Mánudagsblaðið - 05.04.1954, Síða 1

12. tölubla&a.
Mánudagur 5. apríl 1954.
Myndin sýnir bifreið Vishinsbis í New York.Hópar manna nieð spjöld kasta að honum
rotnuðum ávöxtum, en á spjöldunum stendur m. a. „Eyðið kommúnismanmn“, „niður,
með einræðir“ o. s. frv.
Góðtemplarareglan að klofna?
Félag Musterisriddara — Vafasöm fjármáiastjóm —
Verkefnið að kafna í dansfíkn —
Geysilegur órói er nú innan Góðtemplara-
reglunnar og er viðbúið að félagsskapurinn
klofni, ef forustumönnum hans tekst ekki að
miðla málum eða kúga reglufélagana til hlýðni
við sig.
Óánægja sú. er nú gerir vart við sig, á sér
iangan aðdraganda en byggist ekki nema að
iitlu leyti á opinberri afstöðu reglunnar gagn-
vart áfengisfrumvarpi því sem nú er á döfinni.
Eins og alkmina er, þá hafa förkólfar reghmnar
stöðugt færzt undan }>\i, að \inna sjálfir gegn áfengis-
bölinu, en telja það fremur verksvið sitt, að stuðla að og
Íialda skemmtanir fyrir félagsmenn og gesti þeirra. Til
þessa hefur reglan kappkostað að efna til allskyns
keppna t. d. danslagakeppni og svo fiutt inn mjög
vafasama skenuntikrafta til þess að æsa fólk inn á
skemmtauir sinar.
Ajax skriíar um:
- ¥í«„ f'
BREYTINGAR Á UTAN
RÍKISÞJONUSTUNNI
brúsann. Eyðslusemin r -
Misskilin áhugamái
Þá hefur líka verið á-
hugamál forkóifanna að
koma upp sumarhöll fyrir
borgandi gesti og hefur sú
höll verið reist og nefnist
að Jaðri. Jaðar er rekinn
sem siunarhótel og geta þar
aðeins búið sterkefnaðir
menn, eins og títt er á lúx-
ushótelum.
ÖU þessi starfsemi hefur
vakið niikinn ugg meðal
þeirra félaga reglunnar,
sem skilið hafa !ilut\-erk
hennar á annan og réttari
hátt. Hafa þessir meim þrá-
taldlega varað forustu-
menn \ið þ\i, að þessi hátt-
ur yrði, ef áfram myndi
haldið , regluimi að stóru
tjóni. Við öUu slíku hefur
forustan daufheyrzt.
En nfi er svo að sjá, að
um enn alvarlegri mál sé
að ræða en þau, sem minnst
er á hér að ofan.
Fjármálin í óreiðu
Orðrómur liefur það
fyrir satt, að íjármála-
stjóru reglunnar sé í hinuin
mesta ólestri. Dansleikir
þeir, sem reglan hefur hald
iö og reknir eru ÁN
SKEMMTANASKATTS,
hafa lengi vel borið sig, en
ekld sýnt tiltaltaulegan
gróða, sem þó sætir undr-
un. Nú spyrst. út, að þessi
tiður í skeimntistarfsemi
reglunnar sé farinn að tapa
og að greiða hefði orðið
með honum í vetur. Þessi
jdirlýsing þótti nieð þeiin
ólikinduni ,að almenmnn f é’-
lagsmömium og mörgum
gömkun reglubræðrum of-
bauð. Er af þessum ástæð-
um hinn niesti úlfaþj'tur
meðal félagsmanna og iigg-
ur \ið lieitinguni.
Féiag Musferisriddara
Utan reglunnar, en þó
við hlið hennar er starf-
andi einhver sá furðu-
legasti félagsskapur,
sem dæmi eru um í svona
inálum. '
Félagsskapur þessi
nefnist MUSTEKIS-
KIDD.URAK og í honum
eru nær allir æðstu em-
bættismenn stúkunnar í
f jármálum og skemmti-
niáliun. Tilgangur þessa
félagsskapar er sá, að
því bezt er séð, að ráð-
stafa félagsmönnum í
embætti eða til áfram-
lialdandi embættis-
færslu. Með öðriun orð-
um: hér er iiópur hátt-
settrar klíku, sem í eig-
in krafti skipar öll veiga
meiri embætti reglimnar
og veitir Jieim einum sí.-
heyra og hlessun er
beygja sig undir vilja og
óskir iiuista ráðsins.
