Ísafold - 12.06.1878, Blaðsíða 1

í S A F 0 L D.
V 15.
Reykjavik,
miðvikudaginn 12. júnímán.
1878.
MlSPRENTAÐ í fáeinum exemplörum af síðasta
bl. í auglýsingunni frá J. J. Breiðfjörð: tala
fyrir áríðandi nauðsynjamáli f. taka fyrir árið-
andi nauðsynjamál.
Andvirði þessa árgangs af ÍSAFOLD,
3 kr., á að greiðast nú í sumarkaup-
tíðinni, eða undir eíns og árgangurinn
er hálfnaður, þ. e. 16. blaðið kemur út.
„FRAMFAItI“ á einnig að borgast
í sumarkauptíðinni, eða að minnsta
kosti áður en póstskipið fer hjeðan
í næstu ferð (30. júlí).
„SKULD“ geta þeir sem vilja borgað
til útgefanda ísafoldar, og á það sömuleið-
is að vera gjört fyrir lok sumarkauptiðar.
Lög um fiskiveiðar á opnum skipum,
Alþingi bjó til í fyrra sumar „lög
um ýmisleg atriði, er snerta fiskiveiðar
á opnum skipum“; konungur staðfesti
þau 14. desembr. f. á. og að, loknum
I manntalsþingum í vor verða þau gild
um allt land.
Lögum þessum er nokkuð öðruvísi
háttað en vandi er til um laga-boð.
|>au eru eigi beinar fyrirskipanir um,
hvað þegnarnir eigi að gjöra eða láta
ógjört, hver um sig, að því er snerttr
atvinnuveg þann, er hjer ræðir um, held-
ur hafa þau að geyma u m b o ð frá lög-
gjafarvaldinu handa þeim til að setja
sjer sjálfir lög í þessu efhi, á þan»
hátt, er áminnzt lög mæla fyrir. í*au
eru samsteypa upp úr nokkruiu frum-
vörpum, er2.þingm. ísfirðinga bar upp
á þinginu í fyrra fyrir þeirra hönd og
handa þeim einum. þinginu var kunn-
ugt, að önnur fiskihjeruð lancjsins þurftu
engu síður við einhverra afskipta frá
hálfu löggjafarvaldsins heldur enísfirð-
ingar, en sá hins vegar, að eigi mundu
við eiga sömu reglur um veiði-aðferð
o. fl. í öllum veiðistöðum landsins, og
treysti sjer eigi til að skera úr, hvað
bezt hentaði á hverjum stað. þ>ví urðu
úrræðin þau, að fá íbúum hvers hjeraðs
fyrir sig í hendur vald til að setja sjer
sjálfir reglur með lagagildí í þessu
efni, með forgöngu sýslunefndanna og
að áskilinni staðfestingu amtmanns, svo
sem getið er í ísafold IV 24,
|>að er vafalaust mikil rjettarbót
að þessum lögum, og ættu því öll veiði-
pláss á landinu að færa þau sjer ræki-
lega i nyt sem allra-fyrst. Landsmenn
hafa helzt til lengi orðið að búa við
lagaleysi að því er snertir annan að.a,!-
bjargræðisveg sinn, og beðið fyrir það
margfaldau hnekki opt og tíðum.
Eptir lögunum á sýslunefndin að
búa til frumvarp til fiskiveiða-samþykkta
þeirra, er hjer ræðir um, og bera það
síðan undir atkvæði hjeraðsmanna á al-
mennum fundi, þar sem þeir hafa at-
kvæðisrjett, er kosningarrjett hafa til
alþingis: Sýslunefndin í Gullbringu- og
Kjósarsýslu ernúþegar farin að undir,
búa þetta að því er snertir veiðistöð-
urnar hjer við Faxaflóa sunnanverðan,
og hefir hún tilnefnt í því skyni nokkra
menn í nefnd til þess að koma með til-
lögur þar að lútandi sjer til stuðnings
við tilbúning frumvarpsins. Oss þykir
óefandi, að þessir menn muni leysa
yerk sitt vel af hendi. En vjer ætlum
þó eigi óþarft, að almenningi gefizt jafn-
framt nú þegar færi á að hugsa málið
ýta.rlega og undirbúa sig til að ræða
það á hinum fyrirhugaða hjeraðsfundi,
sem haldipn verður einhverntíma í sum-
ar. Fyrir því setjum vjer hjer nokkrar
uppástungur um hið helzta, er hin fyrr
irhugaða samþykkt þyrfti inni að halda,
og eru þær að efni til frá greindum
og reyndum formanni (20 ára formanni)
hjer úr sýslunni, en sem eigi er í tölu
þeir-ra, er sýslunefndin hefir kva.tt ráða.
