Ísafold - 15.10.1879, Blaðsíða 4

Ísafold - 15.10.1879, Blaðsíða 4
ekki verða valdir sem nauðsynlegir til undaneldis. II. Um kynbœtur sauðfjár. 1. gr. Árlega á hverju vori skulu á hverju heimili þar, sem sauðíjárrækt er stund- uð, vera ógelt nokkur hinna fallegustu hrútlamba, er liklegust þættu til undan- eldis, ogskal setja á sig, afhvaðakyni þau eru í báðar ættir; væri æskilegt að láta álitlegustu hrútsmæðurnar ganga með dilk. 2. gr. Kynbótanefndin skal síðan árlega á hverju hausti skoða lambhrúta og foreldri þeirra af hverju heimili, og eptir að hafa leitað nákvæmra upp- lýsinga um kynferðið, velja úr þeim þá sem álitlegastir eru til undaneldis, en hinir skulu haustgeldast; sömuleiðis skal nefndin, að því leyti sem hægt er, ár- lega taka eptir, hvernig þessum brund- hrúta-efnum fer að, þar til þeir eru vet- urgamlir að hausti, og skal þá enn afj nýju velja úr þeim þá beztu, en slátra hinum. 3- gr- þ>ar sem fjárkyn er fallegast, og að öllu aðgættu bezt í hreppnum, skal áv- j allt taka frá nokkuð fleiri hrúta en þarf til undaneldis á því heimili, svo ekki! verði skortur á góðum brundhrútum, þó sum heimili þurfi að fá hrúta að. p’að er varúðarvert að brúka lengi hrút af sama fjárkyni, því íjeð má ekki verða of skylt, og skal skipta opt um kyn- ferði brundhrúta t. d. þriðja hvert ár. 4- gr- Brundhrúta má alls ekki brúka lambsveturinn; á annan vetur má með gætni brúka hrútinn handa io—15 ám, en á 3. og 4. vetur, þá hann hefir náð J fulium þroska, er óhætt að ætla hon- um að lemba 30—40 ær. (Frh. í n. bl.). — Hinn 5. þ. m. andaðist úr brjóst- J veiki skólapiltur Hálfdan Helgason, 1 9 ára gamall, sonur prestaskólakennara j Helga Hálfdanarsonar , siðprúður og mannvænlegur maður. — Misprentazt hefir í síðasta bl. ísa- j foldar, neðanm. á i.bls. 2. d. 3.1. a. o.: Karl konungur XIV, f. K. k. XII. Augiýsingar. Frá Görðunum við Reykjavík hef- ur nýlega horfið grár hestur með mark: j sýlt vinstra, og auðkenndur á þann hátt, að hægra megin á lend hans var með tjöru dreginn stafurinn H. Hver, er [ hest þenna hitta kynni, er beðinn að j halda honam til skila að Lækjarkoti í ' Reykjavík. Ný upp tekið fjármark: stúfrifað bæði, hófbiti aptan bæði, brennimark H. C. J. B. Skyldi einhver í sömu eða nærsýslum eiga sammerkt við mig, bið jeg hann að gjöra svo vel að semja við mig um það. Hafnarfirði 25/9 1879. H, C. J. Bjerring. í apótekinu í Reykjavík fást vín — aðflutt beina leið - — fyrir neðan greint verð, móti~borgun út í hönd: Sherry, .... 2,50 Sherry, .... 2,00 Portvín, .... . . - — 2,65 Portvín .... 2,25 Sauterne . . . . . - — 1,65 Moselvín . . . . . - 2,00 Sæt „dessertvín11: Tinto .... 1.75 Pagarete.............i flaska 2,50 Muscatell.............- — 2,50 „Líkörer“: Maraschino di Zara . - ■—■ 3,75 Borð-ákavíti .... - — 0,85 Flöskurnar kosta 15 aura hver, en eru teknar aptur fyrir sama verð, ef miðarnir eru eigi dottnir af þeim. Sje keypt töluvert af Sherry og Sauterne, fæst afsláttur. Ö o O __I < c0 bo *c75 0 s 0 rO C a3 <x> M 03 'Ö fl cö 1 r—1 U1 •iH a «(-( cð M 0 hO 'Ö fl O •H ?H H T* Ph 0 cö fH O Þh Ö o líl Xfl •pH a O O 0 > aj 0 S > u 0 u o cn Jh & ^ £ 'a M fl O o cð C > oj c 0 rO o t? Útgefandi: Björn Jónsson, cand. phil. Prentuð með hraðpressu ísafoldar-prentsmiðju. jþví miður eru eptir hann margar skemmtivísur, sem oss hefir hingað til verið ómögulegt að komast yfir, t. d.: ((Eðaknaður einn var sá» (Messudiktur), «Einar Sómi, iðra tómi» (um