hag bless-
aðra aumingjanna fyrir
brjósti öðrum fremur.
er þar starfar, og má búast
við, að ríkissjóður fái þar
drjúgan skell, ef rétt reynist.
Uin nánari atvik er blaðinu
ókunnugt, nema það, sem
bæjarfregnir herma, en þær
sagnir eni á þá lund, að á að-
fangadag, hafi starfsmenn
fyrirtækisins gert sér glaðan
dag, encla hæg heimatökin.
Á meðal gesta var lands-
kunnur heiðursmaður, raunar
starfsmaður fyrirtækisins.
Maður þessi var veiklaður
verzlunarinnar vatt sér úr
gleðiherberginu og út á gang
hússins, en þangað hafði gest-
urinn leitað sér hvíldar og
betra lofts. Skipti það engum
togum, að dóninn, sem kom-
inn var í ,,habit“, réðst þar
á gestinn með pústrum og á-
flogum, enda talinn ófullur
vera knár og harðskeyttur.
Endaði ofbeldisaðgerð þessi
með því að menn þessir voru
skildir og frekari óhæfu a.f-
stýrt.
Það er vitanlega ekki nýtt,
að slagsmál verði á gleðifund-
um Islendinga, hvað síðustu
atburðir frá Iðnó sýna áþreif-
anlega. Hitt er óvenjulegra,
þegar opinberir starfsmenn
ríkisins, og í hýbýlum hins
opinbera, valda með ofstopa
og áflogum stórfelldu heilsu-
tjóni á saklausum mönnum,
með þeim afleiðingum, að rík-
ið eða stofnun þess verði fyrir
stórfelldu fjárhagstjóni. Má
búast við, að um tugþúsunda
verði greiddar í sambandi við
mál þetta.
Er það satt, að Þjóðviljinn hafi grætt þúsundir á aug-
lýsingastarfsemi Vfsis í sanibandi við snýkjuherferð
kommúnista ?