Mánudagsblaðið - 09.05.1955, Page 6

„Segðu mér frá áliti þínu;
ég er ekki ánægður með skoð-
un mína, vegna þess að það
eina, sem ég fæ skilið er ást
Araba á kindakjöti."
„Hr. Leigh, stjarnan á
horni hrútsins táknar ef til
vill Betlehem-stjömuna, og á-
letrunin er vissulega orð eng-
ilsins til hirðanna eins og
stendur í Lúkasarguðspjalli,
og þessa atburðar er líka get-
ið í Islamtrúarbrögðunum".
„Ráðning þín hefur eitt-
hvað til síns máls, en, afsak-
aðu þótt ég segi það líka, að
blanda saman þessum tveim
trúarflokkum er afar vafa-
samt“.
„Þú gleymir því hr. Leigh,
að höfundur Móhameðstrúar
bragðanna stal aðalkenning-
um sínvun frá þeim trúar-
brögðum, sem næst vom; það
hefi ég séð greinilegast á árit-
unum á hinum j'unsu austur-
lenzkii peningum, sem ég hef
skoðað í herbergjum hr. Mur-
rays. En ég hefi svo lítið vit
á þessum málum, að þú verð-
ur að bera vandamál hrings-
ins undir einhvern, sem betur
þekkir það“.
„En það sem þú hefur að
minnsta kosti reynt að leysa
þrautina, þá bið ég þig að
þiggja hringinn og bera hann
til minningar um vináttu okk-
ar og námsár.“
Hann tók hendi hennar og
ætlaði að setja hringinn á
fingur hennar en hún varð-
ist þéss.
„Eg þakka þér, hr. Leigh,
ég met við þig hina miklu
virðingu, sem þú ætlar að
sýna mér, en þú verður að af-
saka þótt ég geti ekki þegið
hann“.
„Hversvegna ekki, ungfrú
Edna?“
„í fyrsta lagi vegna þess,
að hánn er mjög. dýrmætur,
og ég vil ekki hafa hann af
þér. I öðru lagi tel g ekki rétt
að þiggja gjafir frá öðrum
en skyldménnum eða dýrmæt-
um vinum“.
„En ég^hélt við værum góð-
ir vinir. Hversvegna getum
við ekki verið það?“
I !þessu augnabliki kom frú
Murray inn í borðstofuna og
er. hun sá þau sitja þarna í
morgaunsólinni með blóma-
körfuna á milli sín, og tók
eftir roðanum og feimninni
á andliti hinnar ungu og fríðu
stúlku, og vonina í svip
mannsins, karlmannlegum og
göfugum, þá þaut hugsunin
um framtíð þeirra beggja í
hug. hennar, og . um leið' og
hún flýtti sér til þeirra skein
ánægjuglampi úr augum
hennar:
„Gíóðan daginn Gordon,
gleður mig að sjá þig. Hvern-
ig hefúr Clara það?“
„Brýðilégt, þakka þér fyr-
ir, alveg upptekin af að und-
irbúa veizluna, eins og þú
munt sjá á þessu bréfi, sem
hún bað nrig að koma tii þín
persónulega".
Meðan frú Murray, leit á
bréSð;, œtlaði Edna að fara
burtu, en hr. Leigh
Mánudagur 9. maí 1955
8.
FRAMHALDSSAGA
»EDNA«
spurði í því:
„Fárðu ekki strax, ég ætla
að fá frú Murray til þess að
ákveða fyrir mig“.
„Nú, Gordon, hvað er á
seyði ?“
„Fyrst, ætlarðu að gera.það
sem systir mín biður um?“
„Vissulega, ég ætla að láta
Ednu koma með mér í kvöld,
nema hún vilji heldur vera
um kyrrt með bókum sínum.
Þú veizt, að ég læt hana að
mestu sjálfráða“.
„Jæja, þá skulum við at-
huga ágreiningsmál okkar.
