Tíminn - 24.08.1973, Blaðsíða 15

Föstudagur 24. ágúst 1973.
TtMINN
15
Hans Fallada:
Hvaðnú,i ingi maður?
w Þýðing Magnúsar Asgeirssonar
Honum finnst að henni fari svo
yndislega að hlæja. „Hvernig lizt
yður á að borða kvöldmat hérna,
þar sem við erum núna?”
Hún hafði kinnkað kolli til sam-
þykkis og fundizt þetta góð hug-
mynd. Siðan klifruðu þau og
skriðu um kritarklettana þangað
til þau fundu dæld, þar sem þau
sátu mjúkt og i skjóli fyrir öllum
vindum. Þau sátu þar eins og i
stórrí, góðri hendi og skiptust á
mat, bjúgum og harðsoðnum
eggjum. Hann átti kaffi á hita-
flöskunni sinni, en hún var með
kakó á sinni. Þau skröfuðu lika
dálitið saman og öðru hvoru hlógu
þau. En lengst af voru þau samt
að borða, og gerðu það með vel-
þóknun, rækilega og lengi. Ann-
ars voru þau alveg sammála um
það, að annað fólk væri óþolandi.
Einkum þegar maður færi út til
að skemmta sér.
„Mig langar ekki vitund til að
fara til Lehnsahn,” sagði hún.
„Og ég vil helzt vera laus við að
fara til Wiek,” sagði hann.
„Já, en hvað eigum við þá að
gera?”
„Við skulum nú fyrst og fremst
baða okkur.”
Sólin var gengin undir. Samt
var glaða, glaða birta. Þau hlupu
saman niður að ströndinni þar
sem öldurnar veltu sér letilega,
Kokkurinn mælir
með Jurta!
ýrðu vatni hvort á annað og
hlógu. Þau höfðu bæði baðföt og
handklæði eins og jafnsiðsömu
fólki hæfði — Pinneberg var með
baðhandklæði húsmóður sinnar.
Sfðan settust þau og horfðu yfir
vatnsflötinn, og vissu ekki hvað
þau áttu að taka sér fyrir hendur.
„Ég verð vist að klæða mig og
reyna að komast eitthvað lengra
áfram.”
„Já, það fer að kólna úr þessu,”
sagði hann, en samt sitja þau
kyrr eftir sem áður.
Þau þegja lengi og hvorugt
þeirra sýnir á sér nokkurt farar-
snið. Hafið byltir sér og stynur i
kvöldkyrrðinni.
„Nei, nú verð ég að fara,” segir
hún og henni er i raun og veru al-
vara með að standa upp, en þá
leggur hann handlegginn blitt og
varlega yfir um hana. Hann er
jafnkviðafullur og titrandi og
hún. Hafniðurinn verður allt i
einu svo hávær. Hann beygir sig
niður að andliti hennar. Augu
hennar eru aldökk og skinandi.
Munnur hennar — já — það er
einmitt munnur hennar, sem
hann hefir fundið. Varirnar opn-
ast eins og af sjálfu sér og mæta
vörum hans.
„A-æ,” segir hann i hálfum
hljóöum og er fjarska, fjarska
hamingjusamur. Svo flytur hann
hönd sina frá herðum hennar og
tekur um brjóst hennar. Hún fær-
ir sig litið eitt og snöggt frá hon-
um, en þegar hann litur bara
bænaraugum á hana, þrýstir hún
brjóstinu að hendi hans. Og allt i
einu hrópar hún hátt og skýrt:
„Já! Já! Já!” Það er eins og
fagnaðarhróp frá hjartarótum
hennar. Hún vefur örmunum um
háls honum og þrýstir sér að hon-
um. Hann veit samstundis að hún
vill það sama og hann.
Hún hafði sagt: Já! þrisvar
sinnum. Þau vissu ekki einu sinni
nafniö hvort á öðru. Þau höfðu
aldrei séð hvort annað. Hafið lá
kyrrt og raulaði lög sin og him-
inninn varð myrkari og myrkari.
Pússer sá hverja stjörnuna
kvikna á fætur annarri og sagði
það við hann. Nei þau vissu ekk-
ert hvort um annað. Þau vissu
bara að það var gott að vera ung
og elska hvort annað. Þau hugs-
uðu ekkert um Dengsa — áreiðan-
lega ekki þá. En þá kom hann!
