Mánudagsblaðið - 16.03.1964, Síða 1

dIclÓ fyrir alla
17. árgangui
Mánudagur 16. marz 1964
10. tölublað
Syrtir í álinn hjá Frjálsþýðingum
Lárus Jóhannesson stefnir — Mikil málaferli — Bergur Sigurbjörnsson
ráðleggur saksóknara — Angistaróp ábyrgðarmanna — Furðulegt plagg
Fátt vekur meirl athygli nú en stefna Lárusar Jóhannes-
sonar, fyrrv forseta Hæstaréttar, á hendur þeim Frjálsþýðing-
um, sem þyrlað hafa upp moidviðri miklu í hans garð vegna
viðskipta. Hefur blaðið í nokkra mánuði birt lítið annað en
ákærur á hendur Lárusi og Búnaðarbankanum í lánamálum,
en forsendur fyrir skrifum þessum segir blaðið þær, að okrað
sé á fátækum verkamönnum, sem ekki geta borið hönd fyrir
höfuð sér.
STEFNIR ÖLLU
„KKAMINU“
Stefna Lárusar er all-mikið
plagg, kröfur miklar, bæði fjár
bætur, málskostnaður og fang-
elsisdómar yfir ábyrgðarmann
blaðsins. Hefur blaðið skipt um
ábyrgðarmann nýlega og er
kominn í embættið Bergur Sig-
urbjörnsson, viðskiptafræðing-
ur, og mun nú, í fyrsta skipti,
reyna verulega á viðs'kiptahæfi
leika hans. 1 ritnefnd blaðsins
eru kunnir menn, átta að tölu,
og gefur Lárus í skyn, að ekki
dugi fjárhagur Einars Braga
til að greiða skaðabætur og
annað og áskilji hann sér rétt
til að stefna öllum hinum og
láta síðan þá kumpána sæta
sameiginlegri ábyrgð og sam-
eiginlegum útgjöldum.
BIÐST GRIÐA
Blaðið rekur upp angistar-
org mikið á forsíðu, hrópar til
saksóknara, Valdimars Stefáns
sonar, og biður um grið, þvi ef
það hefði ekki staðið við hlið
hins „fátæka verkamanns",
hefði það varla risið undir
nafni Er það hinn nýi ábyrgð-
armaður, Bergur Sigurbjörns-
son, sem setur stafi sína undir
ritsmíð þá. Þetta angistaróp
blaðsins til sakadómara, er í
senn umvöndun við hann um
að standa sig í embættinu og
um leið ýmsar „þarfar" leið-
beiningar um, hversu Valdimar
skuli haga embættisfærslu
sinni, enda er Bergur ákailega
umbótasinnaður maður og vart
á færi sak sóknara að kunna
eins góð skil á embætti sínu
og Bergur.
ÁTÖLUR og
EMBÆTTA S KIPANIR
Þá átelur hann saksóknara
föðurlega fyrir embættisafglöp,
og má telja, að næsta verk-
efni blaðsins verði að koma
Valdimar frá, en það merkilega
er, að blaðið telur á öðrum
stað í sama tbl. einkar þekki-
legt, að Valdimar yrði skipað-
ur forseti Hæstaréttar. Eftir
að blaðið hefur gert það
að tillögu sinni, að saksókn-
ari láti endurrannsaka allt
málið, þá gefur Bergur sak-
sóknara leyfi til þess að fara
málareksturleiðina, sem Lárus
kýs sjálfur að fara og ástæð-
una til stefnunnar.
Okkur hérna við Mánudags-
blaðið þætti ekki ónýtt, ef við
hefðum haft slíkan snilling og
Berg. Eins og sumum kann að
vera kunnugt, þá hafa skrif
blaðsins oft komið af stað
málaferlum og það hlotið sekt
ir stórar, þótt seinna hafi kom
ið í ljós að skrif okkar voru
sönn. Enn í dag er blaðið, eða
þær litlu eigur ábyrgðarmanns
þess, undir hamrinum vegna
þessara sekta, sem þó er reynt
að greiða smátt og smátt, en
ennþá höfum við ekki séð okk-
ur fært að segja saksóknara
nokkum veginn, hvernig hann
eigi að haga sér, né heldur
þeim dómendum, sfem hann hef
ur í þjónustu sinni. Munum
vér muna þetta, ef svo skyldi
fara, að hætta yrði á auknum
málaferlum seinna.
