Tíminn - 01.05.1970, Qupperneq 6

6_____________________________TIMINN_______________ FÖSTUDAGUR 1. maí 1970.
1. maí ávarp Fulltrúaráðs verkalýðsfélaganna í Reykjavík:
Efling ísienzks atvinnulífs
FyTsta «naí 1970 stendur íslenzk
verkalýðshreyfing á þröskuldi ör-
lagaríikrar kjarabaráttu. Á síðustu
2—3 áruim hefur laiunakjörum
verkafólks hrakað um að minnsta
bosti fjórðung. AtvinniUileysi befur
um lengri eða skemmri tíma orð-
ið íMutskipti þúsunda manna,
hundruðir hafa flúið land, efna-
hagslegt misrétti stóraukizt. _
Með þessari þróun hefur fsland
eitt meðal grannþjóða orðið land
lágra launa og atvinnuleysis, og
menntunarskilyrða, sem leiitt hef-
nr til hnignandi trúar æskulýðs
á íslenzka möguleika.
Þessi þróun er þein ógnun við
efnahagslegt sjálfstæði þjóðarinn-
ar og framtak Jandsmanna sjálfra
andspænis erlendu fjármagni og
vaxandi erlendri samkeppni, sem
leiða mun af BFTA aðild.
Það er því þjóðamauðsyn, að
öfuigþróun undanfarandi ára verði
snúið við. Þa'ð miun Iþví aðeins
takast, að ísilenzkmr verkalýður
sameinist n að knýja fram ger-
breytt ástand.
Þess vegna krefjumst við
EFtLENGAiR ÍÖLENZES
ATVENNULÍFS
með þvi m. a. að nýtízkiu togar-
ar verði keyptir til landsins, fiski-
báitum fjötgað sjávaraflinn full-
unninn, áHt þetta miundi skapa
atvinnuiöryigigi og auðveldia enn
frekar kauptryggingu í fiskiðnaði,
með því að verja auknu lánsfé
til íbúðabygginga og fjölga leigu
íbúðum, með því að efla þróun
iðnaðar og koma upp nýjum at-
vinnugreinum, með því að þessar
tiUögur og aðrar um framkivæmd-
ir á næstu árum verði felldar sam-
1. maí ávarp Alþjóðasambands frjálsra verka-
lýðsfélaga 1970:
Sækjum einhuga fram
til uýrra sigra
Verfeamenn allra landa.
Fyrsti. maí er sá dagur ársins,
sem við erum stoltastir af. Þenn-
an dag staðfestum við trú okkar
á einingu verkalýðs um víða ver-
öld. Nú við upiphaf nýs áratugar,
strengir Alþjóðasamband frjálsra
verkalýðsfélaga þess heit enn á
ný, fyrir hönú meðlima sinna í
95 löndum, að halda baráttunni
áfram gegn eyrnd, kúgun og stríðs
hættu.
Við upphaf þessa áratugar eru
framfarir tækninnar örari en
nokfcru sinni fyrr. Samt sem áður
níilrir efn'ahagslegt stjémleysi í
veröldinni, sem er afleiðing af
samleik óskyldra efnahagsafla, þar
sem annars vegar rfkir bunigur;
hinsvegar allsnægtir, atvinnuleysi
og skortur á þjálfuðu starfsfólki
og þar sem verðbólga etur upp
launahækkanir.
Það er krafa okkar, að þessi
efnahag^H v°rði háð lýðræðis-
legri stjónn og í stað efnahags-
legra styrjalda í gróð»"V—*!
alþjóðleg samvinna, er jiííöí að
félagslegum og efnahagslegum
framförum, að félagslegar þarfir
verði liátnar sitja í fyrirúmi við
skipulagningu og áætlanagerð, og
að hin frjálsa verkalýðshreyfing
hafi hönd í bagga um -ikvarðanir
í alþjóðlegum peningamálum og
aiþjóðaviðskiptium, en hvort-
tveggja hefur álhrif á iifskjör og
atvinnu. Þetta er brýnna nú, en
niofckra sinni þar sem gjörbreyt-
ingar eiga sér stað á viðteknum
viðskiptaháttum og efnahagslög-
málurn.
Þeim ákvörðunum fækkar nú
óðum, sem hver þjóð tekur fyrir
sig, og áhrif hafa á hag verfea-
lýðsins. Það gerist nú æ í ríkari
mæli, að bankar, stofnanir og fyr-
irtæki starfi á allþjóðavettvaugi,
og þvií verða samtök verkalýðsins
að styrkja aiþjóðleg tengsl sín,
og starfa meii. á alþjóða grund-
velli en áður. Eitt þeirra vanda-
mála, sem verkalýðshreyfingin
verður sérstaklega að snúa sér að,
blasir við í mynd alþjóðlegra fyr-
irtækja þar oft og einatt er erf-
itt að ihenda reiður á hvar hið
raunverulega áfcvörðunarvald er
faiið.
Stríðshættan er enn fyrir hendi
og varpar skelfingarskugga á frarai-
tíðina. Það er -irafa okkar, að
deilur milli þjóða verði settar
Framhaild a bls. 11
an í marfejvissa áætlun, sem miði
að því að tryiggja fulla atvinnu í
landinu.
