Ísafold - 25.01.1890, Blaðsíða 2
30
Fiskiajli hefir verið mjög lítill undir
Jökli síðan á nýári, að vetrarvertíðin
byrjaði, enda hefir örsjaldan gefið.
Tombóla var haldin 2. des. f. á. til
bagnaðar fyrir barnaskólann í Olafsvík,
eða þó rjettara sagt fyrir barnaskóla-
kennarann í Olafsvík; því skólanefndin
jjet hann basla við að halda tombóluna.
með þeim skilmálum, að hann skyldi fá í
viðbót við laun sín (240 kr. fyrir 8 mán-
uði) 80 kr., ef þær fengjust í hreinan á
góða; en fengist meira í ágóða, það átti
skólinn. Sagt er, að ágóðinn af tomból-
unni hafi orðið á annað hundrað króna.
Ymsir munir voru á tombólu þessari, sem
ekki munu vera algensfir á tombólum, t.
a. m. mikið af flöskum fullum af brenni-
víni. Lítur' svo út sem tombóluhaldarinn
hafi vitað, hvað Olsum kom bezt. Mjög
voru Olsar óánægðir með núllin, og sögðu
það vera svik (!!)
Ahugi manna á framýörum í lúnaði
dálítið að vakna. í sambandi við stofn-
un „búnaðar- og framfarafjelagsins“ (sjá
frjettir hjeðan 27. okt.) er nú í fiestum
hreppum sýslunnar verið að undirbúa
undir fundi, er halda á til að koma á fót
búnaðarfjelögum í hverjum hrepp til að
byrja með. Verði nokkuð nýtilegt að
segja af þessum fundum, skal jeg tjáþað
seinna.
Ideyjabirgða þarf varla að geta; þær
eru alstaðar miklar og góðar. Ekki
þurfa menn þess vegna að drepa úr hor
af fóðurskorti eða bannvænum heyjum;
en það hefir þó allt of opt átt sjer stað
hjer á nesinu, þó hvorugu hafi verið um
að kenna; enda mega sumar hreppnsefndir
hjer eiga það ámælisorð, að þær hafa
eigi allt af gætt skyldu sinnar eins og
vera bar í því, að sjá um, að menn kveldu
ekki skepnur sínar svo, þegar nóg eru
hey, að þær dræpust úr hor. Sem betur
fer, eru sumar af þessum hreppsnefnd-
um búnar að enda sinn starfstíma. En
„dregur hver dám af sínum sessunaut“.
Barðastr.sýslu sunnanv., g. jan.: Veð-
urátt í f. m. mikið umhleypingasöm, og
opt með talsverðri fannkomu af útsynn-
ingi; stundum voru blotar, sem gerðu á-
freða, svo víða er hjer orðið hart á jörð
og sumstaðar hagbeitarlaust. Með byrj-
un þessa árs stöðugri norðanátt og fyrst
með kóf-köföldum. Hinn 5. þ. m. norð-
an-kafaldsbylur með hvassviðri, sem þó
ekki stóð nema á annan sólarhring, sið-
an gott og stillt veður til þessa; og held-
Ur má tíðin heita mild, það sem af er
vetrinum, þvi engar frosthörkur hafa
komið enn þá.
Teilsufar fólks hjer um pláss hefir
verið gott að öðru en því, að lungnabólga
hefir stungið sjer niður á stöku mönnum
eins og í haust, og nokkrir brjóstveikir
menn dáið.
Barðarstrandarsýsl u vestan v. 12/12:Veðr-
áttan er alltaf mjög óstöðug og rosa-
fengin, sifeldir umhleypingar og stormar,
ýmist köföld eða bleytuhríð og rigning,
en frost mjög sjaldan til nokkurra muna,
og hagar hafa haldizt til þessa. En
skepnur hafa hrakazt mjösr í þessum sí-
felldu óveðrum. A sumum stöðum var
farið að gefa fje skömmu eptir vetur-
nætur sökum ótiðarinnar, enda þótt hag-
arnir væru.
Allmikið hefur brytt á bráðapest á ýms-
um stöðum, enda er það eðlilegt, að þetta
veðráttufar sje eigi fjenaði hollt.
