Mánudagsblaðið - 05.04.1954, Qupperneq 2

2
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
Mánudagur 5. apríl 1954.
Virðingarverð maiuiúðar-
starfsemi
MIKLA ATHYGLI hugs-
andi manna, vakti frétt sú
er blöð höfuðstaðarins
birtu fyrir fáeinum dög-
um, þess efnis, að maður
nokkur að nafni Guðni Þór
Ásgeirsson, hefði, eða væri
um það bil að stofna fé-
Iagsskap hér í bænum, er
hefði þann göfuga tilgang
að hjálpa ofdrykkjumönn-
um til þess að vinna sigur
á ástríðu sinni. Það er allt-
af ánægjulegt að heyra
þess getið að til sé'a menn,
sem finna hjá sér óeigin-
gjarna köllun til þess að
hjálpa þeim, sem lent hafa
á villigötum og orðið undir
í lífsbaráttunni. í blaðavið-
tali lét Guðni þess getið að
hann væri fyrrverandi of-
drykkjumaður. Þessi lát-
lausa jtirlýsing hans, lýsir
hreinskilni og einlægni, sem
því miður virðist afar fá-
gæt hjá þeim mönnum, sem
um þessar mundir þykjast
vera að berjast skeleggri
baráttu fjrir bindindi hér
á landi, en sem í stað þess
að verða hinni raunveru-
legu góðtemplarastarfsemi
að nokkru gagni, valda
henni óbætanlegu tjóni með
stjórhlausu ofstæki og eig-
inhágsmunapólitík. Aftur á
móti ræddi Gúðni bindindis
málin af hógværð og still-
ingu, og er það ljósasti vott
ur þess að hér er maður að
verid, sem ber fullan skiln-
ing á því þjóðarböli er of-
drykkjan er í raun og veru,
og gerir sér fulla grein f yr-
ir því hvaða aðferðir eru
líklegastar til þess að ráða
bót á því, eða að minnsta
kosti bæta þar um að ein-
hverju verulegu leyti. Þess
var getið í greinum blað-
anna um G.Þ., að han nyti
ekki styrks af opinberu fé,
eða frá öðrum aðilum, til
þess að standast straum af
óumflýjanlegum kostnaði í
sambandi við fjrirhugáða
Uknarstarfsemi sma, held-
ur yrðu öll útgjöld viðvíkj-
andi viðleitni hans til um-
bóta í bindindismálum þ jóð
arinnar, greidd úr hans eig-
in vasa. Þetta sýnir bezt og
sannar, að Guðni er raaður,
sem tekur köUun sína al-
variega en lætur ekki eigin-
hagsmuni sitja í fyrirrúmi
fyrir þörfum þeirra, sem
mest eru hjálparþurfandi
yegna ofneyzlu áfengis.
Eg hef ekki þá ánægju
að þekkja Guðna persónu-
Iega, og er mér þar af leið-
andi ókunnugt um fjárhags
afkomu hans, en þó geri ég
ráð fjrir að hann sé ekid
auðugur maður, eða hafi
mikið handbært fé' til þess
að hiynna að hugðarefnum
sínum með, enda kvað hann
ekki vera í vellaunuðum og
þægUegum embættum, eða
raka saman fé með þ\i að
selja óþroskuðum ungling-
um tóbak eða aðrar vörur
álíka heilsuspillandi. Vegna
þess, sem hér á undan grein
ir, datt mér í hug að bera
fram eftirfarandi tiUögu,
til vingjamlegrar athugun-
ar fyrir þá mætu menn er
árlega ráðstafa því fé, sem
ætlað er til eflingar reglu-
semi og bindindi hér á
landi. Væri ekki ólíkt rit-
urlegra, og jafnvel sjáif-
sagðara, að styrkja mann
eins og Guðna í riðleitni
hans tU hjálpar bágstödd-
um drykkjumönnum, en að
ausa ár eftir ár stórfúlgmn
í ' botnlausa hít þeirra
manna, er ekki virðast eiga
neinar göf ugri hugs jónir tU
þess að berjast fyrir, en inn
flutning fákíæðdra,' dans-
meyja og byggingar dans-
halla? Það leikur tæpast á
tveim tungum aðsvo sé. En
þó veit ég um aðra aðferð
til þess að rétta Guðna
hjálparhönd I hans virð-
ingarverða og vandasama
starfi, og er sú aðferð
miklu auðveldari og eðli-
legri en fyrri leiðin er ég
benti á. Væri ekki alveg til-
valið fyrir Góðtemplara-
regluna að grípa þetta
gullna tækifæri, og sýna
nú einu sinni vilja sinn í
verkinu, með því að veita
Guðna ríflegan styrk af því
fé er henni er veitt á hver ju
ári til þess að stuðla að
minni drykkjuskap meðal
landsmanna? Færi Reglan
að ráðum minum veit ég að
vegur hennar myndi vaxa
mjög, og er sízt vanþörf á
því, og gæti það meira að
segja orðið tU þess, að við
hinir raunvendegu bindind-
ismenn, fengjum aftur virð
ingu fyrir félagsskap skoð-
anabræðra okkar, og jrrð-
um eins stoltir af honum og
við vorum á dögum Björns
heitins Jónssonar, Indriða
heitins Einarssonar og ann-
ara ágætis brautryðjenda
bindindisins, en sem nú eru,
því miður, horfnir af sjón-
arsviðinu.
Mætti þetta greinarkom
mitt verða til þess að vekja
áhuga manna á starfsemi
okkar bindindismannanna,
þá er tilgangi mínum náð.
Gamall bindindismaður.
núverandi niðurlæg-
Clausen og Regian
Hr. ritstj.
