Ísafold - 04.11.1885, Page 3

191
frost um miðjan október og helzt enn.
Pjárgöngur heppnuðust vel, því veður var
um það leyti hagstætt; skurðarfje hefir
reynzt með rýrasta móti einkum á mör;
það gjörðu hinir langvinnu kuldar í vor, að
fje hafði stuttan framfaratíma, og þar á
ofan bættist, að það gat engum haust-
bata tekið.
Verðlag á slátursfje var í haust lágt hjá
kaupmönnum norðanlands; á Blönduós
45 pd. fall 18 a. pd., en 33 og til 45 pd.
fall 16 a., en þar fyrir neðan 14 aura pd.,
mör 24 a. pd.; gærur af beztu sort 2,50,
þar næst 2 kr. og af fje með lægstu vigt
1,50, svo fje lagði sig lítið og varð rýrt til
innlagningar, og þótti bændum ekki að-
gengilegir prísar, en skuldir heimtaðar
stranglega inn; var þá margra viðkvæði, að
betra væri eða hefði verið í sumar, að fá
hinar pöntuðu vörur hjá Coghill til láns til
haustsins og borga þær á mörkuðum í haust
og fá fyrir sauði og geldar ær frá 16—20
kr. Bn lántakan hjá kaupmönnum
sama tíma, og það verð, er kaupmenn
settu á sláturfje.
þegar kaupmeun höfðu auglýst, verðlag
sitt, hjeldu bændur úr nokkrum hreppum
fund með sjer, til að ráðgast um skulda-
borgun til kaupmanna, og verð á sláturfje,
og kom saman um, að auglýsa markaði á
fje upp í skuldir, og að það yrði þar selt
með sanngjörnu verði. þegar tjeður boð-
skapur barst kaupmönnum, afsögðu þnir að
kaupa fje á þann hátt, nema kaupmaður J.
G. Möller á Blönduós sýndi þá mannúð,
að kaupa fje á markaði í Svínavatnshreppi
12. þ. mán. og fjekk á þriðja hundrað fjár
með sanngjörnu verði, og ráku seljendur
það upp á sinn kostnað í verzlunarstaðinn
og keyptu nokkuð af slátrinu úr fjenu, svo
kaupmanni yrði ekki vaudræði úr því; og er
það viðurkenningarvert af þeim kaupmönn-
um, sem reyna að fylgja tímanum en ekki
hiuum gamla einokunaranda, að þeir hafi
tögl og hagldir hjá sjer. Bkki eru kaup-
menn vorir ljúfir á að gjalda j° af peninga
borgun upp í skuldir, þó lánið hafi verið
tekið nú í sumar, og hefi jeg þó heyrt, að
kaupmenn í Reykjavík og á Akureyri gjaldi
°/o af þannig lagaðri skuldaborgun, en þessi
regla hefir enn ekki náð að gróðursetjast á
smákaupstöðum vorum.
Hinir miklu kaupstaðarskuldir ætttu með
atfylgi bænda að miunka og hverfa á næstu
2 árum, ef bærilega ljetiíári, svo vjer yrð-
um frjálsir í verzlun vorri og gætum skipt
við hvern þann kaupmann, sem biði sann-
gjörnust verzlunarviðskipti; það er ekki nóg
að lögin frá 15. apríl 1854 hafa gert verzl-
un vora frjálsa; vjer verðum að færa oss
frelsið skynsamlega í nyt á hagkvæmasta
hátt.
Fisklaust við ísafjarðardjúp enn sem
fyr, og því bágindi manna á milli og út-
lit hið ískyggilegasta, með því lfka að kaup-
staðir kváðu vera orðnir matarlausir alstað-
ar vestra, nema lítils háttar á Borðeyri.—
Undir Jökh hefir þó verið reytingur af fiski
í haust.
Fjárkaupaskip Slimons, Camoens,
sem átti að koma á Borðeyri fyrir hálfum
mánuði, eptir þriðja fjárfarminum þaðan
í haust, var ókomið þangað nú fyrir
viku. Getur þá orðið langt að bíða komu
þess hingað til Reykjavíkur.
Lífsábyrgó.
Hjá Lífsábyrgðar- og framfærslustofnun-
inni frá 1871, geta menn keypt allskonar
lífsábyrgð og lífeyri, og ábyrgist hinn danski
ríkissjóður öll skil af hendi stofnunarinnar.
Vilji karlmaður eða kvennmaður fá trygg-
ingu fyrir því, að erfingjum sínum verði
útborgaðar 1000 kr. að hlutaðeigandi látn-
um, borgar hann eða hún æfilöng iðgjöld
á ári hverju á , þessa leið:
aldur i iæsta
fæðin»i ardag karlmaður kvennmaður
20 ára 14kr. 10 a. 14 kr. 50 a.
