Mánudagsblaðið - 23.05.1960, Blaðsíða 3

Mánudagur 23. maí 1960
mAnudagsblaðið
3
Árni Tryggvason, Bartlet, Steindór Hjörleifsson, Wheeler.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR:
CJnciM Igftan
Höf.: Avery Hopwood. — Leikstjóri: Gunnar R. Hansen
„Lyífan” vekur geysi hláfrasköll í Iðnó
„Græna lyftan" er einn af
þeim gamanleikjum, sem alltaf
eru nýir, alltaf sprenghlægileg-
ir og efnið eiginlega sjálfsögð
áminning til hjóna, ungra og
hæfilega gamalla. Hjúskapurinn,
sú góða stofnun, lýtur ekki,
þrátt fyrir ýmsar „moderne"
raddir til hins gagnstæða, nein-
um sérstökum lögum. Ástinni
verður ekki haldið við með
reglugerðum frá þessum eða hin-
um degi og hin fjölmörgu atvik
daglega lifsiús geta breytt öllu
„á einni hélunótt."
Avery Hopwood höfundur Lyft-
unnar skrifaði verk sitt árið
1915 og síðan hafa hin ýmsu
spaugilegu atvik hjónalífsins ver
ið endurtekin i óteljandi útgáf-
um og eru enn í dag eins fersk
og þegar Hopwood kom þeim á
blað, og hið sama mun satt síð-
an hjónabönd þekktust með
sama sniði og í dag. Efni þessa
sérstaka leikrits er leikhúsgest-
um vel í minni. Fjalakötturinn
setti það á svið með Alfre'ð'
Andréssyni og Ingu Þórðardótt-
ur fyrir 12 árum, en síðan
hefur kvikmynd verið gerð og
sýnd um það. Hin skoplega
raunasaga prúðmennisins Billy
Bartlets, bankastjóra, „hins full-
komna eiginmanns" er rituð af
sérlegri lipurð og fyndni, at-
burðarásin hröð og stígandi góð.
Sem betur fer er hvergi kaf-
að djúpt, enda ekki reynt að
sanna einhverja algilda reglu,
heldur aðeins sýna skoplegu hlið
ina á þessu einstaka vandamáli,
sem bankastjóra Bartlet ber að
leysa. Bygging verksins er ein-
föld í sniðum, 3 aðalmyndir, fyrst
heimili Biilys, er þau hittast hann
og Blanny Wheeler, bæði saklaus
og barnaleg, elskandi sína maka
hreint og fölskvalaust, skilnað-
arhótun frú Bartlets eða reiðar-
slagið. Næst koma gagnráðstaf-
anir, nótt hinna sterku drykkja
og að lokum eftirköstin og upp-
gjörið.
Gunnar Róbertsson Hansen hef-
ur nú, eftir langa fjarveru, tek-
ið aftur til starfa sem leikstjóri.
Gunnar er einn lærðasti leik-
stjóri okkar, smekklegur og út-
sjónarsamur, enda hafa mörg
verk hans tekizt prýðilega. Að
þessu sinni sýnir Gunnar enn
glöggt hve vel honum tekst, þeg
ar miklar freistingar bíða við
hvert horn. Hann heldur verk-
inu öllu innan ramma gaman-
leiksins, forðast að sleppa leik-
urum yfir í farsa, þótt sumir
þeirra, sýnilega, telji farsaleik
sjálfsagðan. Samræmi er yfir-
leitt gott á sviðinu, tjöldin, sem
eru verk leikstjóra smekkleg og
björt.
Hlutverk Billy Bartlets er í
höndum Áma Tryggvasonar.
Árni er nú einn bezti gaman-
leikari okkar og túlkun hans í
þessu hlutverki færir okkur enn
heim sanninn um það. Fyrsti
þáttur leikur í höndum Árna,
svipbrigðin ágæt, tilsvörin
skemmtilega sett fram. Hann
nær góðu valdi á bankastjóran-
um, gefur áhorfanda skýra
mynd af vammlausum manni.
Hinsvegar orkar leikur hans í
öðrum þætti nokkurs tvímælis.
Þetta er hinn frægi drykkjuþátt
ur, erfiður og freistandi, og að-
eins á færi ágætustu skopleik-
ara að ná öllu sem í hann er
lagt. Árni ,sýnilega með blessun
leikstjóra, velur þann kost, að
leika ölvímuatriðið svo gjörsam
lega þlekfullur, að engu tali
tekur. Bartlet verður drukkinn,
kjánalegur ,,kaldur“ o. s. frv.,
en þessi ógnarlegi skjálfti og
gamals manns viðbrögð alveg ó-
tilheyrileg. Hann riðar eins og(
tíræður maður, veltist um eins
og fótfúið gamalmenni. Fyrr má
nú ofleika, eiginlega skemma
mjög gott og spaugilegt atriði. I
þriðja þætti nær Árni aftur rétt
um tökum á verkefninu og skil
ar því ágætlega. Helga Bach-
mann, frú Wheeler, konan, sem
er blekkt og hyggur á geysileg-
ar hefndir, leikur þokkalega
hlutverk sitt, unz hún missir
tökin, eins og Árni í miðhluta
2. þáttar, í einvíginu við Árna.