Allt til skamms tima hefur orðið
fiskvart á Patreksfirði, þá sjaldan að gef-
ið hefur á sjó. I Tálknafirði var dágóð-
ur afli, þá er síðast frjettist, allt að 20 i
hlut. £n nú um stund hefur mjög sjald-
an verið hægt, að komast á sjó sökum
storma og stórbrima. — Um hálft þriðja
hundrað mun vera komið hjer hæst til
hlutar síðan um göngur hjá þeim örfáu,
sem sjó hafa sótt stöðugt. í Tálknaf.
víst nokkuð meira.
Snemma í fyrra mánuði (nóv.) var
vöruskipið ,, 1‘atreksfjörðuF að koma úr
Stykkishólmi til Flateyjar, til að taka
þar vörur; en er það var komið inn að
eynni. varð sökum stórvirðis að höggva
úr því siglutrjeð. Varð því þó komið
dag-inn eptir inn á höfnina, og þar varð
það sjáift og vörurnar að strandgóssi. og
selt við uppboð dagana 28. og 2g. f. m.
I því var meðal annars 230 tunnur af
kjöti. allmikið af ull, fiskur, skinn, dúnn
o. fl. Kjöttunnan hafði komizt að sögn,
á q—12 kr„ hver „baili“ af ull á 7 og 8
kr. og meira. Skipið sjálft keypti Richter,
verzlunarstjóri í Stykkishólmi, fyrir rúm
4000 kr. (4300?); en alls komst skip og
vörur í um gooo kr. — Um 280 manna
voru taldir á uppboðinu.
ísafjarðarsýslu 2. jan.: 7iðarfarið
mjög óstilt og rosasamt, en með nýárinu
brá til norðanáttar með 10 stiga frosti
á C. Alstaðar er hjer haglaust fyrir
allar skepnur, nema fjaran er enn auð.
Mjög hefur verið sjaldróið, og fullkom-
in hætta, að fara þverfirðis, auk heldur
meira. Á gamlársdag var allgóður afli,
við Miðdjúpið, hjá þeim sem reru,
af vænum fiski. En færra við Út-
djúpið. Afli er mjög misjafn i haust
hæst mun vera saltað úr 12 eða 14
tunnum, en minnst 4 tunnmu. Skepnu-
höld munu víða góð, og lítið borið á
bráðafári Aalmennt. lmennt eru hey talin
ljett og mikilgæf og að kýr gjöri í með-
allagi gagn. ITey í hlöðum sumstaðar
skemmt af hinum stórkostlegu slagviðr
um og rokum.
Víðast hvar munu nú um garð gengnir
loforðafundir til pöntunarfjelags ísfirðinga,
og munu loforð hafa orðið svipuð og í
fyrra; til tals kom á sumum fundum, að
panta upp skip í vor snemma með salt;
því á páskunum eru ætíð tekin upp mörg
skip, sem ekki ganga til fiskjar að vetr-
inum, og því eykst saltbrúkun á páskum
meir en til helminga við það sem brúk-
að er að vetrinum. En þar sem kaup-
menn láta nú salt á 5 kr. tn. og sumstað-
ar einungis móti blautum fiski, þá má geta
því nærri, með hvaða kostum þeir láta
það í vor. Verðið er sök sjer, en skuld-
bindingar eru lakari. Misjafnar skoðanir
eru á fjelasrinu, en samt held jeg, að
enginn sje svo blindur, að hann ekki sjái,
hvað mikinn óbeinlínis hag fjelagið virin-
ur Djúpinu. En heimskan og hleypidóm-
arnir eru þó yfirgripsmiklir hjá sumum,
og bágt þeim óvættum í hel að koma,
einkum þegar um fjelagsskap er ræða.
Strandasýslu sunnanv. 14. jan. Veðrdtta
er fremut óstillt og úrkomusöm og hefir hún
verið svo í allan vetur, en frost lítið jafnan.
Hinn 5 þ. m. var hjer norðanbylur. Hag-
laust síðan um nýjár og allar skepnur á
gjöf-
Kvefvesöld hefir gengið að undanförnu. Að
öðru leyti er heilsufar fremur gott. Ef ein-
hver veikist hjer um slóðir, má hann deyja
drottni sínum án læknishjálpar, því það má
— að vetrinum — heita ókleyft að vitja
hjeraðslæknisins, — vestur að Bæ í Króks-
firði. f>að lítur svo út, að dráttur ætli að
verða á því, að nokkur fáist í aukalæknis-
hjeraðið í Dalasýslu ásamt Bæjarhreppi í
Strandasýslu. það virðist því mikil sann-
girni mæla með því, að þetta svæði sje gjört
að sjerstöku læknishjeraði, þó það auðvitað
hefði nokkurn kostnað í för með sjer. það
má líka spara fje með því, að hafa einn
sýslumann í Dala- og Strandasýslum, eins
og reynslan sýnir að vel gefst.
