Ísafold - 15.06.1887, Blaðsíða 3

107
unnar í honum, þá mega menn eigi
búast við kraptaverkum af hinu unga
kvennfólki. Veit jeg, að menn munu segja:
»Hjer er allt öðru máli að gegna; skóla-
piltar þurfa að nema svo margar bóklegar
greinir, og það mikið í hverri grein«. Jeg
efast eigi um að svo sje, að þeir þurfi
mikið og margt erfitt að læra af bókum;
en þeir læra hins vegar engar hannyrðir,
og einmitt þær taka mestan tíma í kvenna-
skólunum, og svo brúka þeir optast 8 vet-
ur, stundum jafnvel lengri tíma, frá því
þeir byrja lærdóm og til þess þeir verða
stúdentar. En jeg veit að sönnu, að hjer
getur eigi verið um að gera eiginlegan sam-
anburð milli skólanna og námsgreinanna;
en svo mikið má þó þar af ráða, að sá
tími, sem ungar stúlkur hingað til hafa
haft til námsins, hefir jafnan verið af of
skornum skamti til þess, að þær mættu
heita útlærðar. Nú væri það mjög æski-
legt, að frá Keykjavíkur kvennaskóla gætu
komið námsmeyjar, er væru færar um að
takast á hendur tilsögn í kvennaskólum,
harnaskólum og annarsstaðar; námsmeyjar,
er í reglulegu burtfararprófi hefðu sýnt, að
þær hefðu næga þekkingu til að kennaöðrum.
|>ess vegna væri hinn fyrirhugaði þriðji
bekhur í kvennaskólanum einnig í þessu
tilliti svo æskilegur. En þá yrðu náms-
stúlkurnar að vera 3 vetur í skólannm, og
til þess þyrftu þær að fá meiri eður minni
styrk, nema ef það kæmi fyrir, að þær
væru svo vel undirbúnar þegar' þær koma
í skólann, að þær gætu setzt í annan eða
í þriðja bekk.
f>að hefir opt verið lagt kvennaskólun-
um til ámælis, að of miklnm tíma væri
varið til hinna »fínni« hannyrða, en hitt
látið sitja á hakanum, sem nauðsynlegra
væri. Jeg get að eins dæmt um kvenna-
skólann í Reykjavík. þ>ó maður þar brúk-
aði nokkuð fleiri tíma til fínni hannyrða,
en í sveitaskólum, virðist ekkert ósann-
gjarnt í því; en fatasaumur og Ijerepta-
saumur hafa þó œtið þar haft talsvert
fleiri tíma en hinar fínni hannyrðir, og af
tímatöflum þeim, er hjer fylgja á eptir,
og sem nú eru brúkaðar, er hægt að sjá,
að þar er mikill munur á milli.
ci
cð
c3
a
s
e
rt
z
c/)
rt
C
C
(U
>
Oi, rt -o »- rt öí 3 rt J S e 3 s rt rt t£ tl tl 2 » C C C — 3 2 -E -c -E S O. O. V <U 0/ ! u ~ zZ W 91 u rt rt rt •— ' •T-V— H ! -1 J x r. n Q 1
tc rt -ö 3 :0 Reikningur Skript Islenzka Ljereptasaum. Ljereptasaum. Söngur
tl 3 3 3 3
C 3 3 3
E c- vi ’J> tr. tr. J* |
s «C «0 O «0 £ c 9i ft « « S
£
öi 1 T 3 3 3 3 £ £ £ £ 1
.5 rt rt rt rt | -X cs rt rt rt i: ,
i<o<C*cc r. S H M « 8! =
3 -A'AUX J.
CX £
-c 0£1 C C ^ 3 rt .C .C rt
<c’ c rt’ U <U CL z' O- C " ‘JJ
^ J5 ~ 3 £. .21
z r -Z <r. s. Q
ú 3 3 3 S S 6
-c 3 rt rt rt —

S sl 1« é?! q ut * 5: ° 2
'B 0 ^ „ „ « m n
1 1 1 1 1 Cb O - <•! H M
«
rt •2 rt 0/ rt J ; OJJ ■c 3 1 yi :0 ílH g 3 3 3 s £ »33 .. - 5 7) » C 2 rt rt d Q jV 5 -f, Q
Islenzka Skript Ljereptasaum. Skattering Skattering Söngur
' 0> rt :Í£ | £ 1C14 oi rt T3 3 > •O § 1 oi li rt *C 3 »A- >-! «.= .“111 2 U «j c i 3 2 2 % % f ^ rt rt M « ta ía U) aí
•O oz or <u c c « rt ’C ’C u ' ^ : í rt Tl « rt -í c X H c M c rt rt rt rt :0 0 CO CQ -3 tf) C/)
»- *- • 3 3 S E S = § 3 £ & o£ S rt rt q. r~ Q.O «0 <u V c .3* ftí « u. « £ J 2 v 'Z
oi ■C 3 c *rt s §_ rt C ^ oí ’L h "5 C ,_a ö£ «3 > £ -r £ .2 0.«n s | •s s g.g eH ÍC Q Q tfl M J
O *- **»
s — h. — ri 'rt 1 1 1 i I 1
H ' 1 1 1 1 c 0 H n H N
— —
Athugagr.:
1. Nokkrar stúlkur úr I. bekk túku þátt í sögu-
og landafræðistímum með þeim í 2. bekk.
