Tíminn - 30.04.1970, Page 9

FIMMTUPAGUIt 30. aprfi 1970.
TÍMINN
9
Útgefandl: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framfcyæmdastjóri: Kristján Eienedlktsson. Rttstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andés Kristjánsson, Jón Helgason og Tónrna
Karlsson. Auglýsingastjóri: Steingrfmur Gíslason. Ritstjórnar-
skrifstofur i Edduhúsinu, símai 16300—18306. Skrtfstofur
Banikastræti 7 — Afgreiðslusiml: 12323 Auglýsingasiml: 19523.
Aórar skrtfstofœ rfmi 18300. Askrifargjald kx. 165.00 é mán-
uFfi, innamlands — 1 lansasölu kr. 10.00 eint. • Prentsm. Edda hf.
Þá verður
stefnubreyting
í útvarpsumræðunum í fyrrakvöld sagði Ólafur Jó-
hannesson, formaður Framsöknarflokksms, m. a.:
„Senn kemur að því að Fóstbræðrasögu Alþýðuflokks-
ins og Sjálfstæðisflokksins lýlkur. Þá hefst ný saga. Þá
>arf að taka upp nýja stefnu og ný vinnubrögð. Þar
uun Framsóknarflokkurinn koma við sögu.
Við Framsóknarmenn teljum, að brýn þörf sé á gagn-
gerri stefnubreytingu í þjóðmálum. Það þarf að ráða
bót á því, sem miður hefur farið og við höfum gagn-
rýnt. Við viljum hverfa frá handahófinu og tregðustefn-
ntini. Við teljum, að hinu opinbera beri að hafa mark-
vissa forystu um uppbyggingu nýs og betra þjóðfélags.
Þjóðfélags, sem byggir á jafnræði þegnanna, hvar sem
þeir eru búsettir og hvar í stétt, sem þeir standa, þjóð-
félags, sem stefnir að því að sætta fjármagn og vinnu-
afl og tryggir réttláta skiptingu þjóðarteknanna. Það
þarf að hefja framsókn og nýja framfarastefnu á fjöl-
mörgum sviðum þjóðlífsins. Þá stefnu á að byggja
á raunsæi.
Það er margt, sem er ógert, margt sem kallar að. En
við vitum og viðurkennum að það er ekki hægt að gera
allt í einu, og það er ekki hægt að gera allt fyrir alla.
Þess vegna vérður að velja það úr, sem fyrir á að
ganga og nauðsynlegast er og þjóðarheildinni er fyrir
beztu. Þess vegna leggur Framsóknarflokkurinn áherzlu
á nauðsyn ýtarlegrar áætlunargerðar um atvinnuþróun-
ina. Það verður að einbeita fjárhagslegri getu þjóðar-
innar að uppbyggingu fjölbreytts og gróskumikils at-
vipnulífs. Atvinnuleysi má ekki þola. Það verður að
hafa í huga við ráðstöfun ríkisfjármuna á komandi ár-
um.
Framsóknarflokkurinn leggur áherzlu á nauðsyn þess
að vera vel á verði um verndun og eflingu menningar-
legs, efnalegs og stjómarfarslegs sjálfstæðis þjóðarinn-
ar. Hann vill vinna að efnalegu sjálfstæði, sem allra
flestra einstaMinga á 'grundvelli einkaframtaks og sam-
vinnu. Hann vill stuðla að sem mestu félagslegu öryggi
og góðri og jafnri aðstöðu fyrir alla til menntunar.