25 ára 16 — 40 - 15 — 60 -
30 ára 19 — 40 - 17 — 00 -
35 ára 23 — 30 - 19 — 00 -
40 ára 28 — 40 - 22 — 10 -
45 ára 35 — 10 - 26 — 40 -
50 ára 43 — 80 - 32 — 60 -
Með mörgu öðru móti má og tryggja líf
sitt; þannig má kaupa tryggingu fyrir því,
að erfingjum manns verði borguð tiltekin
upphæð, ef maður deyr fyrir einhvern til-
tekinn tíma, en ef maður lifir svo lengi
verði manni sjálfum borguð hin sama upp-
hæð (nlífsábyrgð með útborgun« 6. skrá).
Vilji maður t. a. m. tryggja sjer, að
1000 kr. verði útborgaðar manni, þegar
maður er fimmtugur eða erfingjum manns
ef maður ekki lifir svo lengi, verður maður
að borga árleg iðgjöld um allan tryggingar-
tímann, þ. e. til fimmtugs, á þessa leið:
aldur næsta
læðingardag karlmaður kvennmaður
25 ára 30kr. 00 a. 31 kr. 60 a.
30 ára 39 — 80 - 40 — 40 -
35 ára 56 — 00 - 55 — 60 -
o. s. frv.
Bins og eðlilegt er, verða iðgjöldin því
hærri, sem kaupandi tryggingarinnar verð-
ur eldri, og œttu menn pví ekki að draga
að tryggja líf sitt.
Nákvæmari upplýsingar má fá í prentuð-
um leiðarvísi, sem fæst ókeypis hjá undir-
skrifuðum umboðsmanni stoínunarinnar, og
gef jeg einnig hverjum, sem þess óskar,
leiðbeiningar í þessu efni, hvort sem er
munnlega eða skriflega.
RvfkT3T85. J. Júnasscn, Dr. med.
Ferðapistlar
eptir
p&ivatd Ó't’ioroððoevt.
XX.
Neapel 27. maí 1885.
Jeg var fyrstu nóttina í Hotel di Roma,
sem er byggt fram í sjóinn norðan til i
bænum. jpegar jeg í fyrsta sinn leit út
út um gluggann, sá jeg þá dýrðlegustu
sjón, sem jeg hefi sjeð, því þaðan sjer yfir
fióann mestallan. Vesúvíus blasir nú hin-
um meginn ; ströndin er öll þakin hvítum
húsum; neðri hluti fjallsins dinnngrænn af
skógi og vínekrum og alstaðar ljósleit hús mn-
an um hæst upp eptir fjalli ; þegar ofar
dregur, verður liturinn dimmri, svarblár í
fjarska af hraunum og brunaklungrum, en
efst mjallahvítur gufumökkur þráðbeint í
lopt upp; í suðri sjást móbergsfjöllin á
skaganum hjá Sorrentó með ótal tindum
og hamrahlíðum skógar í hlíðunum, þorp í
lægðunum og hamrar við sjóinn; yzt úti
sjest Capri, þverhnýpt eins og Drangey á
Skagafirði, en miklu hærri og stærri. það,
sem gerir útsjónina svo undrafagra, eru
litirnir, svo hreinir og tærir, og tíbráin yfir
öllu. Höfnin er full af bátum og skipum ;
undir kvöldið fjölgar bátunum ; menn eru
að róa sjer til skemtntunar og kliðurinn og
áraglamrið verður meira og meira; þar
heyrist söngur, kveðskapur, hlátrar og köll.
þó rökkurdimman um kveldið hylji allt í
fjarska, sjest þó Vesuvius nema við himinn;
við og við slær purpuralitum glampa úr
gígnum og glóandi hraunstraumar liðast
niður eptir hlíðunum, en inn í bænum
heyrist vagnaskröltið og umferðin eins og
brimhljóð álengdar.
Hvergi hefi jeg sjeð annað eins fjör og
líf á götunum eins og í Napoli; það geng-
ur jafnvel langt fram úr því, sexn sjá má
í London; hávaðinn og glumragangur-
inn á torgunum niður við sjóinn er; svo
mikill, að það ætlar að æra hvern
þann, sem óvanur er. ítalir eru fjörugir
og líflegir allir; en þó komast engir f
hálfkvisti við Napolibúa; þeir tala opt svo
hátt, eins og þeir sjeu að hnakkrífast og
baða út höndunum í sífellu, þó þeir að eins
sjeu að tal um almenn og ómerka hluti.
Mannfjöldinn er mikill á götunum, af því
svo margir vinna verk sín undir berum
himni og hafast við úti. I engri borg hefi
jeg sjeð annað eins sambland af auði og
fátækt, skrauti og óþrifum; skrautlegar
hallir og glæsilegar götur eru rjett við smá-
stræti, þar sem óhreinir ræflar hanga á
stögum yfir göturnar þverar, og haugar af
rusli eru undir húshliðunum; þar eru
skrautlegir vagnar, borðalagðir þjónar og
snoturt fólk innan uin skríl á gauðrifnum
görmum og með hálfbera eða alsbera krakka