Ísafold - 01.09.1877, Blaðsíða 3

91
3. gr. Af hverju lausafjárhundraði,
sem telja ber fram til tínndar, skal sá,
er fram á að telja, greiða i alin á lands-
vísu.
4. gr. Skattur þessi rennur í lands-
sjóð, og skal goldin sýslumönnum og
bæjarfógetum á manntalsþingum ár
hvert; frá honum veitast engar undan-
þágur, hvorki tilteknum stjettum nje
eignum.
5. gr. Gjaldið skal greitt í pen-
ingum eptir meðalverði allra meðalverða
í hvers árs verðlagsskrá. Bresti gjald-
anda peninga, getur hann greitt gjald-
ið í innskript hjá kaupmönnum, þeim
er hlutaðeigandi sýslumaður tekur gilda,
eða í landaurum þeim, er nú skal greina:
sauðfjenaði, hvítri ull, smjöri, fiski og
dún, eptir því verði, sem sett er á aura
þessa í verðlagsskrá ár hvert, endasje
það verð eigi hærra en gangverð á
gjalddaga.
6. gr. Fyrirþessu gjaldi mágjöra
fjárnám hjá gjaldanda samkvæmt opnu
brjefi 2. apríl 1841, og hefir það í tvö
ár frá gjalddaga forgöngurjett þann,
sem skattgjöld til landssjóðs hafa sam-
kvæmt lögum.
7. gr. Gjald þetta skal krafið í
fyrsta sinn á manntalsþingum árið 1879.
Laun sýslumanna og bæjarfógeía eiga
samkvæmt framangetnum lögum frá al-
þingi að vera 3500 kr. fyrir sýslumenn
í 1. launaflokki, 3000 í 2., 2500 í 3. og
2000 í 4. flokki, auk tollheimtugjalds
og þóknunar fyrir eptirlit með útlend-
um fiskiskipum; allar aðrar aukatekjur
renni í landssjóð. í 1. flokki eru þess-
ar sýslur: 1. Arnessýsla, 2. Húnavatns-
sýsla, 3. Mýra- og Borgarfjarðarsýsla,
4. þingeyjarsýsla. — í 2. fl.: i.Skapta-
fellssýsla, 2. Rangárvallasýsla, 3. Gull-
bringu- og Kjósarsýsla, 4. Snæfellsness-
og Hnappadalssýsla, 5. ísafjarðarsýsla,
6. Skagafjarðarsýsla, 7. Eyjafjarðarsýsla,
8. Norðurmúlasýsla. — í 3. fl.: i.Dala-
sýsla, 2. Barðastrandarsýsla, 3. Stranda-
sýsla, 4. Suðurmúlasýsla. — í 4. fl.:
Vestmanna-eyjasýsla. •— Bæjarfógetinn
í Rvík fær 3000 kr. í laun, og 1000
kr. í skrifstofukostnað. Bæjarfógetarn-
ir á Akureyri og ísafirði 500 kr. hvor
í laun. Lögin öðlast gildi 6. júní 1878.
Amtmannaembættin. þingsályktun sú
um amtmannaembættin, er báðar þing-
deildir fjellst á og sendu landshöfðingja,
er þannig hljóðandi:
„Alþingi ályktar að skora á lands-
höfðingja, að hann hlutist til um, að
þegar amtmannaembættin losna, þá
verði þau eigi veitt, heldur að eins
settir menn til að þjóna þeim, og að
jafnframt sje nauðsynlegar ráðstafanir
til þess gjörðar, að amtmannaembættin
leggist niður við fyrstu hentugleika11.
Bygging og ábúð þjóðjarða. Nefndsú,
er skipuð var i neðri deildinni til þess
að íhuga byggingu og ábúð þjóðjarða,
kom sjer niður á svo látandi uppástungu
til þingsályktunar, sem samþykkt var
í báðum deildum og send landshöfðingja:
„Alþingi felur landshöfðingja að
sjá svo fyrir, að umboðsmenn ásamt
með hreppsnefndum gefi nákvæmar
skýrslur um ástand og ábúð hverrar
þjóðjarðar í hverjum hreppi, sendi þær
með tillögum sínum um leigumála og
nauðsynlegar jarðabætur á hverri jörð
til sýslunefnda, þær aptur með áliti
sínu til amtsráða, og amtsráðin á lík-
an hátt til landshöfðingja, svo tímanlega,
að skýrslurnar geti orðið lagðar fyrir
næsta alþingi, þegar það kemur saman.
Hvað sjerstaklega snertir Vest-
mannaeyjar, felur þingið landshöfðingja
að kjósa þijá valinkunna menn úr næstu
sýslu, til þess ásamt sýslumanni og ein-
um, sem sýslunefndin í Vestmannaeyj-
um kýs, að gefa skýrslu um ábúð og
ástand jarða í eyjunum, gjöra uppá-
stungur um leigumála jarðanna og nauð-
synlegar jarðabætur, og leggja þessar
skýrsíur fyrir amtsráðið til áíita, og því
næst fyrir næsta alþingi, þegar það
kemur saman“.
Tekjuskattur. Eptir frumvarpi því
um tekjuskatt, er alþingi hefir nú sam-
þykkt, á tekjuskattur af eign að verða
1 kr. af hverjum 25 kr. Undanþegnir
þessum tekjuskatti eru þeir, er árs-
tekjur þeirra eru minna en 50 kr.;
tekju-upphæðin skal ávallt deilanleg
með 25. Atvinnuskattur er eins og
utanþingsnefndin hafði stungið upp á,
nema hvað hann kemst aldrei hærra
en í 4 af þúsundi (af 7000 kr. og þar
yfir).