Hér er gamall og skrýtinn
hringur, sem hún kann betur
að meta en nokkur annar sem
ég þekki, og ég vil að hún
þiggi hann sem afmælisgjöf
frá mér. Geturðu aðstoðað
mig kæra frú Murray?“
Hún tók hringinn, skoðaði
hann og sagði eftir litla þögn:
„Eg held, Gordon, að hún
hafi gert það eina rétta, en
ég hygg líka, að núna, með
mínu samþykki og ráði, þá
þurfi hún ekki að hika við að
taka við honum og bera hann,
sem tákn vináttu þinnar.
Réttu mér hendina, Edna“.
Hún lét hringinn á fingur-
inn, og um leið og hún sleppti
hendinni beygði hún sig nið-
ur og kyssti Ednu á ennið.
„Sautján ára í dag. Eg fæ
vart trúað því, barnið mitt.
Og þú Gordon? Má ég spyrja
hvað þú ert gamall?“
„Tuttugu og fimm — mér
þykir leitt að segja það. Þú
þarft ekki að segja mér---“
Samtalið truflaðist þegar
bjallan hringdi til morgun-
verðar og stuttu seinna hélt
hr. Leigh . heimleiðis. Edna
var undrandi og pirruð þegar
hún leit á hringinn og í stað
hugsunarinnar um frið og ró
fannst henni einhver ófriður
í vændum og hugsanir, sem
aldrei höfðu komið í húga
hennar komu nú f ram í dags-
, ljósið. Þegar hún kom inn í
herbergi sitt tók hún ffam
bækur sínar en áður en, að
hún gat fest hugann við efnið
kom frú Murray til hennar.
„Edna, ég kom til þess. að
ræða við þig um kjólinn þinn
fyrir kvöldið“.
„Ekki segja að þú viljir að
ég fari með þér, frú Murray,
því ég kviði svo óskaplega
fyrir þvi“.
„En ég verð að segja þér
það, að ég krefst þess að þú
notfærið þér það góða, er þér
býðst úr samkvæmislífinu. Þú
gerir þig, að. nauðsynjalausu
boði frá frú Inge. Það væri
ákaflega dónalegt".
„Kæra frú Murray, þú talar
um þetta fyrsta boð mitt eins
og ég, líkt og aðrar stúlkur,
hefði ekkert annað að gera en
undirbúa sjálfa mig til þess
að taka þátt í samkvæmislíf-
inu. Þessu fólki er nákvæm-
lega sama um mig, og ég hefi
lítinn áhuga á því að umgang-
ast stutta stund það fólk, sem
ég vegna tilvonandi stöðu
minnar, mun hætta að um-
gangast bráðlega".
„Um hvaða vinnu ertu að
tala?“
„Kennslustörfin mín. Eftir
nokkra mánuði þá vonast ég
til þess að geta unnið mér
inn fyrir þörfum mínum, og
þá------“
„Þá verður nægur tími til
þess að ákveða hvers þörfin
krefst; en á meðan, svo lengi
sem þú ert í mínum húsum,
þá .verðurðu að leyfa mér að
dæma um það hvað sé rétt hjá
þér. Clara Inge er vinkona
mín, og ég get ekki leyft þér
að vera dónaleg í hennar
garð. Eg hef sent vagn í borg-
ina eftir O’RiIey, snyrtidöm-
unni minni, og Hagar mun
hjálpa til við pilsið þitt. —
Komdu og ég skal taka mál-
ið“.
Frú Murray sá, að Ednu
leið ekki vel, en ákv.að að láta
það afskiptalaust en haf ði yf-
irumsjón með snyrtingu Ednu
af eins mikilli natni og hún
væri hennar eigin dóttir.
Á leiðinn talaði hún um
ýms málefni, og þegar þær
komu í snyrtiherbergi, þá sá
hún að Edna var alveg laus
við alla hræðslu. Þær höfðu
komið seint, og boðsgestir
voru komnir, salirnir fullir
þegar frú Murray gekk inn.
