Tíminn - 09.07.1974, Qupperneq 8

8
TÍMINN
Þriöjudagur 9. júll 1974
ÞriOjudagur 9. júli 1974
TÍMINN
13
AAyndir
°9
texti:
Gunnar
Salvarsson
Stjórn Skógræktarfélags Reykjavfkur og aðrir áhugamenn um skógrækt sjást á þessari mynd, sem tekin er i Löngubrekkum, á þeim stað
sem Þjóðhátiðarlundurinn kemur til með að vaxa upp.
Skógræktarfélag Reykjavíkur
Guðmundur Marteinsson, for Reynir Sveinsson, umsjónarmaður I Heiðmörk heldur hér á birkiplöntu, en um hundraö þúsund plöntur eru gróðursettar árlega á vegum
maður Skógræktarfélags tslands. Skógræktarfélags Reykjavikur.
Stofnar til þjóðhátíðarlunds í Heiðmörk
Gsal—Reykjavik. — Stjórn Skóg-
ræktarfélags Reykjavlkur bauð
blaðamönnum nýverið í ferð á
skógræktarsvæði féiagsins I Heið-
mörk. Aðaltilgangur ferðarinnar
var að kynna þjóðhátiðarlund,
sem félagið hyggst græða upp i ár
og á næstu árum. Lundinum hefur
verið valinn staður i Löngubrekk-
um i Heiðmörk.
Með I þessari för voru auk
stjórnar Skógræktarfélagsins,
Hákon Bjarnason, skógræktar-
stjóri, Snorri Sigurðsson, formað-
ur Skógræktarfélags íslands,
Reynir Sveinsson, umsjónarmað-
ur Skógræktarfélags Reykjavikur
i Heiðmörk, og nokkrir aðrir gest-
ir.
Lagt var af stað frá Austurvelli
i yndislegu veðri og ekið sem leið
liggur að Vlfilsstöðum og þeim
megin farið inn i land félagsins i
Heiðmörk. Guðmundur Marteins-
son formaður félagsins var farar-
stjóri i þessari ferð og þegar
komið var i „anddyri” merkur-
innar benti Guðmundur á skilti,
sem félagið hefur komið þar upp,
en á þvi er kort af svæði skóg-
ræktarfélagsins. Skiltið er stórt
og þvi auðvelt fyrir gesti, sem
leggja leið sina i Heiðmörk að
átta sig á staðháttum i þessu frið-
aða og fallega landi.
Stanzað var i Vifilsstaðahlið og
okkur sýnd myndarleg tré, sem
gróðursett voru þar fyrir atbeina
vestfirzks skógræktarmanns árið
1958, en þessi maður gaf þá Skóg-
ræktarfélaginu fimmtiu þúsund
krónur til skógræktar i Vifils-
staðahlið.
Þarna I hliðinni komu gestir til
móts við ferðalanga, en það voru
tveir danskir strákar, sem hér
ætla að dveljast i sumar við skóg-
rækt. Strákarnir eru synir danska
skógræktarst jórans.
Sólin skein á okkur þessa stund,
sem við stönzuðum i Vifilsstaða-
hlfð, náttúran skartaði sinum feg-
urstu djásnum og við vorum
ófúsir að fara aftur inn i bilinn.
Þegar við nálguðumst bilinn
byrjuðu dropar að detta úr lofti,
og óðar en við vorum setztir i sæti
okkar var komin hellirigning.
Þegar við stönzuðum næst, brá
hins vegar svo við að sólin brauzt
fram úr skýjunum og um leið
hætti að rigna — enda vorum við
nú komnir á sjálft hátiðarsvæðið,
— staðinn, sem var tilefni ferðar-
innar: Þjóðhátiðarlund Skóg-
ræktarfélags Reykjavikur i
Löngubrekkum, sem vinna á f f
sumar og á næstu árum.
Forsaga þessa lundar er sú, að
á fundi, sem stjórn Skógræktar-
félags Islands efndi til i Reykja-
vik fyrstu daga marzmánaðar,
þar sem mættir voru formenn
héraðsskógræktarfélaga viðs
vegar að af landinu, var rætt um,

