Tíminn - 05.12.1978, Blaðsíða 6

6
Þriöjudagur 5. desember 1978
(Jtgefandl Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson og Jón Sigurösson. Auglýsinga-
stjóri: Steingrimur Gislason. Ritstjórnarskrifstofur,
framkvæmdastjórn og auglýslngar SIDumúla 15. Sfmi
86300. — Kvöldsimar blaOamanna: 86562, 86495. Eftir kl.
20.00: 86387. VerO I lausasölu kr. 125.00. Askriftargjald kr.
2.500.00 á mánuöi.
Blaftaprent
Seinheppni Mbl. bitnar á Geir
Það hefur ekki lægt deilurnar innan Sjálfstæðis-
flokksins, hvernig þingflokkur hans brást við efna-
hagsráðstöfunum rikisstjórnarinnar. Málgögn
Sjálfstæðisflokksmanna hafa rægt þessar ráð-
stafanir eftir beztu getu. Einkum hafa þau hamrað
á kaupránsblekkingunni, sem Alþýðubandalagið og
Alþýðuflokkurinn beittu gegn febrúarlögunum
svonefndu á siðastl. vetri. Jafnframt viðurkenna þó
blöðin að þörf hefði verið svipaðra ráðstafana.
Afstaða þingflokks Sjálfstæðisflokksins var i
samræmi við þetta..Þingmenn hans töluðu bæði
móti og með slikum aðgerðum, en sátu svo allir hjá
að lokum, nema Albert Guðmundsson. Litil-
mannlegri gat þessi frammistaða Sjalfstæðis-
flokksins ekki verið.
Morgunblaðið, sem er sérstakt málgagn
formanns Sjálfstæðisflokksins, finnur eðlilega sárt
til þess, að fylgismenn Sjálfstæðisflokksins eru
gramir yfir þessari framkomu, og kenna helzt
formanninum um, hvernig farið hafi. Leiðsögn hans
hafi brugðizt nú eins og oft áður. Morgunblaðið finn-
ur að það er vonlaust verk að ætla að afsaka eða
réttlæta umrædda leiðsögu Geirs Hallgrimssonar.
Þess vegna grlpur það til sinna gamalþekktu
vinnubragða og reynir að beina athyglinni annað.
Það er annar flokksformaður, sem ekki er betri en
Geir Hallgrlmsson og á enn lakari feril I glimunni
við verðbólguna. Það er Ólafur Jóhannesson, for-
maður Framsóknarflokksins. Morgunblaðið reiðir
hátt til höggs I Reykjavikurbréfinu á sunnudaginn
var og segir:
„Undir forustu ólafs Jóhannessonar hófst sú óða-
verðbólgualda á fyrri vinstri stjórnar árum hans,
sem við höfum enn ekki ráðið við. Enginn einn
maður ber meiri ábyrgð á þeirri þróun en ólafur
Jóhannesson.”
Það hefur oftast fylgt ritstjórum Mbl. að vera
nokkuð seinheppnir I skrifum slnum, en sennilega
er þetta þó metið. Höggið, sem Mbl. hyggst hér
reiða hátt og á að hitta Ólaf Jóhannesson, lendir á
Geir Hallgrimssyni. Vinstri stjórnin, sem fór hér
með völd á árunum 1971-1974, hélt verðbólgunni i
skefjum fram undir árslok 1973, en þá reis hér I
kjölfar hinnar miklu olluverðhækkunar, verð-
bólgualda, sem magnaðist við febrúarsamn-
ingana 1974, þegar Sjálfstæðisflokkurinn ýtti undir
að kauphækkanir yrðu sem mestar. Undir forustu
Ólafs Jóhannessonar brást vinstri stjórnin fljótt og
mannlega við þessum vanda og lagði fyrir þingið
vorið 1974 frumvarp um efnahagsráðstafanir, sem
hefðu komið verðbólgunni I viðráðanlegt horf, ef
þær hefðu verið samþykktar. Þá gerðist það, sem er
vafalitið hámark pólitisks ábyrgðarleysis á íslandi
siðan lýðveldið var stofnað. Undir forustu Geirs
Hallgrlmssonar og Gunnars Thoroddsens beitti
Sjálfstæðisflokkurinn stöðvunarvaldi, ásamt
Alþýðuflokknum og klofningsmönnum úr Samtök-
unum, til að koma I veg fyrir að umræddar efna-
hagsráðstafanir næðu fram að ganga. Verðbólgu-
aldan var þvi ekki stöðvuð og þjóðin gllmir enn við
afleiðingar þess.
Það sýndi sig þá eins og oftar að Ólafur
Jóhannesson er ábyrgasti og raunhæfasti
stjórnmálaforinginn, sem þjóðin hefur nú á að
skipa. En illu heilli var ekki farið að ráðum hans.