Jafnvel þótt einstöku menn kunni að hall-
mæla þinginu fyrir tollana nýju, verður naum-
ast sagt, að þeir sjeu hjer óvinsœlir. Allir
hugsandi menn sjá, að þingið hlaut að auka
tekjur landssjóðs með einhverju, og flestir.
munu á einu máli um það, að álögustofnarn-
ir sjeu hjer vel valdir.
Húnavatiissýslu, 12. jan.: „ Vel skildi
gamla árið við hjer um slóðir, og vel
byrjar hið nýja að því leyti. hvað frost
eru enn lítil, en nú er kominn talsverður
snjór, og hann illa gerður vegna rosa-
blota núna í gær, svo að jarðskarpt er
fyrir sauðfje. en hross hafa enn víðast
hvar næga jörð; svo vonandi er, að vorið
komanda verði aldrei svo erfitt, að ekki
ver, i allir meira en byrgir. Reyndar eru
nú illviðrakrákurnar sem óðast að spá
hafískomu, vegna þessara þrálátu útsynn-
inga, sem hjer hafa gengið i vetur; en
þeir hafa ekki verið meiri í vetur en
þeir voru framan af í fyrra, og kom þá
þó enginn ís“.
Skagafirði, 30. des.: J>ennan mánuð
(desbr.) hefir veðráttan verið mjög óstöð-
ug. frost opt engin, og annars lítill og
optast enginn snjór. Vindstaðan suð-.
vestan. Fjörðurinn nær alrauður nú.
Norðurmúlasýslu 19. des. Veðurátta
helzt einlægt mjög mild, ekki stór áfelli kom-
ið, lítið snjóað og snjóinn tekið jafnóðum
upp aptur, enda stöðugt sunnanátt, þótt
einstöku sinnum hafi hvarflað til norðurs.
En óstöðugt og umhleypingasamt hefir ver-
ið einkum í Fjörðum, enda er það ætíð svo.
í góðurn vetrum.
Ilúsatjón. Hinn 17. þ. m. (des.) um morg-
uninn í fullbirtingu kom bylur, sem braut
og skemmdi meira og mirina að minnsta
kosti 9 hús á Búðareyri og Ejarðarströnd í
Seyðisfirði. Húsin öll norsk, og flest síld-
veiðahús, sem ekki var búið í. Tvö húsin
sópuðust í sjóinn með öllu, í öðru síldarnæt-
ur, en hinu tunnur. Eitt húsið var 80 áina
langt, og reif þakið af meiri hluta þess og
annan endann niður að grunni, og fór allt í
sjó. Ofsaveður var allan daginn, stóð vind-
ur út fjörðinn, og mun því bæði tunnur og
timbur hafa mest rekið til hafs.
pjófnaður. Hinn 7. nóvember um kvöld-
tíma var stolið hátt á annað hundrað krón-_
um í peningum úr læstri skúffu í húsi einu^
á Pjarðaröldu í Seyðisfirði. Og skömmu áð-
ur var stolið um 20 pottum af meðalaspíri-
tus úr sama húsi—lyfjabúðin er þar—-. Ekki-
hefir komizt upp, hver eða hverjir hafi
stolið.
Yms mannalát og slysfarir- Hinn
17. þ. m. andaðist úr lungnabólgu eptir
4 daga legu óðalsbóndi Magnús B. Stef-
ánsson á Klöpp á Miðnesi, hreppsnefndarodd-
viti í Miðneshreppi, dngnaðar- og merkisbóndi,
45 ára gamall. Magnús sál. var kvæntur,
(var tengdasonur Sveinbjarnar í Sandgerði) og
dó frá konu og 4 ungum börnum; að honum
var mikill rnannskaði.
Um mánaðamótin október og nóvember
hrapaði í fjallinu upp af Nesi í Norðfirði
maður að nafni Eyjólfur Eyjólfsson, vinnu-
maður frá Hleinargarði í Eyðaþinghá; hjóst,
gat á höfuðið og dó maðurinn eptir hjer um
bil \ mánuð.
Hinn 23. nóvember varð úti milli bæja í
Jökulsárhlíð Helgi nokkur Stefánsson frá
1