Tíminn - 12.11.1971, Blaðsíða 3

FÖSTUDAGUR 12. nóvember 1971
TÍMINN
Frá fundi FUF í Reykjavík meS forsætisráSherra Ólafi Jóhannessynl á m iðvikudagskvöldiS.
(Tímamynd Gunnar)
Ríkisstjdrninni mun farnast vel, ef
fdlkið stendur fast saman um hana
- sagði Ólafur Jóhannesson, forsætisráðherra, á
fjöluennum fundi FUF í Reykjavík
EB-Reykjavík, fimmtudag.
ir Ólafur Jóhannesson, forsætis
róðherra, ræddi stjórnmálaviðhorf
ið og stefnumál ríkisstjórnarinn-
ar á mjög fjölmennum fundi, sem
Félag ungra framsóknarmanna
efndi til í Glaumhæ í gærkvöldi,
miðvikudagskvöld. Að ræðu for-
sætisráðherra lokinni, gafst fund
armönnum tækifæri til þess að
beina til hans fyrirspurnum.
•k í lok ræðu sinnar, sagði for-
sætisráðherra m.a. að hann teldi,
að þörf hefði verið á hreytingum
í íslenzku stjórnmálalífi og hann
kvaðst álíta, að hin nýja ríkis-
stjórn hefði skapað mikil þátta-
skil nú þegar. Ef fólkið stæði
fast saman um ríkisstjórnina,
jafnframt því, sem það veitti
henni aðhald, myndi lienni farn-
ast vel. — Og ég vona, sagði
forsætisráðherra, — að það verði
aldrei sagt um okkur framsóknar-
menn, að við værum orsökin fyrir
því, að þessi ríkisstjórn hefði
brostið.
Hinn nýkjörni formaður Félags
ungra framsóknarmanna, Þor-
steinn Geirsson, setti fundinn og
stjórnaði honum, en fundarritari
var Alfreð Þorsteinsson. — Er
Þorsteinn Geirsson setti fundinn,
þakkaði hann fyrir hönd ungra
framsóknarmanna í Reykjavík,
Ólafi Jóhannessyni, forsætisráð-
herra, fyrir þann velvilja og áhuga
á starfi ungra framsóknar-
manna í borginni, sem hann sýndi
með því að vera gestur þeirra
í kvöld. — Ég get líka fullvissað
Ólaf Jóhannesson og alla aðra um
það, að þótt stundum kastist í
kekki milli ungra framsóknar-
manna, eins og gengur, þá stönd-
um við allir sem einn sameinaðir
um að styðja og styrkja ríkis-
stjórnina. Við höfum, frá því þessi
ríkisstjórn var stofnuð, verið
meðal dyggustu stuðningsmanna
hennar. Og við munum, ungir
framsóknarmenn um allt land. all
ir sem einn, standa vörð um
ríkisstjórn Ólafs Jóhannessonar
og stefnu hennar. Það er sú stjórn,
som við höfum barizt fyrir, og
það er sú stjórn, sem við treyst-
um bezt til þeirrar endurreisnar
á íslandi, sem þjóðin hefur svo
lengi beðið eftir, sagði Þorsteinn
Geirsson m.a.
Ólafur Jóliannesson, forsætis-
ráðherra, fjallaði í upphafi ræðu
sinnar um landhelgismálið. Hann
minnti m.a. á, að annað hefði ekki
komið í ljós í málflutningi talsm.
stjórnarandstöðunnar á Alþ., en
að hún styddi ríkisstjórnina í land
helgismálinu, að meginstefnu til
og væri það mikill sigur. En þrátt
fyrir það væri sigurinn ekki auð-
unninn. íslendingar þyrftu að gera
ráð fyrir langri og strangri bar-
áttu í þessu máli. En ef við stæð
um fast saman þyrfti ekki að ef-
ast um úrslitin. Þjóðin væri nær
undantekningarlaust einhuga í
þessu máli, og þann einhug þyrfti
að efla. Stefnan væri mörkuð í
landhelgismálinu, og það yrði ekki
hvikað frá henni.
Þessu næst ræddi forsætisráð-
herra m.a. að yerðbólgan hefði
vaxið meira á valdatímabili frá-
farandi ríkisstjórnar en áður
væru dæmi um, þrátt fyrir að
sú rikisstjórn hefði í upphafi
valdatíma sins, sett sér það mark
mið að koma í veg fyrir verð-
bólguþróun í landinu. Sú ríkis-
stjórn, sem nú væri við völd, setti
sér ekki eins hátt markmið, hins
vegar væri það markmið hennar,
að verðbólgan hér á landi yrði
ekki meiri en í nágrannalöndum
okkar, eða þeim löndum, sem við
hefðum mest viðskipti við. Það
hefði aldrei verið hægt að koma
í veg fyrir verðbólgu með einu
pennastriki og svo yrði áfram.
Það yrði að horfast í augu við
staðreyndir í þessu efni sem öðr-
um.
