Mánudagsblaðið - 20.12.1971, Side 1

BlaÓfyrir alla
23. árgangyr
Mánudagur 20. desember 1971
46. tölublað
//
Stórþjófar" eða „vitskertir

„Það fer ekki milli mála“ sagði einn af aðalaðstoðarmönn-
um Eðvarðs Sigurðssonar, þegar að samningarnir frægu voru
undirritaðir í desemberbyrjun, „að annað hvort eru íslenzkir
atvinnurekendur einhverjir stórkostlegustu glæpamenn sem
enn hafa reist höfuð frá kodda, eða þeir eru a. m. k. leiðtogar
þeirra einhverjir vitlausustu og óraunhæfustu fjárhættuspilar-
ar, sem sleppt hefur verið lausum með nálega kjarnann í fjár-
hagslegu sjálfstæði þjóðarinrsar11. — Skoðum staðreyndir. At-
vinnurekendur — og forystumenn fyrirtækja, hafa fengið það
staðfest æ ofan í æ, af efnahagsstofnuninni, hagstofum, sér-
menntuðum mönnum í almennri rekstrarfræði fyrirtækja,
Seðlabankanum og enn fleirum ábyrgum og, sennilega, hlut-
lausum aðilum — og þessu er ómótmælt af eigendum verka-
lýðsins —, að hámark þess kostnaðarauka, sem atvinnuveg-
irnir geta tekið á sig sé 10% — og að á sama tíma liggur
fyrir alþingi frumvarp, sem verður örugglega samþykkt, sem
gerir ráð fyrir 14—15% fyrir atvinnurekendur, þá vaknar
ósköp einföld spurning.
VESALDÓMUR
ATVINNUREKENDA
Hvernig er mögulegt fyrir
svokallaða atvinnurekendur
að geta greitt 20% kauphækk-
un, almennt, fríðindi og annan
útveg, sem lágt reiknað mun
nema 45—50% útgjaldaaukn-
ingu á rekstrinum og hafa
undirritað samkomulag sem
hljóðar upp á þessa litlu
summu? Hverjum er verið að
skopast að, hvað hugsa þeir
menn, sem þjóðin hefur trúað
fyrir að fara með þau miklu
verðmæti, sem atvinnurekend-
ur og forkólfar sjálfstæðs at-
vinnureksturs almennt er trú-
að fyrir?
Afsokun!
Ritstjórnin hlaut einskon-
ar pakistaníska útreið fyrir
auglýsingadeild blaðsins
og kom margt til. Óvenju-
legt auglýsingaframboð
vegna verkfalls prentara,
og þá tap útgáfunnar, og
svo sjálfsbjargarviðleitnin
okkar hinsvegar til að fara
ekki alveg í jólaköttinn.
Við biðjum lesendur
blaðsins hreinlega afsökun-
ar vegna þess arna, en lof-
um hátíðlega að bæta þetta
upp í næsta blaði. —Ritstj.
Kefíavíkur-
sjónvarpið
til
áramóta
Sjá 8. síðu
SVINDL OG SVIK?
Það undrar engan þótt þjóð-
in spyrji. Niðurstaðan getur
ekki verið önnur en sú, að um
annað hvort er að ræða, stór-
kostlegt svindl og svik hjá
þessum aðilum eða það, að
þeir hafa undirritað líka geð-
veikissamninga, að ekki blasir
annað við en taprekstur og
uppgjöf kjarnans í íslenzku
sjálfstæðu atvinnulífi, ásamt
algerri útþurrkun þeirra aðila,
sem þar hefur hæst borið.
EIÐUR MAGNÚSAR
Nú er þetta ekki neitt undr-
unarefni þeim, sem skoða mál-
in niður í kjölinn. Það þarf
engu að leyna um áform ríkis-
stjórnar Magnúsar Kjartans-
sonar er viðvíkur íslenzkum
efnahag. Magnús sór þess eið
fyrir mörgum árum, að gæfist
honum nokkur kostur á, þá
myndi hann standa yfir höfuð-
svörðum íslenzka fjármála-
kerfisins. Allar líkur benda til,
að þessi æskuósk, eiður og
heitstrenging Magnúsar ætli
að rætast, enda hefur honum
svo kyrfilega tekizt að kúga
Framsóknarflokkinn, að hann
er meira líkur eins konar geldu
konungsvaldi í þessarri ríkis-
stjórn en aðila í samstjórn
þriggja flokka.
Tvennt hefur Magnús og
companý ekki þurft að óttast.
„Forusta" Sjálfstæðisflokksins
er ekki aðeins í molum og for-
ustulaus heldur eru þeir ein-
staklingar, sem talið hafa sig
fyrirsvarsmenn „frelsis, lýð-
ræðis og hins „frjálsa fram-
taks“ einhverjir þeir linustu,
sem enn hafa opnað sig á
þingi samanber hina stórkost-
legu frammistöðu Jóhanns
Hafsteins í umræðum um fjár-
lagaglæp ríkisstjórnarinnar
þegar kappinn varð að játa,
að hann hafði gleymt litlum
1600 milljónum — gleymt
þessari litlu summu og þóttist
þó fær að deila á þetta ein-
stæða plagg. Hins vegar þarf
stjórnin ekki að óttast lengur
atvinnurekendur, því þar er
ósamstaðan, kjarkleysið og
aumingjaskapurinn í hásæti —
en þó við hlið dulbúinnar ein-
staklingshyggju, sem ekki hik-
ar við að fórna skynsemd, svo
ekki sé talað um prinsipp og
málstað fyrir augnabliks-þæg-
indi. Þessir tveir aðilar verða
ekki Magnúsi Kjartanssyni
óþægir Ijáir í þúfu, enda varð
hann svo undrandi vegna við-
bragða þessarra aðila og mál-
flutnings þeirra, að hann steig
af sóttarsæng, fór i sjónvarpið
og lýsti fjálglega lið númer
tvö í gereyðingaráætlun sinni
og sókninni gegn íslenzka fjár-
mála- og hagkerfinu. Geri það
aðrir betur blóðsúthellinga-
laust.
