Ísafold - 13.04.1887, Qupperneq 1

KLemur út á miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
(6o arka) 4 kr#; erlendis 5 kr.
Borgist fyrirmiðjan júlímán.
ÍSAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
áramót, ógild nema komin sje
til útg. fyrir I.okt. Afgreiðslu-
stofa í ísafoldarprentsmiðju.
XIV 17.
Reykjavík, miðvikudaginn 13. apríl.
1887.
65. Innl. frjettir.
66. Dick Fob eða rjettvísin í Slander Creek.
67. Seðlar landsbankans (fyrirspurn). Hitt og
þetta.
68. Augl.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. II—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Sparisjóður Rvíkur opinn hvern mvd og ld. kl. 4—5
Söfnunarsjóður Rvíkur opinn I. mánud. i
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðuratlmgamrí Reykjavík, eptir Dr.J. Jónassen
marz apr. | Hiti (Cels.) Lþmælir Veðurátt.
ánóttujumhád. fm. em. fm. em.
M. 6. + 1 + 6 29,8 29,8 Sa hv d S h d
F. 7- + 4 + 4 30 30,4 'J d V h b
F. 8. -r- l + 5 30,3 30,2 Sa h d S h d
L. 9. + 3 + 5 30,1 3° Sa h d S h d
í>. IO. + 3 + 5 =9,i 3° Sv n d Sv h b
s. II. -r- I + 3 3°,i 30,2 V h d 0 b
M. 12. l+- 2 0 30,3 30-3 Na h d A hv d
Eins og undanfarna viku hefur ókyrrð verið á
veðri þessa vikuna; 6. var hjer landsynningur (Sa)
hvass, með mikilli rigningu, en logn að kveldi og
næstu nótt; daginn eptir dimm þoka að morgni
allt að hádegi, er birti upp og gekk i hæga vest-
urátt; daginn eptir hægur landsynningur með regni;
svo útsynningur (Sv) hægur þrjá næstu dagana, og
nú, aðlaranótt h. 12., genginn til austur-laudnorð-
urs með ofanhríð og vægu frosti; hefur í nótt
snjóað svo, að jörð er hjer nú alhvit. Loptþyngd-
armælir er nú mjög hátt og fer heldur hækkandi.
I dag 12. austanbylur fram að hádegi.
Reykjavík 13. apr. 1887.
Tíðarfar O- fl. í’erðamenn, sem komu
noróan úr Miðfirði í gær á eptir pósti, og
fór yfir Holtavörðuheiði á skírdag í norð-
an-byl, láta mjög iila af ástandi par nyrðra
hvað heybjörg snertir einkanlega: mjög
víða hey uppi algjörlega eða eiski nema
örfárra (2—3) daga forði til, og hafa menn
pví ekki getað afborið hríð pá, er par
hefir verið nú um páskana.—pað eru prjár
sýslurnar: Húnavatns, Stranda og Hala-
sýsla, er veturinn hefir lagzt pyngst á,
euda undirbúningurinu mjög bágur.
Að öðru leyti segir svo í brjefi úr
Miðfirði 30. f. m.: oprátt fyrir æskileg-
ustu tið, er var frá pvr seint á porra var
almenningur í Góulok kominn aó protum
með hey víðast, par sem ekki hóíðu kom-
ið upp nægar jaróir snemma á Góu, svo
að prátt íyrir batann og nægar jaróir’ víð-
ast nú sem stendur eru menn pó f voða
með fjenað sinn, ef vor verður óhagstætt.
Heyin voru lítil, og pað sem út yftr tók,
víðast illa verkuð. Flestir peir, sem lömb
hafa sett á, hafa gjört sjer fjarska skaða:
reitt í pau pað bezta úr heyjunum, gjört
fyrir pað aðrar skepnur að vonarpemng,
og svo hafa lömbin smá-oltið út frá öllum
góðgjörðunum úr lungnaveiki og alls konar
torhöfn. Menn kenna pví um, aö lömbin
muni hafa verið veik strax frá fæðingunni
í fyrra vor, eptir vorkuldana, sinuátið og
suitinn.
I síðustu viku Góu voru í Kollafirði
drepnar 6 kýr og 5 hross; ástandið í
Strandasýslu er voðalega bágborið, og pví
er miður, að pað er nauðavíða allt annað
en glæsilegt, enda hefir pað jeg man aldrei
verið annar eins Ameríkupytur í fólki og
einmitt nú«.
Ásum i Húnavatnss. 28. marz: »Undan-
farna 2 daga hefir verið píða, tók pó eigi
mjög mikið upp; aptur frysti og snjóaði í
nótt, og nú er suðaustan rosa-veóur.
Víða er farið að bóla á heyleysi t. d.
norðan til í Vindhælishreppi, á Laxárdal
í Engihlíðarhreppi, á nokkrum bæjum í
Svínavatnshreppi og pverárhreppi. pess
utan hjá einstökum möunum í hinum oðr-
um sveitum sý3lunnar. Víða er enn pá
jarðlaust og mjög jarðlítió. Kýr eru al-
mennt magrar og hafa gert lítið gagn, pví
töðurnar haía reynzt aíar-illa bæði til holda
og mjólkur; jafnframt eru íiestir mjög tæp-
staddir fyrir pær, ef vorhart veróur. At'-
koma búpenings er pví enn mjög tvísýn,
og að mikiu leyti undir vorgæðum komin.
