Ísafold - 31.08.1889, Blaðsíða 4

280
■Guðmundssonar 10 kr. fyrir kostnað málsins í
landsyfirrjetti og fyrir kostnað í hjeraði við for-
líkunina: 6 kr., og 2 kr. fyrir rjettarhaldið í dag,
samtals: 18 krónur.
Stefán Guðmundsson, H. 0. Brim.
Er svo fessu máli lokið og rjetti slitið
Jún Johnsen.
Vottar:
Hjálmar Gíslason, Jón Jónsson.
* *
*
Rjetta útskript staðfestir:
Jón Johnsen.
Nýkomið með Lauru.
Hvít ullarsjöl \ Hæstmóðins elegant /Lífstykki
Rautt gardínutau \ og smekkleg /Handklútarhvítir
\ flöiels- /
Rósótt do. \ /Blátt klæði tvíbreitt
\ svuntu- /
Nýmóðins kjólatau \tau,al. /vxillumskirtutau al. 0/30
\*/iy
Silkislipsi \ / o. fl.
sjá I«afold 28. þ. mán.
þorláki Ó. Johnson.
PJÁRBIGENDUM gefst til vitundar að jeg
vil í haust kaupa yfir 1000 fjár hjer á staðnum
til slátrunar fyrir hæsta verð og borga með pen-
ingum.
Gevsi í Reykjavík 30. ágúst 1869. F Finnsson.
PUNDIZT hefur á Kirkjustræti brjóstnál. Rit-
stj. vísar á finnanda.
ÍOO Kroner
tilsikkres enhver Lungelidende, som efter
Benyttelsen af det verdensberömte Mal-
tose-Præparat ikke finder sikker Hjælp.
Hoste, Hæshed, Asthma, Lunge- og Luft-
tör-Katarrh, Spytning o. s. v. ophörer
allerede efter nogle Dages Forlöb. Hun-
drede og atter Hundrede have benyttet
Præparatet med gunstig Resultat. Mal-
tose er ikke et Middel, hvis Bestanddele
holdes hemmeligt; det erholdes forme-
delst Indvirkning af Malt paa Mais. At-
tester fra de höieste Autoriteter staa til
Tjeneste. Pris 3 Flasker med Kasse Kr.
5, 6 Flasker Kr. q, 12 Flasker Kr. 15.
Alberí Zenkner, Opfinderen af Maltose-
Præparatet. Berlin (26), Oranienstr. 181.
TH0RVARDS0N & JENSEN.
BÓKBANDS-VERKSTOFA.
Bankastræti 12 (hús Jóns Ólafssonar alþm.).
Drátturinn Í «lotteríinu» til ágóða fyrir
orgel í Hóladórnkirkju fer fram um
hádegi föstudaginn 27. sept. n. k. á
Hólum í Hjaltadal, samkvæmt 3. atr. í regl-
um þeim, er settar eru fyrir því.
Kálf8stciðum 16. ágúst 1889.
Arni Asgrímsson. Jón Guðmundsson.
Magnús Asgrímsson, sóknarnefndarm.
Kína-lífs-elixír.
Bitter þessi er á fám árum orðinn
heimsfrægur, sakir bragðgæða sinna og
undrunarverðu læknandi verkana.
Kína-lífs-elixírinn er ekki hafður á boð-
stólum sem læknismeðal, heldur að eins
sem heilsusamlegur matarbitter. og til
sönnunar hinum góðu verkunum þessa
drykkjar, er jeg bý til, eru þessi vottorð
prentuð hjer upp, og hafa þau verið send
mjer að alveg ótilkvöddu af þeim, sem
brúkað hafa bitter þenna ; má sjá á þeim,
hvaða skoðun þeir hafa á drykk þessum,
er vit hafa á:
menn snúa sjer beint til undirskrifaðs, er
býr til bitterinn.
Einka-útsölumaður við Faxaflóa er :
hr. Eyþnr Felixson, Reykjavík,
og aðalútsölumaður fyrir norðurland
hr. konsúll J. V. Havsteen Oddeyri.
Waldemar I’etersen.
Frederikshavn, Danmark.
