Tíminn - 27.09.1970, Síða 7

HVERS VEGNA HRAFNINN
MISSTI ALLA VINI SÍNA
Langt norður í Asíu bjó fyr
ir nokkrum árum hrafn sem
hét Krumma-Maja. Það er ó-
hætt að segja, að Maja hafi
verið falleg, kolsvört frá toppi
til táar, og méð leiftrandi
augu, sem ekki misstu af neinu.
Það var sjón að sjá hana, þeg
ar hún sveif um loftið. Milli
vængbroddanna var heill
metri og þegar sólin skein
glitraði á fjaðrirnar, svo þær
sýndust bæði silfurlitar og
gyUtar.
Krumma-Maja hefði senni
lega verið uppáhald allra fugla
ef hún hefði ekki haft einn
Ijótan galla. Ilún talaði nefni
lega ekki um neitt nema siálfa
sig allan daginn.
í fyrstunni, þegar Krumma-
Maja var lítil, fannst hinum
fuglunum bara gaman að
hlusta á hana. En þegar hún
varð eldri, fannst þeim hún
verða frekar leiðinleg.
— Þú talar bara um sjálfa
þig, kvörtuðu þeir.
— Þú hlý'tur að geta fundið
eitthvað annað til að tala um,
en bara hvað þú sjálf ert að
gera. Við gerum til dæmis ým-
isleg-t líka.
Krumma-Maja móðgaðisl
við þetta, því að hún gat ekki
skilið, að hinir fuglarnir hefðu
rétt fyrir sér. Hún hélt, að
þeir væru bara að vera leiðin-
legir við hana. Lengi talaði
hún alis ekkert við þá, og hún
hélt. að þeir myndu sakna þess
að heyra ekki í henni. En
fugfLarnir voru bara fegnir.
Svo gerðist það einn dag-
inn, að Krumma-Maja hitti
hrafn, sem hún varð ástfang-
in af og þau giftu sig. Hún
verpti eggjum og lá þolinmóð
og þögul á þeim í 21 dag.
Loksins kom að því, að
Krumma-Maja, fann að eitt-
hvað merkilegt hafði gerzt. —
Hún var hætt að hugsa um
sjálfa sig.
Þá gleymdu líka hinir fugl-
arnir í Asíu, að hún hafði ver-
ið svona leiðinleg og alltaf ver
ið að hrósa sjálfri sér. Og þeir
fóru að heimsækja bana í
hreiðrið. Ungarnir skriðu úr
eggjunum, en héldu sig heima
við í 40 daga. Á meðan höfðu
Krumma-Maja og maðurinn
hennar meira en nóg að gera
við að útvega ungunum mat
og passa þá.
En þegar hér var komið
sögu, gat Krumma-Maja ekki
stilt sig lengur, og byrjaði að
montast aftur.
— Ungarnir mínir eru fall-
egusitu ungar í heiminum,
sagði hún, og — ungarnir
mínir eru vitrastir af öllum
ungum.
— Við eigum Jíka fallega
unga, kvökuðu hinir fuglarn-
ir, og það var ekki laust við,
að þeim sárnaði.
— En ekki eins fallega og
vitra og mínir eru, svaraði
Maja.
— Við eigum ljka fallega og
vitra unga, svöruðu hinir fugl-
amir og nú voru þeir orðnir
reiðir.
Þeim kom saman um, að
eitthvað yrði að gera og svo
stofnuðu þeir nefnd, sem kom
sér saman um, að í hvert sinn,
sem Krumma-Maja ætlaði að
segja eitthvað, yrði gripið
fram í fyrir henni. Þá fékk
Maja að upplifa það að kom-
ast ekki að með mál sitt.
— Þið eruð heimskir. . .
heimskir. . . heimskir, hrópaði
hún bálreið — En þið skrökv
ið. ég er fallegasti fuglinn í
heiminum og ég á fallegustu
ungana.
Þá litu hinir fuglarnir von-
sviknir hver á annan og þerm
skildist, að þetta hafði mistek-
izt. Þeir gátu ekki komið
Krumma-Maju í skilning um,
hvað þetta var heimskulegt,
þvj hún vildi alls ekki hlusta
á neinn, nema sjálfa sig.
