Ísafold - 24.09.1890, Blaðsíða 4

Ísafold - 24.09.1890, Blaðsíða 4
308 Handhafaveðskuldabrjef nr. 41,er bœjarstjórn Heykjavíkur hejur gefið út fyrir bæjarsjóðmn, ■er með hlutkesti kjörið til útborgunar þ. á. Eigandi skuldabrjefs þessa er því beðinn að snúa sjer til bœjargjaldkerans, fyrir árslok, .ajhenda honum brjefið og meðtaka ákvceðisverð þess með áföllnum vöxtum. Bæjarfógetinn í Reykjavík 23. september 1890. Halldór Daníelsson. Kaupmenn hjer í bcenum, sem vilja se]ja nauðsynjavörur handa þurfamönnum bcejarins í vetur, eru hjer með beðnir að senda fátœkra- nefndinni tilboð um það með tilgreindu verði á ruzsta vikufresti. Bæjarfógetinn i Reykjavík 22. sept. It90. Halldór Daníelsson. Proclama. Með því að Rögnvaldur bóndi Guðmunds- son á Svarthóli í Súðavíkurhreppi hefir fram- ■sell bu sitt tiL skiptameðferðar sem þrotabú, ■er hjer með samkvcemt lögum 12. apríl 1878 og opnu brjefi 4. jan. 1861 skorað á þá, sem til skulda telja, að lýsa kröfum sínum innan ■6 'mánaða frá síðustu birtingu þessarar aug- ■lýsingar. Skrifstofu ísafjarðarsúslu 12. sept. 1890. Skúli Thoroddsen. Gott vottorð um hin alþjóðlegu 10 kr. úr. Úr brjefi frá merkum og áreiðanlegum lærðum manni. dasgett 16. sept. 1890: „Jeg sendi þjer frá G. bróðir mín- nm 40 kr., sem eiga að ganga upp í and- virði 5 úra, þeirra alþjóðlegu, ef þú vildi-i gjöra svo vel og senda okkur þau með pósti næst. Bezt væri að þau væru af báðum sortum, og það sem vantar til með endurgjaldið, borga eg þjer, þegar jeg kem um mánaðarmótin. G. þykir lík- legt, að hann við tækifæri geti selt fleirií því það eru margir, sem hafa augastað á þeim. þ>au hafa reynzt hjer mikið vel þennan 4Íma sem þau hafa verið brúkuð“. Rvxk. 23. sept. 1890. jþorl- O Johnson- TVENN BANDEBIPI hafa verið hirt í Hell- isskarði um daginn af einhverjum óviðkomandi, og væri vsent að fá þeim skilað eigandanum, sælu- húsverðinum á Kolviðarhól. f>ví eigum vjer að koma? Til þess að fá góð kaup og hressa upp hugann Föstudaginn 3. okt. 1890. verður haldið stórt alþjóðlegt Uppboð í pakkhúsinu nýa hjá undirskrifuðum og þar seldar ýmislegar vefnaðarvörur, svo sem mill- umskirtutau, millumskirtur, ný föt, ljerept línlakaefni, tvisttau, yfirsængurver, borðdúka- efni, svuntutau og fleira. Sveitamenn, sem koma til Reykjavíkur, cettu að muna eptir þessu. Stólar fyrir kvennfólkið að sitja á. Reykjavík 20. sept. Ib90. Þorl- O. Jónsson. EINAE þÓRDARSON prestaskólakaudídat þingholtstræti 4 tekur að sjer kennslu og skrif- störf, fyrir sanngjarna borgun. Fyrir sauðfje eða smjör fást nú alls konar VASAÚR. — J>ó neita jeg ekki peningum fyrir þau. Enu fremur geri jeg við alls konar vasaúr og klukkur fljótt, vel og mjög ódýrt. Teitur Th. Ingimundarson. JNr. 9 Aðalstræti. Ferðin kríngum hnötlinn Stanley. Hver sem hefi hirt þORSKH AUSABAÖGA í Bryggjuhúsganginum hjá Fisoher milli 1. og 13. sept. merktan á trjespjald „Gruðni Egilsson Minnamos- felli", er vinsamlega beðinn að gera Ólafi Ólafssyni, Lækjarkoti aðvart. SKl N NHÖNZKUM, svörtum, loðnum innau