Frú Inge mætti þéim í dyrun- i
um og hr. Leigh, sem virtist: ;
á verði, gekk samstundis til i
Ednu og bauð að leiða hana
inn‘.
„Svei mér frú Murray, ég ;
hafði næstum misst allá von
um að sjá ykkur. Ungfrú
Edna, dansinn er að hef jast,
og við verðum að halda upp
á afmælisdag okkar með því
að dansa f yrsta dansinn sam-
an. Afsaka þig, sussu nei. Þú
ætlar sýnilega að notfæra þér
mitt góða innræti: og göfug- 1
mennsku, en í kvöld hefi ég
rétt tfl að vera dálítið reigm- ;
gjarn.“ I
Um leið og hann leiddi hana; j
inn á dansgólfið sá hún, að‘ ’
uninn í hnappagatinu, og
þetta, jafnframt þeirri at-
hygli sem hún vakti, kom dá-
litlum roða fram í kinnar
henni. Dansinn hófst og úr
einu horninu horfði sr. Ham-
mond af miklum áhuga á nem
endur sína, og bar þá saman
við hin glöðu pör, sem fylltu
hinn bjarta sal. Hann var svo
upptekinn af þessu, að hann
tók ekki eftir komu frú Mur-
rays fyrr en hún settist við
hlið hans.
„Gordon virðist mjög hrif-
inn af Ednu“, sagði hún.
„Sr. Hammond andvarpaði
og skuggi færðist yfir andlit
hans um leið og hann svaraði:
„Finnst þér það nokkur
furða, Ellen? Getur nokkur
þekkt hana vel, án þess að
dást að henni og elska hana?“
„Ef hanngæti aðeins gleymt
þyí að hún er smárrar ættar
-----ef hann vildi aðeins gift-
ast henni----það yrði sann-
arlega stórvel til fundið".
Dansinum var lokið og er
Edna sá kennara sinn, dró
hún sig frá hr. Leigh og flýtti
sér til hans.
„Eg er svo fegin að sjá þig,
ég er búin að gá að þér svo
lengi“.
„Hversvegna, mér sýndist
þú skemmta þér svo vel við
dansinn. Edna, líttu framan í
mig“.
Hann tók handlegg hennar
og leiddi hana rólega út á ver-
öndina, þar sem f ærra var um
fólkið.
„Það er eitthvað að, Edna.
Viltu segja mér frá því?“
„Mér finnst eins og ég sé
í falskri stöðu hrna, og samt
fæ ég ekki séð hvemig ég
kems.t á brott án þess að
móðga frú Murray, sem ég vil
alls ekki móðga-----hún er
svo góð og rausnarleg".
„Hvað áttu við, góða mín?“
„Þú veizt, að ég á ekki
eyri til nema það sem frú
Murray gefur mér. í kvöld,
meðan ég var að dansa, þá
heyrði ég tvær af vinkonum
hennar vera með aðfinnslur
í minn garð; hæða hana fyrir
það reyna að smygla þessum
spillta ungling, foreldralaus-
um og eflaust lágra ætta, inn
í samkvæmislífið".
„Geturðu ekki sagt mér allt
sem sagt var?“ |
„Mér hryllir við að endur-
taka það, sr. Hammond, jafn-
vel í þinni áheyrn“.
„Heyrði hr. Leigh það?“
,Eg vona ekki“.
„Góða barnið mitt, mér leið-
ist mjög mikið að þú hefur
orðið fyrir svona miskunnar-
utangatta við allt og alla, og
ég leyfi þér. ekki að neita sliku
hann bar blómin, sem. hún
hafði gefið honum um-morg-
JACQMAR - TWEED
í kápur og dragtir, |
50 tegundir
— Athugið: ~
Aðeins í eina til tvær
kápur eða dragtir ai \
hverju efni
Hafnarstræti 11. f