Ísafold


Ísafold - 05.02.1887, Qupperneq 4

Ísafold - 05.02.1887, Qupperneq 4
24 er ekki nema á stöku stað, sem svo hag- ar til, að unnt er að vinna þau verk, sem mörgum eru til nota í einu; og hinir, sem ekki ná þar til, verða þá út undan, þó þeir hafi sama rjett til styrksins og sömu þörf fyrir hann. Sje sem flestum veittur styrkur, horfir það til að efla mörg þarfleg fyrirtæki, sem að vísu geta ekki, hvert fyrir sig, komið til nota nema einm jörð eða fáum, en sern þó geta verið tiltölulega eins nytsöm þeim, er þeirra hafa not, eins og hin víðtækari hverjum fyrir sig af þeim, sem til þeirra ná; og því víðar, sem slíkt á sjer stað, því betur jafnast það við þau; en í því fleiri staði, sem fjenu er skipt, því minna fær hver fyrir sig, og því fremur má búast við, að það verði ónóg til að ná tilgang- inum. |>að er vandhæfi á að koma þessu sam- an; en nauðsynlegt er að gera það, að því er unnt er. Má það og takast að nokkru leyti. það má svara spurningunni með aðal- reglum. þær geta raunar ekki orðið nákvæmar, Og það mega þær ekki heldur; því útbýt- endur fjárins þurfa að hafa frjálsar hend- ur innan rúmra takmarka, til þess að geta varið því eptir beztu samvizku. Hjer kemur það nú haganlega við, að útbýtingunni er tvískipt: milli landshöfð- ingja og sýslunefnda. f>að virðist þá hggja beint við, að lands- höfðingi veiti einkum styrk til þeirra fyr- irtækja, sem hafa almerma eða víðtæka þýðingu fyrir efling búnaðar, þó án þess, að hann hafi svo bundnar hendur, að hann megi ekki styrkja þarfaverk á þrengra sviði, ef hann er sannfærður um, að þess sje vert; en að hann styrki einstaka menn til einstaklegra fyrirtækja, virðist samt eiga að vera undantekningar, byggðar á gilduin ástæðum. Aptur virðist það liggja beint við, að sýslunefndir verji sínum hluta fjárins til þess, að verða sem flestum að liði, þeim er búnaðinn vilja bæta, þó án þess, að þær hafi svo bundnar hendur, að þær megi ekki meta það mést, sem þeim sýnist mestu varðandi eptir atvikum; en að styrkurinn lendi í sömu stöðum ár eptir ár, eða að sömu beiðendur sitji á hakaDum til lengd- ar, virðist samt eiga að vera undantekn- ingar, byggðar á gildum ástæðum. A þennan hátt geta útbýtendur fjárins fært það á haganlegasta hátt yfir landið og hjeruðin, eptir því sem bezt virðist samsvara tilganginum, líkt og vökvandi vorskúrir færast yfir fjöll og dali og frjófga á hverjum stað eptir annan, og mjög víða að lyktum, þó þær komi ekki alstað- ar undir eins. (Niðrl.). Br. J. AUGLÝSINGAR í samfeldu máli með smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.) hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða setning I kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg.útí hönd. Hjer með leyfi jeg mjer að tilKynna minum mörgu og gómlu skiptavinum al- staðar á íslandi, að jeg kem til Reykja- vikur með næstu ferð „Lauru“ (lijer um bil 16. marz) og mun jeg sem fyrri, að sumri KAUPA BÆÐI HEiTA OG FJE. Leith 18. janúar 1887. John Coghill. Hjer með er skorað d erfingja sjómanns Alberts Sigurðssonar, sem drukknaði af skipinu xIsbjörneiH við Mostur í Noregi í desembermánuði 1882, að gefa sig fram inn- an 6 mánaða frá siðasta birtingardegi þessarar auglýsingar og sanna crfðarjett sinn eptir tjeðan sjómann fyrir undirskrif- uðum bœjarfógeta, sem af landshöfðingjan- um yfir Islandi er skipaður skiptaráðandi í dánarbúi