— Borgargnýrinn færist aftur
nær. Nú er það ekki niður hafsins,
heldur stórborgarinnar. Já, já,
það hafði verið yndislegt allt
saman. Hann hafði unnið i happ-
drættinu. Stúlkan þarna frá klett-
unum og sandströndinni var
bezta kona i heimi. Bara að hann
gæti lika orðið bezti maðurinn —
Pinneberg ris hægt á fætur.
Hann kveikir ljós og litur á klukk
una. Hún er dálitið yfir sjö. Nú
liggur hún þarna fyrir handan.
Nú er það að gerast. Hann fer i
frakkann sinn og hleypur til
sjúkrahússins. Dyravörðurinn
horfir undrandi á hann.
„Hvertá að fara? Nú, á fæðing-
ardeildina, já einmitt. Haldið
bara áfram beint af augum.”
Pinneberg hleypur á milli hús-
anna. Alls staðar er þegar búið að
kveikja ljós. Undir ljósunum eru
hvitar sængur. Þarna liggur það
þúsundum og hundruðum saman.
Sumir deyja annaðhvort fljótt eða
seint. öðrum batnar til þess eins
aö deyja i annað skipti. Við deyj-
um allir undir hvitri sæng. Lifið
er annars auma stofnunin.
Inni á gangi fæðingardeildar-
innar stafar birtu frá fáeinum
skyggðum ljóskúlum. Enginn er
inni i herbergi yfirhjúkrunarkon-
unnar, en nú kemur önnur systir
og Pinneberg fer þegar með fumi
og fáti að stama fram löngum út-
skýringum á þvi, hvers vegna
hann sé kominn.
Systirin heyrir aðeins nafnið og
siðan segir hún: „Viljið þér biða
aðeins eitt augnablik,” og gengur
inn um dyr með bólstaðri hurð og
siðan um aðrar dyr, sem llka eru
með bólstraðri hurö. Litlu siðar
eru báðar þessar bólstruðu hurðir
opnaðar i skyndi og látnar aftur á
eftir nýrri hjúkrunarkonu, litilli
og dökkri yfirlitum, skörunglegri
og einbeittri á svip. Hana ber
mjög hraðan á.
„Það eruð þér, sem heitið
Pinneberg? Já, þetta er allt eins
og það á að vera. En það liður dá-
litil stund enn þangað til allt er
um garð gengið. Viljið þér ekki
reyna að hringja um tólf-leytið.
Nei, þér getið verið alveg rólegur.
Allt gengur eins og i sögu —
í sömu svipan heyrist öskur á
bak við bólstruðu dyrnar. Ekki
óp. Ekki kvein, heldur eitthvert
bmennskt öskur. Og á eftir koma
mörg skerandi sársaukakvein.
Pinneberg verður hvitur i
framan eins og liðið lik. „Er þetta
----?” Tungan loðir við góminn
svo að hann kemur varla upp
nokkru orði: „Er þetta — konan
min?”
„Nei,” segir systirin i ákveðn-
um rómi. „Þetta er ekki konan
yðar. Hún er ekki enn þá komin
svo langt.”
Varir Pinnebergs titra. „Haldið
þér — haldið þér, að konan min
muni lika hljóða svona?”
Systirin litur á hann. Ef til vill
heldur hún að hann muni hafa
gott af að fá að heyra allan sann-
leikann. Karlmennirnir eru ekki
eins og þeir ættu að vera — venju-
lega ekki. Þess vegna segir hún:
„Já, fyrsta fæðingin er nú ekki
vön að vera neitt glingur,”
Pinneberg stendur grafkyrr og
hlustar. En nú er allt hljótt. —
„Þér reynið þá að hringja um
tólf-leytið,” segir systirin.
„Já, þakka yður — þakka yður
fyrir — —” Pinneberg hlustar
með öllum sinum skilningarvit-
um, meðan að systirin nærri þvi
þokar honum út úr dyrunum.