1. þ>að þykir fullreynt, að neta-
lagnir á djúpi í Garðsjó spilli mjög
fiskigöngum lengra inn eptir flóanum,
og í annan stað spillast net þa.r mjög
og glatast sakir strauma. því ætti að
banna þar algjörlega allar netalagnir á
Öllum timum árs. Garðmenn gjörðu
sjálfir samtök I vetur um að hætta við
lóðif þar á vetraryertíðinni. þær ætti
nú að banna algjörlega með samþykkt-
inni, frá jólum til Krossmessu. Merkja-
lína fyrir djúpmiðum ætti að vera frá
Garðahólma til Keilisness.
2. þegar fiskur er kominn á blá-
grunn, sem kallaður er, ætti ekkert skip
að mega hafa þar nema 1 trossu, og
eigi fleiri en 7 net f trossu, þrítug, og
allir að vitja í senn, t. d. um sólarupp-
komu, eptir merki frá þar til kjörnum
formanni í hverju hverfi, Með þvi mó.ti
yrði komið fyrir hina,r miklu neta-
skemmdif af mannavöldum o,g aðra
þess konar óreglu,
3. væri, ómissandi að taþa upp
hina gömlu reglu, að bera niður gotu
fyrir fiskinn,,, þegar hann er genginn á
grunn seinni part vertiðar.
4. Varast ættí að b.era niður gr|ót
fram á miðum, heldur ætti að flytja
jafnan alla seglfestu í landaptur, verði
því með ijokkru móti við komið.
— íhugi menn nú þessar tillögur, og
umbæti þær, eða komi með aðrar betri.
Uppástungu r
snertandi prestastjettina og kirkjurnar.
(Niðurl,).
6. Prestum sje ákveðin laun sin í
hundraðatali eptir landsvísu, og presta-
köllunum skipt í 6 flokka eptir fólks-
tali, sem tekið sje tiundahvert ár, eins
og hingað til, í fyrsta skipti eptir fólks-
talinu 1880,
í i, flokki sjeu þau prestaköll, sem
hafa yfir 1100 manns, með 3ohundr-
aða launum.
1 2. flokki sjeu þau prestaköll, sem
hafa frá 900 til 1 ioo manns, með 27
hundr. launum.
í 3. flokki sjeu þau prestaköll, sem
hafa frá 700 til 900 manns, með 24
hundr. launum.
í 4, flokki sjeu þau prestaköll, sem
hafit frá 500 til 700 manns, með 21
hundr, launum,
í 5. flokki sjeu þau prestaköll, sem
hafa frá 300 til 500 manns, með 18
hundr. launum og
í 6. flokki ÖIl þau prestaköll, sem hafa
undir 300 manns, með 15 hundr,
launum.
Tíunda hvert ár sje tekið fólkstal
og flokkuð prestaköllin á ný.
7, Prófastsdæmum sje ekki breytt
að öðru leyti en þvi, að þar sem presta-
kall, eptir hinni nýju skipan þeirra,
liggur í tveim prófastsdæmum, verði
það allt látið fylgja því prófastsdæmi,
sem prestssetrið liggur í.
Prófastar fái þóknun fyrir yfirlit
það, sem þeir hafa og skrifstörf i al-
mennings þarfir, úr landssjóði, Prófasts-
dæmin sje flokkuð eptir tölu sóknanna,
þannig: í flokki sjeu þau prófasts-
dæmi, sem hafa yfir 16 sóknir, með 4
hundr, launum. í 2. flokki sjeu þau
prófastsdæmi, sem hafa ftá 9 til 16
sóknir, með 3 hndr. launum, og í 3.
flokki þau prófastsdæmi, sem hafa 8
sóknir eða færri, með 2 hundr. launum.
Laun þessi sjeu greidd þeim í pening-
um, eptir meðalalin verðlagsskrárinnar
ár hvert, Auk launa þeirra, sem þeim
nú eru ákveðin fyrir störf sín, sje þeim
með lögum ákveðin hæfileg þóknun
fyrir að setja inn presta og vígja kirkj-
ur, en aptur á móti sje úr lögum num-
inn forrjettur sá, sem þeir hafa nú, til
aðgefa í hjónaband og jarðsyngja presta
og þeirra nánustu náunga, en hlutað-