Tíminn - 24.12.1970, Blaðsíða 5
FJMMTUÐAGUíl 24. desember 1970
TIMINN
MEÐMORGUN
KAFRNU
— Baxnavagn til
sffl®, alveg ónotaður. Keyptur
aEmisskilningi. Ni'ðursett verð.
Það var á kosningafundi, að
kallað var fraanmí á meðan
einn framibjóðendanna var að
halda ræðu sína. Sá sem ka.laði
hrópaði í sífellu: Lygari, lygari.
Frambjóðandinn var að missa
þolinmœðina, og loks sagði
hann: — Ef þér vilduð gjöra
svo vel að segja mér nafn yð-
ar, en ekki einungis hvað þér
eruð, skal ég með ánaegju gefa
yður hljóð stundarkorn.
— ☆—
Gamli maðurinn við, strákinn:
— Jaeja, drehgur minn, hvem
ig líkar þér að ganga í skóia?
Strákurinn: :— Ebki sem
verst. Það versta er, að hálfur
dagurinn fer í þa@.
-☆ —
— Því miður leyfir fíárhagur-
hrn ekki, að þér fáið gullúr um
leið og þér hættið. En yður er
velkomið að koma og Ifta á
klnkku fyrirtækisins, þegar þér
þurfið.
Hjónin voru í fasta svefni.
Eonuna dreymdi þiá að hún
væri á iteynilegu stefmumójti
með öðrum manni. Henni fannk
maðurinn sinn koma og hún
æpti upp úr svefminum:
— Guð mdnn góður, maður-
inn minn.
Maðurinn hennar hrökk upp
af fasta svefni og þaut í of-
boði út um glugganm.
— Nei takb, ég vil ekki koma
með. En eigið þið tappatogara?
— Nú ert þú búinn að vera hér
í hálft ár og átt að fá skilti á
borðið þi+t eins og hinir.
Kona nokkur hafði dáið dag-
inn fyrir 80. afmælisdaginn
sinn. Á legstein hennar var skrif
að:
— Og hún lifði si'ðsömu og
heiðarlegu lífi í 80 ár — að ein-
um degi undanskildum.
Manni, er sá yfirskrift ker.'-
ingar, varð að orði:
— En hvað ég get unnt henni
þessa eina dags.
)ENNI
— Og skilaðu svo til ailia les-
enda Tímans, að ég„ óskl heim
íÆMALAUSI sle'lles'*
ISPEGLI
Þetta gæti verið ágætis gjöf,
hvort sem er á jólum, nýári
eða á afmæli, já, og einnig við
önnur tækifæri. Auðvitað er átt
við keðjuna, sem er um stúlk-
una miðja. Svona keðjur hafa
menn oftast séð um ökla eða
úlmliði kvenna, en þær má sem
sagt hafa annars staðar, ef þær
eru nægilega langar. Nú eru ís-
lenzkar stúlkur farnar að ganga
— ☆ —
Það var he.'dur óheppilegt
fyrir mann nokkurn, sem tók
á leigu bílaleigubíl í Bödby i
Danmörku, þegar tollverðir
fundu í bílnum hvorki meira
né minna en 30,2 kg. af hassi.
Maðurinri, sem er 31 árs, hefur
harðneitað a@ vita nokkurn
skapaðan hlut um það, hvernig
hassið komst í bílalcigubílinn,
en hefði þetta hass komizt á
rriarkað í Danmörku, hefði mátt
fá fyrir það um 1,2 milljónir ís-
lenzkra króna. Þrátt fy. það,
að maðurinn hafi neita'ð að vita
um hassi'ð, hefur hann verið
settur í fangelsi fram til 6. janú-
ar riæstkomandi.
meira í k.'æðnaði líkum þeim,
sem þessi fyrirmyndarstúlka
klæðist á myndinni, að minnsta
kosti þær stúlkur, sem annað
slagið bregða sér suður til sól-
arstranda, en þær eru víst ófá-
ar, ef dæma má af tölum um
íslenzka ferðamenn. Keðjurnar
ku mega fá úr gulli, silfri, mess-
ing eða járni — nikkelhúðuðu.
Margt hefur orðið undan að
láta vegna rafmagnsskömimtun-
arinnar í Englandi. Eirm þeirra
fjTstu, sem varð fyiir barðinu
á skömmtuninni var Nefson
aðmíráll á TrafalgartorgL En
það eru aðrar styttur, sem orð-
ið hafa að sitja í niyrkri í Lond
on. Þar á meðal er styttan af
Eros á Picadi.'Iy Circus, og stóra
jólatréð, sem búið var að koma
fyrir á Trafalgartorgi. — Hafa
menn látið þau orð falla, að
landið líti út eins og á styrj-
aldartfmum, þegar allt er
myrkvað.
-☆ —
BílaumbofSð fyrir Renault £
Glostrup í Danmörkn hefur nað-
ið augiýsin gastjóra, og nétt er
það, að sl&t er efcki fréttaefni
álla jafrian. Nú er það hins veg-
ar svo, að auglýsingastjóri
þessi, sem. heitir Rolbeit Am-
ved, er aðeins Et31 drengur, 11
ára og kailaður Bob.
B ob veit af eigin raun, að það
er ekki gaman fyrir ungt folk
eins og hann, sem skiifar og
biður um a.ls konar merkimiða
og auglýsingabæklinga, sem það
hefur gaman af að safna, að fá
virðulegt bréf, f jölritað og hvað
eina, og sérlega ópensónulegt.
Því var það, að umboðið réð
. hann sem auglýsingastjóna, og
nú situr han-n bak við sitt eigið
skrifbor® og skrifar með kúlu-
penna svanbréf til jafnaldra
sinna, sem hafa áhuga á bílum,
og hann notar auðvitað það
málfar, sem þeim er eiginleg-
ast og þeir skilja bezt. Hann er
að drukkna í bréfum, en hann
viU samt ekki heyra nefnt, að
einhver hinna fullorðnu undir-
manna hans hjálpi honum og
skrifi bréfin á ritvél. Hann seg
ir, að „vinir hans“ skilji mun
betur bréf, sem skrifuð eru með
kúlupenna og því um liku. For-
sfcjóri umboðsins, Friis-Hansen,
segist sjá, að Bob standi sig
sannarlega vel í þessu nýja
starfi, því greinilega hafa
minnkað birgðir fyrirtækisins
af myndum, merkimiðum og
auglýsingabæklingum, og hver
veit nema fullorðna fó:kið gæg
ist í eitthvað af þcssu, þegar
það berst inn á heimilið, og þá
er takmarkinu náð á því sviði,
því áhuginn getur vaknað fyr-
ir bílum Renault-umboðsins £
Glostrup.