Þar misskilur hún dálitið hlut-
verkið, ofleikur þannig að til
lýta er, en nær sér samt furðu
fljótt í lok þessa þáttar og svo
í lokaþætti. Annars er leikur
hennar skemmtilega léttur. Jafn
beztur leikur er túlkun Stein-
dórs Hjörleifssonar í hlutverki
hins brögðótta Jack Wheelers,
heimsborgara og skúrks. Stein-
dór leikur hlutverkið með hressi
legum blæ, fríður sýnum, blekk
ir saklausa konuna sína á elsku
legasta hátt, og viðbrögð hans
í þriðja þætti eru snarlega vel
unnin, og eflaust sönn um þá
menn, sem hann túlkar. Sigríð-
ur Hagalín leikur hið óþakkláta
hlutverk Lauru Bartlet, þreyttu
eiginkonuna lífsleiðu, sem er að
gefast upp á hinum daufgerða,
syfjaða og líflausa eiginmanni
sínum. Sigríður leikur hlutverk
sitt af talsverðum þrótti, nær
hinni glysgjörnu konu all þokka
lega, en röddina verður Sigríður
að þjálfa enn betur, því hún
brást í átökunum. Guðmundur
Pálsson, Philip Evans, heims-
borgari og kvennagull, nær litlu
úr hlutverkinu. Þótt þetta sé
ekki rishátt hlutverk, þá er orð-
spor hins mikla kvennamanns
augljóst af orðum Lauru og Guð
mundur hefur hreinlega ekki
það til að bera, hvorki í útliti
né framkomu, sem fær mann til
að trúa því, sem um hann er
sagt. Þegar heimsborgarinn og
elshuginn mætir svo í hvítum
smókingjakka, svörtum buxum
og rauðköflóttum sokkum, þá
fer mesti glansinn af túlkuninni.
Guðmundur hlýtur úr þessu að
þroska þá hæfileika, sem hann
býr yfir, því svona getur þetta
vart gengið öllu lengur. Guðrún
Ásmundsdóttir, Tessie, brá upp
einkar skemmtilegri mynd af
stofustúlku Bartlets-hjónanna
fjolluð og hálf-„frönsk“, ekki
alveg mótfalin því, að herra
Bartlet veiti henni smáathygli
svo lítið beri á. Brynjólfur Jó-
hannesson og Valdimar Helga-
(son,, leilca hressilcga csvjfna
flutrtingamenn. Það er va.fi, að
jafn mikil heimskona og Laura
hafi opna sodaflösku í barnum
og helli sóda í glas á undan
whiskey, svo og að náttföt Bart-
lets litla passi alveg á Blanny,
en mér finnst leikstjórinn að
þessu sinni ekki taka smáatriðin
nógu vel undir smásjá sína, því
þau geta ef illa eru unnin eða
óunnin, skemmt mikið atriðin.
En hvað um það, það er langt
síðan svona mikið hefur verið
hlegið í Iðnó, leikritið er ó-
drepandi og þrátt fyrir nokkra
galla, þá gera leikararnir það
yfirleitt mjög gott, einkum
Árni, og enginn er svikinn þótt
hann bregði sér kvöldstund í
Iðnó, A. B.
Gagnrýni þessi er rituð eftir
sýningnna s.l. miðvikudagskvöld.
A.B.
Islenzkar og erlendar metsöluplötur
Platan sem allir hafa beðið eftir
KARDIMOMMUBÆRINN
(Thorbjörn Egener) er komin
Á plötunni eru 13 lög úr Kardi-
monunubænum. — Sögumaður:
Róbert Arnfinnsson. — Hljóm-
sveitarstj.: Carl Billieli.
Óskaplata barnanna.
Metsöluplatan með
r
Oðni Vdldimarssyni
I kjallaranum
Saga farmannsins
2. sending komin af plötu
Erlings Ágúslssonar
Þú ert ungur enn
Oft er fjör í Eyjiun
3. sending komin af barna-
plötunni með
Soffíu og Önnu Siggu
Komdu niður — Snjókarlinn
Platan sem allir krakkar þurfa
að eiga
2. sending komin af lögunum úr
Delerium Bubonis
Erlendar mefsöluplötur:
Stuck On You — Elvis Presley
Sweet Nuthing — Brenda Lee
Country Boy — Fats Domino
Theme From A Summer Place —
Bad Boy — Robin Luke
My Cucuzza — Louis Prima
Morgen — Billy Vaughn
Banjo Boy — Jan & Kjeld
Billy Vaughn
Sendum í póstkröfu um land allt
Metsöluplöturnar fáið þið í: