Mánudagsblaðið - 13.01.1958, Blaðsíða 8

OR EINU I ANNA9
„Stórsiys" - Sieels - Hýnæmi í Þjóð-
ieikhúskjaiaranum - Primaíionnan og vinnu-
i konan - Liíli misnumurinn -
Menn sáíu á Hressingarskálanum, drukku kaffi, og
spjölluðu saman, en sumir litu yfir morgimblöðin. Með-
al blaðakostsins var nýtt eintak af Frjálsri þjóð og
voru á forsiðunni myndir af frambjóðendum flokksins
í bæjarstjórnarkosningunum,
Einn kaffigesta kom seint að borðinu, greip Frjálsa
þjóð, sá myndirnar, las ekki orðin í flýtinum, en segir
stundarhátt:
„Guð hjálpi mér — enn eitt stói'slysið‘i.
Unglingar eiga fagnað í vændum, ef allt gengur eftir
áætiun. Hínn kunni „Rock’n roll“ söngvari Tommy
Steele er væntanlegur hingað um mánaðamótin og
mun dvelja hér nokkra daga og halda skemmtanir.
Framtakssamir menn hafa gengizt fyrir imi að fá hann
hingað, og um þessa helgi var ákveðið, að hann kæmi,
eins og að ofan greinir, um ruánaðamótin.
Eitt bezt lukkaða kvöld-í samkvæmislífi höfuðstað-
arins mun hafa verið 1 jan. í Þjóðleikhúskjallaranum.
Þorvaldur kjallarameistari bauð upp á skemmtilega ný-
ung, franskan kvöldverð með öllu tilheyrandi, ,m. a.
Crepes Suzettes, og mæltist það afar vel fyrir. Gestir
fjölmenntu. vindrykkja í algeru hófi, en stemmning
geysimikil Er ástæða að þakka Þorvaldi, jafnframt
því að óska eftir að hann haidi svona tyllidaga oftar
fyrir það fólk, sem vill borða vel, dreypa á víni og um-
fram allt sicemmta sér án truflunar æstra unglinga.
Gagnrýnendur skiluðu áliti sínu á Uilu Winblad um
áramótin og var það mjög á eina leið. Tíminn, í fjar-
veru Sveins Skorra gagnrýnanda, brá þó á leik og
fékk nýjan leikdómara S. U„ er vart átti orð til að
hæla stykkinu, einkum Herdísi Þorvaldsdóttur (sem
lék vel). En ýmsir brostu í kampinn er þeir vissu, að
S. U. er ung stúlka, vinnukona hjá Herdísi
Mun þetta í fyrsta sinni í sögu heimsins, að vinnu-
kona prímadonnunnar fær frí, til að skrifa um afrek
húsmóður sinnar á sviðinu.
Maður einn .dálítið hýr, lenti nýlega á fuudi, þar
sem kvenréttindakona tók til máis og f jasaði mjög um
réttindi kvenna og það óréttlæti, sera karlþjóðin beitti
í einu og öllu. Meðal annars komst konan svo að orði í
ræðu sinni, að „harla litill mismunur væri á karli og
konu.“
Þá gat maðurinn ekki orða bundizt og kallaði:
„Lengi lifi litli mismunurinn!"
Hvað á að gera I kvöld?
t $
(SUNNUDAG).
KvSkmyndahás:
Gamla híó: Brúðkaupsferðin. L. Bali. Kl. 5, 7, 9.
Nýjja bíó: Anastasia. I. Bergmmaivn. Kl. 5, 7, 9.
Tjarnarbíó: Tannhvöss tengdamamma. P. Mount. Kl. 5,
Austurbæjarbíó: Frumskógavítið. J. Sernas. KI. 5, 7, 9.
Stjömubíó: Stúlkan við fljótið. S. Loren. KI. 5, 7, 9.
TrijpóUbíé: Á svifránni. B. Lancaster. KL 5, 7, 9.
líatfuarhíó: Hetjur á hættustund. J. Chandler. XI. 5, 7,
Juaugarásbíó: Fávitinn. G. I hiliþpe. KL. 7 og 9.