þessu samkvœmt 95. gr. skipta- laga 12. apríl 1878. Bœjarfógetinn í Beykjavík 21. janíiar 1887. llalldór Uaníelsson. Uppboðsauglýsing. Eptir kröfu snikkara Jóhannesar Jósefs- sonar og að undangenginni fjárnámsgjörð 19. þ. m. verður veitingahúsið «Uppsalir» hjer í bcenum selt við 3 opinber uppboð, samkvœmt opnu brjefi 22. apríl 1817 og lögum 16. des. 1885, og verða þau haldin, \ tvö hin fyrstu á skrifstofu bæjarfógetans j föstudagana 11. og 25. febrúar þ. á., en hið þriðja og siðasta í veitingahúsinu sjálfu fóstudaginn 11. marzmán. næstkomandi, til j lúkningar veðskuld, að upphœð 600 kr. með \ vöxtum, er á húsinu hvilir. Uppboðin byrja kl. 12 á hád. nefnda daga og verða söluskilmálar til sýnis hjer á skrifstofunni viku fyrir hið fyrsta uppboð. tíæjarfógetinn í Keykjavík 2H. janúar 1H87. Halldór Daníelsson. Hús á Akranesi til sölu. Veitingahúsið á Akranesi, sem er sterkbyggt, tvíloptað, 14 ál. langt og 12 ál. breitt, með gal- vaníseruðu járnþaki, fæst keypt með mjög vægu verði. Húsinu fylgir nokkur lóð. Kaupmaður Snæbjörn porvaldsson og verzlunarstjóri Magnús Ólalsson á Akranesi gefa nákvæmari upplýsingar um söluna, þeim er óska þess. Iðunn fæst eigi flutt með þessari póstferð, vegna j ófærðar. — Verður send svo fljótt, sem j auðið er. Bókmenntafjelagið. Fundur í Eeykjavíkurdeildinni mánudag j 7. þ. m. (febrúar) í leikfimishúsi barna- skólans kl. 4 e. h. A dagskrá meðal annars : *heimfUotnings- málið«; málið um leigubreyting danskra ríkisskuldabrjefa, sem fjelagið á. Undertegnede Repræsentant for Det Kongeiige Octroierede Aimindeligé Brandassurance Compagni for Bygninger, Varer og Effeeter, stiftet 1798 i Kjöbenhavn, modtager Anmeldelser om Brandforsikring for Syslerne Isaíjord, Bardastrand, Dala, Snæfellsnes og Hnappa- dal, samt meddeler Oplysninger om Præ- mier etc. N. Chr. Gram. Kakalofnar, eldavjelar. Fyrir aptur í ár niðursett verð get jeg boðið eldavjelar með þremur eldholum, steikaraofni, vatnskötlum, hliðarplötu, kringlóttu horni, steikarapönnu, kökupönnu — allt fyrir 20 kr. Eldavjelar með 2 eldholum, framhliðarplötu, rist og skúffu fyrir 8 kr. Eldavjelar fást hjá mjer í meira en 20 stærðum, með ýmsri gerð, og fyrir verð, sem samsvarar því, sem að ofan er nefnt. Miklar byrgðir af kakalofnum, magazín- ofnum, fóthlýinda-ofnum með ýmsu verði og ýmsri geró. Steypt og slegin rör við ofna og eldavjelar hef jeg til búin, ef mjer er sagt mál á þeim. Einnig hef jeg mjög miklar byrgðir af brúkuðum ofnum. Jeg hefi líka mikið af góðum pumpum og járn- pípum. Ef mál er tilgreint, falla rörin svo vel, að hverjum manni er hægðarleik- ur að setja þau saman. Jens Hansen, Vestergade Nr. 15, Kjöbenhavn. K. Á yfirstandandi hausti var mjer dregin svört gimbur, veturgömul, með mínu marki: blað- stýft apt. h., stúfrifað v. ; en þar jeg ekki á kind þessa, má rjettur eigandi vitja hennar til mín, borga áfallinn kostnað og semja um markið. — Tungu í Svínadal 80. okt. 1886. Guðni Sigurðsson. Sálmabókin gamla, nýjasta útgáfa, frá 1884, fæst á afgreiðslustofu ísafoldar í ágætu ljereptsbandi fyrir 1 kr. „ — skinnbandi fyrir 1 kr. 25 aur. Nærsveitismenn eru beðnir að vitja „ísafoldar1 á afgreiðslustofu benn- ar (i nýja húsinu miili Austurvallar og Austurstrætis). Ritstjóri Björn Jónsson, cand. phil. Prentsmiðja ísafoldar

x

Ísafold

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.