Ísafold - 26.03.1890, Side 1

Kemur út á miðvikudögum og
laugardögum. Verð árgangsins
(104 arka) 4 kr.; erlendis 5 kr.
Borgist fyrir miðjan júlímánuð.
ISAFOLD.
Uppsögn (skrifteg) bundin við
áramót, ógild nema komin sje
til útgefanda fyrir i.okt. Af-
greiðslust. í Austurstrœti 9.
XVII 25.!
Reykjavík, miðvikudaginn 26. marz.
1890.
Aflabrögð og veiðarfæri.
1888.
Marz 2. fiskaðist í Garðsjó og Leirusjó eptir-
legufiskur; sama dag fiskaðist í
Ilöfnum og á Miðnesi, nýgenginn
fiskur.
— 3. fiskaðist vel í Garðsjó og Leirusjó,
á lóð, magur fiskur, en stór.
— ð. norðanrok, sem stóð þangað til 11.
marz.
— 12. var veðrið minna, svo að menn á
Inn-Nesjum reru vestur, og urðu
vel varir (í Kambsleiru og Melakrika).
— 14. var hvasst mjög syðra; þó lögðu
fáeinir menn þorskanet þann dag,
og fengunæst, þegar vitjað var um,
hæst 15 í hlut.
— 15. var lygnt innfjarða, en hvasst úti;
var róið til Sviðs, og fengu menn
hjer í Hafnarfirði frá 5—11 í hlut,
en skamma stund gaf að sitja. þann
dag lögðu menn syðra almennt
þorskanet.
— 16. var vestanhroði, og síðan voru ó-
gæftir þangað til eptir Páska, þótt
skotizt væri út við og við syðra.
-Apríl 3., þriðja í Páskum, byrjuðu góðar
gæftir, og hjeldust þær við þá viku
út. þá var fiskur í göngu í Garðsjó
og Leirusjó, en menn úr öllum ver-
stöðum innan frá Reykjavík flykkt-
ust þangað, allir með lóðir; urðu
menn af Inn-nesjum, þeir, sem ekki
fengu inni syðra, að róa heiman að
suður í Leirusjó; vegna slíks lang-
ræðis gátu fæstir róið nema annan-
hvern dag. Fiskurinn stöðvaðist
þar út frá við lóðirnar, og var alveg
«þurr sjór» fyrir innan lóðastöppuna.
— 9. byrjaði stormur og ógæftir, sem
hjeldust við til þess
■— 16. |>á reru menn, þótt vont væri sjó-
veður, og fiskaðist þá bæði á suður-
og norður-Sviði, og uppi í Stranda-
leir. þann dag reri einn af hinum
helztu formönnum syðra vestur í
Leirusjó með lóð, og fjekk einn í
hlut.
Dagana frá 9.—16. apríl gaf hvergi
að róa, og var því bæði Garðsjór og
Leirusjór laus við lóðir alla þá tíð,
og þá fjekk fiskurinn næði til að
ganga sína eðlilegu braut inn á
grunnið. Hinn 17. apríl var almennt
róið hjer inn frá, og syðra líka, og
fiskurinn kominn alstaðar inn á
grunnroið, og varð hinn bezti afli,
°g hinn almennasti, því að svo stutt
var að sækja.
1889.
•Febr.25. varð fyrst fiskvart f Höfnum og á
Miðnesi, þó tregar í Höfnum, en
lífiegar á Miðnesi; næstu daga hætti
að verða vart í Hafnasjó, og sóttu
Hafnamenn þá norður í Stafnesdjúp;
dagana frá 24. febr.—2. marz voru
sífeldar stillur, og öfluðu menn þá
daga í Miðnessjó.
Marz 2. varð fyrst líklega vart í Garðsjó ;
— 4. og 5. fiskaðist þar vel, og
— 6. var fiskurinn kominn inn í Leirusjó.
Reru menn þá úr því almennt suður
þangað, og sóttu menn þangað úr
öllum veiðistöðvum hjer uærlendis,
nær sem gaf.
— 14. voru fáein net lögð ; vegna þess,
að stórstraumur fór í hönd, lögðu
menn ekki almeunt. Bn lítið fjekkst
í þau, og það sem það var, var
rýr færafiskur, en alls ekki þess
konar fiskur, sem vant er að kalla
netafisk. Vart varð á Bollasviði
þessa daga, en bæði var það mis-
jafn afli, að tölunni til, og fiskurinn
rýr. En frá því um
— 20. til sumarmála var nægur fiskur fyrir
i Leirusjó, og sóttu allir þangað
afla sinn, sem nokkurn afla fengu
að mun á þessari vertíð. |>ví nær
eingöngu var brúkuð lóð sem veið-
arfæri, og mátti svo heita. að ekki
yrði vart við fisk fyrir innan lóða-
stöppuna ; og þess sáu menn óræk
merki, að fiskurinn hörfaði undan
henni, út, og varð því ördeyðu-
vorvertíð hjer innfjarða. Um smn-
armál var orðið því nær fiskilaust
hjer i Flóanum.
