Ísafold - 06.10.1877, Blaðsíða 3

99
hefir snjóað ofan í mið fjöll, og lítið
sem ekkert tekið upp á daginn, því
allt af hafa gengið snjóa- eða krapa-
leiðingar um allt hjeraðið, svo sólar
hefir eigi notið“.—Sakir kuldanna fram-
an af sumrinu varð grasvöxtur í rýrara
lagi um allt land, en þó langmest brögð
að grasbresti fyrir norðan og austan,
einkum á túnum. Nýting á töðum varð
góð um allt land og ágæt sunnanlands,
en sakir grasbrests varð töðufall fyrir
norðan og austan, allt að þriðjungi
minna en í meðalári og útheyskap-
urinn litið betri, bæði vegna gras-
brests og misjafnlegrar nýtingar.
Um suðurland mundi heyskapur hafa
orðið í betra lagi, sakir afbragðs nýt-
ingar meira hlut sumars framan af,
hefði eigi brugðið til óþurkanna að
engjaslættinum rúmlega hálfnuðum, svo
hey hröktust mjög fyrir mönnum. —
Sjávarajli hefir verið góður kringum
allt land í sumar, nema við Faxaflóa.
Er oss skrifað úr Skagafirði í miðjum
f. m.: „Fiskiafli afbragð, hlaðfiski þá
róið er og beita til; sumir fá 100 í
hlut á dag af vænum fiski, þegar ný
síld er til beitu. fetta er dæmafár afli
hjer á Skagafirði“. Svo sem vikutíma
um miðja mánuðina júlí og ágúst var
nokkur afli hjer á Inn-nesjum, af feitri
ýsu, en mjög litill reytingur endrarnær
og optara þurr sjór.—Laxveiði var af-
bragð i sumar í öllum veiði-ám á land-
inu, þó mest að tiltölu í Hvítá í Borg-
arfirði og þ>verá í Mýrasýslu.—-Haust-
slcurður mun reynast í góðu meðallagi
hjer syðra að því er hold snertir, en
fje fremur rýrt á mör; fyrir norðan og
austan fje með rýrasta móti. Víða er
kvartað um slæmar heimtur af fjalli,
sakir þoku og dimmviðra um leitirnar.
Frami.
Hinn 31. ágúst hefir konungur vor
sæmt Jón rektor þorkelsson riddara-
krossi dannebrogsorðunnar.
Ofriðurinn.
Með nýkomnu kaupskipi frá Eng-
landi hafa nú borizt sögur af ófriðnum
fram í miðjan fyrra mánuð, enn þótt
miður greinilegar. Máþað eitt afþeim
ráða með vissu, að Rússum veitir all-
erfitt, og tvísýnt, hvort þeir fá haldizt
við sunnan Dunár öllu lengur. Bardag-
arnir við Plevna um mánaðamótin á-
gústm. og septemberm., er getið var
í síðasta blaði, hafa verið atkvæða-minni
en orð var á gjört fyrst, og Rússar
unnið lítið á í þeim. þ>eir sátu enn um
Plevna, er síðast frjettist, oghafði verið
barizt þar á hverjum degi vikuna 9.—
15. f. m., en Tyrkir staðið bjargfastir
fyrir í virkjum sínum, og hinir orðið að
láta undan síga, eptir mikið manntjón.
Hafa að sögn Rússa sjálfra 12,500 her-
mannaog3oo liðsforingja fallið af Rúss-
um eða orðið óvígir' í umsátinni um
Plevna og bardögunum þar hjá borg-
inni, og meira en 3000 af liði Rúmena,.
bandamanna þeirra.
Lesendurnir muna, að Rússum tókst
í sumar að komast með sveit manna
suður yfir Balkan-fjöll, og hjet Gurko
fyrirliðinn. Tyrkir tóku svo á móti hon-
um, að hann varð að halda undan upp
í fjöllinaptur, ogbjósthann umískarði
því, er hann hafði komizt suður um, og
Sjipkaskarð heitir. Ætlaði hann að
sitja þar og geyma leiðarinnar suður
yfir handa fjelögum sínum norðan að.
En þeim sóttist seinna en varði og komst
Gurko því í æði-krappan í skarðinu, þvf
Tyrkir sóttu hann með ofurefliliðs; en
hann varðist af mestu hreysti og gerði
Tyrkjum mikinn mannskaða. Tyrkir
höfðu komizt á holtnokkurt öðrumeg-
in við skarðið og hlaðið þar vígi og
gjörðu hinum óvært með skotum sínum
þaðan. pessu vígi vildi Gurko ná, og
var barizt um það í samfleytta 6 daga,
21.—26. ágúst, og skildu við svo búið.
Nú segir hraðfrjett frá Miklagarði 15.
f. m. Tyrki vera búna að ná skarðinu,
en óvarlegt er að trúa þeirri sögu, að
svo stöddu. Sigurfregnir Tyrkja eru
sjaldnast að marki hafandi.
í Asíu hafa engir atburðir orðið,
er teljandi sjeu. þ>ó er svo að sjá, sem
Rússum veiti heldur betur þar aptur
upp á síðkastið.
Enskir frjettaritarar gjöra mjögorð
-á, hve ókænlega hvorumtveggja, Rúss-
um og Tyrkjum, farizt hernaðurinn.
