Ísafold - 17.06.1876, Blaðsíða 2

58
högunar á ferðum skipsins. Eins og
vjer höfum áður tekið fram, eiga 5 — 6
verzlanir viðs vegar hjer um land bein
viðskipti við kaupmenn í Noregi, mest
f Björgvin, en við Skota hafa ekki
aðrir verzlunarviðskipti hjer en Reyk-
vfkingar, og það að eins lftilsháttar,
nema ef teija skyldi hestakaup Skota;
en tii þeirra hafa þeir optast og verða
að hafa skip sjer. Og þó þessi við-
skipti væri tífalt meiri en þau eru,
væri Arcturus, sem látinn er koma við í
Granton (öllum ferðunum, vissulega meir
en nógur til þeirra. í annan stað er
miklu meiri krókur fyrir skipið til
Granton heldur en inn í Björgvin, og
munar það vafalaust svo miklu, að
enginn ábati sje að því, þótt kol handa
skipinu kynnu að vera lítið eilt ódýrarl
í Skotlandi en f Noregi, eins óg vjer
höfum heyrt borið fyrir, en sem vjer
efumst þó um, því að vjer höfum
kunnugra manna sögn um það, að
Björgvinarmenn muni hafa þeim mun
betri kol (frá Englandi nefnil., en ekki
hin skozku kol), að kolakaupin þar
verði engu lakari. Enn kynnu menn
að ímynda sjer, að skipið mundi fá
fleiri farþegja í Skotlandi en í Noregi.
En það teljum vjer vafasamt, enda
dregur farareyrir nokkurra manna ekki
mikið á móts við kostnað þann, er
gufuskipsferðum fylgja. Vjer teljum
auk þess eins víst, aö skipið mundi
fá eins marga eða ef til vill miklu
fleiri ferðamenn hingað í Noregi. Vjer
vitum með vissu, að örsökin til þess,
að frændur vorir heimsækja oss svo
sjaldan, er sú, að það er ervitt og
kostnaðarsamt að komast hingað, þar
sem fyrst verður að gjðra ekki skemmri
lykkju á leiðina en suður í Kaup-
mannahöfn. það er víst, að margir
Norðmenn þrá þess vegna beinar og
greiðar ferðir hingað, og mundu þeir
vafataust nota þær vel. Og þykir oss
ekki ólíklegt, að oss mundi verða fuilt
eins mikil skemmtun og not af viðkynn
ingu við þá og hina og þessa Engleudinga
eða Frakka, að þeim ólöstuðnm.
Vegna verzlunarviðskiptanna eiga menn
og hjeðan opt erindi til Noregs,
miklu fremur en til Skotlands, og nú
er auk þess mjög farið að tíðkast, að
ungir menn fari hjeðan til skóla
(bændaskóla)-náms i Noregi.
Hvað kemur þá til að Díana mátti
ekki koma við í Noregi? Er það af
því, að Dönum sje ekki meira en Svo
um það gefið, að íslendingar hafi mikil
samskipti og samgöngur við Norðmenn,
og sjeu hræddir um, að vjer munum
hænast að hinum norsku frændum
meir en hollt sje vegna tjóðursins við
Danmörku? Eða eimir enn svo raikið
eptir af fornum, «föðurlegum» einoknn-
aranda danskra kaupmanna, að þeir
gjöri sjer allt far um að spitla fýrir
viðskiptum vorum við Norðmenn, og
undan þeirra rífjum sje það runnið,
að brugðið var nú þeirri fyrirætlun,
að láta Díðnu koma við í Noregi?
Þetta er hvorttveggja ískyggileg
fmyndun, að oss virðist. En þegar
ekki heyrist og ekki er hægt að sjá
aðrar ástæður fyrir þessari tilhögun á
ferðum skipsins, er þeim, sem slíka í-
myndun hafa, sannarlega geflð undir fót
inn; og það leljnm vjer eigi heppilegt.