Við Framsóknarmenn teljum að breyta þurfi um
stefnu í atvinnumálum, menningarmálum, skattamálum,
samgöngumálum og kjaramálum, svo að nefndir séu
nokkrir þeir málaflokkar, sem nú skipta hvað mestu
máli. Stefnu sína í þessum málaflokkum hafa Framsókn-
armenn mótað í samþykktum sínum og með tillöguflutn-
ingi á Alþingi.“
EFTA og
markaðsmálin
Um EFTA-aðildina sagði Ólafur m. a.:
„Vegna EFTA-aðildar verður nú þegar og á næstunni
að leggja sérstaka áherzlu á ráðstafanir til að bæta sam-
keppnisaðstöðu iðnaðarins. Án þess eru engar líkur til
að EFTA-aðild verði okkur að gagni. Við Framsóknar-
menn höfum bent á aðgerðir í þá átt og flutt um þær
sumar hverjar sérstakar tillögur. — Nauðsynlegt er á
næstunni að hefja stórsókn í markaðsmálum. Markaðs-
könnun og markaðsleit þarf að stórefla. Þar þurfa út-
flytjendur og hið opinbera að taka höndum saman. Við
Framsóknarmenn höfum á þessu þingi flutt þingsálykt-
unartillögu um útflutningsráð. Er vonandi, að sú hug-
mynd komist í framkvæmd.“ TK
r
ALEXANDRA KOLLONTAI:
Þegar verkamennimir náöu
sænska ostinum frá Lenín
Aldrel hefur verlð ritaS
eins mikið um einn mann og
um Lenin í tilefni af hundraS
ára afmæii hans. Stfórn Sovét
rfkjanna hefur gefiS út bæk-
ur hans og rít um hann á
mörgum tungumálum, auk
þess, sem einstakir kommún-
istaflokkar hafa lagt sinn
skerf til þessarar útgáfu. M.a.
hefur veriS safnaS saman
ýmsmu stuttum frásögnum
um Lenin eftir samverkamenn
hans, og eiga þær aS sýna
manninn og viSbrögð hans
undir ólíkum kringumstæSum.
Fer hér á eftir sýnishorn af
slíkri frásögn. Höfundur henn
ar, frú Alexandra Kollontai,
tók þátt f fyrstu rússnesku
byltingunni 1905, gékk ■ flokk
bolsévíka 1915 og vann aS
beiSni Leníns aS samfylkingu
vinstrisinnaSra alþjóSasinna f
ýmsum löndum. Sneri heim
til Rússlands 1917 og tók virk
an þátt í byltlngunni. Átti
sæti í fyrstu sovétstjórninnl,
var síðar sendiherra í Stokk-
hólmi og mjög þekkt á Norð-
urlöndum um skeið.
SÉ ÉG SPURÐ a3 því hver
hafi verið stærsta stund lífs
minis, svara ég því hiklaoist: sú
stund þegar því var lýst yfir
að völdin væru í höndum ráð-
anna.
Ekki er unnt að gleyma Lenín
á þessari miklu stund. Hann bar
fram hinar frægu fyrstu tilskip-
amir ráiðstjórnar — um frið og
um jarðnæði. Lenín beindi frán-
um augum 6Ínum til framtíðar-
innar — hann sá það, sem við
ekki sáium: tilskipanir þessar í
lllífrænni framkvæmd, framtíð
þá sem skyldi unnin.
Lenín kom til Smolní aðfara-
nótt 25. október. (7. nóvember).
Hann hafði verið í felum fyrir
njósniurum Kerenskís eiins og
flokkurinn hafði samþykkt.
Daginn eftir fór Lenín um-
búðalaust á fiund Pétunsborgar-
ráðsins. Ræðan sem hann flutti
þar var einstaklega sterk. Það
var sem hann hleypti rafmagni
í vilja og vitund ráðsfulltrú-
anna.
Þegar Lenín kom af fund-
inum, sagði hann með blíðlegu
glotti: Sáuð þið hvernig fuilltrú
amir brugðust við. Og þið sem
voruð með efasemdir .. .
Lenín tók beina stjórn á upp-
reisninni í sínar hendiur.
ÉG MAN herbergd í Smolní,
gluggamir sneru að Nevufljóti.
Dimmt okjtóberkvöld."Vindsveip
ir frá fljótinu. í herberginu log-
aði á daufri rafmagnsperu yfir
ferhyrndu borðd. Við borðið
voru á fundi meðlimir mið-
stjómar, kosnir á sjötta þingi
flokksins. Einhver haf'ði komið
með heitt te í giösum
Lenín var hér, meðal okkar.