Leikhús:
Jþjóðleikhúsið: Romanoff og Julia. Ejouedikt Ámason. Kl. 20.
ITðnó: Tannhvöss tengdamamma. Emilía Jónasdóttir. Kl. 20.
(Birt án ábyrgðar),
7, 9.
9.
Herranóttin...
Framhald a£ 4. síðu.
freð, létu ekki sitt eftir liggja í
smærri hlulverkum; Ómar ef til
vill heldur óskýr á köflum og
helzti mikill svipbrigðaleikur
hjá Ólafi. Næstir komu þeir
frændur, Ragnar Arnalds, Henrik
og Björn Ólafs, Páll. Ragnar var
röggsamur og hi-essandi í hlut-
verki hins stranga kaupsýslu-
manns, rödd og hreyfingar góðar
og leikurinn áferðargóður. Björn
liefur ólánshlutverk, elskhuga,
sem orðið hefur reyndari leikur-
um fótakeíli. En Björn stóð sig
eftir efnum, er fríður rnaður og
spengijegur — og aðalkossinn
hans myndi þykja hverri heima-
sætu íullboðinn. Þá var og Hauk-
ur Filips, myndarmaður í hlut-
verki .'iðsforingja. Hildur Bjarna-
dóttir lék á munnliörpu fyrir
hvern þátt, og tókst vel.
Og svo að lokum er það meist-
ari Adolf — ja, hvað skal segja,
Jú — hann lék undir drep — í
orðsins fýilstu merkingu.
Yfir sýningunni hvíldi hinn
létti og glaði blær, sem jafnan
einkennir sýningar skólanema —
blær, sem eldri leikendur mættu
að skaðlausu taka sér til fyrir-
myndar. Viðstaddir frumsýningu
voru rn- a. menntamálaráðherra,
Gylfi Þ. Gíslason, rektor Mennta-
skólans, Kristinn Ármannsson,
Þjóðleikhússtjóri og ýmsir kenn-
arar.
Haíi allir, sem að sýningunni
unnu, beztu þakkir AJÍ.
Einn nemandi, sem skrifar
í leikskiá, stingur upp á því,
að Þjóðleikhúsið láni þeim 2
—3 kvöld undir „Herranætur’*
í framtiðinni. Þetta er vissu-
lega ekki fráleit tillaga og
rök henni í vil mörg og sann-
gjörn. Úr skólanum skrifast
nær árlega efni í atvinnu-
leikara, og svo hefur verið
síðan skólaleikir hófust hér í
Reykjavík. Kjarni íslenzkra
leikara var til skamms tíma
frá Menntaskólanum. Því ekki
athugai vel þessa hugfmynd
nemandans? Slíkt fyrirkomu-
lag myndi spara þeim tíma
og peninga, sem þeir sárlega
þurfa, móta og auðvelda allt
starf þeirra og loks verða vel
þegini viíurkenning á leik-
starfi skólafólksins. Og vissu-
lega á slík starfsemi raun-
hæfa víðurkenningu skilið.
Þjóðleikhúsið mun éfiaust
vilja taka þessu máli með
skynsemd og velvirðing. Það
yrði Þjóðleikhúsinu sízt til á-
litshnekkis. A.B.
BlaÓ fynr alia
Mánudagur 23. deseraber 1957.

Bæjarstjóraarkosningarnar
Framhald af 1. síðu.
sem nú er fariim að taka virk-
ari þátt í stjórumálum en áður.
Ekkert breytist Guimar, þó að
árin færist yfir. hann er allt-
af sami sjarmörinn, einn af
fáum mönnum, sem fær kven-
fólkið til að líta við í Austur-
stræti. Gunnar Guðjónsson er
typa, sem er sjaldgæf hér á
landi, en algeng í Bretlandi,
hann minnnir mest af öllu á
brezkan yfirstéttarmann í hátt-
um öllum.
1 fínu sæfcunum neðst á list-
anum eru svo foringjar flokks-
ins, Bjarni og Ólafur, en Hall-
dór Hannsen og séra Bjarni
eru horfnir þaðan.