[>eim verði allt af á hver skyssan á
fætur annari, hvorumtveggja. Aðalyfir-
sjón Rússa sje sú, að þeir ætli of lítinn
liðskost til hverrar atlögu. Grimmdin
í bardögum er mikil á báðar hliðar;
„það er eigi hernaður, heldur tröllaukið
slátur“ segir einn frjettaritarinn.
Miklar sögur fara af níðinglegri
grimmd Tyrkja við hertekna menn, og
eins af ósköpum þeim, er fólk á undir
að búa í þeim hjeruðum, er gengin voru
á hönd Rússum, en Tyrkir hafa nú náð
aptur á sitt vald. þ>að er rænt, smán-
að og pyndað á allar lundir af hermönn-
unum, og þar á ofan líflátið hrönnum
saman á hverjum degi eptir dómi.
Ýmislegt.
— í Asíu austan og sunnan hefir verið
hallæri ógurlegt í sumar sumstaðar, sakir
þurrviðra, bæði á Indlandi, í Kína og
á Kórea. Stjórn Breta leggur fram
stórfje til að halda lífi í þegnum sínum
á Indlandi, þeim er bjargarlausir eru,
en það er öldungis ókleyft, því að fólks-
mergðin er svo feikileg, og eigi færri
en 20 miljónir manna, er byggja hin
bjargarlausu hjeruð. Einnig er safnað
stórfje með samskotum út um allan heim
handa hinu bjargþrota fólki; það hryn-
ur eigi að síður niður unnvörpum.
— Henry Stanley, hinn frægi Suð-
urálfuferðamaður frá Vesturheimi, sá
hinn sami og fann Livingstone um árið,
er nýlega kominn alla leið vestur um
þvera Afríku miðja, og hefir rakið far-
veg árinnar Lualaba, er Livingstone og
aðrir leituðu lengi að upptökum á, og
komizt að raun um, að það er sama áin
og Congo, hið mikla fljót vestan á álf-
unni, erlengi hefir kunnugt verið. Stan-
ley komst í miklar þrautir og mann-
raunir á þessari ferð, átti í sífelldum
bardögum á hinni afarlöngu leið með
fram ánni, við ýmsar villiþjóðir, flest
mannætur.
— Járnbrautaróstunum í Bandaríkjun-
um i Vesturheimi var Ijett, er síðast
frjettist, eptir allmikið manntjón og spell-
virki.
— A Frakklandi lítur fremur í-
skyggilega út. Stjórnin hefir látið höfða
mál gegn Gambetta, höfuðskörung og
oddvita þjóðvaldsmanna, fyrir bermæli
um ríkisforsetann, og óttast menn að
það heimskulega tiltæki muni leiða til
mestu æsinga oguppnáms. þ>jóðvalds-
menn telja sjer vísan sígur í þingkosn-
ingum þeim, er fram eiga að fara í
haust, en stjórnin og hinir flokkarnir
neyta allra bragða til að sporna við því.
Sumir kvíða því, að fráfall Thiers verði
þjóðvaldsmönnum að ógæfu; því að
hans viturleik og stillingu er það mest
þakkað, að þeir hafa komið sínum ráð-
um fram að mestu hin síðari árin.
— Konungur vor ferðaðist til Eng-
lands í sumar að finna dóttur sína, prins-
essuna af Wales.
— Brigham Young, Mormónahöfð-
ingi og æðsti prestur, andaðist í sumar.
Ný lög.
Hinn 24. ágústm. þ. á. hafa þessi
5 lög frá alþingi í sumar hlotið stað-
festing konungs (konungsefnisins, í fjar-
veru konungs):
1. Lög um breytingu á tilskipan fyrir
ísland um gjald á brennivíni og
öðrum áfengum drykkjum 26. f. m.
1872, 2. gr., að því leyti er snertir
borgun gjaldsins af þeim vörum,
sem flytjast til landsins með gufu-
skipum.
2. Lög um birting laga og tilskipana.
(Sjá „ísaf.“ IV 17 og 19).
3. Lög um að nema úr lögum að skírn
sje nauðsynleg sem skilyrði fyrir
erfðarjetti.
4. Lög um löggildingu verzlunarstað-
ar í þ>orlákshöfn í Árnessýslu.
5. Lög um verzlun á Geirseyri við
Patreksfjörð.
Yfirsetukvennahjeruð.
Samkvæmtyfirsetukvennalögum 17.
desbr. 1875, 1. gr., hafa amtsráðin í
suðuramtinu og í vesturamtinu skipt
þessum fjórðungum landsins í 94 yfir-
setukvennahjeruð. Er Skaptafellssýslu
skipt í 11 yfirsetukvennahjeruð, Vest-
mannaeýjasýslu 1, Rangárvallasýslu í
11, Árnessýslu í 15, Gullbringu- og
Kjósarsýslu í 11, Borgarfjarðarsýslu í
6, Mýrasýslu í 5, Snæfellsness- og
Hnappadalssýslu í 9, Dalasýslu í 4,
Strandasýslu í 4, Barðastrandarsýslu í
7, ísafjarðarsýslu í 11. Hvaða svæði
hvert yfirsetukvennahjerað tekur yfir
má lesa í Reykjavíkurdeild Stjórnartíð-