Sú staðreynd hressti okkur og
sannfærði um að sigurinn væri
vís. Leraín var róíegur, fastur
fyrir. Og. sami skýrleiki og
þróttur var í fyrirmælum hans
og athöfnum og hjá reyndum
skipstjóra í stormi. En storm-
ur þessi var meiri en áður hafði
LENÍN
heyrzt — stormur hinnar miklu
sósíallístou byltingar.
Brátt heyrðum við fallbyssu-
skot £rá Aróru.
MÉR VEITTIST sá heiður,
sú gæfa að starfa með Lenín í
fyrstu sovézbu ríkisstjórninni
sem þjóðfulltrúi aimannatrygg-
iH'ga-
Þj óðfulltrúaráði® sat fundi
fyrstu vikumar í Smolní, á
þriðju hæð, í hornherberginu
sem ballað var „síkrifstofa
Leníns“.
Pundir voru einkar máiiefna-
legir, en aðstæður óhentugar til
starfs. Borð Lenins stóð uppi
vjð vegg, yfir því hékk ljósa-
pera. Við þjóðfulltrúamir sát-
um kringum Lenín, sumpart að
batei hans. Nær glugganum stóð
borð N. K. Gorbúnofs, ritará
þjóðifulltrúaráðsins, sem steraði
fundargerðir. AMtaf þegar
Lenín gaf einhverjuim orði® eða
gaf Gorbúnof fyrirmæli, varð
hanr að snúa sér við. Enginn
hug' aði til þess að koma mætti
borðinu öðruvísi fyrir — allir
höfðu hugann við stórmál, ekki
sjálfan sig.
MIG LANGAR til að segja frá
atviki sem lýsir vel hversdags-
legu lífi þjóðfulltrúaráðsins og
Leníns sjálfs á þessum dögum.
Þetta var skömm-u eftir að
öðru þingi ráðanna lauk. Sænsk
ir félagar höfiðu sent frá Stokk
hólmi nokkra holilenzka osta
til Leníns og mín (ég hafði
starfað í Svíþjóð þegar ég var
pólitískur útlagi).
Þessi gjöf kom sér mjög vel.
Ég man að einu sinni fékk ég
svima á fundi eftir harðar póli-
tiskar deilur við þjóðbyltingar-
menn- Rauður varðliði studdi
mig, og spurði hvort ég væri
veik.
— Nei, mMu heldur soltin.
Rauði varðliSinn bauð mér
þá eina rúblu til að „kaupa fyr-
ir brau®bita“, en þegar ég neit-
aði varð hann sér úti um beim-
ildsfang mitt, kom með brauð
heim til mín og hvarf, án þess
ég kæmiist að því hver hann var
AF ÞESSUM SÓKUM gladd-
ist ég satt að segja yfir þessu
tækifæri til að gæða Lenín á
osti. Rdkisstjórnarformaðurinn
var illa haldinn í mat, eins og
við hin. Fynir fund í þjóðfull-
trúaráðinu sýndi ég honum ost-
ana, kringlótta og rauða. Hans
fyrsta hugsun var um okkiur:
— Það þarf að skipta þessu
milli okkar allra. Og gleymið
ekki Gorbúnof. Vilji® þér ekki
gjöra svo vel að annast þetta.
Lenín fór inn á skrifstofu, en
ég lagði dagblöð á borðið í
herberginu fyrir framan og fór
að skipta ostinum í kvöldskatt
banda félögumum.
EN ÉG ÞURFTI að vera við-
stödd fund þjóðfulltrúaráðsins.
Ég skildi hníf og osta eftir á
borðinu og fór. Fundurinn stóð
langt fram á nótt eins og oft
var á þeim dögum. Og ég
. gleymdi ostinum. En þegar ég
sneri aftur var hann horfinn
með öllu. Um daginn hafði oft
verið skipt um verð; vi® dyrn-
ar. Verðirmr héldu að ost.b'tam
ir ser. skild r voru eftir í for
Framhald á bls. 14