Húsaskatiurinn á að verða 1 x/g kr. af
hverjum þúsund krónum í virðingar-
verði húsa í kaupstöðum og verzlun-
arstöðum og annara húsa, sem eigi eru
notuð við ábúð á jörð, þeirri er metin
sje til dýrleika.
Kirkjutíund í Reykjavík á að vera 10
aurar af hverju hundraði í virðingar-
verði húsa í lögsagnarumdæmi Reykja-
víkur.
Yfirskoðunarmenn á landsreikningun-
um kaus alþingi Dr. Grím Thomsen og
Magnús Stcphensen yfirdómara, og skulu
þeir hafa 1000 kr. þóknun fyrir það
hvor um sig.
Brúargjörð yfir Skjálfandafljót. Ein
af ályktununum, sem báðar þingdeildir
samþykktu, var, að landshöfðingi skyldi
mega veita allt að 12000 kr. lán úr
landssjóði til brúarbyggingar yfir Skjálf-
andafljót, með sanngjörnum kjörum, og
gegn þeirri tryggingu, er hann áliti
nægilega.
Óútrædd lagafrumvörp. Af þeim 13
frumvörpum, er þingið var eigi búið að
ljúka við, þegar því var slitið, voru 6
um laun presta og kirkjumál o. s. frv.,
og höfum vjer getið þeirra áður, en
hin voru:
7. Um breyting á umboðsstjórn
yfir þjóðjörðum.
8. Um landamerki og gjörðir í
landaþrætumálum.
9. Um skaðabætur fyrir það sauð-
fje, sem skorið hefir verið niður sakir
íjárkláðans.
10. Um friðun fugla á íslandi.
(Borið upp í efri deildinni).
11. Um stofnun lagaskóla í Reykja-
vík.
12. Um breytingar ogviðaukavið
tilskipanir 5. janúar 1866 og 4. marz
1871 um fjárkláða og önnur íjárveik-
indi á íslandi, stj.frv.
13. Um leysingu á sóknarsam-
bandi, stj.frv.
Ónýtt lagafrumvörp. Afþeim(alls 44)
eigum vjer að eins ógetið þessara
tveggja:
43. Um verðlagsskrár, 29/8 (Frumvarp þetta
var búið að fjórræða í neðri deild og þríræða í
efri, en fjell víð hina 4. — eina umr. — þar).
44. Um breyting 1. gr. í tilsk. 26. febr. 1872,
um kennslu heyrnar- og málleysingja, tekið aptur
af flutningsm. — Páli presti Pálssyni — við I.umr.
í neðri d., 28/8.
Áskorun.
Af kostnaðinum til þjóðhátíðar-
haldsins á þingvöllum 1874, sem var
allsum 7700 kr., eptir reikningum, sem
þar til kjörin nefnd alþingismanna á
þjóðvinafjelagsfundi 1875 endurskoðaði
svo vandlega, sem kostur var á, og færði
svo niður, sem hægt var, eru enn ó-
greiddar 2400 kr.
Vjer undirskrifaðir leyfum oss nú
að leita samskota um land allt til að
ljúka við þessar kostnaðarleifar, og
treystum svo þjóðlund og sómatilfinn-
ing landsmanna, að enginn þeirra vilji
láta þá vanvirðu spyrjast til annara
þjóða og geymast í sögu landsins, að
þá einu sinni, er þjóðin hjelt þúsund-
ára-afmæli, hafi hinn lítilfjörlegi kostn-
aður til þess orðið að stórvandræðum,
er staðið hafi svo árum skipti, og verið
níðzt á drengskap einstakra manna, er
hlaupið höfðu undir bagga í bráðri
nauðsyn, óyggjandi um sjálfsagðan al-
mennings-áhuga á að láta eigi hátíðar-
haldið verða þjóðinni til minnkunar.
Reykjavílc, 29. Agúst 1877.
Jón Sigurðsson
frá Kaupmannahöfn.
Jón Jónsson
landritari.
þorlákur
Jón Sigurðsson
frá Gautlöndum.
Björn Jónsson
ritstj. „ísafoldar“.
Johnson
verzlunarmaður.
* s)e Jjí
Jessir hafa byrjað samskotin og gefið: Hilmar
Finsen landshöfðingi Io kr., Pjetur biskup Pjeturs-
son 10 kr., Bergur Thorberg amtmaður 5 kr.,
Magnús Stephensen yfirdómari 5 kr., Jón Sigurðs-
son frá Khöfn 10 kr., Tryggvi Gunnarsson kaup-
stjóri 10 kr., Jón Sigurðsson fri Gautlöndum 10 kr.,
Jón Jónsson landritari 10 kr., Torfi Einarsson al-
þingismaður 10 kr., Björn Jónsson ritstjóri 10 kr.;
Dr. Grímur Thomsen, Guðmundur prófastur Ein-
arsson, Benidikt prófastur Kristjánsson og cand.
juris Kristján Jónsson 5 kr. hver; Einar Gíslason
alþingismaður, Páll prestur Pálsson alþingismaður,
Páll bóndi Pálsson alþingismaður, Eiríkur prófastur
Kuld og J’órður pórðarson alþingismaður 4 kr. hver.
Af því jeg er einn í þeirra tölu,
sem notið hafa uppfræðingar í söng-
listinni hjá herra söngkennara Jónasi
Helgasyni í Reykjavík, þá finn jeg
mjer skylt að minnast þess hjer með,
að hann hefir í öllum greinum stutt að
því að efla mína framför, bæði í söng
og orgel-spili, án þess að þiggja borg-
un fyrir, og votta jeg hjer með, þessum
velnefnda vini og velgjörðamanni mín-
um frjálst og opinbert þakklæti mitt.
Benidikt Asgrímsson,