STÓR MÁLAFERLI
Lögfróðir telja, að bráðlega
muni upphefjast slík meið-
yrðamálaferli gegn Frjálsþýð-
ingum, að önnur eins hafi ekki
sézt fyrr. Lárus hefur sagt af
sér einu virðulegasta embætti
þjóðarinnar til þess að verja
æru sína, og má ætla, að hann
verði ekki mjúkhentur þegar
hann klappar um bakhluta Ein
ars Braga og fyrirsvarsmann
„fátæka verkamannsins". Mun
blaðið fylgjast með hversu
fram vindur þessum málum og
birta lesendum sínum það, sem
máli skiptir þegar sókn og
vöm hefjast.
Erum við á leið til
flokkseinræðis?
Þúsundir kjósenda þessarar
borgar hafa fylgzt af áhuga
með skrifum og gagnrýni á
stjómarvöldunum nú síðustu
vikurnar meðal annars í Les-
bók Morgunblaðsins, fyrst um
Ráðhúsið og svo um flokka-
valdið, þingmennina og skatt-
fríðindi þeirra. Afstaða, sem
þar er tekin til þesara mála,
er afstaða þess almennings í
landinu, sem gerir fyrst kröfur
til sjálfs sín og hefur þá sjálfs
virðingu að forðast að verða
bónbjargar- eða forréttinda-
menn á annarra kostnað, og
telur þessi skrif heilbrigða og
sanna gagnrýni, sem er bein
afleiðing af þeim starfsaðferð-
um, sem eru fordæmdar af
öllu heilbrigt hugsandi fólki.
Forsvarsmenn þeirra tiltölu-
legu stóm hópa lítilla karla,
lítið gefinna og lítið ráðvandra
hljóta að vera orðnir æði sjón
daprir og rangeygðir í um-
gengni sinni við þessi „vel upp
öldu“ fósturbörn sín, ef þeir
halda, að hugmyndir þessara
bónbjargahópa séu skoðanir al
mennings í landnu.
Nú nokkur undanfarin ár
hefur stór hópur þeirra heiðar-
legu manna og kvenna, sem
bera uppi rekstur þjóðarbúsins,
þegar sleppt er erlendu styrkj-
unum, horft með undrun á á-
byrgðarlausar aðfarir þessara
forréttindamanna, sem eru bún
ir að innleiða hér flokkseinræði
skylt því, sem sumir þeirra for
dæma mest meðal annarra
þjóða. Flokksstarfsemi virðist
vera orðin sérstök starfsgrein
hér á landi með sín hagsmuna-
samtök.
En hitt verður að segjast
líka, að meðal forustumanna
flokkanna eru margir greindir
og góðir menn, sem hafa látið
gott af sér leiða í sumum mál
xun. Og til eru þau mál, sem
leyst hafa verið á þessum ár-
um og gnæfa hátt yfir allt ann
að, sem skeð hefur í okkar
sjálfstæðisbaráttu fyrr og sið-
ar, t. d. landhelgismálið.
Þetta ber að þakka.
En þó vel hafi tekizt í þessu
mikilvæga máli og nokkrum
öðrum, þá verður það að segj-
ast, að það gefur þessum mönn
um ekki rétt til slíkra vinnu-
bragða í fjölmörgum málum
sem raun ber vitni um, og sem
eru gagnrýnd og fordæmd af
öllum almenningi „Flokkseig-
endurnir" verða að gera grein-
armun á almenningi og mála-
liðinu, sem eru þær „útlend-
ingahersveitir", sem þeir hafa
í sinni þjónustu.
Náðaður út á Skálholtskirkju — faldi
Þjófsverkfærin í skjóli Hallgríms-
kirkju
Fjárglæframálin — Upplýsingar
Jósafat tilefni ofsóknarmáls?
Innbrotsþjófar gerast nú
manna mest „kirkjuræknir“ a.
m.k. á sinn sérstæða hátt. Þeg
ar ungur myndarlegur þjófur
og félagar hans játuðu á sig
17 innbrot, kom í ljós, að „sag
an“ bak við fréttina er hin
merkilegasta og sýnir áhrif
kirkjunnar á ótrúlegustu svið-
um
Fyrst ber að minna á, að
hin heimsfræga málning úr
málningarverksmiðju PÉTURS
SNÆLANDS og skarpskyggni
HAUKS BJARNASONAR,
rannsóknara. kom upp um þjóf
inn, því málningin liafði setzt
á brækur hins grunaða, og var
hann „rauður“ upp eftir fót-
um, þegar heim til hans var
komið Sýnir það bezt, hve góð
framleiðsla er hjá þeim Snæ
kmdsmönnum
Annað er reyndar jafnmerki
Iegt í þessu einstaæða þjófnaðar
máli, og það er þáttur kirkj-
unnar Þessi ungi athafnasami
gripdeildarmaður hafði ásamt
öðrum kollegum sínum lilotið
blessun og náðun, þegar Skál-
holtskirkja var vígð, auðvitað
í þeirri von, að þeir myndu sjá
villu síns vegar, en almennt
munu þessir men hafa komizt
undir mannahendur síðan.