Og svo flugu aliir fuglamir
í burtu, eins langt og þeir
gátu. Svo langt, að þeir heyrðu
ekki til hennar, þótt hún hrós-
aði sjáifri sér eins og hún
hafði rödd til.
Síðan hefur Krumma-Maja
verið einmana fugl, þvi hún
Framhald á bls. 22
Svo kemur að því, að fjöl-
skyldan stækkar. Kvendýr-
ið gengur með í 65 daga og
svo fæðast 2—4 ungar, sem
eru smækkuð mynd af foreldr
unum um leið. Vissara er að
taka pabbann í burtu meðan
börnin fæðast, því hann hefur
ekkert vit á smábörnum.
Að lokum alvöruorð. Að
vera gæludýr er ekki það
sama og að vera leikfang. Nag
grísinn, blíður og góður, eins
og hann er, hefur oft orðið
illa úti í samskiptum sínutn
við lítil börn. Margir naggrís-
ir hafa átt leið til dýralækn-
is og það . er allt annað en
skemmtileg sión, að sjá þetta
indæla dýr með skelfingu í
fallegu svörtu augunum.
Naggrísir hafa fengizt í
Beykjavík. í Fiska- og fugla-
búðinni á Barónsstí'g og kosta
milli 4 og 500 krónux.
Næst verður sagt frá páfa-
gaukum.
*
Jabba-dabba-dú!
Sennilega er bara til einn
skurðgröfustjóri, sem er heims
frægur fyrir það starf. Hann
heitir Fred Flintstone og á
konu sem heitir Vilma. Stein-
aldarmennirnir litu fyrst dags-
in i’jós í bandarísku sjónvarpi
fyrir 10 árum og hafa siðan
gengið yfir allan hinn vest-
ræna heim og lagt hann að
fótum sér.
Hanna og Barbera, höfund-
ar teiknimyndanna um Fred
og félaga hans eru löngu orðn-
ir margfaldir miUjónamæring-
ar á því að teikna steinaldar-
mennina. Nú eru þeir hættir
að teikna þessar myndir, en
hafa samt nógar tekjur af
þeim. því alltaf er verið að
sýna þær einhvers staðar.
Nú er komið litasjónvarp til
Sögunnar og þá verða steinald-
anmennirnir bara sýndir aftur,
Framhald á bls. 22
Naggrís sem. gæludýr
Naggrísir eru vinsæl gælu-
dýr, að minnsta kosti í ná-
grannalöndum okkar, en hér
hafa þeir fengizt líka og öllum
krökkum finnst gaman að
þeim.
Naggrísir eru lítil, mjúk og
blíðlynd dýr. sem gera engurn
neitt og láta ekki mikið - í
sér heyra. Þau eru góð við
börn og bíta afar sjaldan, en
passa verður, að litlu börnin
séu þó ekki of góð við nag-
grjsinn sinn.
Naggrísir eru til í mörgum
litum og bæði síðhærðir og
stutthærðir. Þeir vilja búa í
almennilegu húsi. eins og
reyndar flestir aðrir og finnst
þá beztur stór trékassi með
vímeti eða rimlum að ofan.
Þvj stærri sem kassinn er, því
betra.
Eiginlega er of lítið, að
hafa naggrisinn bara einn,
honum finnst skemmtilegra að
hafa félagsskao. Tvö karldýr
slást yfirleitt, bezt er að hafa
par, en líka er gott að hafa
eitt karldýr og fleiri en eitt
kvendýr. í botn kassans er bezt
að hafa sag eða spæni og hey
ofaná.
Um mataræði naggrísanna
er það að segja, að þeim
finnst gu'lrætur mjög góðar,
einnig salatblöð og fíflablöðk-
ur, maís, hafrar og fleira.
Munið. að grænmeti sem
fryst hefur verið, má aldxei
gefa naggrís, það er lífs-
hættulegt fyrir naggrisamaga.
Vatn þarf líka að vera í
kassanum. Sumir naggrísir
drekka ekki með grænmeti,
en það er samt vissara að hafa
vatn hjá þeim.