Meun vona líka eptir góðu vori, og að
minnsta kosti sýnast enn engar líkur til,
að hafís sje nálægur. Talið er líklegt að
víða verði bjargarskortur í vor, einkum
vegna nytjaleysis af kúnum í vetur. Mælt
er, að matvara sje mjög farin að ganga
undan á Blönduósi; pó hefir hún fengizt
par að pessu, einkum hjá Höpfners-verzl-
un«. ..Mí
Eyjafirði 24. marz. »Veturinn hefir mátt
heita fremur góður, pegar á allt er litið;
en mjög hefir hann verið skakviðrasamur,
og í sumum sveitum voru algjörðar inm-
stöður frá pví með Jólaföstubyrjun og langt
fram á porra. Jeg er hræddur um, að
margir hafi beitt sjer til ógagns framan af
vetrinum og fje sje pví fremur magurt.
Sjaldan hefi jeg heyrt meiri kvörtun um
heybyrgðir heldur en nú, einkum fyrir kýr;
segja margir, að peir muni ekkert hafa
handa peim lengur en til sumarmála. Mjög
er og um pað kvartað, að hey sje ill og
ljett, bæði taða og úthey, og kýr hafa
mjólkað mjög iila í vetur. Afli hefir verið
nokkur hjer á firðinum í allan vetur, bæði
síld og porskur, pótt hann hafi verið frem-
ur smár. Seinm part vetranns hefir afiazt
svo mörgum hundruðum tunna hefir skipt
af smásíld, og hefir pað verið mikil hjáfp
bæði fyrir menn og skepnur, pví að síidin
er gefin kúm, hrossum og kindum; verðið
hefir verið 1 kr. til 1 kr. 50 a., svo óhætt
er að segja, að ekkert fóður sje jafnódýrt
eptir gæðum.
Ekki verður neitt vart við hafís enn pá,
og vonum vjer, að hauu sje langt í burtu,
enda kemur pað sjer vel, að skip komi
nokkuð suemma, pyí að lítið er oróið um
ýmsa hluti í kaupstaðnum«.
Miltisbruni. Brjefkafii úr Húna-
vatnssýslu : »A pernumýri í jVesturhópi
drápust 2 kýr í vetur snemma, og var sagt,
að pær hefðu dáið af hrísáti. Nú fyrir
stuttu fjekk Björn á Syðri-pverá heystapa
keyptan par á Mýri. Hann gaf hey petta
2 kúm, og dóu pær báðar eptir iáa daga,
svo að pá er nú farið að athuga veiki
pessa af lækni. Hann kallar paó miltis-
bruna. Heyið hafði verið slegjö í keldu
íyrir neðan túnið á pernumýri. I keldunni
hafði verið bleytt útlend húó í sumar, og
er pví kennt um petta slys«.
Mannalát. Uppgjafaprestur síra Jon
Eiríksson á Stóra-Núpi, er andaðist 4 f. m.,
var fæddur 23. sept. 1801 á Hafgrímsstöð-
um í Skagafirði,—sonur síra Eiríks Bjarna-
sonar á Mælifelli (pá aðstoðarprests) og
konu hans Herdísar Jónsdóttur—, útskrif-
aðist 1827 af biskupi H. G. Thordersen,
pá presti á Saurbæ á Hvalfjarðarströnd,
vígðist árið eptir aðstoðarprestur síra Magn-
úsar Magnússonar i Glaumbæ, pjónaði
Stórólfshvoli í Landeyjum 1839—59, og
og Stóra-Núpi 1860—1880. Meðal barna
hans var síra Páll Jónsson prestur á Hesti
(t 1875).
Hinn 17. febrúar þ. a. andaðist að Hofi á As-
um í Húnavatnssýslu merkisbóndinn Magnús Pjet-
ursson á hundraóasta aldurs ári. Hann var
bóndi í Torfalækjarhreppi XtJ ár; 2 síðustu ár æfi
sinnar var hann búlaus, en greiddi þó sveitargjald.
Hann var tvíkvæntur og missii báðar konur sínar,
hina síðari 1858. Magnús sál. eignaðist 12 börn,
og eru en 9 þeirra á lífi; eitt af þeim er Guð-
mundur, sem nú er að nema læknisfræði við há-
skólann í Kaupmannahöfn. Magnús sál. Bjetursson
mátti telja í merkisbænda röð ; hann var fjörmaður
og atorkumaður og búmaður góður, skynsamur, en
lítið til mennta settur á yngri árura, glaðlyndur og
skemmtinn hversdagslega, og tryggur vinum sínum.
Eigi var hann margskiptinn um annara hagi, en
ráðvandur, reglusamur og tilgerðarlaus; góður var