— •LýMÍiij; tjárkláðansi, o.
s. frv., eptir Snorra Jónsson, dýralækni».
Af geflnni ástæðu finn jeg mjer skylt
að lýsa því yfir, að jeg á engan þátt f
«viðbcetinum» við ofannefnda ritgjörð,
sem nýlega er gefin út, á kostnað hins
opinbera, annan en þann, að jeg hef
rilað síðari athugasemdina neðanmáls
á 14. bls., og er hún auðkennd með
«Sn. J.» Bæði fyrri athugasemdina á
sömu blaðsíðu, um stærð fjárhúsanna,
og eins fjárgæzlureglurnar, hefir lög-
reglustjórinn f fjárkláðamálinu, herra
landrilari Jón Jónsson, samið. Lög-
reglustjórinn lætur sjer, eins og eðli-
legt er, mest annt um, að fjárhúsin
sjeu eins rúmgóð og fyrir er mælt í
stjórnarbrjeíinu frá 2. marz 1776, nefnil.
3 ferhyrningsálnir í minnsta iagi handa
hverri kind. Flatarmálið í fjárhúsi handa
40 fjár í athugasemd lögregiustjórans
og í stjórnarbrjefinu er og jafnt: þvf
20 X 6 = 10 X 12, en lögun fjárhúsa
þessara yrði mjög ólik, enda yrði fjárhús
lögreglustjórans nokkuð óþægilegt, því
þótt fjárhúsið í sjálfu sjer yrði mjög
rúmgott, þá yrði þó þröngt þar við garð-
ann fyrir 40 fullorðins fjár. — Jeg skal
geta þess hjer, að tii þess að koma f
veg fyrir troðning af fjenu við fjárhús-
dyrnar — en sá troðningur er mjög
skaðlegur fyrir lambfullar ær —, er gott
að iáta þrep (eða lausa trjebrú) ganga
á snið upp að fjárhúsdyrunum, er sje
þeim jafnbreitt; komast þá eigi fleiri
kindur í senn að dyrunum, en á þrep-
inu rúmast og hæglega geta komizt inn
f einu, því hinar kindurnar lenda út af
þrepinu. Reykjavík, 1. júním. 1876.
Snorri Jónsson.
— Breyting á burðareyri. Sam-
kvæmt auglýsing landshöfðingja 25. f.
m. og Iðgum 15. okt. 1875, vp.rður
burðareyririnn frá 1 ágúst þ. á. þessi:
a, innanlands:
1. Undir brjef, sem ekki vega meira en
3 kvint . . . lOaur.
2. — — frá 3—25 kv. . 20 —
3. — — frá 25—50 kv. . 30 —
(Helmingi meir, ef ekki er borgað
undir fyrir fram).
4. Undir krossbandssendingar (blöð og
þess konar), sem ekki vega meir
en 25 kv..............10 aur.
5. — krossbandssendingar frá
25—50 kv..............15 —
Fyrir ábyrgð á þessum send-
ingum (nr. 1—5) . . 20 —
6. Undir peningabrjef jafnmikið
og önnur brjef eptir þyngd,
og að auki f ábyrgðargjald á
hverjar 100 kr. eða minna 5 —
7. — böggla, fyrir hvert pund
eða minna .... 30 —
Enn fremur í ábyrgðargjald
fyrir 100 kr. virði, sem til
greint er að í bögglinum sje 5 —
b, milti íslands og Danmerk.:
1. Undir einfalt brjef, allt að 3 kv. 16 —
2. —brjef,sem vega frá 3-25 kv. 30 —
3. — — —-------------25-50kv. 50 —
4. — krossbandssendingar,sem
ekki vega meira en 25 kv. 16 —
5. Undir krossbandss. frá 25-50 kv. 25 a.
Ábyrgð á nr. í — 5 . . . . 16 -
6 Undir peningabrjef jafnmikið og
önnur brjef eptir þyngd, og að
auki f ábyrgðargjald fyrir hverjar
200 kr. eða minna . . . . 25 -
7. Undir böggla................25 -
og í viðbót fyrir hvert pund, sem
böggullinn vegur .... 10 -
Eigi slík sending að fara lengra,
með innanlandspósti, greiðist enn
fremur fyrir hvert pund . . 30 -
Ábyrgðargjald fyrir hver 200 kv.