MBL.-MENN
Málgagn andstöðunnar —
hinnar konunglegu — er meira
grín en alvara. Mbl. eða réttar
sagt ritstjórn þess hefur aldrei
verið eins aum og nú þegar
verkefni ættu að vera ærin.
Blaðið horfir upp á upphaf
hruns alls þess, sem flokkur
þess hefur barizt fyrir — með-
an karlmenn héldu um stjórn-
völinn — og hefst ekki að.
Biaðið er lélegra en tárum
taki, eins og háttsettur Mbl.-
maður tjáði okkur, blaðstjórn-
in gengur frá manni til manns
í leit að skribent, en enginn
vill skrifa. Allt í kringum blaðið
standa svo skrautbúin hallar-
hús viðskiptalífs, án þess að
nokkur vilji játa þá staðreynd,
að þessi spilahús eru meira
symból velmegunar, en horn-
steinn hennar — líkt og fall-
HÆKKAN/R
UM ÁRAMÓT
Það er nú ekki lengur grunur,
heldur hrein staðreynd, að ofsaleg-
ar hækkanir á öllum varningi, auk
almennra aukinna útgjaldabyrða
mun dynja á almenningi strax eft-
ir áramót.
Hagfræðingar hafa farið varlega
í sakirnar til þessa, en eftir að fjár-
lagafrumvarpið sá dagsins ljós,
hurfu allar vonir um hóf í þessum
málum, út í buskann. Kaupsýslu-
menn telja hækkanir óhjákvæmi-
Jegar og hið opinbera hefur þegar
boðað hækkanir rafmagns, hita og
annarra nauðsynJegra útgjalda.
gera má ráð fyrir að heimilistæki
hækki gífurlega, sjónvörp og þá
benzín og þvílíkur „munaður".
Vegna plássleysis verða frekari
fréttir af fjármálaglæpum ríkis-
stjórriarinnar að bíða næsta blaðs.
egu hallimar í kvikmyndaver-
unum, sem ekki eru annað en
framhliðin sem studd er af
spítum og plönkum.
Framundan er ekki glæsi-
legt útlit. En einnig er fram-
undan sá liður í fjármála- og
rekstrarstarfsemi leiðandi fyr-
irtækja, að sýna framá hversu
má bjarga sér og lifa vel með
40—50% hækkun útgjalda og
kostnaðarliða almennt, þegar
lærðustu aðilar hagmálanna
hafa lýst því yfir að það án
mótmæla verkalýðseigenda,
að með öllu sé útilokað, að
reka þessi fyrirtæki með út-
gjaldaaukningu, þótt vera
kunni að þau sterkustu þoli
10% aukin gjöld í rekstri.
Þetta er stórkostlegasti
„sjans“ sem enn hefur verið
tekinn — minnir einna helzt á
sjúklinginn, en læknirinn sagði
við hann — ég þarf að taka af
þér hausinn, en það er 100%
sjans að þú drepÞt— og sá
sjúki svaraði — glaðhlakka-
lega — við skulum taka sjans-
inn.
Hugleiða bókaútgefendur að
flytja starfsemi sína til
útlanda?
„Fleygið
ykkur tíl
sunds..."
Furðuleg um-
mæli Ola Jó.
Sunnudaginn 27. nóv. sl.,
eftir maraþon-samningaum-
leitanir söfnuðust samn-
ingamenn . saman í ráð-
herrabústaðnum kl. 10 f. h.
Einar Ágústsson ásamt
þjónustupikum bar fram
gosdrykki til að hressa
hrellda samningamenn. Þá
lágu fyrir allar hinar ofboðs-
legu kröfur verkalýðseig-
enda og segja má, að öllum
atvinnurekendum hafi gjör-
samlega ofboðið, þótt þeir
semdu seinna. Meðal við-
staddra var forsætisráð-
herra, sem sveif milli manna
í eins konar vímu þess sem
hvorki skilur né hugsar um
þau vandamál, sem við
blasa.
Einn af atvinnurekendun-
um sneri sér að honum og
spurði: hvernig ætlizt þér
til, forsætisráðherra, fið
hægt verði fyrir okkur að
bjarga okkur í þessu kröfu-
fargani. Ólafur Jóhannes-
son, leit í kring um sig en
sagði síðan svo ALLIR við-
staddir heyrðu:
„Fleygið ykkar til sunds
og syndið þótt þið sjáið
hvergi til lands“.
Viðstaddir urðu agndofa,
en við hverju er að búast.
Hér með er þessum aðila
heimilt að mótmæla þessu
ef hann þorir, en því miður
fyrir hann, eru of mörg vitni
að þessum fáheyrðu um-
mælum.
Gleðileg jól!
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
-K-K-K-K-tc-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K*