Mánudagsblaðið - 26.10.1953, Blaðsíða 2

2
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
Mánudagur 26. október 1953
Veghúsastíg’ 7 (sími 6837) miHi Vatnsstígs og Iviapparstígs,
neðan vitf Hveríisgötu.

Or sögu lands
rrFan! í folio'
Á fyrri hluta 19. aldar var engu ófjörugra hér í Reykja-
vík, en nú á dögum. Komu þá, eins og nú, mörg spaugileg
mál fyrir lögregluna eins og hér skal lítiUega minnst.
„En j»að voru ekki aðeins
ryskingar og stráksskapur,
sem kom fyrir lögregluna,
heldur ýmisleg kýmiíeg atvik,
Þannig kærði líattamakari
Einar Hákonarson, Þorstein
Eyjólfsson á Melnum fyrir
það, að liann hefði kallað sig
„helvítis gikk“ og „fant í fo-
lio“. Þorsteinn mátti borga
sekt. Annar var sektaður um
sama leyti fyrir það, að Itami
hafði sagt við faktor Leigh,
er síðar varð brennivínsbrugg
ari í Kaupmannahöín: „Skítt
með þig og eaneellíráðið“. —
Það var lögreglustjórinn sjálf
ur, bæjarfógeti Ulstrup“.
Dáradrykkur
Stefán Gunnlaugsson, bæjarfógeti var stakur reglumað-
ur, vildi minnka drykkjuskap í bænum, en þá var baráttan
þveröfug við það sem nú er. Þá skorti kaffihús í höfuðstað-
inn, en hins vegar var ekki eins erfitt að fá sér vín. Hann
skoraði á þá sem vildu setja upp kaffistofu að gefa sig
fram og síðar kom eftirfarandi tilkynning frá honum:
! PLAKAT
. „Borgari í Reykjavíkurbæ
hr. Einar Hákonarson, hefur
öðlazt rétt til, frá næstkom-
andi fardögum, að halda kaffi
hús og veita þar liressingar-
ineðöl fyrir ákveðna borgun
út í liönd, hvers vegna gestir
Siðíerðið
Nú, nú, ekki var siðferðið af verri endanum, eins og glöggt
má sjá af eftirfarandi atburðum, sem lesa ná í Sögu Reykja-
víkur.
„Maður einn átti danska
konu, en hafði hjákonu sína
Sigríði, í húsinu. Var sam-
komúlagið milli þeirra kvenn-
anna ekki alltaf hið ákjósan-
legasta, eins og vænta mátti.
Jólakvöld eitt var Sigríður
mjög drukkin, en maddaman
lá í rúminu. Sigríður gaf
henni þá svo vel í staupinu, að
hún varð líka æði drukltin.
Þær fóru svo að rífast og síð-
an í ryskingar, er enduðu með
því, að Sigríður liandleggs-
braut gömlu konuna. Varð
maðurinn þá að láta Sigríði
fara burtu úr liúsinu. Það
upplýstist við vitnaleiðsluna,
að Sigríður væri dryklifelld
og væri þá með mikinn há-
vaða og æst. Suinarið 1807
var kona eittu sinni syo full
á götuimin, með hávaða og
skammaryrðum, að hún var
tekin og sett inn.“
(Allt innan gæsalappa er tekið
úr Sögu Reykjavíkur eftir Klem-
ens Jónsson. fyrra bindi).
200 BIFREIÐIR
Bifreiðar af öllum stærðum og gerðum
EHfhvað íyrir alia
Greiðsluskilmálar oft mjög hagkvæmir
hér eftir ekki munu þurfa að
bregða þessum bæ uni, að hér
ekkert fáist að drekka, nema
brennivín (Dáradrykkur), og
þess vegua hljóti aðkomandi
að %era hér drukknir, þeim
tii skaða og svívirðu, hvað
hér ef tir ekki þarf að gangast
við“.
Bimmmm
Bókhlöðustíg 7. —Sími 82168
Sagðirðu ekki, þegar þú
seldir mér bílinn að þú skyldir
láta mig fá annað í stað þess
er brotnaði eða vantaði? \
Bílasalinn: ,,Jú“.
Þá vil ég fá 4 framtennur
og eitt viðbein.
x
Veiðimaðurinn: „Settirðu
matarílátin í pokann minn. —
Mig langar til að steikja lax-
inn sem ég veiði.“
„Já elskan, og svo finnur
þú líka nóg af sardínum með“.
Drengurinn: „Mig langar
til að kaupa flibba handa
pabba“.
Afgreiðslum.: „Eins og
þann sem ég er með?“ ?
Drengurinn: „Nei, hreinan
flibba!“
x — x
«
„Sagðirðu konunni þinni
allt sem þú gerðir meðan hún
var í burtu?“
„Nei, það ger^u nágrann-
arnir“.
„Pabbi, hvað er snobb?“
„Snobb, drengur minn, e>
sá maður, sem ekki vill þekkjí
aðra en þá, sem ekki vilja
þekkja hann“.
Seldar verða úrvals bækur
'' ' I
forlagsins fyrir brot af upprunalegu verði þeirra.
AUar bækur, er seldar verða, eni endursendingavbækur
utan af landi, lítið eitt velkaðar, en
heilar og yfirleitt ógallaðar, nema á bandi. —
®rsta bókasala forlagsins. Seljum
einnig þennan mánuð komplet verk Davíós
Stefánssonar, Gunnars Gunnarssonar
Halldórs Kiljans, Tómasar Guðmundssonar, Guðmundar
Hagalíns og fleiri þjóðkunnra skálda
STENDOÍ ÞENNAN. -MÁNUD okkar, gegn.mjög hagkvæmum afborgunum.