Mánudagsblaðið


Mánudagsblaðið - 06.07.1959, Qupperneq 3

Mánudagsblaðið - 06.07.1959, Qupperneq 3
Mánudag'ur 6. júlí 1959. MÁNUDAGSBLAÐIÐ 3 Þ J ÖÐLEIKHÚ SIÐ: Höf.: og leikstjóri TORMOD SKAGESTAD Gestaleikur vekur talsverð vonbrigði LESENDA Hver man nú Skálholt? Því miður verður ekki sagt, að frumsýning Det norske teatret á leikritinu Kristín Lav- ransdóttir hafi heppnast. í stuttu máli sagt; Leiksýning þessi var i senn langdregin og oftast frem- ur áhrifalítið hjal, sem leikararn- ir, undantekningarlítið, bættu lítið eða ekki. íslenzkir leikhúsgestir, reynd- ar öll þjóðin, þekkja nokkuð til skáldverks Sigrid Undset sem bæði hefur komið út í bókar- formi á íslenzku og síðan verið lesið í ríkisútvarpið. Efnisþráð- ur allrar sögunnar um Kristínu Lavransdóttur er áhrifaríkur en oft all-langdreginn. Byggist þar mest á skínandi persónulýsingum höfundar, orðsnilld og væmnis- lausri rómantík. Þetta er eitt af þeim skáldverkum Norðurlanda höfunda, sem manni þætti ein- mitt sjálfsagt að endurrita í leik ritsformi, því hér er úr miklu efni að velja, efni sem er hug- þekkt Norðurlandabúum og nær- tækt. Ungur leikritahöfundur og leik húsmaður Tormod Skagestad hefur' nú snúið skáldverkinu í leikrit. Þetta er mjög erfitt verk, enda hygg ég að það liafi reynzt höfundi í flestu ofviða. í fyrsta lagi, (þetta er byggt á fyrsta hlut anum, Kransen) sleppir höfund- ur skömmu eftir byrjun leikrits- ins þræði bókarinnar, en vinnur sjálfstætt um hóf fram og visar meira til atburða en heppilegt er, en dramatiserar sjálfa atburðina ekki. í öðru lagi er nauðsyn þótt um harmleik sé að ræða að gefa áhorfanda grið, hleypa sólar- geisla inn við og við, jafnvel þótt hann finnist ekki í hinum upp- runalega verki. Leikritaskáld hlýtur að gera sér ljóst að það er ekki að lesa upp heldur að sýna. í mestu harmleikjum Skakespears bregður alltaf fyrir ljósi kímninnar. Þótt verk Und- sets sé oft langdregið er ekki nauðsynlegt að leikrit sem bygg- ist á því sé að sama skapi' lang- dregið. Hr. Skagestad er mjög hrifinn af eigin orðgnótt og á það til að masa einum of mikið. Seinni hluti fyrra þáttar geysp- aði margsinnis golunni og unnu þar saman leikrit og leikendur. í heild er þetta verk hx\ Skage- stad meii’a saga x samtalsformi en leikrænt verk. Yfir leikstjóm Toi-mod Skage- stad liggur sarni þunginn og yfir leikritinu. Leikararnir ex-u svo uppfullir af harmi og þeirri vit- und að þeir eru þátttakendur í harmleik að furðu sætir. Strax unx mitt fyrsta atriði fyrri þáttar eru persónurnar svo harmi slegn | ar að það er næstum undravert að þær halda út í næstu tvo tírna Það er gott nokk að taka verk- efni sitt alvarlega, en ég hefi aldrei séð heilan hóp leikara taka sér svona nærri örlög leik- persónu, og hefi ég þó séð tals- vérða harmleiki á fjölunum. Dansinn og brúðkaupsati’iðið, þau atriði sem hver leikstjóri myndi láta lífga upp á atburða- rásina hafa yfir sér sama harma- svipinn. Því verður seint trúað um frændur okkar Norðmenn, sem uppi voi’U unx 1300, að í dansi hafi engum dottið skoplegt orð í hug og að í brúðkaupi hafi — eftir nokkra hx-essingu — eig- inlega allir horft í gaupnir sér. Staðsetningar voru yfirleitt mjög eðlilegar en klaufalegt er atriðið milli Kristínar og múnksins er þau sitja sarnan í klaustui’garðin- um svo ' og sjálfsmorðstilraun frillunnar, leikið innst á sviðinu mjög ósannfærandi. Rut Tellefsen, Kristín Lav- ransdóttir, leikur rétt þægilega þetta hyperdramatiska hlutvei’k. í heild skoi’tir leik. hen,nar reisn, ástæða verður að vera fyrir að- dáun kai’lruanna, og málrómur- inn er ekki nægilega blæbi’igða- ríkur. Leikkonan mun vera lag- leg í rauninni en sú fegurð kom ekki fram á sviðinu, andlit og hár runnu saman í eitt, og fötin, sem eflaust eru rétt kopia frá 14. öld, gerðu henni engan greiða. Auðséð er að leikkonan vildi gera vel, eins og aðrir leikendur, einlægnin auðsæ. Johan Norlund, Lavrans, lék mjög vel, persónu- leiki hans á sviði bar alltaf af. Aðrir leikendur unnu vel saman, en enginn skar sig verulega úr. Yfir öllum leik hvíldi einhver dula deyfðar og, þótt undirritað- ur sé yfirleitt ókunnur norskum leikhætti virðist mér honum svipa einna mest til þeirrar teg- undar leiklistai’, sem vinsæl var fyrir og um fyrri heimsstyrjöld- ina, en hefur