Tíminn - 15.09.1974, Síða 23

Tíminn - 15.09.1974, Síða 23
Sunnudagur 15. september 1974. TÍMINN 23 hann að komast i gegn. Hugi sló strengina, og undir eins skildust trjá- greinarnar að, og trén virtust fylgja honum, þar til hann var kominn út úr skóginum. Að siðustu komst hann til grjótnámunnar. Tindóttir klettar voru til beggja hliða og djúp hola i miðju. Þegar hann snerti strengina, lyftust steinarnir á botninum upp og mynduðu sléttan stig, og klettarnir til hliðanna hreyfðu sig mjúklega með honum yfir i hinn endann. Nú langaði hann til að hvila sig og settist niður nálægt nokkrum þyrnirunnum. Hann var að borða hafrakökuna sina, þegar litill fugl féll úr hreiðri rétt hjá hon- um, beint ofan i runnana. Hann flýtti sér að bjarga unganum og setti hann varlega i hreiðrið aftur. Allt i einu stóð lítill maður fyrir framan hann. Hann hafði bjart blik i augunum og mjög góðlegt bros. Hann rétti Huga fjöður og sagði: — Taktu við þessu fyrir góðverk þitt, og ef i nauðirnar rekur, skal ég hjálpa þér. Við vatnið, þar sem kastali risans er, muntu sjá máv. Danglaðu i fuglinn með fjöðrinni. Flýttu þér siðan í burtu, enda verður þá farið að halla degi, og all mun fara vel. Þegar litli maðurinn hafði sagt þetta, hvarf hann. Hugi hélt áfram ferð sinni. Eftir nokkurn tima settist hann aftur niður til að hvila sig og eta af kökunni sinni. Hjá honum stóð gamalt eikartre, og vafnings- jurt klifraði upp eftir bolnum á þvi. Leður- blaka hafði einhvern veginn flækzt í vafnings- jurtinni, og hún gat ekki hreyft sig. Sólin skein beint i augun á vesa- lingsi leðurblökunni. Hugi klifraði upp i treð og kom leðurblökunni i skuggann, þar sem trjá- greinarnar skýldu henni og vafningsviðurinn huldi hana. Aftur heyrði hann þessi orð: Taktu við þessu fyrir góðverk þitt, og ef í nauðirnar rekur, skal ég hjálpa þér. Þarna stóð litli mað- urinn og rétti Huga leðurblökuvæng. — Ef þú snýrð þessu þrisvar sinnum í hring með hægri hendi, fellur myrkur, sem á nóttu væri, á þig, en aðeins um stutta stund. Flýttu þér siðan i burtu, enda verður þá farið að halla degi, og allt mun fara vel. Eins og hendi væri veifað var iitli maðurinn horfinn. Enn hélt Hugi áfram ferðinni um stund, en settist svo niður á stein við veginn. Yfir limgirðinguna barst hljóð frá særðu dýri. Hann fór i gegnum limið til að hyggja að þessu. Þar sá hann kött niðri í djúpum brunni og komst hann ekki upp úr. Hugi fór úr treyjunni sinni og rétti hana fram yfir brúnina á brunnin- um. Kisa náði í hana með framlöppunum, og Hugi dró hana upp. ,,Taktu við þessu fyrir góðverk þitt, og ef i nauðirnar rekur, skal ég hjálpa þér”. Þarna stóð litli maðurinn með kattarauga i hendinni, sem hann rétti huga. Flýttu þér nú I burtu, enda er farið að halla degi, og allt mun fara vel. Aftur hvarf maðurinn. Hugi hélt áfram ferð- inni. Eftir nokkra stund sá hann stóran kastala, sem var byggður úti i stöðuvatni. Hann vissi, að þetta hlaut að vera kastali risans, í einum af efstu gluggunum sá hann fallega, dapra stúlku, og vissi, að Maca prinsessa myndi vera fangi hér. Þegar Hugi kom nær, sá hann risann og konu hans á tröppunum við innganginn. Hjúin komu nú auga á Huga. Risinn veifaði þá