Mánudagsblaðið


Mánudagsblaðið - 06.12.1965, Blaðsíða 2

Mánudagsblaðið - 06.12.1965, Blaðsíða 2
2 Mánudagsblaðið Mánudagur 6. desember IÍT55 Jónas Jónsson frá Hriflu: ALDAMÓTAMENN Kirkja og krístín fræði Þegar hin fomu menningar- ríki Suðurlanda hrundu til grunna gekk trésmiðurinn frá Nazaret fram á sjónarsviðið og hefur síðan staðið fyrir þeim mannbótum, sem unt var við að koma í nálega tuttugu aldir. Islendingar hafa búið við þá tamningu og andlegt líf sem kristindómurinn megnaði að veita í nálega tíu aldir. Eftir siðaskipti á endurreisnaröld- inni etóð íslenzka prestastéttin undir forystu konunglegra bisk upa fyrir þessari trúarlegu ræktun í landinu. En um sið- ustu aldamót gerðist mikil kirkjuleg breyting hér á Is- landi. Áður voru prestarnir bæði andlegir og veraldlegir leiðtogar. Samhliða sálgæzlunni höfðu margir þeirra stórbú enda fengnar góðjarðir með embættinu. Á slíkum jörðum höfðu prestamir margt þjón- ustufólk og mikla veraldlega umsýslu. En þegar vélaöldin hóf inn- reið sína í landið gerbreyttist aðstaða sveitaprestanna. Þeir komu þá oft ungir frá prófborð inu með mjög lág peninga- laun. Starfsfólk var torfengið og ekki um að ræða stórbúskap og allra sízt arðvænan. PRESTUBINN I GÖRÐUM Garðar á Álftanesi höfðu lengi verið eitt af höfuðbólum prestanna meðan þeir höfðu einskonar yfirstéttaraðstöðu í landinu. Þangað flutti, með stjórnarbótinni 1874, Þórarinn Böðvarsson höfuðklerkur Vest firðinga, áhrifamikill og vel efn um búinn. Á Görðum gekk hon um flest til vegs og frama. Prestsetrinu fylgdu mörg hlunn indi, meðal annars jarðir þar sem nú hafa verið réist Silfur- tún, Vífilsstaðir og Hafnarfjörð ur. Þórarinn Böðvarsson sinnti vel málum kirkjunnar líka sem þingmaður. Hann þýddi og frumsamdi skemmtilega og gagnlega alfræðibók til að greiða fyrir sjálfmenntun bama og unglinga. Hann keypti fyrir eigið fé allmikla húseign í Hafnarfirði þar sem síðar var Flensborgarskóli. Samhliða byggði hann í Görðum veglega kirkju, hlaðna úr höggnum grá Steini. Þar var mikill kirkju- garður með leiðum og minnis- merkjum merkismanna, sem starfað höfðu á Álftanesi. Var rausnarblær á staðarhaldinu, bæði að fomu og nýju. En þeg- ar sr. Þómrinn féll frá var véla öldin að færast yfir landið. Eft- irmaður hans vildi ekki leggja út í fólkslausan búskap og sett ist að í Hafnarfirði. Byggðin óx þar en fólki fækkaði í Garðasókn. Messur lögðust nið ur á gamla kirkjustaðnum. Kirkjunni var ekki haldið við, timburverkið fúnaði. Innan tíð- ar stóðu hinir vel höggnu stein- veggir sr. Þórarins einir eftir, þar sem áður var einhver glæsi legasta safnaðarkirkja lands- ins. Flekar úr turninum voru seldir á uppboði vegna aðgerð- ar á peningshúsum í Hafnar- firði. Kirkjugarðurinn er í sorg legum rústum. Flög og þýfi viðast hvar en upþ úr rústun- um standa nokkrir minnisvarð- ar, sem voru svo vel gerðir að þeir þoldu algert hirðuleysi staðarins nokkra stund. Eftir tveggja kynslóða algera van- rækslu kom ný kynkvísl á sjón arsviðið og tók sér fyrir hend- ur að endurreisa Garðakirkju og kirkjugarðinn. Þar standa fyrir verkum ungar og mið- aldra konur í Hafnarfirði, sem muna uppruna sinn frá stór- brotnu kirkjuveldi Þórarins Böðvarssonar. BYLTING EFTIR DAGA PKTURS BISKUPS VtSINDI OG VÉLAR Það var ekki vélaöldin ein, sem þrýsti þjóðkirkjunni af fornum veldisstóli. Utan úr stórlöndum heimsing bárust stríðir straumar mjög andstæð- ir hinu forna svipmóti á kirkju landsins á dögum Péturs bisk- ups Péturssonar. Fyrst kom Darwinisminn. Næst Marxism- inn. I þriðju lotu nýja þýzka guðfræðin. Á fjórða og fimmta