eða ininna, sem til greint er að
í bögglinnm sje.............25 -
8. Undir peninga, sem sendir eru
með póstávísunum, fyrir hverjar
30 kr. eða minna .... 20 -
þó aldrei meira en . . . . 80 -
(Með einni póstávisun má aldrei
senda meira en 200 kr.)
Eins og áður er getið i blaði voru (II
16), er burðareyri til annara landa, sem
eru í allsherjar-póslmálasambandinn,
20 atirar undir hver 3 kvint af sendi-
brjefum, og 6 a. fyrir 10 kvint í kross-
bandssendingum (blöðum o. þ. h.); þær
mega vega 2 pund mest.
Af löhdum utan endimarka póst-
málasambandsins, sem eptir þessu halda
hinum eldra burðareyri, mun hjeðan
af landi helzt höfð brjefaviðskipli við
Brasilíu og lönd Breta í Norður-Ame-
riku (Kanada o. fl.). Til Brasilíu er
burðareyririnn 98 a. fyrir hver 3 kvint
sendibrjefa og 10 a. fyrir hver 10 kv. í
krossbandssendingum. Tii Kanada (Do-
minion of Canada) kosta krossbands-
sendingar eins, en brjef 31 a. (hver
3 kv.).
Ctlendar frjetiir.
(NiSurl.).
Gripasýningin mikla í Filadelfíu
er nú byrjuð. Það er eius og
kunnugt er 100 ára afmæli þjóð-
frelsis Bandaríkjanna í ár, og í þvi há-
tíðarskyni er haldin þessi hin stór-
kostlegasta og mesta gripasýning, er
nokkru 6inni hefur verið haldin, enda
hefur ekkert verið til hennar sparað.
Byggingarnar eru fimm, og hver ann-
ari skrautlegri og stærri, enda liafa þær
kostað svo skiptir mörgum miljónum kr.
Iðnaðarhöllin er stærst og þar næst
verkíærahöllin; þá er akuryrkjuhöllin.
Garðyrkjuhöllin er nokkuð minni en
miklu fegurri; er hún reist með bygg-
ingarsniði því, er kennt er við Mára,
og líðkaðist á 12. öld, og þykir eitt-
hvert hið skrautlegasta. En langfeg-
urst er «minningarhöllin» (um þjóðhá-
tíðina); hún er reist handa málverkun-
um og listasmíðunum; er hún gjörð
með gotnesku sniði, hinum mesta
fjölda turna og hvelfinga; er einkum
gjört orð á því, hve miðsalur hallar-
innar sje stór og skrautlegur; rúmar
hann um átta þúsundir manna, enda
er hann ætlaður til samkomustaðar.
Sýningin var bvrjuð 10. þ. m.; var
þá mikið um dýrðir, eins og að lík-
indum lætur. Grant, forseti Banda-
rikjanna, hjelt hátíðarræðuna; minntist
hann þar á framfarir Bandamanna um
hin liðnu hundrað ár, en kvað þó sýn-
ing þessa enga keppnissýning vera,
enda væri þjóð sín allt of ung til þess,
að vera ekki í mörgu á eptir hinum
fornu þjóðum. Á undan ræðu þessari
var sungið kvæði nokkurt af þúsund
manns. Lagið hafði hinn frægi Rich-
ard Wagner búið til og fengið 27 þús-
und krónur fyrir. Hvaðanæfa úr öll-
nm heimi var hinn mesti manngrúi
saman kominn til sýningarinnar.