Við krefjumst jafnframt
STÓMHÆKKAÐiRA LAUNA
sem ekki verði aftur tekin með
verðhækkunum, gengisfellingum
eða öðrum stj órn arfarsl egum ráð-
stöfunum, sem hingað til hafa ver-
ið afsakaðar með minnkandi afla
og verðfalli á afurðum. Þessar af-
sakanir eru sízt frambæriilegar nú,
þar eð sjávarafli jókst um 11%
s.L ár og verðmætisaukning varð
24%, og það sem af er þessu ári
hefur þessi þróua aukizt.
Við krejumst í dag
EFN AHAGSLEGS JAFNBÉTT-
ES TIL NÁMS
og fordiæmium þá þróun, a8
Framhald á 11. síðu
Ávarp 1. maí nefndar launþeganna í Hafnarfirðu
V arnarbaráttunni
verði snúið í sókn
Um gjörvallan heim fylkir verka
Iýðshreyfingin liði 1. maí undir
merkjum heildarsamtaka sinna,
til þess að treysta samtök sín og
tii þess að sameina kraftana
Oio gleðjast yfir unnum sigrum,
til nýrra átaka fyrir bættu þjóð-
skipulagi, auknum lýðréttindum,
andlegu og stjórnarfarslegu
frelsi alhliða framsókn hins vinn-
andi fólks og varðveizlu friðarins
í heiminum. íslenzk alþýða minn-
izt 1. maí að hún hefur unnið
marga og stóra sigra með mætti
samtaka sinna fyrir fómfúsa bar
áttu brautryðjendanna. Alþýðan
lýsir yfir því að hún er staðráðin
í að halda þessari baráttii áfram
með sívaxandi þunga og víkja til
1 'iðar öllum hindrunum sem standa
í vegi fyrir mannsæmandi lífi al-
þýðu manna. Alþýðan fordæmir
alla sérdrægni oig sundurlyndi í
þessari baráttu. Hún krefst þess
af sjálfri sér og forustumönnum
sínum að allar innri deiiur verði
lagðar til hliðar og öllum mætti
samtafeanna beitt gegn atvinnu-
rekendavaldinu og erindre&um
þess í hvaða mynd sem þær koma
fram.
Alþýðan er staðráðin að snúa í
sókn vamarbaráttu þeirri sem
verkalýðshreyfingin hefur staðið
í undanfarin ár. Alþýðan mun
fenýja fram kröfur verkalýðsfé-
laganna um hækkað kaupgjald og
nauðsynlegar úrbætur í hönd far-
andi samningum við atvinnurek-
endur.
Alþýðan varar við þeirri hættu
að framhaildsnám ver® sérrétt-
indi ihinna ríku.
Hafnfirzk ailþýða sýndu samtaka
mátt í dag. — Fram til baráttu!
1. maí ávarp Bandaiags starfsmanna ríkis og bæja:
Full verðla
Minnkandi kaupmáttur og lifs-
kjaraskerðing hafa orðið hlut-
skipti íslenzkra launþega að und-
anförnu Á launastéttumum hafa
aigerlega hvílt erfiðleikarnir af
þeim efnahagslega vanda, sem
þjóðin átti við að stríða af völd-
um minnkandi útfiutningsfram-
leiðslu og verðlækbunar afurða.
Ábendingar launþega um ráðstaf
anir í efnahagsmálum, skipulags-
málum fjarlestingar, skattamálum,
verðlags- og gjaldeyrismálum hafa
ekki verið teknar til greina nemu
að litiu leyti
Nú er svo komið, að rekstrar-
grundvöllur atvinnuveganna heíur
batnað til mikilla muna. Forsend-
urnar fyrir kjaraskerðingu laun-
þega eru því horfnar og kaup get-
ur stórhækkað. Ástæða er til að
minna á það, að lauD opinberra
starfsmanna þyrftu að hækka um
17—37% til þess að ná sama
kaupmætti og var í september |
1967.
Meginkrafa opinberra starfs- j
manna í dag er því stórfelld launa
hækkur. Greidd verði full verð-
lagsuppbót á öll laun, því að það
eru kjarasamningarnir jálfir, sem
eiga jafnan að kveða á um launa-
hlutföll miMi starfshópa.
Vill stjórn B.S.R.B. leggja sér-
saka áilierzlu á samstöðu allra i
opinberra starfsmanna um kröfu
þessa.
Meðal opinberra starfsmanna
eri: mjög ólíkar starfsgreinar og
því cðíilegt, að það gæti nokkuð
mismunandi viðhorfa. Samelgin-
legir hagsmunir þeirra allra eru
þó yfirgnæfandi og máttur heild-
arsamtaka meiri en sundraðra
hópa.
Opinberir starfsmenn vilja
ítreka kröfur sínar um fullan
samningsrétt og verfcfallsrétt, sem
jofnframt tryggi einstöfeum banda
lagsfélöigum sérstaka aðild að
samningagerð.
Bandalagið leggur áherzlu á
nauðsyn þess, að efla einisttik fé-
lög og heildarsamitök opinberra
starfsmanna og vinna að aukinni
samvinnu Jaunþegasamtakanna
sín á milli.
Stjónn Bandalags starfemanna
ríkis og bæja sendir félögum sín-
um og launafólki öllu fcveðju á
hátiðis- og baráttudegi launlþeiga.