Ísafold - 05.12.1888, Blaðsíða 2

Ísafold - 05.12.1888, Blaðsíða 2
230 í dag hjeðan til Englands með um 900 fjár og 100 hesta. Drukknan í hafi- Eitt af Gránufje- lagsskipunum, Bósa, var á leið frá Khöfn til norðurlands snemma í október, og var statt eitthvað 10 mflur undan landi, 4. okt., er það hreppti afskaplegt stórviðri af landnorðri, sem sleit af því segl og réiða að nokkru leyti, en brotsjór tók út kaptein- inn og mann þann, er stóð við stýrið, og drukknuðu báðir. Skipið var þá á hrakningi með berum reiða og því engin tök til að snúa því við að reyna að bjarga mönnunum; enda sá stýrimaður, að kapteinninn, sem hjelt sjer á floti skammt aptur undan, benti honum að eiga ekki við það, heldur halda beint áfram; annars hefði skipið kaffærzt með allri skipshöfn- inni. Skipið komst síðan til Skotlands við illan leik. Kapteinninn, er þetta raunalega slys hreppti og skildi svo drengilega við, var Jörgen Petersen, einn af sonum gamla Gránu-Petersens — sem nú er kominn á áttræðis-aldur og er samt fyrir Gránu enn, í förum hjer við land nú —, sá þriðji, er hann hefir misst í sjóinn, en 2 eru enn á h'fi og voru báðir í flokki strandmannanna af hinum fjelagsskipunum, er fóru nú nú hjeðan með póstskipinu. Urðu þeir bræður allir kapteinar, og miklir vaskleika- menn, eins og faðir þeirra. Svo þótti mik- ilsvert um þennan Jörgen Petersen og frá- fall hans, að búið var þegar að skjóta saman f Khöfn 3000 kr., er póstskip fór þaðan, handa konu hans og börnum. MINNISPENINGUR. Til minningar um ríkisstjórnarafmæli konungs hefir peningsmiöjan í Khöfn slegið minnispening, tvíkrónu, sem er að þvi leyti frábrugðin algengum tvíkrónupen- ingum, að undir konungsmyndinni stendur: „15. nóvember 1863“, en hinum megin lárviðarsveig- ur með orðtaki Kristjáns konungs níunda inn- an í: „Med Gud Jor Ære og Rétíl, og þar neð- an undir: „15. nóvember 1888“.— Vizkan(!) frá fræðslustofnuninni „þjóðólfi“, um 16. nóv., hefir miður ekki verið komin til Khafnar áður en minnispeningur þessi var sleginn ! Minnispeningurinn fæst hjá landfógetanum i býttum fyrir algenga peninga. Útlendar frjettir. Khöfn 9. nóv. Amekíka. Sú fregn nú flutt, flescum á óvart, að samveldismenn hafi sigrazt á hinum við kosningar kjörmannanna, því bæði þar og í vorri álfu efuðust fæstir um sigur Clevelands. Forsétinn verður þá Harrison hershöfðingi, dugandi skörungur og, að því sagt er, vandaður maður í alla staði. |>ví er trúandi, sem sagt er, að sam- veldismenn hafi sparazt til fæstra vjela, þó Cleveland sæi við sumum, og það þó helzt af þeirra hálfu, sem vilja halda toll- verndarlögunum uppi, og hinna með, sem Cleveland hefir haldið í skefjum eða látið koma hart niður fyrir fjárpretti og gróða- brögð í ýmsum greinum umboðsstjórnar- innar. Snemma í október laust járnbrautarlest- um saman á einni brautinni í Pennsylvaníu, og fórust við það 40 manna. II. (Frá frjettaritara ísaf. á Englandi, 12. nóv.). þingið er nýkomið saman til að koma frá sjer fjölda frumvarpa, sem ólokið var við, þegar því sleit í ágúst síðast. Enn sem komið er, hefir tímanum verið varið mest megnis til fyrirspurna af hálfu þing- manna um hvað eina, er þeir hafa komizt á snoðir um að misförum gegni í þessu víða veldi, sem í sannleika má segja um, eins og sagt var um Eóm, að stærðin ber það ofurliða. Engum tíðindum sætir þó enn frá þingi, en því meiri frá mælsku- förum flokksforingja út um land. Torýar hafa ekki látið mikið til sín taka í mælsku- veginn; þar hafa þeir fáum görpum á að skipa. En því meira hefir tekið til Glad- stones og hans sinns. Nýlega hefir Glad- stone gengið fram í ræðuhöldum í Birming- ham með því mælsku-þoli, er fram af gengur öllum, að áttræður öldungur geti sýnt. Hefir hann rakið í ræðum sínum