Ísafold - 22.10.1890, Blaðsíða 3

Ísafold - 22.10.1890, Blaðsíða 3
339 Telefóninn- U m 140 var í gærkveldi orðin tala þeirra, er notað haía telefóniön milli Hafnarfjarðar og Eeykjavíkur fyrir borgun þá 5 daga rúma, er hann hafði þá verið í brúkun. Ferðamönnum þykir ómerki- legt, að kveðja svo höfuðstaðinn, að þeir geti eigi sagt frá því, er þeir koma heim til sín, að þeir hafi reynt þessa annáluðu töfra- vjel, er öllum finnst mikið til koma. Ars- áskrifendum að notkun málþráðarins fjölgar einnig smátt og smátt. Fjárkaupaskip Coghills, Dunedin, tók rúm 4000 fjár (4026) á Akranesi, í tveimur atrennuin; fór með það hjeðan í fyrra dag til j Skotlands. Seint í vikunni er von á öðru skipi frá honum hingað, eptir næsta fjárfarm- inum, og síðan hvoru af öðru, með viku millibili á að gizka, þar til lokið er. Daginn áður kom hingað fjárkaupaskip Zöllners, gufuskipið Lalande, 587 smálestir, skipstjóri Harroway, eptir pöntunarfjelagsfje; og í fyrradag frá fjárkaupafjelagi Thordahls, þeim Gibson & Co í Liverpool, gufuskipið William Connal, 241 smál., skipstjóri Buchanan, eptir fjárfarmi hjeðan, af Akra- nesi. Skip þetta (Thordahls) kom norðan frá Borðeyri, ætlaði að taka þar fjárfarm, en hann var ekki til Enn fremur vantaði það kol, með því að ferðin liafði orðið lengri en við var búizt; en hjer er kolalaust í höfuð- staðnum. Nú eru menn farnir af stað aust- ur um sveitir að kaupa fje handa þeim Thordahl í nýjan farm, eða heldur tvo en einn, því von kvað vera á þessu skipi eina ferð enn, og annað að sögn á leiðinni hingað. Hvort ekki verður sópað innan hjá bændum um það því er lokið, hafi þeir verið farnir að hafa á boðstólum veturgamlar gimbrar, ær- stofninn, í stórhópum þegar á hinum mörk- uðunum í haust. Jaröskjálptinn í Lima. krefur, að þjer farið þessa ferð. Guð veri með yður !«------- Alonzo kom aptur, og Don Pedro sýndi honum konu sína. »Hún — konan yðar ?« mælti Alonzo lágt, og greip báðum höndum fyrir andlit sjer. Svo fór hann út, en María hnje aflvana niður í sæti sitt. Don Pedro fór að gruna margt, og skund- aði út á eptir Alonzo. Alonzo var fölur sem nár. »Jeg þarf að láta yður vita, hvernig á því stendur, að mjer brá svona við, er jeg sá konuna yðar«, mælti Alonzo. nTvöfeldni veit jeg ekki hvað er ; þess vegna vil jeg segja yður allt í hjartans einlægni: Jeg elska — af öllu hjarta — konuna yðar«. Don Pedro gat engu orði upp komið ; svo óvart kom honum þessi játuing hins unga manns. nÓttizt ekki«, mælti Alonzo; »jeg þekki skyldu mína, og veit hvað jeg á að gera«. Svo sagði hann honum, hvernig hann hefði fyrst komizt í kunningsskap við Maríu, og lauk máli sínu á þessa leið: »Hún er nú yðar eiginkona, og þjer eruð hennar mak- ITT AF HVERJU OG HVAÖANÆFA. A kennara/undi Norðurlanda í Iíhöý n 5.