Tíminn - 30.04.1977, Blaðsíða 6

6
ui H. 1 ‘t “
Laugardagur 30. april 1977
— Ákærandinn hefur gert grein
fyrir máli sinu á fljótvirkan og
auðskilinn hátt!
— Láttu ekki svona. Það er næst-
um ekkert i kössunum.
Fyrir átján árum stóð von-
glöð og falleg brúður og beið
brúðguma sins i kirkjunni.
Brúðguminn lét ekki sjá sig,
og vonsvikin mátti brúðurin
snúa ein heim. Ekki var það
þó svo, að brúðguminn væri
\ kominn i tygi við annan
kvenmann, eða slitöllu sam-
bandi við unnustu sina. Hann
varð einfaldlega skyndilega
altekinn ferðafýsn, og i stað
þess að mæta i kirkjunni var
hann lagður af stað i heims-
ferð á reiðhjóli. Sú ferð hefur
sem sagt staðið i 18 ár, en nú
er hann aítur kominn til sins
heima og vill taka upp þráð-
inn að nýju með hinni tryggu
unnustu sinni, sem hefur
beöið hans öll þessi ár. Hann
hefur verið duglegur að
skrifa henni og hún hefur þvi
fylgzt með ferðum hans.
Ferðalangurinn, Walter
Stolle, fæddur i Tékkó-
slóvakiu, fór um 160 lönd,
alls 400.000 milur. Hann sleit
upp sex reiðhjólum á ferða-
laginu, og öðrum fimm var
stolið frá honum, og hann
heídur þvifram, að hann haf i
1.000 sinnum þurft að gera
við sprungin dekk. 231 sinni
var hann rændur, og sjö
sinnum var ráðizt á hann.
Leið hans lá yfir eyðimerkur
og snævi þakin fjöll, allt frá
noðurheimskautsbaug að
ströndum Suðurheimskauts-
landsins. En i mestri lifs-
hættu lenti hann i Suður-
Ameriku, þarsem hann gekk
á fjöru úti eyju skammt und-
anlandiog' sig ekkiá.hversu
örsnöggt féll að þar. Minnstu
munaði, að hann drukknaði i
aðfallinu, og þurfti að bjarga
honum á báti. Þetta voru
sem sagt hinar mestu svaðil-
farir, og þykist hann nú vera
vel undir hjónaband búinn.
Unnustan trygga, Maria
Tafaner, spönsk að ættum,
var 25 ára að aldri, grönn og
falleg, þegar Walter yfirgaf
hana. Nú er hún orðin feit-
lagin og farin að hærast, en
þau eru að hugsa um að
freista gæfunnar og halda
áfram þar sem frá var horf-
ið. Á myndunum sjáum við
Mariu Tafani, 25ára gamla i
giftingarhug, og þau skötu-
hjúin við endurfundina 18 ár-
um siðar.
Móðir Barnhards læknis
fékk að deyja í friði
Barnhard Christian prófess-
or, hinn frægi suður-afriski
hjartaskurðlæknir, sagði ný-
lega frá þvi, að 6 vikum áður
hefðu Barnhard og bróðir
hans tekið þá erfiðu ákvörð-
un að leyfa móður þeirra að
deyja — án þess að læknar
hennar i Cape Town gerðu
tilraun til að framlengja lif
hennar. Móðirin var 92ja
ára og hafði fengiö slag
fyrir 10 árum. Hún átti
erfitt með að nærast og
gat orðið ekki kyngt skörrimu
áður en hún dó. Læknarnir i
Cape Town hefðu getað lengt
lif hennar eitthvað, en bræð-
urnir Barnhard og Marius
leyfðu þeim að láta hana
deyja i friði án frekari
læknisaðgerða. Marius,
bróðir Barnhards, er einnig
hjartalæknir og hefur fram-
kvæmt fjöldan allan af
hjartauppskurðum. Þeir
hafa löngum verið ósam-
mála um framlengingu lifs
þeirra, sem haldnir eru ó-
læknandi sjúkdómúm. Mari-
us segir: — Þó að liknar-
dauði sé almennt ekki viður-
kenndur að lögum, er hann
þó framkvæmdur um ailan
heim með aðgerðarleysi. Lyf
eiga að vera til að lina þján-
ingar, það er ekki rétt að
nota þau til að lengja þján-
ingartimabilið. Mikið þvaður
hefur verið ritað um að
framlengja ævi manns upp i
200 ár. Nær lagi væri að tala
um 50ár. A þeimaldri fer slit
á liffærum og æðakerfi að
segja til sin, þvi verður ekki
snúið við né það látið nema
staðar. Ég veit um sjálfan
mig. Ég er 55 ára gamall og
mérerfarið að hverfa minni.
En Venusarbúarnir skjóta
örvum með sprengiefni i
broddinum i gin ^
hákrlanna!
DeRoot sendir
þjálfaða manna-
veiðara á vettfang!
Blóð-hákarlar!
Hann eltir
1-« w
okkur eins ||
og skepnur! 3.1
/
r
• —<mR Features Synðicate. inc.. 1976. World riRhts reserved.