komizt úr tízku síð- an. Þetta kemur því spanskara fyrir sjónir, þar- sem ég einu sinni sá norska leikara afgreiða gamanleik með hreinum ágætum. Það er alltaf mikil ánægja að fá hingað gesti, og þá ekki sízt frá Norðurlöndum. Koma þessa leik flokks er okkur mjög kærkomin, og ýmislegt var athyglisvert í sviðsétningu þótt heildin hafi misheppnast. Leikhúsgestir klöppuðu eftir atriðin og að leikslokum, en síðan skiptust fulltrúar íslenzkrar og norskrar leiklistar á orðum uppi á sviðinu og blóm voru afhent. Forseti íslands og frú hans voru viðstödd sýninguna og margt annað stórmenni. A. B. Þaö mun flestum Islending um í fersku minni, hvílikur á- róður var hafinn fyrir því, að Sltálholt yrði endurreist sem biskupssetur. Sá maður sem nú hefur hlofið biskups- tign á íslandi var forvígis- maður þessarar hreyfingar og var hann aðalhvatamaður að stofnun hins svonefnda Skálholtsfélags, en að því stóðu auk hans ýmsir mætir menn, svo sem séra Jakob Jónsson, sóknarprestur í Reykjavík. Alþingismenn nálega allra flokka virtust verða fyrir mjög i’íkum áhriifum fyrir þessari ötulu hreyfingu og veittu stórfé úr rikissjóði, ekki aðeins til að byggja biskupssetur í Skálholti, held ur jafnframt dómkirkju. Sú kirkja er að vísu tæplega hálf byggð, en alls mun nokkuð á annan tug milljóna króna vera komið á þennan stað. Auk þess var ný og góð brú byggð yfir Hvítá, brú er kost- aði milljónir. — Þarna var auðvitað til mikils að vinna, þar sem endurreisa skyldi hinn fornfræga Skálholtsstað ásamt öðru biskupsdæmi á Hólum, því Norðlendingar láta ekki bjóða sér það, að vera eftirbátar annarra. Það er næsta einkennilegt hve botninn liefur dottið skyndilega úr Skálholtsfélag- inu. -— Allmikið slot hefur þegar verið reist í Skálholti, en ástand staðarins er þó enn sannarlega á þann veg, að ekki veitti af hvatningu til þess að gera betur, svo fram- arlega sem umhyggjan fyrir þessum fornhelga stað hefur verið driff jöðrin í öllum þeim áróðri, sem fyrr er nefndur, er enn fyrir hendi. Biskupinn í Skálliolt Hvatningin um endurreisn Skálholts haf ði margt til síns máls, en sú endurreisn, í ein- hverju formi að minnsta kosti, var ekki aðeins æski- leg, heldur og sjálfsögð. En það verður ekki bæði sleppt og haldið. Nú bregður svo ein kennilega við, að þegar aðal- hvatamaðurinn að stofnun Skálholtsfélagsins og upp- byggingu staðarins er sjálfur kjörinn biskup landsins, þá þegir, ekki aðeins hann og Skálholtsf élagið þunnu hljóði, heldur er kirkjumálaráðuneyt ið með útsendara sína um alla Reykjavíkurborg til þess að fá á leigu minnst 9 herberga íbúð hér á mölinni fyrir þenn- an nýkjörna embættismann, á sama tíma sem milljónahöll in í Skálholti stendur auð og' mannlaus. Ríkissjóður borg- ar brúsann. Hinir almennu skattgreið- endur þessarar þjóðar eiga að minnsta kosti svolitla kröfu á því, að einhver opin- ber greinargerð komi fram í þessu máli. H. G. — SKRÝTLUR — - Amei’ískur prestur hefur sagt, að ungi maðurinn í dag hafi meiri áhuga fyrir fót- leggjum stúlknanna en hjarta þeirra. • „Hvað er eiginlega að?“ ,,Ó, maðurinn minn er svo utan við sig. Eftir morgun- verð skilur hann drykkjupen- inga eftir á borðinu, og þegar ég rétti honum hattinn hans, þá gaf hann mér aftur drykkjupeninga.“ „Nú jæja, ég sé ekki, að þetta sé neitt til að hafa á- hyggjur út af. Þetta er bara ávani hjá honum.“ „Það er einmitt það, sem ég hef áhyggjur út af, því að þegar ég hjálpaði honum í frakkann, þá tók hann yfir um mig og kyssti njig.“ Geturðu nokkra skýringu gefið á því,“ sagði lögreglu- maðurinn, „hvers vegna þú ráfar hér um blind fullur á þessum tíma nætur?“ „Já, ég mundi vera fyrir löngu kominn heim til kon- unnar minnar, ef ég þyrði það.“ O Litla stúlkan kemur heim úr sunnudagaskólanum og mamma hennar spyr, hvað hún hafi lært. Ó, mamma, ég heyrði svo fallega sögu um hr. Adam og frú Evu, þau skemmtu sér svo yndislega undir eplatrénu í garðjnum þeirra, en svo kom þjónninn og truflaði þau .... Í.S.Í. LANDSLEIKURINN K.S.Í. (Olj'nipíu-keppnin) ÍSLAND — NOREGUR Forsala aðgöngunúða í dag og á morgun á Melavellin- mn kl. 1—7. Forðizt þrengsli Kaupið miða strax. ier fram á LangardalsveiUnum n. k. þriðjud. 7. júli kl. 8,30 iuoin. íu JL<. íUCLBm ILf

x

Mánudagsblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.