Ísafold - 21.09.1882, Blaðsíða 1
Árgangurinn, 32blöð, kostar
3 kr. innanlands, en í Danm.,
Svíþjóð og Norvegi um 31/2
kr., í öðrum löndum 4 kr.
Borgistí júlím. innanlands,
erlendis fyrir fram.
ISAFOLD.
Auglýsingar kosta þetta
liver lína : aur>
innlent |^ð meginletri ... 10
[meo smaletn..... 0
Ímeð meginletri ...15
með smáletri.....12
bindand
fyrir ár. — Uppsögn til áraskipta með tveggja mánaða fyrirvara. 3
IX 22.
Reykjavík, fimtudaginn 21. septembermán.
1882.
Útlendar frjettir.
Khöfn 23. ágúst 1882.
J)að gerist lítið sem ekkert sögulegt í ófriðn-
um á Egiptalandi. Lið Breta er ekki meira
en svo saman komið þar, að austan og vest-
an, landherinn 30 — 40 þúsundir og sjólið
eitthvað um 14 þúsundir. þeir hafa Zúes-
skurð á sínu valdi og búast þaðan til fram-
sóknar á hendur Arabi. Soldán er búinn að
taka saman bannfæringarskrú gegn Arabi,
svo lagaða sem Bretum líkar, en hefir tek-
izt að draga birtingu hennar til þessa. Ó-
fullgerður er og samningurinn þeirra á milli
n m samvinnu í leiðangrinum. Bretar vilja
hafa þar bæði tögl og hagldir, og munu þeir
eflaust ráða því að lyktum. það er haft á
orði, að Bismark muni ætla sama fyrir sjer
og eptir viðureign Tyrkja og Rússa síðast:
að taka í taumana þegar Bretar eru búnir
að ljúka sjer af og sjá svo um með kænsku-
legum ráðum og fylgi hinna stórveldanna,
að þeim fjenist minna á förinni en fyrir er
ætlað. En honum verður eflaust töluvert
vandleiknara við Breta en Rússa.
Hann heitir Duclerc, hinn nýi ráðaneytis-
formaður á Erakklandi, þingmaður úr öld-
ungadeildinni, gamall maður og reyndur að
stillingu og varfærni. Sessunautar hans hin-
ri nýju, eitthvað 4 eða 5, eru allir fylgismenn
Gambetta. Hinir eru úr fyrra ráðaneytinu,
sátu kyrrir. þingi er nú frestað fram til
veturnátta.
A Englandi var og þingi frestað fyrir fám
dögum um viðllka langan tíma. Svo fór um
landskuldalögin handa Irum, að Gladstone
hafði þau fram óbreytt að kalla; lávarð-
arnir ljetu undan sem fyr. Irar afhjúpuðu
15. þ. m. í Dýflinni líkneski frelsishetju sinn-
ar 0. Connels (+ 1847) með mestu viðhöfn
og fjölmenni. Daginn eptir var einn af þing-
görpum þeirra, Gray að nafni, yfirskíris-
greifi í Dýflinni og eigandi að helzta blaði
þeirra þar, dæmdur í 3 mánaða fangelsi og
mikil fjárútlát fyrir meiðyrði í blaðinu um
dómnefndir. Ekki mýkir það skap þeirra.
Sama dag var þeim Parnell og Dillon af-
hent kjörbrjef til heiðursborgara í Dýflinni.
það er afráðið, að fá Cetewayo Zillúkaffa-
konungi aptur í hendur ríki sitt, og skal hann
gjörast undirkonungur Bretadrottningar.
Hinn 10. þ. m. voru liðin 25 ár síðan
fyrsta skáldrit Björnstjerne Björnsons birt-
ist almenningi. það var Synnöve Solbakken.
I minningu þess var hátíð haldin á búgarði
hans, Aulested í Guðbrandsdölum, og var
þar sáman kominn fjöldi manna af öllum
Norðurlöndum, en fagnaðarkveðjurstreymdu
aðhonum hundruðum saman úr ýmsum átt-
um, þar á meðal frá Islendingum í Khöfn.
Khöfn 29. ágúst 1882.
Wolseley hershöfðingi stefnir liði sínu
vesturáleið frá Zúes-skurði tilKairo. Hef-
ir fundum borið saman tvisvar eða þrisvar
vikuna sem leið með honum og uppreistar-
hernum egiptska, og Bretum veitt betur.
Yoru þó einn daginn 10 Egiptar um einn af
liði Breta. Annað ekki að frjetta af ófriðn-
um.
Dáinn nýlega Ducrot hershöfðingi, fransk-
ur, nafnkenndur úr ófriðnum síðasta við
þjóðverja.
