Ísafold - 09.09.1876, Qupperneq 4

88
og að líkindum meira gróðurmagn i
henni og efnin ekki eins banvæn (
lienni eins og smáösknnni, sem var
eins og limkennd og helzt barst yfir
fjarlægari sveitir. Ekki væri því ó-
sanngjarnt, að við, sem hjer liggjum
fast við hina svo kölluðu öskulínu,
höfum orðið fyrir afarmiklu skepnu-
tjóni, að iíkindum af völdum öskunnar,
og urðum fyrir þungnm búsifjum af
gripum öskubúa og þeim sjálfum,
fengjum lika dálítinn hlnta af gjafa-
peningunum, sem mikið er eptir ó-
eytt af, eða þeim væri varið á ein-
hvern hátt til almennings gagns fyrir
alda og óborna i Múlasýslunum, t. a.
m. stofnaður af þeim búnaðarsjóður
til að styrkja með atvinnuvegi Múla-
sýslubúa.— Iívillasamt hefir verið hjer
( vor, en samt enginn manndauði.
Afli hefir lítill sem enginn verið hjer i
Bernfirðinum, en mesta aflamok á
Seyðisfirði og nokkur í hinum öðrum
fjörðum hjer í kring.— Ekki hefir póst-
skipinu eða rjettara sagt póstskips-
hapteininum þóknazt að heimsækja
enn ( sumar Austurland, og hefir þó
að lfkindum ekki verið meiri þoka
þegar hann átti að leggja inn á Seyð-
isfjörð en þegar Dlana lagði þar inn,
þvf þá hafði verið koldimm þoka.
— Vestmanneyjum7/*- Vor-
ið og sumarið hefir verið mjög kalt og
votviðrasamt, sjógæftir hafa og verið
mjög stirðar, og vorafli af sjó þvf sár-
lítill, með þv( mjög Iftill fiskur hefir
gengið hjer á mið á umliðnu vori.
Slysfarir í fjöllum hafa verið með
meira móti, þar sem 2 drengir hafa
hrapað báðir til dauðs; að öðru leyti
hefir heilbrigði mátt heita góð.
Auglýsingar.
AUGLÝSING
frá lögreglustjóranum ( fjárkláðamálinu.
Eptirfarandi reglur um rjeltarhöld-
in á hinu kláðagrunaða svæði eru hjer
meðbrýndar fyrir öllum hlutaðeigöndum.
1.
Rjettirnar eiga að fara fram á
venjulegum dögum I 22. og 23. viku
sumars.
2.
Hreppstjóra ber að að vera við-
staddur við aðalrjeltina og skipa áreið-
anlega skoðunarmenn í hvern dilk, og
ber þeim að skoða fjeð vandlega um
leið og það er dregið. Ef kostur erá
því, skal heldur taka utanhreppsmenn
til þess starfa enn þá, er líkindi eru til,
að eigi sjáifir fje í safninu.
3.
Ef kindur skyldu koma fyrir með
reglulegum fjárkláða, ber að dragaþær
á afvikinn stað, og skora á eigendur
eða aðra hlutaðeigendur að skera þær
þegar í stað við rjettina. Vilji eigandi
eða sá, sem fyrir hans hönd heimtar
kindur í rjettinni, ekki fallast á að kláða-
kind verði skorin, ber að binda hana
og reiða hana heim ; skal þar þegar
taka hana til lækningameðferðar í af-
skekktu húsi og halda henni sjer við
heygjöf minnst 6 vikur, og mun þar að
auki verða sjeð um frekari tryggingu
fjárins á bæ þeim, er kindín er haldin
á, og bæjunum I kring. Nú neitar eig-
andi eða umboðsmaður hans að ráð-
stafa kindinni á þenna eða annan jafu-
tryggilegan hátt, og ber hreppstjóra þá
að láta skera kindina og halda afurð-
unum til haga banda eiganda.
Komi kindur fyrir með öðrum
óþrifum en maurakláða (færilús og
fellilús) ber að aðgæta mörkin á
þeim og tilkynna þau lögreglustjóra,
svo að eigendurnir verði lögsóttir fyrir
hirðnleysi í framkvæmdunum á böðun-
um þeim, er hafa verið fyrirskipaðar í
fyrra haust og í vor.
4.
Úrganginn úr rjeltinni ber hrepp-
stjóra að skoða sjálfur með lilkvödd-
um mönnum. Finnist kláði eða óþrif í
honum gjörir hreppstjóri með ráði hinna
beztu manna þegar gangskör að því, að
sjeðverði um böðun eða skurð á hinum
tortryggilegu kindum eptir atvikum og
þeim haldið sjer ( sterkum aðskilnaði
frá öðru fje. J»ó ekkert tortryggilegt
komi fyrir, má ekki nema með sjer-
stöku leyfi lögreglustjóra reka úrgang-
inn úr hreppnum, en hreppstjóri skal
koma honum fyrir til gæzlu hjá áreið-
anlegum manni gegn sanngjörnum
hirðingarlaunum (5—10 a. fyrir hverja
kind um sólarhringinn) þangað tilhann
verður seldur, og skal taka böðunar og
hirðingarkostnað fyrirfram af andvirði
kindanna.