allar mis- göngur Torystjórnar utanlands og innan, og sjerstaklega rangsleitni Balfours, Irlands ráðgjafa, er misbyði öllum grundvallarregl- um rjettlátrar stjórnar með því, hvernig hann beitti hinum svo nefndu »kúgunar- lögumi>. »Bingley»-höll, hin stærsta, er fengin varð í Birmingham, var troðfull, í hvert skipti er öldungurinn lét til sín heyra þar. Meðan hann talaði, var steinþögn, nema þegar lýðurinn æpti lof að honum, og er það almennt orð, að aldrei hafi múg- ur landsmanna hans sýnt honum jafn ein- beitt fylgi með jafn stanslausu fjöri ognú. Hins vegar hafa hinir yngri flokksfor- ingjar, sir Yernon Harcourt og John Mor- ley sjer í lagi, lagt lávarð Hartington og J. Chamberlain, leiðtoga hinna svo nefndu Dissentient-Unionists (o : þeirra, sem klofnuðu frá frelsismannaflokki, af því þeir vilja að engu sje hróflað við innlimunar- lögum írlands frá 1800), í miskunnarlaust einelti í allt haust, og hefir þar kennt hins mesta aflsmunar bæði málsnildar og máls- vegs. f>essi flokkur er auðsælega að hverfa og afl atkvæða hans meðal kjósenda að renna aptur í flokk frelsismanna. þetta hefir lýst sjer glögglega á bæjarfulltrúakosningum, sem nú eru ný- gengnar um garð, og hjer í landi þykja ávallt áttaviti þjóðviljans, að því er til borga kemur. Frelsismenn hafa unnið 38 sæti ýmist frá Torymönnum eða Diss. Unionistum, og frá þeim flest, og hafa þeir orðið svo algjörlega undir við þessar kosn- ingar, að það mótar varla fyrir þeim nokk- urstaðar. þessar kosningar hafa mest- megnis snúizt um írska málið, er enn sem fyrri er aðal-dagskrármál. það er nú orð- in stór breyting á sambandi Englendinga og Irlendinga við það sem áður var. þang- að til 1885 var írskum mælskumanni lok- aður allur aðgangur að fundum og ræðu- höldum á Englandi. En nú eru þeir boðnir og velkomnir um allt land. þetta hefir leitt til þess, að vitni Ira sjálfra, að kippa fótum undan launfjelögum landsins, sem hingað til hafa alið á uppreistaranda og blásið að eldurn glæpaverka. Jón Dillon þingmaður sagði hier um daginn, að þetta væri kin mikla brey ing sem nú væri kom- in á: Yonlaust 1 irðist Irland með ill- verkavopnum óyndi úrræða ; vonandi berst það nú með vopnum opinskárra löglegra samtaka (Despairing, Ireland fought with the weapons of desperate outrages, hopeful she now fights with the weapons of open lawful agitation). Allir flokkar eru nú farnir að líta á þetta mál svo, að það hljóti þó fram að ganga að lokum, ogheima- stjórn (sjálfstjórn) Irlands sje að eins »question of time». það hefir þegar haft mikil áhrif á álit manna yfir höfuð og ekki sízt Torymanna, sem fjölmargir eru meðal landsins veglynd- ustu og beztu manna, að _rannsóknin á kærum blaðsins Times — sem Jón Bright sagði einu sinni, að væri tól djöfulsins á jörðu — gengur, enn sem komið er, svo þverbeint á móti blaðinu, aðengin minnsta sönnun, nje enda nokkrar sennilegar lík- ur, eru enn komnar fram, að þingmenn- irnir, sem Times hefir stöðugt sakað um beinlínis samband við og undirróður undir glæpaverk síðustu níu ára, koma þar hvergi nærri. Dag eptir dag færir Times fram vitni sín, og dag eptir dag endar þetta prófstapp á eina leið : engin sönnun, eng- ar líkur. Orðfleygt hefir og orðið, að dóm- urunum, sem sitja yfir rannsókninni, þyki umboð sitt all-óríflegt, og forsetinn ljet uppi einn daginn, að þetta væri »pínufult» (painful) rannsóknarmál, og hafa menn al- mennt skilið orð hans svo, að þau önduðú móti Times. það, sem þegar hefir sann- azt, er það, að leiguliðaþrasið við lands- drottna rann af sjálfu sjer fyrst upp úr verzlunar- og atvinnuneyðinni, sem hófst 1879, og gekk yfir árum saman þar á eptir og enn eldir þungt eptir af.

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.