Mánudagsblaðið


Mánudagsblaðið - 28.01.1974, Page 3

Mánudagsblaðið - 28.01.1974, Page 3
Mánudagur 28. janúar 1974 Mánudagsblaðið 3 Undir hvaða kringumstæðum verður stúlkan að konu? — Á hverri nóttu má gera ráð fyrir að einhver stúlka öðlist sína fyrstu kynlífsreynslu. — Og það er raunar óþarfi að binda sig við nóttina í því tilviki, því þess háttar gerist á öllum tímum sólarhringsins En það er ekki þar með sagt að stúlkan hafi kynnst full- nægju kynlífsins, þótt hún hafi háttað hjá karlmanni í fyrsta skipti. Margar þurfa sérstaka meðhöndlun, ef nota má svo ruddalegt orðalag. Og ótal margar telja sig ekki hafa kynnst raunverulegu kynlífi, fyrr en þær hafa öðlast fyrstu fullnæginguna. Þetta er þó ekki einhlýtt, eins og sjá má af þeim þrem frásögn- um ungra stúlkna sem hér eru á síðunni, en þær eiga það sameiginlegt, að þar segja stúlkurnar frá þeim atburði, er þær urðu konur. u m meira. Það var svo indælt, svo yndislegt. Ég snéri mér yfir í baksætið, og hvíslaði: — Þú mátt það, þótt ég væri dálítið hrædd. Hann kom á eftir, og við urð?- um bæði mjög æst. Svo tók hann mig, afar varlega. Það var sárt. Ég fann til allan tímann. En það gerði ekkert til, því það var hann. Mér stóð líka á sama, þótt ég fyndi ekki til neinna kennda. Vinkonur mínar liafa sagt mér, að það geri eng- in stúlka í fyrsta skiptið. Á eftir þakkaði hann fyrir og kyssti mig innilega. Þegar við skildum, sagði hann: — Stúlka litla, ég hringi á morgun! Ég sagði honum að hann mætti það . . . Anna María, 15 ára hár- greiðslunemi: — Fyrst var næstum búið að nauðga mér, og svo ... frá upphafi? Jæja, við vorum í paríti hjá . Mikka. Við höldum partíin að- allega heima hjá honum, því foreldrar hans eru yfirleitt úti. Strákarnir höfðu slegið sam- an í eitthvað magn af þræla- viskíi, og voru alveg ærir. Þeir brutu glös, öskruðu og lágu með stelpunum um allt. í sófunum, á gólfinu og í svefnherbergi foreldra Mikka. Strákur, sem var nýkominn í hópinn, reif í mig og hvíslaði að mér: — Komdu með mér! Hann dró mig niður í tómt herbergi. Ég klóraði hann, beit og veinaði: — Hættu þessu! — og skyndilega stóð Bússi í dyr- unum. Hann er eldri bróðir Mikka. — Andskotakornið, sagði hann, — slepptu henni! Eldri bróðir Mikka er 19 ára og er með skegg. Hann var geysilega ógnandi og hinn fír- inn sleppti mér og hljóp niður eftir ganginum. Bússi og litum hvort á annað og fórum að hlæja. En ég hafði samt verið hálfhrædd við ná- ungann, því ég hafði aldirei hátt- að með neinum. Það var eins og Bússi læsi hugsanir mínar, því hann sagði: — Ef þú vilt fara heim, skal ég aka þér. Á leiðinni heim hugsaði ég um, að hann væri allt öðru vísi en þeir, sem ég var vön að vera með. Maður fann til einhvers öryggis hjá honum. Og skyndi- lega Iangaði mig til að hann kyssti mig. Já, ég vildi ekki sjá að heyra bara „Takk fyrir ferð- ina". Svo datt allt í einu út úr mér: — Getum við ekki stopp- að og talað saman? Hann beygði inn á bílastæði og snéri sér að mér: — Þú sagð- ir það! — Við reyktum eina síg- arettu og í hvert sinn sem hann horfði á mig fór um mig straum ur. Þegar hann hafði lokið við sígarettuna, tók hann hönd mína og kyssti hana. Skeggið kirlaði svo þægilega. Svo tók hann höf- uð mitt milli handanna — en kyssti mig ekki. Ég kyssti hann. Og svo kysstum við fæði. Við strukum, hnepptum upp, struk- Ég settist yfir kj'öltu hans . . . út. Ætti ég að hringja í hann? — Aldrei! Næsta sunnudag kom Tóta vinkona og dró mig með sér á bíó. — Þú þarft að fá þér hreint loft, og hætta þessari vesöld, sagði hún. ■ Rétt eftir að myndin var byrj- uð, uppgötvaði hún að hún hafði gleymt töskunni sinni á salern- inti. Við sátum á aftasta bekk á svölum, svo það var langt að fara. Skyndilega hvíslaði rödd: — Sláðu mig aftur, annars kyssi ég þig! Þvílíkt áfall! Þetta var Pétur korninn í sæti Tótu. Samantek- in ráð þeirra tveggja. Hvort það var Pétur eða ég sem byrjaði að kyssa, man ég ekki. Ég veit bara, að við höfð- um aldrei kysst eins og þarna. Ég fann straum niður eftir bak- inu á