Ísafold - 08.08.1883, Blaðsíða 4

ið er til útgjalda þeirra, sem greidd hafa ver-
ið af þessum gjaldlið undanfarin ár«.
Bptir þessari fjárhagasáætlun nefndarinn-
arverður svo afgangurinn eptir fjárhagstíma-
bilið 1884—1885 alls 6433 kr. 24 a.
f>etta ágrip af fj árlagnefndarálitinu ber
með sjer, hverjar af áður töldum fjárbænum
(ísaf. X 15) nefndin hefir tekið til greina og
hverjum hún hefir synjað um áheyrn. Bn
hún hefir þar á ofan látið þessa áður ótalda
beiðendur synjandi frá sjer fara:
Jón JBreiðfjörð, er bað um endurgjald á
227 kr. fyrir kostnað í fjárkláðamálinu eptir
skipun Jóns heitins ritara;
SteinþórBjarnarson, erbaðum 400—500
kr. styrk til að fullkomast í steinsmíði;
Ólaf stúdent Ólafsson, er bað um 600 kr.
í ferðastyrk til að kynna sjer fiskirækt í út-
löndum ;
jporvald læknir Jónssorwá Isafirði, er bað
um hálf laun 5. læknishjeraðs fyrir tímann
frá 1. jan. 1879 til 1. júní 1881, og í annan
stað um launaviðbót;
Sira Kjartan Einarsson á Húsavík, er
bað um 300 kr. uppbót á Húsavíkurbrauði á
ári um fram það sem lög á kveða;
Siglfirðinga, er báðu um styrk til barna-
skóla á Siglufirði (skólinn eigi kominn á
fót);
Háyfirdómara Jón Pjetursson, er bað um
200 kr. til bókakaupa handa yfirrjettinum ;
Sigurð Sigurðsson kennara er bað um 300
kr. styrk til að gefa út frakkneska málmynda
lýsing ;
Síra Magnús Jónsson í Laufási, er bað um
600 kr. styrk til að gefa út bók um bind-
indi;
H. Kr. Briðriksson yfirkennara, er bað um
1000 kr. næsta ár í ferðastyrk til útlanda.
Framsögumaður í fjárlagamálinu er Hall-
dór Kr. Priðriksson.
|>eir Benidikt Sveinsson og Jón Ólafsson
hafa borið upp svo látandi frumvarp til laga
um farmgjald skipa : »Af öllum skipum,
sem frá útlöndum koma og ætluð eru til að
flytja vörur eða farþegja til landsins eða frá
því, skal greiða 1 krónu af hverri smálest
(Ton) í lestarúmi skipsins. Nú flytur skip
póst, og skal þá dregið 1 smálestarrúm frá
lestarúmi skipsins, nema sannað sje, að póst-
sendingar skipti meiru rúmi í skipinu, þá
skal það rúm frádraga. Gjald þetta skal
skipstjóri geiða sýslumanni, bæjarfógeta eða
umboðsmanni þeirra, þeim er rita skal á
skjöl skipsins á höfn þeirri, er skipið kem-
ur fyrst á. Komi skipið á fleiri hafnir í
sömu ferð skal enga borgun greiða fyrir
áteiknun skipaskjalanna, en bera skulu þau
með sjer, að farmgjaldið hafi verið greitt.
Gjaldið rennur í landssjóð að frádregnum 2
af hundraði til gjaldheimtumanns. Lög þessi
öðlast gildi 1. janúar 1884 og frá sama tíma
skulu úr lögum numin þau ákvæði í 62. gr.
aukatekjureglugjörðar 10. sept. 1830, er til
slíkra skipa náðu«.
Landbímaðarlaga-neindm í efri deild hefir
klippt úr stjórnarfrumvarpinu allt nema 6.
og 7. kapítula, er hún vill gera að lögum
útaf fyrir sig og kalla »lög um bygging,
ábúð og úttekt jarða« í 34 greinum en með
ýmsum breytingum, viðaukum og úrnámi,
líkt og nefndin í efri deild 1879 fór fram á
enda skýrskotar hún ýtarlega til þess nefnd-
arálits. Er svo að sjá sem efri deild ætli
að fallast á tillögur nefndarinnar hjer um
bil allar afdráttarlaust.
Meiri hluti nefndar í lfrv .frá Magnúsi And-
rjessyni um brú á Olvesá, fyrir 80000 kr. úr
landsjóði, þeir Grímur Thomsen og H. Kr.