barefli sínu yfir höfði sér, en kona hans lyfti töfrastafnum yfir vatninu. Strax fór það að freyða, og hring- iða myndaðist allt i kringum kastalann. Huga leizt ekki á að fara út á þetta hættulega vatn, en þá sá hann fallegan máv setjast á bakkann skammt frá sér. Þá mundi hann eftir ráði litla mannsins og sló mávinn með fjöðr- inni. Allt i einu varð fuglinn svo stór og sterkur, að Hugi gat setzt á bak honum, og hann var borinn út til kastalans. Þegar hann steig af baki, flaug fugl- inn burt og hvarf. Risinn og kona hans æddu niður þrepin, en Hugi veifaði leður- blökuvængnum, og i níyrkrinu misstu hjúin fótanna og duttu endi- löng i vatnið. Hringiðan dró þau niður i vatnið, og aldrei heyrðist frá þeim framar. Við ljósið frá kattar- auganu gat Hugi gengið upp stigann til her- bergisins, þarsem Maca prinsessa var. Þegar hún kom að hurðinni, hvarf myrkrið, og Hugi snéri lyklinum, sem stóð i skránni að utanverðu. Maca sagði honum að hún væri dóttir konungsins af Ulster. — Faðir minn, sagði hún, rak vondan risa i útlegð. Bróðir risans hefndi þess með þvi að ræna mér og halda mér hér. — En hvernig gat risinn náð þér frá föður þin- um? spurði Hugi. Eru ekki alls staðar varðmenn þar? —Jú, sagði Maca, en risinn komst að þvi, að mér þótti gaman að fara ein i gönguferð i falleg- um skógi nálægt höll- inni. Dag einn þegar ég var að tina fjólur, kom risinn og bar mig svo skjótt i burtu, að ég gat ekki einu sinni kallað á hjálp. — Hvar er höll föður þins? spurði Hugi. — Hún er nálægt vestur- ströndinni, og það er svo langt i burtu, að ég óttast, að ég komist aldrei heim aftur. H u g i I e i d d i prinsessuna niður að vatninu. Þar stóð máv- urinn. Hugi sló til hans með fjöðrinni, og sam- stundis varð hann svo stór, að hann gat borið bæði Huga og prinsess- una. Þau flugu nú i vesturátt, yfir vötn og skóga, hæðir og dali, unz þau komu að höll konungsins. Þau stigu af baki, og mávurinn hvarf á augabragði. Þvi verður ekki með orðum lýst, hversu glöð og fengin konungurinn og drottingin urðu að sjá dóttur sina aftur, heila á húfi. Maca sagði nú foreldrum sinum, hvað á daga hennar hefði drifið, hvernig Hugi hefði bjargað sér, og hvað hann væri hug- rakkur og góður. — Þú ert sannkölluð hetja, sagði konungur- inn við Huga og ég ætla að launa þér með þvi að gera þig að ráðgjafa minum. — Það væri mér sönn ánægja, sagði Hugi. Ég get ekki óskað sjálfum mér neins betra. Og þó, einn er sá hlutur, sem ég vildi gefa mikið fyrir, en hann get ég vist aldrei eignazt. — Ég veit hvað það er, sagði drottningin brosandi. Það hlýtur að vera hún dóttir okkar. Hugi leit á prinsessuna, en hann kom ekki upp nokkru orði. Hún rétti honum þá höndina, og sagði: — Ég hef gefið þér hjarta mitt, og þá er vist ekki nema sjálfsagt, að þú fáir hönd mina lika. Siðan var haldið mikið brúðkaup i höllinni, og allir voru glaðir og ánægðir. Hugi og Maca lifðu siðan saman i ást og friði til æviloka. Saltsíldarúrgangur Til sölu á 800 kr. tunnan — til afhendingar strax. Sildarréttir Súðarvogi 7 — Simi 3-83-11 — Reykjavik. Forðist slysin og kaupið WEED keðjur í tíma Suðurlandsbraut 20 * Sími 8-66-33

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.