2. Auk þeirra 6 daglegu tíma voru seinni part
vetrar teknir 2 aukatimar (frá kl. 4—5) á viku,
í hvorum bekk fyrir sig, til æfingar í reikn-
ingi og islenzku.
3. í skammdeginu var i skatteringar-tímurn kennt
klæðasaumur og prjón.
í 1. bekk geta námsmeyjar og foreldrar
þeirra vahð af þeim ellefu námsgreinum
svo margar og fáar, sein þeim sýnist. En
í 2. bekk taka allar þær, sem þar eru,
þátt í öllum námsgreinum.
Auk hinnar daglegu 6 tíma tilsagnar
hafa heimastúlkurnar (»Pensionærerne«)
haft mikið gagn af síðari hluta dagsins.
Til dæmis má geta þess, að hjer hafa ver-
ið stúlkur, er, auk þess að hafa saumað
heilan karlmannsklæðnað í kennslustund-
uin fyrri hluta dags, hafa saumað annan
karlmannsklæðnað síðari hluta dags, jafn-
framt öðrum störfum, bæði bóklestri og
innanhússtörfum, og þar að auki nokkuð
fengizt við ljereptasaum. En til þess út-
heimtist, eins og gefur að skilja, að stúlk-
urnar hafi fengið talsverðan þroska, og
hafi hugfast að nota vel tímann, en hugsa
minna um skemmtanir. f>að er vitaskuld,
að í skóla, þar sem allt er undir þvf kom-
ið að brúka vel tímann, hlýtur maður að
vera sparari á honum, og, svo að kalla
telja hverja stundina, fremur en utanskóla
á heimilum manna. |>að hefir líka heyrzt,
að sumum námsmeyjum hafi fundizt, að
þær væru ofmjög bundnar, ef þær ættu
heima í skólanum. En foreldrar þeirra
hafa varla tekið í sama strenginn, af því
að þeir sjá betur en unglingarnir, hver til-
gangurinn er. Og þar sem foreldrar verða
miklu til að kosta, hæði ferðalög til og
frá skólanum og dvölina í honum, þá þyk-
ist jeg sannfærð um, að þeir muni helzt
óska, að tíminn verði sem bezt notaður,
og að 8kemmtanir verði látnar mæta af-
gangi. Námsstúlkurnar fá, eins og nærri
má geta, daglega leyfi til að ganga út og
hreifa sig, þegar veður leyfir. A sunnu-
dögum er þeim leyft að heimsækja vini
og kunningja, og einstöku sinnum, ef svo
stendur á, að einhver hefir boðið þeim til
sín, geta þær fengið til þess síðari hluta
dags eða kvöldstund; en meiri tími má
eigi til þess ganga; því að eigi eru þær
komnar í skólann til þess að fá eingöngu
ást á kaupstaðalífinu. Innanhússtörfin,
sem sumum þykir vera byrði, eru í raun
rjettri hvergi nærri eins mikil og vera
skyldi. þau eru mestmegnis innifalin í
því, að stúlkurnar skiptast til að leysa af
hendi og sjá um allt það, er þeim sjálfum
við kemur, t. a. m. þvott og það sem hon-
um fylgir, halda svefnherbergjum sínum
hreinum og þokkalegum, samt skólastof-
unni, án þess að þvo gólfið, því að þa&
gera aðrar; enn fremur fást við matargerð,
ef þær hafa löngun til þess. Allt þetta
gera þær undir tilsjón og leiðbeiningu hús-
móðurinnar. Og það er ekki lítilsvert, að
leysa þessi störf af hendi með reglu og
þrifamennsku — þó aldrei væri annað. Ef
menn vildu láta þvo, »stífa« og »ströja«, og
að öllu leyti þjóna hinum ungu stúlkum,
sjálfsagt móti borgun, þá mætti svo virð-
ast, sem þeim væri gert það til vanvirðu,
og að farið væri með þær eins og börn.
Eins og áður er ávikið, er það ætlun
mín, að bezt væri fyrir hinar ungu náms-
meyjar, að í öllum kvennaskólum væri
talsverðri búsýslu (större Husholdning) að
gegna, þar sem meira væri að sýsla og
meira að læra, og þar sem þær væru skytd-
ar 4il, að taka þátt í öllum innanhússtörf-
um til skiptis undir góðri tilsjón og leið-
beiningu, og hafa svo meiri eða minni
ölmusustyrk, til þess að gera fæðispening-
ana ljettari. þar sem kvennaskólar eru
til sveita, eiga eflaust allar námsmeyjam-
ar heima í skólanum; í Keykjavík geta