leiti spíritisminn og indverks speki. Stórskáld íslendinga sóttu á þessum tíma fast á móti þjóðkirkjunni og þjónum hennar. Jón Thoroddsen reið þar á vaðið. Síðan gengu í sporslóðina Þorsteinn Erlings- son, Gestur Pálsson, Jón Trausti og Þorgils gjallandi. Þessi margfaldi áróður var hættulega andvígur prestastétt- inni og starfi hennar sem mann félagsvöm. Þetta var því hættu legra þar sem kirkjan átti fáa verjendur og lítt skörulega menn til varðgæzlu. Gera mátti ráð fyrir að í þessum ójafna leik mundu örlög Garðakirkju reynast táknrænn fyrirboði. Samt varð þróun kirkjunnar nokkuð á 'a.nnan hátt. Kirkju- sókn minkaði að vísu til stóri-a muna víða um land, en enginn söfnuður vildi missa kirkju sína eða prest. Brátt snerist kirkjan beinlínis til vamar af innri orku en ekki fyrir atbeina prestastéttarinnar. Söfnuðimir sýndu trú sína í verki. Að öll- um jafnaði em allt að 20 kirkj ur annað hvort í endurbygg- ingu eins og í Görðum eða um nýbyggingar að ræða, ekki sízt í hinu mikla landnámi við Faxa flóa. Þessi sókn i kirkjumálum er að langmestu leyti studd og stýrt af einstökum áhugamönn- um, körlum jafnt og konum. Stórfelld almenn framlög til al- mannaheilla spretta ætíð fyrst og fremst af innri áhuga en ekki af skipulögðum áróðri. Atvik höguðu svo vinnubrögð um mínum á þessum hættutíma þjóðkirkjunnar að mér var skylt um stutt árabil að taka nokkurn þátt i vömum þjóð- kirkjunnar gegn hraðvaxandi hirðuleysi mannfélagsins um heill og heiður þessarar þýðing armiklu mannfélagsstofnunar. Mér tókst laust fvrir 1930 að fá til starfa í milliþinganefnd í kirkjumálum, fimm mjög gáf aða og vel mennta menn, bæði presta og leikmenn. Eftir tiltölulega skamman tíma skilaði þessi nefnd þýðing armiklum frumvörpum um end- urbætur á hag kirkjunnar og þjóna hennar. Fmmvörpin komu öll til umræðu og til sam þykktar á tveim þingum 1931 og 1932. Mun það sjaldgæft í sögu Alþingis á seinni ámm að svo mörg fmmvörp um fjölþætt og vandasöm þjóðfélagsmál hafi verið skipulega rædd og síðan samþykkt án vemlegrar mót- stöðu. Velvild Alþingis til kirkj unnar kom glögglega fram i allri meðferð málsins. Málin vom sem hér segir: 1. Um bókasöfn prestakalla. 2. Um utanfararstyrk presta. 3. Um kirkjuráð. 4. Um embættiskostnað presta, 5. Um hýsing prestsetra. 6. Um kirkjugarða. Hér var allvíða reynt að bæta úr undangenginni van- rækslu. Komið skvldi á fót var- anlegum fræðimannabókasöfn- um um kirkjuleg efni i öllum prestaköllum með vaxandi við- bótum á nú nýfengnum bóka- forða. Rikisstjórnin skyldi ár- lega veita 2—3 prestum utan- fararstyrk til að fylgjast með nýjungum í sérgrein þeirra. Komið var á staðfastri ráðgef- andi stofnun Kirkjuráði þar sem prestar og leikmenn gætu rann sakað og gert tillögur á veg- um þjóðkirkjunnar um ýmis sjónarmið áhugasamra stuðn- ingsmanna kristinna safnaða. Fjórða málið var stórátak til að leysa með skipulegum hætti hús prestann og útihús prest- setranna, lögð á ríkissjóð. Á undangengnum þingum 1928 og 1930 hafði Alþingi ráð ið fram úr húsnæðismálum bænda og verkamanna með framsýnni og skipulagsbundinni löggjöf um endurreisn og ný- myndun sveitabýla og heimili tómthúsmanna. Nú var á sama hátt séð fyrir húsnæðisþörf Framhald á 6. síðu. IL IUID\f KARLMANNASKÓR vestur-þýzkir ^ Handgerðir ^ Valið leður. KARLMANNAFÖT * * Hollenzk og innlend Allar stærðir. H ERRADEILD Laugavegi 95 — Sími 23862. / miklu úrvaii l°Á melka M E L K A - SKYRTAN ER JÓLASKYRTAN, INNISLOPPAR NÁTTFÖT NÆRFÖT SOKKAR. ENSKAR PEYSUR Margar gerðir.

x

Mánudagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.