Þessi þjófur gerðist þó hinum
æfintýrameiri, því við rann-
sókn brotanna, kom í ljós, að
hann hafði falið vinnutæki sín
(innbrotstólin) í skjóli Hall-
grímskirkju! Er þetta einkar
hugulsamt af þjófnum og sýn-
ir, að náðaðir þjófar læra þó
eitthvað göfugt, þegar þeir eru
naðaðir.
F járglæf ramálin
Varla hefur annað meir,
fyrr né síðar, gripið hugi
manna en hin gífurlegu fjár-
glæframál, sem upplýst hafa
verið síðari liluta ársins, sem
leið, og nú í byrjun þessa árs.
Er það að vonum, að menn
ræði mál þessi mjög og spyrji:
Hverjar eru orsakirnar? Hvar
liggja meinsemdirnar? Gjör-
spillt þjóðfélag — segja sum-
ir — aðrir brosa út í annað
munnvikið og segja: Eftir
höfðinu dansa limimir.
| Ekki skal gerð tilraun til
þess að kryfja orsakirnar til
mergjar hér. Það mun verða
i gert og á að vera gert á rétt-
! um stöðum og af réttum yfir-
! völdum. Engum getur dulizt
1 lengur, að margt hefur aflaga
farið í þjóðskipulagi okkar á
undanförnum árum, svo geig-
vænlega, að ekki eru þess dæmi
Forsætisráð-
herra og blaða-
menn.
(Sjá KAKALA 3. síðu)
meðal vor Islendinga, síðan
land byggðist.
Skrýtin ráðstöfun
Fyrst sá „01himálið“ fræga
dagsins ljós. 1 því er fallinn
dómur eins og menn vita. En
hinu hafa menn kannske ekki
veitt athygli, að einn aðalsak-
borningurinn í því fjárglæfra-
máli er nú hvorki meira né
minna en höfuðpaurinn í því
að rannsaka og álasa mönnum
fyrir falskar ávísanir — er
hér átt við að sjálfsögðu —
einn af bankastjórum Seðla-
bankans. Þetta virðist þó sann-
arlega ekki benda til þess, að
lækningar meinsemdanna sé að
vænta ofan frá:'.
Glaumbær —
Gjaldkerar
Þá er næst hið umfangs-
mikla fjársvikamál veitinga-
mannsins í Glaumbæ. I því er
líka fallinn dómur — og hann
sannarlega ekki til þess fall-
inn að liræða óprúttna og harð-
svíraða f járglæframenn frá
framkvæmdum eða stórræðum
í framtíðinni. Sakborningar
sluppu þar vel, og þó sá senni-
lega bezt, er þyngstan dóminn
fékk, sem sagt sjálfur höfuð-
paurinn. En upplýsingarnar
sem fengust í því máli um I merku stofnunar. Og hvað sem
starfsmenn Þjóðbankans, gefa öllu öðm líður, þá verður að
tæplega tilefni til aukinnar til- teljast fyrir neðan allar hell-
trúar almennings til þessarar' Framhald á 4. síðu.
Furðuleg heift hjá S.H.
Eins og kunnugt er, þá á
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna,
þ.e. Einar útgerðarmaður Sig-
urðsson og leppar hans, í stríði
við Kassagerð Reykjavíkur út
af stofnun nýs umbúðafyrir-
tækis, sem S.H. hyggst stofna
fyrir fé, sem því var veitt til
frystihússreksturs. Almennings
álitið og þingið mun koma í
veg fyrir þetta æfintýri, sem
ku jaðra við brjálæði, en samt
er heiptin svo geysileg, að
nálgast hið broslega
Háttsettur starfsmaður hjá
Sölumiðstöðinni kom að máli
við okkur i s.l. viku og tjáði
oss, að ákveðið hefði verið að
halda fagnað starfsfólksins
hjá S.H. í salarkynnum Kassa-
gerðarinnar og liegar samið
um afnot samkomusalarins
þar, jafnvel gert ráð fyrir mat
arkaupum A síðustu stundu
var starfsfólkinu bannað að
koma þar saman, en skipað að
fara í samkomusal Sjóinanna-
skólans, er er minni og óhent-
ugri. Það er ekki ónýtt að
hafa svona menn eins og
stjórn S.H. í heiðarlegri sam-
keppni. Svona framkoma er tO
skammar í hverju einasta
frjálsu samfélagi, og allir geta
getið sér til, hvaðan þessi skip
un kom
Er það satt, að Þorbjöm I
Borg vilji, að Kollega Þorvald-
ur í Síld og fisk só gerður
heiðursfélagi í Fáki?