Litunarefni
vor, sem alstaðar eru viður-
kennd ágæt að vera og sæmd
voru verðlaunum á sýningunni í Khöfn 1888,
enda eru hin einu litunarefni í verzlunum, er
samsett eru af æfðum og dugandi efnafræð-
ing,—hin einu litunarefni, er hver húsmóðir
getur litað með fljótt og auðveldlega eins
fallega og beztu litarar, fást hjá herra P.
Thorsteinsson, Bíldudal.
Buch’s Farvefabrik.
Studiestræde 32. Kjöbenhavn K.
Bfikaffi
(kaffiblendingur), sem má brúka
eingöngu í staðinn fyrir kaffi-
baunir, fæst eins og vant er við verzlun H. Th. A.
Thomsens í Reykjavík, á 56 aura pundið.
Læknisvottorð.
I hjer um bil sex mánuði hef jeg við og við, þegar
mjer hefir fiótt það við eiga, notað Kína-lífs-elixír
herra Valdemars Petersens handa sjúklingum
minum. Jeg er kominn að þeirri niðurstöðu, að hann
sje afbragðs matarlgf og hefi jeg á ýmsan hátt orðið
var við hin heilsusamlegu áhrif hans, t. a. m. gegn
yneltingarleysi. sem einatt hefir verið samfara ógleði
uppsölu, þyngslum og óhœgð fyrir brjóstinu, magn-
leysi í taugakerfinu, sem og gegn reglulegum bring-
spalaverk. Lyfið er gott, og get jeg gefið því með-
mæli mín.
Kristiania 3. september 1887.
Dr. T. Rodian.
Hjartsláttur óg svefnleysi.
Milli 20 og 30 ár hafði jeg þjáðzt af hjartslœtti^
svefnleysi, meltingarleysi og fíeiri kvitlum, sem því
eru samfara; fór jeg svo að brúka Kína-lífs-elixír
þann, er hena Valdemar Petersen i Friðrikshöfn
býr til. Hefi jeg nú brúkað bitter þennan frá þvi í
síðastliðnum febrúarmánuði og þangað til nú, og hefir
heilbrigðisástand mitt batnað til muvui við það. Jeg
er sannfærð um, að hver sá, er brúkar Kína-Hi's-elix-
írinn við áðmneindum kvillum, mun fá talsverðan, ef
ekki fullkominn bata.
Eins og eðlilegt er, fer Lífs-elixirinn ekki að gjöra
Jullt yagn, fyr en maðm hefir brúkað nokkrar llösk-
ur aí honi.m. Jeg get þess, að jeg liefi tekið eina
teskeið af lionurn i portvtni á morgni hvcrjum. Hcil-
brigðisástand mitt er nú f ull-þolanlegt, og llyt jeg
yður þakkir fyrir það, herra Petersen
P'riðrikshöfn, 4. nóven ber 1886.
Elise,
fædd Búlow,
gipt Hesse málsiæ« slumanni.
Ölverzlun. Vindlaverzlun.
9. Aðalstræti 9.
LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSABYRGÐAR fæst
ókeypis hjá ritstjðrunum og hjá dr. med. J. Jón-
assen, sem einnig gefur þeim, sem vilja tryggja
Hf sitt, allar nauðsynlegar upplýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. i—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 10 —12
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 4 —6
útlán md„ mvd. og ld. kl. 6—7
Söfnunarsjóðurinn opinn l. mánud. í
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganir i Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen.
Hiti ‘ (á Celsius) j Loptþyngdar- 'mælirímillimet.) Veðurátt.
ágúst ánóttu| uin hád. ,| fm. ! em. fm j em.
Mvd. :8 4-7 + 12 74Ó.S 741.7 S h d S h d
Fd 29. + 6 i + « 1 74' -7 749.4 ; Nv hv d|Nvhvd
Fsd. 30 [ 4 7 i I-d. 3'. + 4j + 10 + 12 754.7 1 762.0 758.2 1 O b jO b Sa h d 1
A föstudaginn var hjer vestanútnyrðingur með svæltju
fyrri part dags, gekk svo til norðurs og var hvass
útifyrir en lygnari hjei; daginn eptir (30.) logn og
fegursta veður; gekk síðan (31.) til landssuðurs, nokk-
ur gola með dimmviöri og ýrði regn úr lopti fyrri
parl dags rjett lyrir hádegi.