Þetta óheyrilega bragð
hefur að vonuni, vaklð
djúpa anduð þeirra, sem
reglun.ni vilja vel og
Franxhald á 8. aíðu.
ÞAÐ HLÝTUR álltaf að
verða allþungur baggi á fá-
meunum og fátækum þ jóðum
að halda uppi umfangsmikilli
utanríkisþjónustu. I sumum
ríkjum t. d. Mið-Ameríkuríkj-
unupi og sumum Arabaríkj-
unum er kostnaðurinn við ut-
anríkismálin vel á veg kom-
inn nieð að sliga fjárhag ríkj-
anna, en þessiun óperetturíkj-
um þykir sjálfsagt að hafa
rslndýra sendiherra í flestum
löndum heims. Berast þeir oft
miklu meira á en sendiherrar
stórvelda og þykja veizlur
jx-irra hinar dýrlegustu. Til
sendilierra er valið úr þeim
sæg atrínuupóJitíkusa, sem
finnast í þessum ríkjum,
stundum gæðingar stjórn-
aima, en stundum líka hættu-
legir stjórnarandstæðingar,
sem öruggast þykir að hafa
sem lengst burtu frá lieima-
landinu.
Vesöl fyrirmynd
Hér á landi þykir liafa orð-
ið vart nokkurra tilhneiginga
til að taka þessi hálfbarbar-
ísku ríki til fyrirmyndar um
utanríkisþjónustu. Gamlir og
afdankaðir stjórnmálamenn
hugsa sér til hreyfings að fá
þessi hægu og vellaunuðu em-
bætti til að lifa- makindalífi í
ellinni, og er almælt, að marg-
ir slíkir muni fara á stúfana
þegar sendiherraenibætti
losna. Þessir menn hafa |>ó
jfirleitt fátt eða ekkert sér til
ágætis sem sendiherrar, JiekJc-
ing Jæirra á alþjóðamáium af
skornum skammti og tungu-
niálakunnátta Jieirra og kunn-
átta í alniennri háttvísi líklega
enn minni. l»að er dýrt spaug
fjrir álit Islands erlendis að
slcipa í sendiherraenibætti
menn, sem kunna sig lítt og
tala eitthvert hrognamál, sem
fáir eða engir skilja. Ef við
höfum sendiherra, sem verða
til athlægis í nær J>ví hverju
spori, stoðar það Utt þótt þeir
haldi óft og tíðum rándýrar
drykkjuveizlur a la Libanon
eða llonduras þar sem íslenzk
ir skattjiegnar verða að borga
bruðlið við sum íslenzku sen i
ráðin, einkanlega eitt sendir:' 'i
á Norðurlöndmn eru orf i
slík, að ölliun blöskrar, se \
til Jx'kkja. Sagt er, að sen« -
herra sá, sem hér um ræð .
berist í engu miima á en ko -
imgar gerðu fyrr á öldum <> ;
miklu meir en Jieir gera f \.
Slík pomp og prakt verk •
auðrítað aðeins hlægilega ji"i
fulltrúa blásuauðs kotrí • ..
auk þess, sem hún skap
hættuiegt fordæmi, ef Jir i
yrði háttur íslenzkra se . -
herra ahnennt í framtiði.i L
Menn úr ufanríkis-
þjónusfunni
Enginn vafi er á þ\i r 'i 'i
regla um val sendiherra, i
bezt num gefast, er sú : '\
skipa í embættin menn, í
hafa unnið sig upp í utr-r -
isþjónustumii sjálfri. Psv t i
menn, sem hafa hald! j •
utan við hið flokkspól - k: >,
brölt, menn, sem eru v«-i
sér í tungiunáhun og Vcr. i
aila háttu siðaðra i'.
Kejnsla sú, sem fengizi
af rnönnum eins og A<--.-. i {
KL. JÓNSSYNI, } I
BENEDIKTSSYNI og I i l
THORSTEINSSYNI, < ! t i
staði hin ágætasta. J>a<; • - -
hver numur á slikum mö-rv. i
Framhald á 4 > • ...