Lisfi hamsóknarilokksins
Þar er Þörður Björnsson
fremstur í flokki eins og við
undanfarnar kosningar, og eini
Framsóknarmaður lét svo um-
mælt við mig hér á dögimum,
að hann g*rði sér vonir um,
að Þórður yrði næsti borgar-
stjóri Reykjavíkur. Líkurnar á
því eru nú sennilega ekki mikl-
ar, en hitt er öruggt, að Þórður
lætur oft til sin heyra í bæjar-
li|
KYNÞOKKI

JSagnar Arnalds, Henrik, Þorsteinn Gunnarsson, Josep, Sigurður
St. Helgason, Felix. — Sjá ritdóm á 4. síðu.
stjórninni á næsta kjörtímabili.
Það má Þórður eiga, að haaa
reynir að halda bæjarstjómar-
meirihlutanum vakandi, haiœ
hefur gagnrýnt flest hans verk.
En áhuginn á að gagnrýna
hefur verið svo mikill, að stund-
um hefur Þórður skotið yfir
markið. Stundvun hefur gagn-
rýni hans verið á rökumreist,
en hann má vara sig á því
að hann fari elcki út í sísífrandt
kverúlartisma og verði alltof
húmorslaus, kímni og kátíua
geta orðið sterkari vopn ea
skammir. Y
Kristján Thorlacíus deilá-
stjóri skipar annað sætið, eem
sumir ætla, að geti orðið bar-
áttusætið. Að honum standa
á alla vegu gamlir embættis-
mean, og hann er líka. sjálfur
hinn typiski embættismaður.
sléttur korrekt og 'hæfilega 6«
persónulegur i fasi. Að líkind-
um er liann minni baráttu-
maður en Þórður, þó að eigi
skorti hann skapsmuni. Ea
komisT hann í bæjarstjóra,
verður hann eflaust mestur eti-
kettumaður þar í hópi.
Frú Valborg Bentsdóttir er
alfulltrúi kveima á listánum,
Hér áður fyrr var stundum
verið að bendla hana við komm-
unisma, en ekki veit ég, hvort
nokkuð ihefur verið hæft í þvi
Frú Valborg er þaulvön margs-
konar félagsmálastarfsemi.
Hörður Helgason, fjórði maður-
inn er flestum Reykvikingum
ókunnur með öllu, en á mynd
lítur hann út eins og kvik-
myndahetja þrungin sex app-
eal og kiss-me-again-baby.
Neðar á listanum höfum við
til dæmis Egil Sigurgeirssoa,
hæstaréttarlögmann. Ekki veifc
ég, hvaða duttlungar örlaganna
beindu fyrst fótum hans yfir
í Framsókn. Það er miklu skilj-
anlegra um Einar Ágústsson,.
sem er alinn upp í Framsókn-
arandrúmslofti. Góður maður
á listanum er sægarpurinn Ing-
var Páhnason hinn austfirzki,
og sama er að segja um Ezra
Pétursson lækni, vel gerðaa.
mann og dugandi. Nú er Bald-
vin IÞ. Kristjánsson kominn til
Framsóknar, , en hann var
vinstri krati í gamla daga.
Benedikt Bjarklind mun vera
agn fyrir stúkufólk, þó að all-
ar hans rætur séu reyndar í
Framsókn. Svo sjálfur Björn R.
Einarsson í þriðja sæti listans
að neðan. Hann er að öllum lík-
indum þjóðlcunnastur alira
þeirra manna, sem nú eru í
kjöri í Reykjavík. Fjöldi fólks,
sem hefur aldrei heyrt Þóí-ð
Björnsson nefndan og veit varla
hver Gunnar Thoroddsen er,
veit allt um Bjöm R. Einars-
son. Það mætti segja mér, að
listinn fengi ekki svo fá at-
kvæði út á Bjöm, það væri
mikiu sigurstranglegra að iác.i
hljómsveit hans ieika á kosn-
ingafundum en að vera að lesa
yfir fólkinu einhverja leiðin-
lega þvælu um fjármál Reykja-
víkur.
Ajax.