Einar Sóma), «Eiskurinn hefir þig feitan gjört» (til Einars í Vogum), «Stutt erkveðjan, kæri minn Jón ) Sláttu- Kominn er maður í dengslubón* j ríma. dTóbaksnef neyðir», og 1 «Tóbakið, sem tíðkar þjóð» í (Tóbaksvísur). «Ogmundur er í förtum» (um vinnumann skáldsins). Væri því vel til fallið, ef þeir, sem annaðhvort kunna eða eiga uppskrifað- ar þessar eða aðrar vísur skáldsins, sem ekki hafa verið prentaðar, vildu halda þeim til skila, og senda þær ritstjóra „ísafoldar“. því það væri þarft verk, og skáldinu maklegt, til að halda minn- ingu hans á lopti, að safna í eina bók öllu því, sem eptir hann liggur, altjent því, sem ekki er til á prenti. Ekki var síra Hallgrímur fjölskrúð- ugur um dagana í verzlegan máta, og þó logaði skært það guðdómsljós, sem honum var í brjóst lagið; hvort hann hefði orðið meiri maður, hefði hann þeg- ið fleiri krónur, vitum vjer eigi, en víst er það, að það mikla pund, sem hon- um var gefið að ofan, brúkaði hann aldrei betur en í fátæktinni og kröm- inni, því «lítið sálu grætta gleður þó gullið liggi í kistunum». Trcir legsteinar í Hösknldsstaða ltirkjugarði. 1. Legsteinn yfir Martein prest (frá 14. öld). þ>að er fimmhliðaður stuðull eða stafur, eflaust úr Stafanúp, er svo nefn- ist, skammt upp frá bænum Höskulds- stöðum, alveg ótilhöggvinn, en hliðarn- ar nokkurn veginn sljettar. Hann er 2 áln. 21 þuml. á lengd, en hliðarfletirnir eru 8 og 10 þuml. breiðir. Neðan til á einni hliðinni er rúnaleturslína, 1 al. 6 þuml. löng, en 3 þuml. breið, með beinu stryki fyrir ofan línuna, er svo segir : her hvilir sira ; marteinn ; prestr *.— Meira sjest eigi á steininn höggvið. — Steinn þessi hefir um hríð legið norðan- vert í kirkjugarðinum fram undan stæði hinnar gömlu kirkju, og var annar endinn mjög í jörð sokkinn. En nýlega hefir verið hlaðin undir hann grjótstjett norð- an megin í garðinum við innganginn um sáluhliðið. 2. Legsteinn yfir Stefán prest á Hösk- uldsstöðum (f 1748) Ólafsson og fyrri konu hans Ragnheiffi (ý 1738) Magnús- dóttur, foreldra Olafs stiptamtmanns, er hann hefir sett þeim. það er sandsteins- hella útlend, aflangur ferhyrningur. í öllum hornunum eru englamyndir, en j mjög eru þær skaddaðar, sem hafi þær J *) Sbr. ísl. J>jóðs. I., 236. neðanm. verið pjakkaðar með broddstaf. Eins er letrið á henni víða skaddað, en þó eigi meira en svo, að vel má komast fram úr því með fullri vísu, nema hvað eigi er unnt að greina áherzlumerkja setning, hafi hún verið, sem virðist að votta fyrir, nje greinarmerkja. Efst á henni stendur: „Memento Mori‘l (minnstu dauða þíns). Svo koma ljóð þessi: „hier under stephans hold hviler olafssonar magnusar dottur mold med geimest ragnheidar hiard drottens hann umsion hnskuldar veitte a stad astrik hvar egta hion andvana hvilast ad lik þeirra leggur a legstein i fullre von aftur þaug odlest sia olafur stephans son“. Neðan undir stendur: „Hodie mihi, Cras tibi','‘ (í dag mjer, á morgun þjer).—Mælt er, að legsteinn þessi hafi verið framan til við prjedikunarstól sunnanvert í torf- kirkju þeirri, er rifinvar 1828. Síðan lá hann sunnan við hina nýju timburkirkju, er síra Jón Pjetursson þá ljet byggja, nokkru austar en undan miðri kirkjunni. Nú hefir verið hlaðin rúmlega álnar há grjótstjett undir steininn sunnan megin við innganginn um sáluhliðið, andspænis legsteini síra Marteins prests að norð- anverðu. Eggert O. Briem.

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.