Tvær nýjar morðsögur frá Irlandi, hver
annari voðalegri. Tíu illvirkjar komu á nátt-
arþeli, aðfararnótt hins 18. þ. m., á kotbæ
einn fram til fjalla á vesturkjálka landsins
og myrtu bónda, konu hans, móður hans
hálfníræða og dóttur hjóna unga, og særðu
syni þeirra 2, annan til ólífis. það eitt til
saka að sögn, að bóndi hafði staðið í skil-
um með eptirgjald sitt. Morðingjarnirhafa
náðst aldrei þessu vant. Fólkið á öðrum
bæ, þar sem þeir fóru um um nóttina, hafði
orðið vart við för þeirra, og tók bóndi og
vinnumaður sig til og veittu þeim eptirför
í humátt, sáu þá fara heim á bæinn og
heyrðu ópið í fólkinu, þegar verið var að
myrða það; leyndust síðan burt og sögðu
tíðindin. f>eir báru kennsl á morðingjana,
höfðu komist svo nærri á leiðinni, að þeir
sáu hverjir það voru. Tveim dögum síðar
komu 15 menn með grímur fyrir andliti
heim á annan bæ þar í nánd, laust eptir
háttatíma, ruddust inn og drógu bónda fram
úr rúmi sínu og skutu hann í ásýnd konu
hans og vinnufólks. Síðan spurðu þeir ept-
ir syni bónda. En hann hafði brugðið sjer
til næsta bæjar og var ekki kominn heim
aptur. Varð honum það til lífs. Morðing-
arnir fóru eptir það leiðar sinnar og eru ó-
höndlaðir enn.
Maður nokkur enskur, Laigh Smith að
nafni, ungur og auðugur, hefir verið í norð-
urförum í mörg sumur urn Spitsbergen,
Eranz-Jósefssland og víðar, til landkannana
o. fl. I fyrra fór hann en sem fyr norður í
höf, á nýju skipi, er hann átti sjálfur og
Eira hjet. Hann kom ekki aptur í haust svo
sem hann hafði ætlað sjer, og óttuðust menn
að Eira hefði farið sömu för og Jeannette.
Voru þá gerð út í vor tvö skip frá Englandi
að leita hans. Heitir annað Hope og fyrir
því Allen Young, gamall norðurfaramaður og
frægur. Hope kom aptur til Peterhead 20.
þ. m., með skipshöfnina af Eira alla meðlífi,
en slippa að öðru leyti. Eira hafði brotnað
í ís og sokkið við Eranz-Jósefsland 21. á-
gúst í fyrrasumar, skipshöfnin komist á land,
reist sjer þar skála og setið þar til vors;
skotið seliogbjarndýr sjertilmatar ogbjarg-
ast allvel. Eóru síðan á bátum í sumar er
ísa leysti suður til Novaja Semlja og voru
þar komnir degi áður en þeir Allen Young
komu þar að, 3. ágúst.
Nýlega byrjaði í Norvegi kjörmannakosn-
ingar undir stórþingskosningar í haust. |>ær
ætla að ganga vel, frelsisflokknum í vil,
sem vita mátti, slíka óhæfu sem hinir berast
fyrir. — Uppreist á Kórea. Konungur og
drottning myrt.
Um korngjöf handa fjenaði.
Spt-vt 2íaCCdót- cK-t-. cftvdx-i'Cicj’-on-.
Jeg hef áður ritað grein um þetta
efni, fyrst í Norðanfara, nr. 20—2ifyrir
árið 1864, og síðar í f»jóðólfi, 26. ár,
nr. 1.—.2, 5. dag nóvembermánaðar
1873. En af því að almenningur held-
ur eigi slíkum blöðum saman, mun
mörgum þegar hafa gleymzt greinir
þessar, enda munu fæstir bændur til
sveita nú hafa aðgang að þeim. Jeg
ætla nú eptir áskorun ýmissa málsmet-
andi manna að rifja upp fyrir almenn-
ingi efni greina þessara, því að eptir
því sem sumarið hefur verið, munu
margir um landið verða að farga tals-
vert af fjenaði sínum, ef þeir skulu
fóðra á heyi eingöngu, ýmist sökum
grasbrests eða illrar nýtingar, og “sum-
staðar sökum hvorstveggja. En „bú
er landsstólpi11, og fjenaðurinn er það,
sem sveitabóndinn lifir á, og því er allt
undir því komið fyrir hann, að hafa
svo mikinn fjenað, að hann hafi næga
atvinnu af fyrir sig og sína. En þá er
heyaflinn bregzt, verður hann að leita
annara bragða í, til að afla fóðurs handa
fjenaði sínum, og komast hjá, að eyða
bústofni sínum, og eptir því sem til
hagar hjá oss, verður eigi til annars
tekið, en korns ýmissar tegundar, að-
fengins frá útlöndum, hvort heldur það
er keypt hjá kaupmönnunum eða feng-
ið hjá öðrum.
Korntegundir þær, sem helzt verð-
ur um að ræða til fóðurs skepnum hjer
á landi, einkum á vetri þeim, sem nú
fer í hönd, verða: 1, rúg eða rúgmjöl;
2, bygg; 3, hafrar; 4, ertur; 5, maís;
6, ef til vill fóðurmjöl (Feeding meal);
7, Úrsigti (Klid), og skal jegnú skýra
frá fóðurgæðum hvers fyrir sig, að svo
miklu leyti sem mjer er um þau kunn-
ugt.
1. Rúg eða rúgmjöl. Jeg hef fulla
reynslu fyrir því, af eigin raun um mörg
ár, að 1 pund af rúgi eða rúgmjöli er
eins gott til fóðurs og f/2 pund eða 7