hefir einhver gleymt á skrifstofu ísafoldar. PENINGrABUDDA fundin, með ártali á og fanga- marki, og nokkrum aurum í. Vitja má á afgr- stofu ísaf. KVENNHATTUR, dökkur, með fjöður, hefir fund'zt bjer á götum bæjarins í morgun. Mávitja til (íuðmundar Stefánssonar í SUaptabæ. SKABUR, meira en 4 álna hár, 2 álnaj breiður og nær 1 álnar djúpur, með mörgum hólfum og hyllum, og 6 hurðum fyrir, miðhurðirnar 2 með glerrúðum, er til sölu. Nánara á afgr.stofu ísa- foldar. FALLEGUR LÍFKÁL FUR, um missirisgamall, af mjög góðu kyni, er til sölu. Nánara á afgr.st ísaf. Vottorð. Eptir það eg hefi nú yfir tæpan eins árs tíma viðhaft handa sjálfum mjer og öðrum nokkuð af hinum hingaðflutta til Eyjafjarðar Kína-lifs-elixír hr. Valdemars Petersens, sem J. V. Havsteen á Oddeyri hefir útsölu á, lýsi eg því hjer með yfir, að eg álít hann á- reiðanlega gott matar-lyf, einkum móti melt- iugarveiklun og af henni leiðandi vindlopti í þörmunum, brjóstsviða, ógleði og óhægð fyrir bringspelum. Líka yfir það heila styrkjandi, og vil jeg því óska þess, að fleiri reyni bitt- er þenna, sem finna á sjer líkan heilsulas- leik, eins og kann ske margvíslega, sem staf- ar af magnleysi í vissum pörtum líkamans. Hamri 5. apríl 1890. Arni Jónsson. Kína-lífs-elexírinn fæst ekta hjá: Hr. E. Felixssyni í Reykjavík. — Helga Jónssyni í Eeykjavík. — Helga Helgasyni í Reykjavík. — Magnúsi Th. 8. Blöndahl í Hafnarfirði. — J. V. Havsteen Oddeyri, pr. Akureyri, aðalútsölumanni á Norður- og Austurlandi, Paa de Handelspladser, hvor intet Udsalg findes, kan Eorhandlere antages ved direkte Henvendelse til Fabrikanten, Valdemar Petersen, Frederikshavn, Danmark. VINDOFN, stór og vænn, er til sölu. Nánara á afgr.st. ísafoldar. Forngripasafuið opið hverxi mvd. og ld. kl, : - t Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 1i - i Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl, 12—7 útlán md„ mvd. og ld. kl 2—3 Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. I hverjum mánuði kl. 5 - 2 Veðurathug'anir í Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen, Sept. Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mælirjmillimet.) Veðurátt. ánóttu|um hád. fm. j em. fm em. Ld. 10. + 3 + 8 756.9 I 756-9 Sa h b O b Sd. ii. + 5 + 8 759.5 1 749-3 Nhb Sv h b Md. 22 + 2 + ó 746.8 ! 746.8 Sv h d So h b þd. 23. -f- 1 + 4 746.8 739.1 Na h b A h d Mvd.24. + 2 744.2 1 N hv b Hinn 20 var hægur laudsynningur með skúrum; gekk svo 21. til útsuðurs og vatð bjaitur, var með regnskúrum fram að hádegi h. 22. Hinn 23. var hjer hægur landnyiðingur að morgni, dimmur og fór þegar að regna mikið og hjelzt það allan daginn fram að kveldi, er hann gekk til norðurs. í morgun (24.) á norðan, b.jartur, hvass útifyrir. Síðustu dagana hefur snjóað í Esju. Kl. rúmlega 8 í morgun varð vart við jarð- skjálpta, allsnarpan hristing i eitt skipti. Ritstjóri Björn Jónason, cand. phil. Prentsmiðia Isafoldar. og vopnabrak úti í hallargarðinum. f>að var þýzk riddarasveit. Sveitarforinginn gerði boð fyrir