Briðriksson, vildi fresta því fyrirtæki þangað
til búið sje að glöggva sig á, hvar hin fyrir-
hugaða brú eigi að vera á þjórsá, með því
líkaaðekki sjeu nein tiltök að veita neina
upphæð til þess af eyðslufje landsins, og að
skerða viðlagasjóðinn með gjöf stríði á
móti eðli hans sem arðberandi innstæðu, er
ekki virðist leyfilegt að rýra nema í ýtrustu
neyð eða nauðsyn eða fyrir eitthvert það
augnamið, semaugljóslegaog beinlínis snertir
i allt landið. Leggur þar á móti til, að brúa
og ferjusmiður sje fenginn á kostnað land-
sjóðs, helzt frá Yesturheimi, til þess hjer á
staðnum að rannsaka málið ýtarlega, ákveða
brúarstæðið yfir þjórsá, og jafnframt íhuga |
vandlega, hvort ekki er tiltækilegt að koma
dragferjum eðasvifferjum við yfirbáðarámar.
jpyrfti þessi maður sjálfsagt að vera nákunn-
ugur þeim vatnsföllum í Vesturheimi, sem
ísgangur er í, en sem þó eru notaðar drag-
ferjur á.—Bn minnihlutinn, Magnús And-
rjesson, segir um svifferjurnar, að þær kosti
stórfje, eptir áætlun Windfeld-Hansens 56
þús. kr. á báðar árnar, og verði þó að dómi
hans ekki notaðar nema þegar áin er íslaus,
þ. e. ekki þegar mest liggur á. Auk þess
mundi, ef slíkar ferjur væru settar á árnar
verða látið þar við sitja, ekki fyrir sakir
kosta þeirra, heldur af því að þá mundi
horft í nýjan kostnað. Böst brú á Ölfusá
einni mundi gera Arnesingum allt, en Kang-
vellingum og Vesturskaptfellingum liálft
það gagn, er búast mætti við af brúm yfir
báðar árnar. það mæli og með því, að taka
ekki fyrst fyrir nema aðra brúna, að vjer
höfum enga reynslu í þeim efnum, enda
virðist einnig nóg með tilliti til kostnaðarins
að taka fyrir aðra brúna í einu.
Neðri d. hefir fellt frv. umhækkun á brenni-
vínstollinum, en samþykkt í þess stað frv.
um viðbót við toll á tóbaki og um að heimta
eigi skatt af lausafje árin 1884 og 1885, frá
Eiríki Briem, þess efnis, að gjalda skuli til
ársloka 1885 í viðbót við toll þann, er nú
hvílir á áfengum drykkjum, er fluttir eru til
landsins, jfa af tjeðum tolli og f af tóbaks-
tollinum, og að eigi skuli heimta lausafjár-
skattinn á fjárhagstímabilinu 1884 og 1885.
þeir Benidikt Sveinsson og Tryggvi Gunn-
arsson hafa borið upp og fengið samþykkta
í neðri deild þingsályktunar tillögu um að
setja uefnd til að íhuga skipulag hins lœrða
skóla í Keykjavík. Kosnir í þessa nefnd:
Magnús Andrjesson, Benidikt Sveinsson,
og Arnljótur Ólafsson.
Bnnfremur samþykkt í neðri d. þingsálykt-
unar tillaga frá H. Kr. Briðr. um að skora
á ráðherra Islands að hlutast til um, að
greiddar verði búi Dr. Jóns sál. Hjaltalíns
þær 750 kr., sem enn eru ógreiddar af
1000 kr., sem honum voru veittar í viður-
kenningar skyni í síðustu fjárl. í eitt skipti
fyrir öll.
Hitt og þetta.