ÞÖkkum innilega ágæta
grein í sambandi við ræðu
Öskars Clausens á Varðar-
fundinum í Sjálfstæðishúsinu.
Yið, sem hlýddum á ræðu
hans, og erum að vísu bindind-
issinnaðir sjáum enn gleggra
nú en áður að nauðsjm er á
því, að endurskipuleggja allt
starf reglunnar og setja þá
menn frá völdum, sem nú hafa
hrifsað þau til sín og eru að
eyðileggja það góða orð, sem
af henni fór, áður en hún
komst í
ingu.
Innan reglunnar starfar
f jöldi manna, sem vilja stuðla
að afnámi drykkjuskapar og
fóma starfi og fé til þess.
Þessi fjölmenni hópur hefur
ekki fengið að koma áhuga-
málum sínum í framkvæmd
vegna núverandi ráðamanna,
sem jafnan segja þaðhlutverk
ríkissjóðs að byggja yfir á-
fengissjúklinga og annast þá
að öðru lejrti.
Vér ætlum ekki framar að
dansa á sjúkum líkömum
hinna óhamingjusömu með-
bræðra okkar — *ekki að
sækja dansskemtanir regl-
unnar meðan þeir sjúku liggja
athvarfslausir á götum
Reykjavíkur.' ^Fé - okkar skal
ekki stuðla að nýrri höll fyrir
félag vort meðan ástandið er
eins og það er. En þegar líkn-
arstarf er hafið, í þeirri mynd,
sem það á áð vera og er regl-
unni samboðið, þá mætti
kannski athuga nýja skemti-
höll fyrir félagsmenn.
Margir reglufélagar.
Raddirlesenda
m
telur ástæZulanst — barna þeirra mæti þess meiri en svo, að
og saklausra ættingja vegna ~ svar hans verði afsakað'
aS birta þdtt. Ritstjóri). J. S.
Bravó Óskar
(Bréfritarar báðtt um að halda
Hr. ritstj.
„.... að fáir ef nokkrir
hafa lagt slíka bölvun yfir
landið er mér alveg óskiljan-
legt. Á þjóðin að þola það, að
þessir fáu einráðu menn regl-
unnar ráði yfir gjörðum Al-
þingis. Orðið „reglubróðir" er
orðið aigasta skammaryrði í
stað þess að vera göfug nafn-
bót hinna réttsýnu og þeirra,
sem vilja leggja sinn skerf
fram til þess að hjálpa sjúk
um. Bravó, fyrir Óskari Clau-
sen. í kring um hann safnast
allir þeir, sem vilja hinu raun
verulega málefni stúknanna
vel. Þeir (forkólfamir) hafa
ekki enn bitið úr nálinni . . .
Ó. H
(Oll bréfin tim þetta efni ern á
einn veg — gegn forráðamönnum
reglunnar. Oþarfi er að birta þau
óll, þv't efnið er mjög likt. En
samt þökkttm vér þau, og vonum
að bréfritarar láti oftar til
heyra. Ritstj.).
stn
Greinar Ajax
Mánudagsblaðið, Reykjavík.
„Eg vil þakka ágætar gféin-
ar um handritamálið. Afstaða
blaðanna, sem um þau haf a rit
að, hefur verið harla fátækleg
og sannast byggst á öðru en
forsjálni og lipurmennsku.
Ajax hefur vissulega túlkað
sjónarmið allra þeirra, sem
vilja fá handritin heim, en af-
staða ríkisstjómarinnar og
nöfnum s'tnum leyndum og verð- orð forsætisráðh. eru mjög á-
ur blaðið sjálfsagt við óskurn' byrgðarlaus. Hann ætti að slá
þeirra, enda er sú regla siðferðis-j sig til riddara á öðru en Dana-
skylda hvers blaðs. Blaðið hefurl hatri. Danir eru gallaðir i
fellt niður nófn þeirra forkólfa mörgu, en málið var langt upp
reglunnar, sem í bréfinu stóðu o^ yfir Danahatur hafið og verð-
Handrifamálið og Ajax
Hr. ritstj.
„Vér höfum lengi saknað
Ajax-greinanna og það gleður
oss að þær era komnar aftur.
Greinar Ajaxar hafa alltaf
vakið athygli og þó vér séum
ósammála stundum, þá er oft-
ast svo, að hann hefur á réttu
að standa og alltaf bryddar
hann upp á málefnum, sem of-
arlega era á baugi og þörf er
að komi fram í ljósið.
Sjónarmið hans í handrita-
málinu era mjög athyglisverð
og granaði mig ekki að þau
ættu slíkan hljómgrunn og
raun ber vitni um. Þar hygg
ég að með rétt mál sé farið;
ekkert lá á að snúa svo hvat-
skeytislega baki við tillögun-
um. Til þess var alltaf nægur
tími.“
Virðingarfyllst.
G. Sigurðsson.
Vélknúin reiðhjól og
umferðarreglur
Hr. ritstjóri.
„Hvemig er það með pilt-
.ana, sem daglega hrjá bæjar-
búa á vélknúnum reiðhjólum?
Svo er að.sjá, sem þessir öku-
þórar séu ekki látnir fylgja
neinum reglum. Þeir hjólá
jafnt á gangstéttum sem göt-
um og skeyta ekkert um okk-
ur vegfarendur. Gæti götu-
lögreglan ekki I.(aft eftirlit
með umferðarbrotum þessara
Framhald á 7. síðu.
Kanínur eru tilraunadýr á ýms-
um vísindastofnunum. Á mynd-
inni hér að neðan sjást „klefar“
heirra á einni slíkri.