Mánudagsblaðið - 27.01.1975, Blaðsíða 4

4
AAánudagsblaðið
Mánudagur 27. janúar 1975
j'Blað'fyrir alla.
Sími ritstjórnar: 134 96. — Aulýsingasími: l 34 96
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: AGNAR BOGASON.
Verð f lausasölu kr. 80,00. — Áskriftir ekki teknar.
Prentsmiðja Þjóðvíljans hf.
BifreiSa- og
búvéiainnfiutningur
Nú er mikið talað um spamað og veitir ekki af,
einkanlega hvað allan innflutning á erlendum varn-
ingi varðar. Ýmsum ofbýður hinn takmarkalausi inn-
flutningur bifreiða af öllum tegundum og liggur það
í augum uppi að meðan núverandi ástand varir er
best að banna allan slíkan innflutning um a.m.k.
eitt ár.
Það liggur x augum uppi að þegar 1900 nýjar bif-
reiðar liggja hér í geymslum og inn eru fluttar tugir
af árs gömlum bifreiðum, sem keyptar eru sem nýjar
ytra, auk þeirra bifreiða sem eru á leiðinni, er á bíla-
kost landsmanna síst skortur og virðist létt verk að
banna allan slíkan aðflutning nú þegar í takmarkað-
an tíma.
En bílar eru ekki það einasta. Til bænda er fluttur
verulegur kostur alls kyns véla, sem þeir fá með þeim
kjörum að þeir hirða illa um þær vélar sem fyrir
eru og kjósa heldur að fá sér nýjar. Þetta óhóf tekur
ekki nokkru tali og á síst við bændur sem til skamms
tíma voru ein nýtnasta stétt landsins og það svo að
hélt við öfgum. Nú er því þannig farið í þessum efn-
um að bændur eru að miklu leyti hinir mestu trassar
með hinar nýju vélar og láta þær „ganga úti“ í öllum
veðrum vetrar og eru þess ekki fá dæmi að sjá allar
tegundir heyvéla á túnum og engjum allan veturinn
án umhirðu.
Þessi innflutningur er næstum takmarkalaus og
umboðin hreinlega bjóða upp á trassaskap í þessum
efnum í heyvélum og traktorum, sem alltaf eru „end-
urbættir, búnir nýjustu tækjum og taka fram öllu því
sem bóndinn hefur kynnst“.
Nú þegar bæði steðja að samdráttur, peningaleysi
og stórfelldur kostnaður af rekstri þessara tækja
sökum bensín- og olíuverðs, höfum við engra kosta
völ nema að reyna að draga úr innflutningi þessara
tækja meðan þessi dýrtíðarlota stendur yfir.
Þau óvæntu tíðindi bárust í fjölmiðlum að dregið
hafi umtalsvert úr neyslu bensíns og olíu eftir síðustu
stórhækkun. Að því hlaut að koma. Kostnaðurinn
við að aka t.d. stórri amerískri bifreið úr Breiðholti
niður í miðborgina og leita þar að stæði er bæði
meiri og hvað óþægindi snertir, verri, en að taka sér
far með strætisvagni. Það liggur því í hlutarins eðli
að þessi sparsemi bílaeigenda er sjálfsögð og eðlileg.
Það er t.d. algengt að menn í stórborgum ytra þar
sem vegalengdir eru meiri láti einhvem aka sér á
brautarstöð margir saman, nágrannar, og taki síðan
brautina til borgarinnar, einnig að þeir taki almenn-
ingsvagna þar sem vitað er um vandræði varðandi
parkeringu bíla.
Bílar eru ekki lengur nein monttæki sem vekja
virðingarvott hjá almenningi. Einstaka nýríkir ganga
með eitthvert barnalegt mont í sambandi við gljáandi
bifreiðar sínar og tegundir en þeim fer æ fækkandi
sem betur fer.
Það fer ekki milli mála að það verður að takmarka
eða hætta alveg í að minnsta kosti eitt ár eða tvö
þessum takmarkalausa innflutningi þessara dým og
eyðslusömu tækja. Blaðið hefur allra blaða mest bar-
ist gegn innflutningshöftum hverju nafni sem það
nefnist en við emm fyllilega sannfærðir um það að
okkur ber að haga seglum eftir vindi og nú er nauð-
syn hvað sem verður í framtíðinni.
KAKALI skrifar:
í HREIHSKILNI SAGT
Skýrsla OECD, sem er
alþjóöayt'irlit framfarastofn-
unarinnar um efnahagsmál,
hcfur vakið mikla athygi,
ekki aðeins hér heima held-
ur um heim allan. Það er
loksins komið að því að við
íslendingar erum orðnir að
athægi á alþjóðasviði sökum
frábærrar misnotkunar á
fengnum afla til sjós og
lands. Það sem verra er, að
leiðtogar okkar bæði ríkis-
stjórn, launþegar og vinnu-
vcitcndur trúa því með sjálf-
um sér að ísland geti haldið
áfram þeirri brjálæðiseyðslu
þrátt fyrir allt, án tillits til
ástandsins í heiminum í
kringum okkur.
Þctta cr misskiningur van-
þroskaðrar þjóðar. Við leik-
um okkur að fjöreggi þjóð-
arinnar með því smátt og
smátt að mylja eigin vel-
gcngni niöur í sorann uns
ckkert verður eftir. Þeir sem
cnn halda þessu fram eru
auðvitað kommar en ckki
er laust við að fleiri séu sek-
ir um þessa fávisku en þeir.