Auðvitað getur hann ekki staðið
1482
1482. Krossgáta
Lárétt
I) Geymsla,- 6) Fiskur.- 7)
Komast,- 9) Hvað.- 10) Land.-
II) Klukka.- 12) Blöskra,- 13)
Dugnað.- 15) llát,-
Lóðrétt
1) Kólfur.- 2) Stafur.- 3)
Þvingur.- 4) Lagarmál,- 5)
Lélegast,- 8) Afar.- 9) Skar.-
13) 501,- 14) öfug röð.-
Ráðning á gátu No. 1481
Lárétt
1) Öléttar,- 6) Lit.- 7) Ær,- 9)
Af.-10) Röndina,- 11) ÐÐ.- 12)
Al,- 13) Stó,- 15) Notaleg,-
Lóörétt
1) Óværðin,- 2) Él.- 3)
Tindáta,- 4) TT.- 5) Refalög.-
8) Röð.- 9) Ana,- 13) ST. 14)
Öl,-
i ÍI p Fi f?-
»« Dg
ZWTZZMZ
t*
1
I
::
■ ■
■ ■
::
■■■■
::
■ ■
■ ■
H
■■
H
ÉS
■■
■■
::
■■
■■
■■
■■
■■
■■
::
■■
::
■■
■■
■■
■■
■■
■■
■■
■■
■■
■■
::
::
ís
a
■■
::
:i
::
::
FÖSTUDAGUR
24. ágúst
7.00 Morgunútvarp
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forustugr. dagbl.), 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimi kl.
7.50. Morgunstund barn-
anna kl. 8.45: Þorlákur
Jónsson heldur áfram að
lesa söguna „Börnin i
Hólmagötu” eftir Asu
Löckling (5). Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög á milli liða.
Morgunpopp kl. 10.25:
Donovan flytur. Fréttir kl.
11.00. Morguntónleikar:
Maria Callas, Ferruccio
Tagliavini, Pero Cappu-
cilli, Bernard Ladysz, kór
og Filharmóniusveit
Lundúna flytja atriði úr
óperunni „Lucia di
Lammermoor” eftir
Donizetti.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Með sinu lagi Svavar
Gests kynnir lög af hljóm-
plötum.
14.30 Siðdegissagan:
„Óþekkt nafn” eftir Finn
Söeborg. Þýðandinn Halla.
Stefánsson, les (9).
15.00 Miðdegistónleikar.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
16.15 Veðurfregnir.
16.20 Popphornið
17.05 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Fréttaspegill
19.40 Spurt og svarað Guðrún
Guðlaugsdóttir leitar svara
við spurningum hlustenda.
20.00 Sinfóniskir tónleikar
a) „Iberia”, hljómsveitar-
svlta eftir Claude Debussy.
Tékkneska filharmóniu-
sveitin leikur: Jean Fouret
stj. b) Rianókonsert nr. 1 i b-
moll op. 23 eftir Pjotr
Tsjaíkovský. Shura
Cherkassy og Filharmóniu-
sveitin i Berlin leika:
Leopold Ludwig stjórnar.
Guðmundur Gilsson kynnir.
21.00 Frá heimskreppu til
heimsstyrjaldar Vilmundur
Gylfason ræðir við Brynjólf
Bjarnason um áratuginn
1930—40.
21.30 Útvarpssagan:
„Verndarenglarnir” eftir
Jóhannes úr Kötlum Guðrún
Guðlaugsdóttir les (15).
22.00 Fréttir.
22.15 Veöurfregnir. Eyja-
pistill
22.35 Draumvisur Sveinn
Arnason og Sveinn
Magnússon sjá um þáttinn.
23.35 Fréttir I stuttu máli.
Dagskrárlok.
lllliiii
I
FÖSTUDAGUR
24. ágúst 1973
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Fóstbræður. Brezkur
gamanmyndaflokkur með
Tony Curtis og Roger Moore
I aðalhlutverkum. Tilrauna-
dýrið. Þýðandi Óskar Ingi-
marsson.
21.20 Að utan. Erlendai
fréttamyndir. Umsjónar
maður Sonja Diego.
22.00 Leikhúslif í Pu• .
Sænsk yfirlitsmynd i
helztu viðburði i leikhús .
Parisar að undanförnu
myndinni, sem gerð
snemma I vor, er litið
ýmis leikhús, sýndir
úr leikritum og óperu
rætt við leikhúsfólk un
sem er á döfinni. Þý
Dóra Hafsteinsdó; ■ .
(Nordvision — Sænska
varpið)
23.00 Dagskrárlok