húsráðanda. Hann heimtaði húsrúm fyrir sig og menn sína. Hann lagði allt und- ir sig, hesthús, geymslulopt, úthýsi. |>eir gátu notað alh, þessir þjóðverjar. Um kvöldið kom gamall og gráhærður karl utan frá hesthúsinu, og bað um leyfi til að tala við barónsdótturina. Honum var fylgt inn í stóran og skrautlegan sal. f>ar var mær ein inni með ljós í hendi, og horfði stöðugt á olíumynd, sem hjekk á veggnum. Myndin var af unglingsmanni, fríðum sýnum og svipdjörfum. f>að var mynd af hinum unga, nýfallna baróni, og það var systir hans, sem var að horfa á hana. Hún hjet Melanía. Hún hafði suðrænan hörundslit og andlits- fall, hrafnsvart hár, fölar kinnar, og kolsvört, tindrandi augu. Hún mátti heita forkuunar- fögur, og hið eina, sem hægt var að segja að óprýddi hana, var munnurinn. Varirnar voru þunnar, og hún kreisti þær vanalega fast saman; þær voru líkastar því, sem er á líkneskjum Nerós, og sem hefir þótt óbrigð- vull vottur um harðýðgi og grimmd. »Hvað var það?« spurði hún, þegar hún sá hinn gamla mann. »Jeg kom — jeg kom«, stamaði hann feim- inn, »til að láta yður vita, að hann Stormur er bráðlifandi úti í hesthúsi». »Hvað segirðu ? — Stormur« spurði baróns- dóttirin og leit ekki af myndinni. »Hann Stormur — hesturinn barónsins, sem hann reið um daginn, þegar þeir skutu hanu. f>að er víst beizlið hans líka, sem er þar; jeg þekki það greinilega, því það vanta tvær perlur í eina hringjuna. þjer munið víst eptir honum Stormi; þjer hafið svo opt gefið honum sykur og melónubörk. Munið þjer ekki eptir hestinum, sem þjer voruð að klappa og kjassa, þegar baróninn fór ? f>að var hann«. Melanía varð enn fölari en áður. »Heyrðu!« sagði hún í hálfum hljóðum, ominnstu ekki á það við nokkurn mann, hvers þú þykist hafa orðið vísari. Skilurðu það ? — Farðu nú«. Hinn gamli maður hneigði sig og fór. Melanía fleygði sjer í hægindastól, neri fast saman höndunum, og sat svo langa stund hljóð og hugsandi. Var það harmur eða heipt, sem skein út úr þessum tárvotu, eld- snöru augum ?-----------------------—--------- »Já, það er franskur hestur«, sagði sveitar- foringinn þýzki nokkurum dögum síðar undir borðum, þegar barónsekkjan gamla var farin inn í herbergi sitt. »þjer hafið sjeð hann ; þykir yður hann ekki fallegur ? Hesturinn minn var skotinn undir mjer um daginn í snarpri atreið, sem þeir »bláklæddu« gerðu okkur. Fyrirliði þeirra var allra mesti skaðræðis-skratti; hann var eiuu sinni rjett að segja búinn að ná í mig; hann var korn- ungur — barn að aldri; jeg ætlaði að reyna að hlífa horium, en það hafði ekkert að þýða; maður verður annaðhvort að gera, að taka líf annara, eða láta sitt, þegar svo á stendur. I sama bili sem jeg miðaði á hann skamm- byssu minni, skaut sá, sem var við hliðina á mjer; hann fjekk þannig tvö skot í einu, bæði í brjóstið ; hann þurfti ekkí meira. Svo tók jeg hestinn hans, og hann er auðvitað mín eign síðan. Daginn eptir jörðuðum við fyrirliðann litla, og það sem fallið hafði af

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.