Forsætisráðherra gat hinnar
miklu spennu, sem ríkir nú í
efnahagsmálum þjóðarinnar, hann
minnti á hina gífurlegu eyðslu,
viðskiptajöfnuðurinn væri óhag-
stæður um hundruð milljóna
króna, þrátt fyrir að gjaldeyris-
jöfnuðurinn væri hagstaeður, gjald
eyrisforðinn ykist. — Ég tel, að
þáð Verði ekki hjá því komizt að
huga að því .bráðlega, hvernig
draga eigi úr þeirri þenslu sem
nú er í efnahagslífi okkar. Það
er eitt þeirra verkefna, sem rík-
isstjórnarinnar bíður á næstunni,
sagði forsætisráðherra.
Þiá ræddi hann um fjárlögin 1
fyrir 1972, og minnti m.a. á, að 1
fyrrverandi ríkisstjórn ætti stór- 9
an þátt í því hversu þau væru 1
há. í þessu sambandi gat forsæt- S
isráðherra kjarasamninganna við |
opinbera starfsmenn, sem gerðir 1
voru á síðasta ári. Hann minnti á, jf
að opinberir starfsmenn hefðu oft
verði illa settir, og sjálfsagt væri
að þeir fengju launabætur, en
kvaðst álíta að ógætilega hefði
verið að farið eins og á stóð, þeg-
ar þessir samningar hefðu verið
Framhald á bls. 15.
3
Arfurinn
Stefán Valgeirsson, alþingis-
maður, ritaði síðustu þriðju-
dagsgrein Tímans, og gerði
„hrollvekjuna“, sem núverandi
ríkisstjórn hefði fengið i arf
frá viðreisnarstjórninni, að
umtalsefni. Bendir Stefán m.a.
á, að foringjar stjórnarandstöð-
unnar fari nú um landið og
reyni að telja mönnum trú um,
að þeir hafi skilið vel við og
allt sé í lagi í okkar efnahags-
málum, þótt það sé staðreynd,
að það mun kosta ríkissjóð
1.635,4 milljónir króna að
halda verðstöðvuninni áfram,
miðað við það verðlag, sem í
landinu var, er stjómarskiptin
urðu.
Hinir föllnu foringjar „við-
reisnarinnar" tala með mikilli
vandlætingu um það, að fjár-
lagafrumvarpið fyrir 1972 sé
verðbólgufrumvarp og kenna
hinni nýju ríkisstjórn um að
svo er. Það liggur hins vegar
í augum uppi, að fjárlagafram
varpið, sem lagt var fram í
þingbyrjun, og fór í prentun
sex vikum eftir að stjómar-
skiptin urðu, bera að sjálfsögðu
fyrst og fremst mark fyrrver-
andi stjórnar og þeirrar stjórn
arstefnu sem hún fylgdi.
Þrátt fyrir þriggja milljarða
króna hækkun á útgjöldum rík-
issjóðs er enginn afgangur til
þeirra félagslegu umbóta og
verklegra framkvæmda, sem
hin nýja ríkisstjórn hét þjóð-
inni að vinna að, er hún tók
við völdum. Þó munu ýmsir út-
gjaldaliðir fjárlaga eiga eftir
að hækka um stórar fjárhæðir,
af orsökum, sem rekja má
beint eða óbeint til ákvarðana
„viðreisnarstjórnarinnar“. —
Þetta er sannleikurinn um hinn
góða arf, sem núverandi ríkis-
stjórn tók við frá hinni fyrri?
Eða hver eru þá þessir miklu
fjármunir, sem stjórnarandstað
an er sífellt að tala um að
núverandi ríkisstjórn hafi feng
ið í arf?
Enginn afgangur
Sannleikurinn er sá, að þrátt
fyrir mikið góðæri, þrátt fyrir
miklar umframtekjur ríkis-
sjóðs af gildandi tekjustofnum,
þá er enginn afgangur til að
framkvæma þær umbætur, sem
heitið hefur verið að vinna að.
Þess vegna er von að menn
spyrji: Hvernig hefði þá farið,
ef framleiðsla, viðskipti og við-
skiptakjör, hcfðu verið í meðal-
lagi eða þar um bil, fyrst nið-
urstaðan er þessi á bezta árinu,
sem þjóðin hefur lifað?
f grein sinni tók Stefán Val-
geirsson þessi atriði til um-
ræðu og se.'tði síðan:
„Ef þetta er ekki hrollvekja,
þá veit ég ekki hvað hroll-
vekia er.“
Staðreyndir
Það hofur vcrið sýnt fram á
það hér i Tímanum áður, hvern
ig arfurinn frá viðreisninni
skiptíst tölulega. Vegna kjara-
samninga við opinbera starfs-
menn, sem voru gerðir eftir að
núgildandi fjárlög voru sam-
þykkt á Alþingi, hækkar launa
liður fjárlagafrumvarpsins um
Framhald é hls. 10.