Leiðtogar Sjálfstæðisflokksins töldu það ekki henta
stundarhagsmunum flokks þeirra. Það settu þeir
ofar þjóðarhagsmunum. Seinheppið er Morgun-
blaðið, þegar það telur það henta Geir Hallgrims-
syni að minna á þátttöku hans I ábyrgðarlausasta
verki, sem Islenzkir stjómmálamenn hafa unnið
slðan iýðveldið var endurreist. Þ.Þ.
- ,"'v\
*} :
1M»Mh
tr»r tty Oí
■■«*#** *****
/X. fíu > «*m» «M<:' •: M Oimiii Ita.;
<■> Vmmm ku » ***** >wAif *4 ■
Mlnlítm ÍHild mi: littlí ,
íPiiiÉSS
: SásííP:
wmimWx
Mhit SmlrtjEi’
: ■■ fivrv
;tWáw» Sc*ft f tijrtoas wilb
IohwwDoa ;MrTWptdMcríbíá
Nixon var tekið vel
í París og Oxford
Hann er betur látinn erlendis en heima
FRÆGASTA dagblaö Bret-
lands, The Times i London hætti
Utkomu sinni á fimmtudaginn
var, sökum deilna viö starfs-
menn þess,sem hafa truflaö vit-
komu blaðsins meira og minna
aö undanförnu og oröið þannig
valdir þess,að þaö var rekiö meö
stórtapi. Mjög þykir vafasamt
aö þessi deila leysist og þvi helzt
likur á aö Utgáfu Times sé
endanlega lokiö.
Mörgum mun hafa þótt
slðasta forslöa Times allsögu-
leg. Efst á fofslöunni var stór
mynd af Nixon I tilefni af komu
hans til Bretlands. Móttökur
þær.sem Nixon hlaut I Parls og
Oxford I slðastl. viku.uröu eitt
helzta fréttaefni vikunnar viöa
um heim. Nixon er bersýnilega
langt frá þvl aö vera gleymdur,
eins og yfirleitt var haldiö aö
hann myndi veröa þegar hann
var hrakinn Ur forsetaembætt-
inu sumariö 1974. Þá var spáö
aö Klnverjar yröu þeir einu sem
kynnu aö muna eftir honum.en
Mao bauð honum I einkáheim-
sókn 1976. En fleiri viröast hafa
hugsaö llkt og Kinverjar, aö
Nixon hafi ekki hagaö sér verr
en margir aörir ameriskir for-
ustumenn. Þessar ályktanir
viröast m.a. mega draga af
þeim móttökum,sem hann hlaut
I Paris og Oxford á dögunum.
Aöur en Nixon lagöi upp I
feröina til Parlsar haföi Adal-
bert de Segonzac, sem var um
skeiö fréttaritari France-Soir I
Bandarlkjunum, spáö þvi, aö
Nixon yröi sæmilega tekiö i
Frakklandi. Þaö álit væri ekki
óalgengt I Frakklandi.aö Nixon
heföi oröiö fórnardýr herskárr-
ar og óvæginnar blaöamennsku,
þvl aö njósnir á borö viö Water-
gate-máliö væru ekki óalgengar
I Bandaríkjunum. Margir
Frakkar litu á Nixon sem einn
af betri forsetum Bandarlkj-
anna á siöari timum. Einkum
teldu þeir hann hafa veriö far-
sælan á sviöi alþjóöamála.
Frakkar virtust ekki gera sér
nægilega ljósa meginorsök þess,
aö Bandarlkjamenn snerust
gegn Nixon. I raun voru þaö
ekki sjálfar Watergate-njósn-
. irnar sem uröu honum aö falli,
heldur þaö,aö hann laug hvaö
eftir annaö aö þjóöinni, þegar
hann var aö reyna aö leyna
hana þvl aö hann haföi reynt aö
hjálpa vissum flokksbræörum
sinum til aö sleppa viö refsingu.
Slík ósannindi þyldu Banda-
rlkjamenn ekki leiötogum sín-
um.
ÞAÐ var franska sjónvarpiö,
sem bauö Nixon til Frakklands
og kostaöi för hans þangaö og
föruneytis hans.en aöra greiöslu
fékk hann ekki. Nixon kom fram
I þætti,sem svarar til beinnar
llnu I Islenzka Utvarpinu. Hann
svaraöi fyrirspurnum sjón-
varpshlustenda í rúmar tvær
klukkustundir en áöur var sýnd-
ur um 40 miniitna þáttur, þar
sem stjórnmálaferill hans var
rakinn. Nixon svaraöi spurning-
unum greiölega og þótti hann
Nixon I franska sjónvarpinu
bæöi frlsklegri og hressilegri en
I sjónvarpsviðtölunum, sem
hann átti viö David Frost á
fyrra ári. Yfirleitt voru þeir,
sem spuröu Nixon,vinsamlegir.