— Frá keisarakrýningunni Moskwa í vor er með-
al annars sögð þessi saga : J>að var kvöldið sem
hin mikla dansveizla stóð, í Kreml. Veizlufólkið
var mestallt eintómir konungar og drottningar eða
aðrir kórónaðir höfðingjar. Fjöldi hirðmeyja höfðu
það starf að færa þetta fólk úr purpurakápunum
og taka við af þeim veldisprotunum, kórónunum,
ríkiseplunum og öðrum tignarmerkjum áður tekið
væri til að dansa, með því að slíkt er ekki ti
annars en byrðarauka og trafala þá. þ>ar var og í
þessari göfugu sveit blámannakonungur einn. Hann
lagði frá sjer eigi einungis kesju sína, boga og örv-
ar, heldur færði sig úr öllum fötunum og hafði
logs ekki annað eptir á kroppnam en hring í nef-
inu og band yfir um brjóstið með orðu á. Meyj-
arnar roðnuðu, sem lög gjöra ráð fyrir, og hljóð-
uðu upp yfir sig; en hinn dökkvi jöfur skildi það
svo sem þær væru að dást að fögru vaxtarlagi sínu
og hneigðí sig fyrir þeim ljúfmannlega. Nú var
kvaddur til túlkur og gerði hann konungi skiljan-
legt, að honum mundi eigi stoða að vera svona fá-
klæddur í danzveizlu keisara. Við þetta varð kon-
ungur hinn æfasti, og ætlaði að stýfa höfuð frá
bol á túlknum. Til allrar hamingju kom einn af
stórfurstunum inn í því bili. Hann brá sjer til
orðalaust og fór að tína á þann dökkva spjarirnar
' aptur. Hann ljet það svona vera. Gekk síðan inn
í danssalinn, og/hagaði sjcr þar nokkurn veginn
viðlíka siðsamlega og aðrir ílnir kórónuðu höfð-
! ingjar. Að öðru leyti segir þykja gott mannakjöt. sagan að honum muni
Auglýsingar.
/safold d að koma út ekki sjaldn-
ar en á hverjum miðvikudegi um jing-
tímann í sumar og fram til veturnótia.
(þakkarávarp). þegar mislingarnir gengu
hjer í fyrra vor, missti jeg úr þeim konu og
barn og tvent annað af heimilis fólki mínu
systur konu minnar og unnusta hennar;
lá sjálfur í mislingunum hálfan mánuð og
var vegra veikinda minna og annara á
heimili mínu — það lögðust þar als 10
mjer alveg gagnslaus í 9 vikur. í þessum
stöku bágindum mínum urðu ýmsir veglynd-
ir menn til að rjetta mjer göfuga hjálpar-
hönd. Nefni jeg þar til einkum frú Elínu,
prestsekkju frá Vogsósum, sem, þótt mjer
allsendis ókunnug, kom ótilkvödd á heimili
mitt og aðstoðaði mig og mína í veikindun-
um með einstökum mannkærleika og alúð.
þar næst dómkirkjuprestur síra Hallgrímur
Sveinsson, sem gaf mjer upp allt sem hann
átti tilkall til út af greptun þessara fyr-
nefndu 4 manna. Bnn fremur biskupinn,
Dr. P. Pjetursson, sem gaf mjer bæði matvöru
og peninga. Og að ógleymdum að endingu
nágrönnum mínum og ýmsum kunningjum,
sem hver fyrir sig hjálpuðu eptir megni.
Ollum þessum mannvinum bið jeg Drottinn
að umbuna eptir verðleikum. •
Brekkukoti við Kvík, í júlí 1883.
Guðmundur Magnússon.
Bg fer á morgun austur í Kángárvalla-
sýslu í þarfir Bornleifafjelagsins og verð í
burtu um mánuð. Herra landfógeti A.
Thorsteinson gerir svo vel að taka á móti
þeim hlutum, er kynnu að koma til forn-
gripasafnsins meðan jeg er í burtu, og
geta menn samið við hann um verðið, þar
sem því er að skipta; en Borngripasafnið
gerir herra adjunkt Sigurður Sigurðarson
svo vel að sýna fyrir mig á meðan á þeim
tima, sem til er tekinn.
Reykjavík 8. ágúst 1883.
Sigurður Vigfússon.
Til sölu á afgreiðslustofu Isafoldar:
Gröndals Dýrafræði.................... 2:25
Gröndals Steinafræði ................. 1:80
Islandssaga þorkels Bjarnasonar...... 1:00
Ljóðmæli Gríms Thomsen ............... 1:00
Um sauðfjenað, eptir Guðm. Einarsson 0:90
U ndirstöðuatriði búf j árrækt arinnar,
eptir sama........................ 0:50
Erlevs landafræði, önnur útgáfa....... 1:25
Um notkun manneldis í harðærum, ept-
ir Dr. J. Hjaltalín (1878).......... 0:30
Efnilegur drengur komflrmeraður,
sein lieíir lyst til að læra bókband,
getur komizt að lijá undirskrifuðum
undir eins.
Reykjavík 3. ágúst 1883.
Chr. Gemynthe.
Ritstjóri: Björn Jónsson, cand. phil.
Prentuð í Ísaíöldar prentsmiðju.