Fæst á flestum verzlunarstöðum á ís-
landi. Nýir útsölumenn eru teknir, ef
ivttttt.ioi' Björn Jonason, cand pail.
Prentsmiö.iH ísafoldar.
stúlkan kærni aptur. þannig leið fjórðungur
stundar. Nú hefði Katiza getað verið kom-
in út að gálganum. Jafnlangan tíma heim
aptur ,— nokkrar inínútur við gálgann — —.
Kaupmaðurinn og glerskerinn tóku upp
klukkuua, og einblíndu á vísirana; veitinga-
maðurinn sat með krosslagðar hendur. Síð-
ari stundarfjórðungurinn var enn þá lengur
að líða en hinn fvrri; þögnin fór nú að verða
óviðfeldin. það hefði mátt heyra flugu anda.
þá heyrðist allt í einu hófatak álengdar.
þeir spruttu upp. Nú heyrðist hneggjað og
hesturinn þeysti í hlað. AUir þutu út úr
stofunni og sáu þeir' í tunglskinu, að einhver
fór af baki. — það var Katiza.
Óðara en veitingamaðurinn sá hana, hróp-
aði hann upp: «Katiza mín, dóttir mín», og
faðmaði hana að sjer.
Hinir allir, og jafnvel karlinn einþykki,
tóku í hönd henni og heilsuðu henni; svo
urðu þeir fegnir því að sjá hana aptur heila
á hófi.
En það var einhver asi og órói á henni,
og hún mælti; «Látið hestinn fljótt inn í
hesthúsið og takið af honum reiðtygin og
pokann. Lokið svo bliðinu, því að nú er
ekki allt með felldu. Stigamaðurinn er horf-
inn af gálganum, og þess vegna gat jeg ekki
komið með það, sem af mjer var heimtað.
Jeg fann ekki annað en þennan söðlaða hest
í skóginum; jegheyrði hann hneggja og gekk
á hljóðið. Jeg fór á bak honum og hleypti
honum hingað allt hvað af tók».
«Komdu inn fyrir Katiza!» rnælti kaupmað-
urinn. «þú átt víst fótum þínum og hests-
ins fjör að launa; því að einhver hefir staðið
við gluggann á hleri og heyrt til okkar; að
minnsta kosti heyrðum við eitthvert þrusk
fyrir utan».
Katiza fór inn. Veitingamaðurinn vakti
vinnumennina, og ljet þá spretta af hestin-
um. þeir komu með ferðapoka, sem var á
hestinum, inn í stofuna. 1 honum fundust
peningapokar, silkidúkar, skinn og annað,
sem auðsjeð var að einhver stigamaður hafði
dregið saman á ránsferðnm sínum.
Meðan verið var að leita í pokanum, kom
unglingsmaður inn í stofuna með öndina í
hálsinum. Hann hjelt á þust í annari hend-
inni, var kafrjóður í framan og lafði hárið
ofan á ennið. Hann ljet eins og hann vissi
ekki sitt rjúkandi .ráð. Hann kallaði upp;
«Hvar er Katiza? Katiza! Hvar er Katiza?».
Loks kom hann auga á hana, fleygði þust-
inum í gólfið, hljóp þangað sem hún stóð og
klappaði henni allri, en ljet sem hann
sæi ekki hina.
þetta var Antal.
Honum hafði ekki verið lofað inn í stof-
una, þegar kallað var á Katizu. Hann hljóp
pví út og að glugganum, til að heyra hvað
skrafað væri inni. Hann heyrði sumt, en
sumt ekki, og gat engan þráð fengið út úr
því, því að stundum var talað lágt og stund-
urn hátt. En þegar Katiza ljet á sig klútiun
og fór iit í náttmyrkið, hljóp hann frá glugg-
anum með svo miklu þruski, að það heyrð-
ist inn fyrir. Síðan stökk liann inn í hlöð-
una, greip þust og hjelt á eptir ástmey sinni
En í náttmyrkrinu missti hann sjónar á
henni, þar til er hann sá hana aptur uppi
við gálgann, en svo sá hann hana ekki fram-
ar. Hann ætlaði að kalla á hana, en sá þá
að lík stigamannsins var ekki á gálganum,
og grunaði því, að hjer mundi einhver hætta