Nixon viöurkenndi.aö honum
heföu oröiö a' mikil mistök I
sambandi viö Watergatemáliö.
Hann heföi átt aö láta máliö
ganga sinn gang.en ekki átt aö
reyna aö hjálpa flokksbræðrum
slnum. I þessu sambandi vitnaöi
hann til hinna frægu oröa
Talleyrands: Þetta var verra en
glæpur.þetta var glópska. Hann
taldi,aö Watergatemáliö heföi
haft slæmar afleiöingar fyrir
Bandarlkin. M.a. heföi þaö stutt
aö þvl,aö Suöur-VIetnam komst
undir yfirráö kommúnista. Aö
vissu leyti myndi þaö þó veröa
til viövörunar og gæti gert gagn
á þann hátt.
i Einna mest var Nixon
1 spurður um utanrlkismál. Hann
kvaö nauösynlegt fyrir vestræn-
ar þjóöir aö vera vel á veröi þvl
i aö Rússar ykju viöbúnaö ?inn.
M.a. yröu Bandarikjamenn að
gæta sln vel I sambandi viö Salt-
viðræöurnar. Hann taldi þaö
mestan árangur sinn á sviöi al-
þjóöamála,aö hafa bætt sam-
búöina viö Klnverja. Hann var
spuröur aö þvljivers vegna hon-
um væri betur tekiö I Frakk-
landi en Bandarfkjunum. Hann
kvaö þaö stafa af þvl aö Frakk-
ar hugsuöu meira um utanrlkis-
mál og mætu meira þátt sinn á
þvi sviöi.
Nixon var yfirleitt vel tekiö I
Frakklandi, en hann geröi aö
vísu ekki vlöreist. Þó heimsótti
hann minningarsafniö um de
Gaulle forseta .þar sem sonur de
...... .
f.v>
THETIMES
Last-dítch Corfimons
moveto
Forslöa Times á fimmtudaginn
Gaulle,Philippe de Gaulle flota-
foringi,tók á móti honum og
sýndi honum safniö. De Gaulle
var alltaf vinur minn, sagöi
Nixon,og einnig eftir aö ég lét af
forsetaembættinu. Þá fékk
Nixon heimsókn Haigs hers-
höföingja ,yfirmanns herja At-
lantshafsbandalagsins, meöan
hann dvaldi i Parls og ræddust
þeir viö I einn og hálfan tíma.
OXFORD UNION, hiö fræga
málfundafélag stúdenta I Ox-
ford, notfæröi sér Frakklands-
ferö Nixons til þess aö fá hann
til aö mæta á fundi hjá þvl og
svara fyrirspurnum. Utan viö
fundarstaöinn reyndi hópur
stúdenta aö gera aösúg aö Nixon
og voru bandariskir stúdentar
þar framarlega. Hins vegar
fékk Nixon mjög vinsamlegar
móttökur á fundinum, þar sem
mættir voru um 700 stúdentar.
Nixon virtist llka vera I essinu
slnu og svaraði fyrirspurnum
greiðlega i nær tvær klukku-
stundir. Aöallega var hann
spuröur um stjórnmál og al-
þjóöamál. Hann hældi Carter for-
seta fyrir samkomulagiö i
Camp David.en taldi mannrétt-
indabaráttu slna.sem heföi
veriö háö í kyrrþey,hafa veriö
árangursrikari en mannrétt-
indabaráttu Carters. einkum I
skiptum viö Sovétríkin. I sam-
bandi viö viöskipti þeirra
Brésnjefs upplýsti Nixon, aö
Brésnjef heföi tilkynnt honum,
þegar bardagar stóöu yfir milli
Israelsmanna og Araba 1973,aö
hann myndi I varúöarskyni
senda tvö herfylki til Sýrlands.
Jafnframt hvatti hann Nixon til
aö senda tvö herfylki til Israels
og tryggja jafnvægi á þann hátt.
Nixon sagöist hafa hafnaö þvl,
en tilkynnt Brésnjef, aö hann
myndi gefa Bandaríkjaher
fyrirskipun um aö vera til alls
búinn,ef Rússar sendu her til
Sýrlands. Brésnjef hætti þá viö
fyrirætlun slna.
Nixon lýsti yfir þvi.aö hann
hyggöi ekki á þátttöku i stjórn-
málum,en hins vegar myndi
hann láta heyra til sln.þegar
hann teldi friö og frelsi I hættu.
Stúdentar hylltu hann aö lokum
meö miklu lófaklappi. Llklegt
þykir,aö þetta feröalag Nixons
og móttökurnar sem hann fékk
veröi honum til örvunar og hann
muni láta meira heyra til sln I
framtiöinni. Þ.Þ.
ERLENT YFIRLIT