þ>að má telja það sem nýlundu, að menn
almennt brúki ýsulóð til fiskiveiða á vetrar-
vertíðinni hjer við Faxaflóa. þegar slíkir
nýir siðir eru teknir upp, virðist það vera
nauðsynlegt, að menn gefi sem nákvæm-
astar gætur að því, eptir því sem auðið er,
hvort þeir sjeu til gagns eða ógagns, far-
sældar eða niðurdreps.
1 «ísaf.» 98. tölubl. f. á. stendur grein,
rituð á Austfjörðum 8. nóv., sem lýsir því,
hvernig mönnum þar lízt á veiðiaðferð Eng-
lendinga þar fyrir fjörðunum. £f menn þar
óttast og sjá fyrir, að ein 16 skip, þótt gufu-
skip sjeu, með lóðabrúkun hamli fiskigöng-
unni frá að ganga að landi, hvað skal þá
segja um 300—400 sexmannaför, öll útbúin
afarlöngum lóðum, á eins litlu svæði og
Garðsjór og Leirusjór er, og einmitt á þeim
tíma, þegar fiskurinn er að leita til grunns-
ins ?
í 28. tbl. «Fj.kon.» f. á. er kafli úr brjefi úr
Suður-Múlasýslu, dags.. 21. ágúst f. á., þar
sem segir: «Fiskiveiðar jafnvel talsverðar
innfjarða, sem lengi eigi hafa verið. |>ar
sem það ei', þakka menn það því, að ógæftir
hafa verið frarnan af sumrinu úti fyrir
fjörðum, og á yztu ann-nesjum, þar sem
verskálar eru. Fiskurinn því fengið næði til
að ganga inn».
Nú er hjer við Flóann búið að brúka
ýsulóðir almennt í 2 vetrarvertíðir, árin
1888 og 1889.
Og hvað virðist nú reynsla þessara tveggja
ára benda á?
Fyrra árið gekk fiskurinn ekki inn fyrir
lóðastöppuna fyr en eptir það, að viku ógæftir
(norðanrokið frá 9.—16. apríl) höfðu hamlað
mönnum frá að leggja nokkra lóð í sjó.
Hins sama hefur brjefritarinn í Suðurmúla-
sýslu, 21. ágúst f. á., orðið var, að hafi
átt sjer stað þar.
Hið síðara árið máttu heita gæftir á
hverjum degi, svo að fiskurinn fekk aldrei
næði til að leita inn á grunnið, enda hörf-
aði hann loksins iit úr Flóanum um sumar-
málaleytið. Hversu happasæl áhrif slik
veiðiaðferð hafi á þar næst komandi vorvertíð
og sumar, liggur í augum uppi.
A vertíð þeirri, sem nú er byrjuð, er mælt,
að almenningur ætli að brúka ýsulóðir sem
veiðarfæri. Yonandi er, að sem flestir gefi
gætur að, hvernig fiskigöngurnar haga sjer.
Fyrir tilsjónarmönnum verður ekki nógsam-
lega brýnt, að þeir gæti skyldu sinnar, og
taki upp öll þau þorskanet, er þeir finna
lögð fyrir utan netalínuna, og ættu sem flest-
ir að gefa því gaum, hvernig þau mál fara,
sem af brotum gegn samþykktar-lögunum
kunna að rísa.
Hafnarfirði 14. marz 1890.
p. Egilsson.
Skólaröð
í hinum lœrða slcóla í Beykjavík eptir miðs-
vetrarpróf 1S90.
I eptirfarandi skólaröð tákna svigatöl-
urnar aptan við nöfnin ölmuSustyrk þann,
í kr., er piltum hefir verið veittur alls
á þessu skóla-ári, — nokkuð í haust, en
nokkuð ekki fyr en að afloknu miðsvetr-
arprófi, til þess að geta tekiðþá hæfilegt
tillit til framfara piltsins, iðni og hegðun-
ar það sem af er skólaárinu. Yliðsvetrar-
ölmusuveitingin var gerð með ráði kenn-
aranna, í fyrsta sinn, samkvæmt fyrirmæl-
um landshöfðingja eptir bendingu fjár-
laganefndarinnar í neðri deild; áður gerði
rektor einn tillögur sínar um það til stipts-
yfirvaldanna, er veitingarvaldið hafa. f
haust var útbýtt 3500 kr. í ölmusum, þ.e.
helmingnum af ölmusuupphæðinni í fjár-
lögunum það ár, og nú 3,250 kr„ helm-
ingnum af þ. á. fjárveitingu, sem er alls
6500 kr.
Einn af þeim, sem ölmusustyrk fjekk f
haust (25 kr.), fór úr skóla um miðjan
vetur.
Tala lærisveina í skólanum er nú 87.
í fyrra um sama leyti voru þeir 86, í hitt
eð fyrra 99, árið þar á undan (1887) m,
og 1886 voru þeir 127,
f>eir, sem hafa heimasveinsvist í skól-
anum, eru auðkenndir með stjörnu (*).
VI. bekkur.
1. Haraldur Níelsson, heit. bónda Eyjólfs-
sonar á Grímsstöðum á Mýrum (200.)
2. * Sæmundur Bjarnhjeðinsson, bónda
Sæmundssonar í Böðvarshólum íHúnav.
(200).