Stjórnin hefur enn ekki kom-
ið því á framfæri í blöðum
sínum eða málgögnum, að
ástandið sé hættulegt fram
úr hófi. Hún virðist ekki
taka tillit til skýrslunnar
frckar cn þjóðaróvinir hafi
samið hana. Ekkert er fjær
sanni. Skýrsa OECD er sam-
in af hlutlausri stofnun scm
ekki hefur minnsta áhuga á
því hvort ísland sem slíkt
fer beint til helvítis eða ckki.
Hún birtir staðreyndir og
hvorki þorskur né loðna, auk-
inn gerfiiðnaður eða fleiri
einbýlishús og bílar geta
breytt.
Samt scm áður þrjóskast
þjóðin við að skilja að við
erum ckki eina fiskveiðiþjóð-
in í hcimi og sá afli scm
við höfum mest treyst á í
i stop-
■' sem
’.ett-
Við
___ -Ja hér
cn samt streyma bílar til
landsins. Bandarikin sitja
uppi með tæpar tvær millj-
ónir af óscljanlegum bílum
frá síðasta ári og Evrópa er
engu bctur sctt þar sem hin-
ar frægu Volkswagcn verk-
smiðjur hafa sagt upp tug-
um þúsunda verksmiðju-
manna og sama máli gegnir
um Fiat sem er á barmi
gjaldþrots og fleiri verksmiðj-
ur í Vestur-Evrópu, einkum

eru
álika
i Frakklandi,
staddar.
Þrátt fyrir það sitjum við
og stritumst við að vera fín-
ir menn og taka ckkert tillit
til þess sem er að dynja yfir
okkur. Danir hafa sopið
seyðinn af allsnægtahugsjón-
OECD-skýrsl-
an —- Islending-
ar að alþjóða-
athlægi — Ekki
tekið tillit til
skýrslunnar —
Erlend fyrir-
tæki heimta rík-
isábyrgð — Bíl-
ar og bílafram-
leiðsla — Fína
fólkið — Alræði
komma — Hrun
í Danmörku —
Ljósglæta —
Skynsamleg af-
staða verka-
manna — Hinir
„ríkuwtemji sér
hóf.
inni og í því að ganga út í
öfgar í tilliti til hinnar sósí-
alísku hjálpar. Þeir eru nú
á barmi gjaldþrots og verst
settir Norðurlandaþjóðanna.
Þó er örlítil vitglóra að gera
vart við sig jafnvel þar.
Vcrkamenn hafa boðist til
að skerða laun sin gegn því
að fá áframhaldandi vinnu.
Þetta er viturlegt en tíma-
bundið mcöan verið er að
komast yfir versta hjallann.
En það þarf meira en
verkamenn til. Hinir „ríku“
verða líka að skerða sinn
hlut engu að síður. Þær
stanslausu siglingar sem al-
mcnningur, háir sem Iágir,
leyfa sér ættu að verða úr
sögunni a.m.k. fyrst um
sinn. Það er tilgangslaust að
eyða svo dýrmætum gjald-
eyri að krónan okkar cr
verðlaus og fyrirlitin.
Erlend fyrirtæki krefjast
ríkisábyrgðar fyrir hverja
fyrirgreiðslu í vaxandi mæli.
Sá sannleikur að crlcnd fyr-
irtæki sem lesa skýrslu
OECD treysta treysta okkur
ekki, sýnir hve mikið um-
heimurinn metur skýrslu
þessa. Við erum sífellt að
betla um frest en gerum
ekkert til að lækna sjúkdóm-
inn. Islandi cr það í lófa ag-
ið ennþá að koma svo sinum
málum að yfirvofandi heims-
kreppa snerti okkur litið sem
ckki. En ef ekki er brugðið
skjótt við leggst hún á okkur
með öllum sínum þunga og
er þá ekki að sökum að
spyrja.
Það er það sem koinmar
vilja þcgar þeir í Þjóðvilj-
anum scgja að allt sé í lagi.
Örbirgð er það ástand sem
best þróar kommúnismann.
Menn þurfa ekki annað en
horfa á Rússland með röska
hálfa öld að baki búandi við L
alsælu öreiganna. Þar er enn-
þá skömmtun á því sem við
álítum daglegar og sjálfsagð-
ar þarfir, biðraðir eftir „lúx-
us“varningi svo sem þokka-
Iegum flíkum, vellyktandi svo
ckki sé talað um „lúxus-
mat“ eins og steikur og
kjúklinga. Sama ástand ríkir
í öllum austantjaldslöndun-
um. Ein Ijósgæta, Dubcck,
sem reyndi að Iétta skipulag
kommúnista í Tékkóslóvak-
íu, fékk innrás frá Rússum
og tilraun hans sem var far-
in að bera árangur var bar-
in niður.
..Það er vandi að halda því
góða sem við höfum eignast
og létt vcrk að tapa því. En
ef við töpum því þá er næst-
um ómögulegt að fá það aft-
ur. Það ætti að vera ærið
umhugsunarefni þeim er vilja
umturna öllu og leggja í rúst
með verkföllum. Því með al-
ræði kommúnista og „hjálp“
Rússa væri harðbannað að
gera verkföll.
MILADY
ADONIS
ONSON
Magnús E.
WINDMASTER
SENATOR
Baldvinsson
ADELPHI FORUM
Laugavegi 12
Sími 22804