mér, þótt fingur hans væru ekki þar — heldur gældu við brjóst mín undir kápunni. Og ég gældi á móti, og fann að hann varð sífellt æstari. Ég gat ekki haldið þetta út. Ég gáði til beggja hliða. Við vor- um ein á aftasta bekk. Þá hvísl- aði ég að Pétri: — Farðu úr frakkanum! Svo settist ég yfir kjöltu hans. Hann lagði frakkann yfir okk- ur. Ég hafði farið úr nærbux- unum, og Pétur tók mig. Þetta var dálítið erfitt, en það heppnaðist. Það var yndislegt. Það liðu heitir straumar frá kviðarholinu upp um allan lík- amann. Svo var eins og ég springi í ólýsanlegri sælutilfinn- ingu! í fyrsta skipti fékk ég það sama út úr kynmökum og hann. En á eftir flaug skyndilega í hug mér: Þetta hefur Anna kennt honum! En svo hvíslaði Pétur að mér: — Þú varst stór- köstleg, — og hugsunin um Onnu hvarf. Kristín, 18 ára verslunarmær: — Hvorugt okkar Péturs Iiafði verið með öðrum. Þess vegna varð ég alveg frávita, þegar Anna sagði mér, að hún hefði háttað hjá honum meðan ég var í viku vetrarleyfi. Anna getur fengið hvern þann sem hún bendir á. Og hún bendir ótt og títt. Ég hafði þó ekki trúað að Pétur, — ég á við, sko við vorum búin að vera saman í næstum ár. Og þótt ég hefði aldrei fengið full- Emiilía, 16 ára ljósmyndanemi — Ég hafði háttað með nokkr um strákum, en það hafði aldrei veitt mér neitt. Annað hvort keluðu þeir smávegis áður, eða þeir luku sér af á engum tíma, og héldu að ég væri þá búin líka. En svo hitti ég Árna á diskó- teki. Hann kveikti í sígarettunni minni með Ronson kveikjara, sem hann sagði að væri gjöf frá stúlku, sem hann væri hættur við. Og meðan við drukkum brjór- flösku saman, sagði hann mér frá fleiri stúlkum, sem bersýni- lega liðu vítiskvalir, þar sem hann elskaði þær sundur og saman — og gefið þeim svo reisupassann! Væri allt þetta satt, var hann sannarlega ekki það sem ég leitaði að. Þó kunni ég ágætlega við hann. Og þeg- ar hann bauðst svo til að fylgja mér heim, hugsaði ég: — Hann vill fara með mér inn. Látum slag standa! Við útidyrnar kyssti hann mig og spurði: — Sjáumst við á morgun? Ég varð alveg dolfallin, en reyndi að skýla því. Spurði hann hvort hann vildi ekki koma inn og hlusta á síðustu Stones plöt- una. Jú, það vildi hann gjarnan. Við spiluðum plötuna ogrjátl- uðum hvort við annað. En það leiddi ekki til neins. Hann virt- ist næstum feiminn, mér til nægingu með honum, var samt indælt að liggja og kyssast og kelast og gera hann ánægðan. Ég held að þetta hafi gerst í fylleríi. Þetta með hann og Önnu. En samt gat ég ekki tek- ið þessu, og ég öskraði þegar ég úthúðaði honum, sló hann í andlitið og hljóp mína leið. Fyrsta daginn hringdi hann hvað eftir annað. Það var eins og plástur á sárið. Og eins og sætleiki hefndarinnar, þegar ég skellti 'tólinu á. Svo hætti hann að hringja. Það sló mig alveg undrunar. Þar til því laust nið- ur í huga mér: Hann hefur aldrei verið með stúlku! Ég varð hrærð og hnepptt up blússunni, svo hann gæti séð hvað ég vildi. Og þá þorði hann; varlega þó. Ég geng aldrei í brjósta höldum, og hann tók um brjóstin og gældi varlega við þau. Svo tók hann á sig rögg og kyssti þau. Ég sá utan á buxunum hans, hvílík áhrif þetta hafði á hann. Þess vegna læddi ég hendinni niður og stakk henni þar inn. Það var bölvað mas, vegna þess- arar heimskulegu klaufar á nær- buxunum! Loksins heppnaðist það þó. Ég dró hann niður til mín og kyssti augu hans og munn, méðan ég strauk um hálf- sítt hár hans — það var svo fallegt. Hann kyssti mig aftur, eins og þakklátlega. Og nú fór hann að þora. Ég tók um hönd hans og sýndi honum, hvernig hann ætti að gæla við mig. Það var nokkuð, sem ég hafði aldrei frætt aðra um. Ég gerði það að- eins vegna þess, að ég var hans fyrsta kona. Hann kom mjög fljótt og var ákafiega klaufskur, en hann hélt áfram að gæla við mig, þar til við svifum bæði í fullnæging- unni. Ég hafði vissulega verið með öðrum áður, en ég elskaði í fyrsta skipti þessa nóct. Ég hneppti frá mér blússunni . . .

x

Mánudagsblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.