Enga óskila kind má selja til lffs.
Reykjavík 8. september 1876.
Jón Jónsson.
— Samkvæmt tillðgum amtmannsins
yfir suðnr- og vesturumdæminu hefir
landshöfðinginn yfir íslandi 7. þ. mán.
leyft þá undantekningu frá rekstrar-
banni því, er gefið var út 30. ágúst f.
á. og 18. marz þ. á., að fjárrekstrar
til skurðarútog suðuryfir takmörk hins
kláðagrunaða svæðis (Brúará, Hvítá
og Ölvesá ( Árnessýslu og Hvítá (
Borgarfjarðarsýslu) megi eiga sjer stað
nú í haust frá því um rjettir og til
októb.m.loka, með þessum skilyrðum.
1.
Ekki má reka kindur í minni hóp-
um en 50 fjár, og skulu að minnsta
kosti 3 áreiðanlegir menn reka hvern
hóp. Eiga þeir að hafa meðferðis skír-
teini, þar sem eigendur kinda þeirra,
er ( rekstrinum eru, skuldbinda sig til
að skera þær, undir eins og þær eru
komnar á stað þann, er þær eru ætl-
aðar á, og ska! hreppstjóri i sveit þeirri,
er fjeð er rekið úr, eða þá hlutaðeig-
andi sýslumaður, rita á skírteinið vott-
orð um tölu kindanna og um nöfn og
áreiðanlegleika rekslrarmanna.
2.
Rekstrarmenn mega aldrei allir yfir-
gefa fjeð og ber þeim á nóttunni að vaka
yfir því, ef það ekki er látið inn. Skyldi
samt kind týnast, ber rekstrarmönnum
þegar í stað að gjöra ráðstófun til að
leitað verði að kindinni og henni farg-
að, þegar hún finnst.
3.
Ferjumenn við ár þær, sem eru á
leiðinni úr hinum heilbrigðu sveitum
suður, mega að viðlögðum sektum enga
fjárrekstra flytja yfirárnar, nema þv( að
eins að skilyrðum þeim, sem að fram-
an eru nefnd, sje fullnægt. Ber þeim
að láta sýna sjer skírteini það, er á að
fylgja rekstrinum, og rita á það vott-
orð um tölu kinda þeirra, er fluttar
hafa verið yfir ána.
4.
t’egar fjeð er komið þangað, sem
það er ætlað, ber þegar að afhenda lög-
reglustjóranum eða hreppstjóranumþará
staðnum skírteinið, lætur hann undir eins
telja fjeð og sjer um, að það verði allt
skorið. Vanti nokkra kind afþeim, er
( rekstrinum áttu að vera, ber hrepp-
stjóra þegar (stað að rannsaka, hvern-
ig á því standi, og gefa lögreglustjóra
um það gkýrslu.
5.
Nú hittast innan takmarka hins
grunaða svæðis fjárrekstrar úr heil-
brigðum sveitum, sem eigi fylgir opt-
nefnt skírteini, of fáir rekstrarmenn eru
með, eða sem annars eitthvað þykir að,
og skal þá lögreglustjóri eða hrepp-
stjóri sjá um, að slíkir rekstrar verði
teknir ( trygga gæzlu, þangað til að
fjenu verður ráðstafað, og ber þar að
auki eptir ástæðum að lögsækja eigend-
ur fjárins eða aðra hlutaðeigendur fyrir
brot gegn rekstrarbanninu.
Þetta er hjer með auglýst bllum
hlutaðeigendum, samkvæmt brjefi amts-
ins frá í dag.
Lögreglustjórinn í fjárkláðamálinu.
Reykjavík, 9. september 1876.
Jón Jónsson.
Af því að vjer höfum áformað að
hafa engan erindreka (umboðsmann) á
íslandi fyrst um sinn, gjörum vjer lieyr-
um kunnugt, að herra G. Lambertsen
hættir að vera erindreki vor hinn 15.
júlí 1876 og að vjer því enga ábyrgð
berum af nokkrum hans gjörningi eða
loforði fyrir vora hönd eptir þann dag.
J. fy A. AUan.
(Glasgow).
Frírnerki
frá íslandi, brúkuð og óbrúkuð, kaupir
Ernst Petritz
í Chemnitz ( Sachsen.
ísar'old keraur út2—3var á mánufci, 32 bl.
um árib. Kostar 3 kr. árgangarinn (er-
lendis i kr.), stök nr. 20 a. Sólolanu: 7.
hvert expl.
Ársverbib greibist í kanptíb, eba þá hállt á snraarraáluin, hálft á
hanstlestura. AuglýBÍngar eiu tekriar í blabifc fyrir 6 a. smáleturs-
línan efca Jafnmikifc rúm, en 7 a. raefc venjulegu raeginmálsletri. —
Skrifstofa ísafnldar er ( Doktorshúsinu (í Hlífcarhúsnra).
Hitstjúri: Björn Jónsson, cand. phil.
Landsprentsmifcjan í Reykjavík.
Einar pórfcarson.