' .,

með hverjum hætti skógræktar-
félögin gætu minnzt 1100 ára
afmælis landnáms á Islandi,
þannig að þess sæust merki á
komandi árum.
Þótti vel viðeigandi, að stofnað
væri til Þjóðhátiðalunda á svæð-
um hinna ýmsu félaga, þar sem
þvi yrði með góðu móti við komið,
og væri i þvi sambandi leitað til
einstaklinga, stofnana og fyrir-
tækja á hlutaðeigandi svæði um
aðstoð við framkvæmd þessarar
hugmyndar.
Öviða mun betri aðstaða til
þess að stofna til myndarlegs
þjóðhátiðarlundar á þessu merkis
ári en á skógræktarsvæði Skóg-
ræktarfélags Reykjavikur, þ.e. i
Heiðmörk. Þar er nóg landrými
og mjög sæmileg vaxtarskilyrði
fyrir trjágróður á friðuðu svæði.
Akvegur um „þvera og endi-
laga” Heiðmörk, þ.e. frá Elliða-
vatni upp i Skógarkrika, og frá
Silungapolli suður fyrir Vifils-
staði, er mannvirki, sem Skóg-
ræktarfélag Reykjavikur hefur
annazt svo og viðhald þessara
vega, en fjárframlög til þessara
framkvæmda svo og annarra á
Heiðmörk hafa verið veitt úr
borgarsjóði.
Vegir þessir voru aðeins gerðir
fyrir sumarumferð. I um-
helypingasamri vetrarveðráttu
og þegar klaka leysir á vorin hafa
vegir um Heiðmörk ekki þolað
akstur bifreiða og Heiðmörkin þvi
lokuð bifreiðum frá hausti til
vors, — og stundum langt fram á
vor.
Nú hefur það gerzt, að vega-
kerfi Heiðmerkur fellur beint
undir borgarverkfræðing og
gatnamálastjóra, og er nú nýlokið
fyrsta áfanga þeirra fram-
kvæmda, þ.e. endurbótum á veg-
inum frá Elliðavatnshliðinu upp i
Skógræktarkrika, svokölluðum
Heiðarvegi, og á vegarspottanum
frá Heiðarvegi norður að Hólms-
hrauni, svokallaðri Hraunslóð.
Við suðurenda Löngubrekku,
þar sem Þjóðhátiðarlundurinn
mun risa, standa klettar nokkrir
fagrir ásýndum og kalla skóg-
ræktarmenn þá Huldukletta. Um-
hverfis klettana hefur verið
plantað ýmislegum trjágróðri og
er það einstaklingsafrek Sigur-
jóns Ólafssonar, sem var lengi
umsjónarmaður i Heiðmörk.
Þá góðu stund, sem við
stöldruðum við á þessum fagra
stað i Löngubrekkum var veður
eins gott og það bezt gerist, — en
viti menn, um leið og við vorum
setztir i sæti okkar i bilnum gerði
úrhellisrigningu og siðan stuttu
siöar haglél, svo jörð var hvit!
Haföiþá einn blaðamannanna orð
eftir útlendingi, sem staddur var
á Islandi: Það er ekkert veður
hérna, bara ótal sýnishorn af
veðrum!
Við héldum áfram og losuðum
okkur við haglélið og rigninguna.
Okkur var sagt, að innan skamms
ættum við þess kost, að sjá yngri
hluta kvenþjóðarinnar við skóg-
ræktarstörf og það voru lika orð
að sönnu. Stór og fallegur hópur
af ungum stúlkum vinnur i sumar
við skógræktarstörf i Heið-
mörkinni, og svo hefur verið i
mörg undanfarin ár. Reynir
Sveinsson umsjónarmaður
merkurinnar er verkstjóri stúlkn-
anna og sagði hann okkur, að um
hundrað þúsund plöntur væru ár-
lega gróðursettar á vegum skóg-
ræktarfélagsins.
Við tókum myndir af stelpun-
um meðan þær unnu kappsam-
lega við sin störf, og hrópuðu til
skiptis:
— Fleiri plöntur! — meiri skit!
Að ferðalokum þáðum við góð-
gjörðir að heimili Reynis Sveins-
sonar og konu hans, að Elliða-
vatni, en bærinn er eign Skóg-
ræktarfélags Reykjavikur.
I lokin er vert að minna á, að á
1100 ára afmæli byggðar i land-
inu, eru liðnir þrir aldarfjórðung-
ar siðan fyrst var plantað til
skógar á Islandi. Það er þvi vel
við eigandi á þjóðhátiðarári að
hefja nýtt landnám með aukinni
skógrækt á íslandi, þvi landið er
, enn að eyðast og svarið við þvi er:
skjólbelti og skógar sem viðast.
Eins og gefur að skilja, eru
skógræktunarfélögin févana og
hefur verið sleginn skógræktar-
peningur til eflingar fjárþörf
félaganna. Peningurinn er
teiknaður af Hringi Jóhannessyni
og er hann til sölu hjá bóka-
verzlunum Lárusar Blöndal, hjá
Skógræktarfélagi Reykjavikur
Fossvogsbletti 1, og hjá skóg-
ræktarfélögum um land allt.
TÖKUM HöNDUM SAMAN:
STÓRAUKUM TRJA- UG
SKÓGRÆKT I ÖLLUM HÉRUÐ-
UM LANDSINS. BÆTUM LAND-
IÐ OG GERUM ÞAÐ BYGGI-
LEGRA. ÞANNIG BOUM VIÐ I
HAGINN FYRIR KOMANDI
KYNSLÓÐIR.
Unga og fallega stúlkan á þcssari mynd liggur ekki á liði sinu við að
hefja nýtt landnám með aukinni skógrækt á islandi.
Þessi myndarlegu tre' voru gróðursett I Vlðistaðahlið áriö 1958.
Hér sést aöeins litill hluti af þeim stúlkum, sem vinna við skógrækt i sumar á vegum vinnuflokka
borgarinnar.
Sagt frá ferð
um Heiðmörk
í fylgd
stjórnar
félagsins
og annarra
gesta
Litli drengurinn á myndinni stendur hér við Huldukletta, en þar
gróðursetti fyrrverandi umsjónarmaður Heiðmerkur mikið af plönt-