—8. ág. voru um hálft sjötta þúsund manna, karlar og konur, er alþýðufræðslu stunda fiestallir. Lagt hafði ríkissjóður fram 12,000 króna styrk til að standast kostnað- inn af fundarhaldinu, og bæjarsjóður í Khöfn 3,000 kr. Allsherjar lœknafundur stóð í Berlín um sama leyti. Hann sóttu um 7000 manna; sumir frá fjarlægustu álfum og lönd- um, t. a. m. 22 læknar frá Japan. A deild- arfundum þessa mikla þingmóts er mælt að fluttir bafi verið 600 fyrirlestrar. Bæjarstjórn- in í Berlin hjelt læknunum veizlu, sem kostaði 80,000 ríkismörk, sama sem 72,000 kr. Næsti alþjóðafundur lækna verður haldinn í Eóm 1893. Fólkstala i B'andaríkjunum í Norður-Ameríku, er haldin var í vor, reynist hafa verið fullar 64 miljónir. Fyrir 10 árum var hún 50 miljónir pjdðmegun Breta. Af hagfræðis- skýrslum Breta frá árinu 1885 og öðrum gögnum hafa sprenglærðir þjóðmegunarfræð- ingar þar í landi komizt að þeirri niðurstöðu eigi alls fyrir löngu, að það ár, 1885, hafi aleiga þjóðarinnar á Bretlandi hinu mikla og írlandi numið samtals 181 biljón 432 miljón- um 422 þúsundum króna (181,432,422,000 kr.). Tíu árum áður var þjóðaraleigan ekki nema 155 biljónir, og tíu árum þar á undan 110 biljónir. Nýjan Eiffelturn, hærri en þanu í París, bafa Englendingar í ráði að reisa í Lundúnum. Höfuðstóllinn á að verða 3,600,000 kr. legur. Jeg sje hana aldrei framar. Jeg ætla að biðja jarlinn um erindi til einhverra fjar- lægra landa, og jeg bið yður að mæla með þeirri beiðni minni«. þrem dögum síðar lagði Alonzo af stað til Spánar með erindisbrjef frá jarlinum í vas- anum. Hann ásetti sjer, að koma aldrei framar til Lima, og samkvæmt umsókn sinni fjekk hann fasta stöðu í Madríd.---------------- Nú liðu nokkur ár. þá bar það til ein- hverju sinni, að Alonzo var boðaður á fund ráðaneytisins. Eáðaneytið bað hann að búa sig undir leynilega sendiför. Erindið var honum fengið í lokuðu brjefi, sem hann mátti ekki opna fyr en hann væri kominn á haf út. — Úti á regin-hafi braut hann upp brjefið, og gleði og harmur blönduðust saman í huga hans, er hann varð þess vísari, að ferðinni var heitið til — Lima. Eptir langa ferð og hrakningssama komnst þeir á móts við Lima. |>að var klukkan 10£ hinn 28. október 1746, er þeir sigldu inn á höfnina við Callao. Allt í einu hófst voða- legur öldugangur með miklum dynkjum og Liverpool. Munu þar þá spretta upp stórhýsi og stræti og torg,—geymsluhús, búðir, verksmiðjur o.s. frv. Verður þá ekki hægt að segja, hvar Liverpool byrjar eða Manchester endar. þoss miklu borgir renna með öðrum orðum saman í eina borg. það er ekki meira en nóg dæmi eru til á Englandi, hvað þá heldur í Ameríku, að íbúatala í borg eða einhverju hjeraði fimm- faldast á einum mannsaldri, og ætti þá borg- in Liverpool-Manchester að hafa 10,000,000 (tíu miljónir) íbúa t. d. árið 1930. Nú eru sem sje í báðum borgunum og á bygðinni þar á rnilli um 2,000,000. þarf ekki annað til þess en að verzlunin taki líkindalegum framförum. Enda er enginn staður f öllum heimi jafnvel fallinn til að vera verzlunar- miðdepill jarðarinnar. Lundúnaborg er hvergi nærri í annari eins alheimsþjóðbraut eins og Liverpool-Manchester. þar, í Manchester- Liverpool, verða endastöðvar allra hinna mestu járnbrauta heimsins, og þar verður höfuð-heimkynni allra hinna mestu gufuskipa- fjelaga á jörðinni. Feiknastórar skipakvíar munu liggja út frá hafskipaskurðinutn á tvær hendur, og geymsluskálabákn svo ferleg, að engir mannvirkjameistarar nú á tímum geta gjört sjer hugmynd um neitt því um líkt. Afarmikillgufuskipafloti, sjerstaklega lagaður til slíkra flutninga, mun flytja þangað á hverri stundu dags vestan um haf hinar miklu og margvíslegu afurðir Ameríku, til útbýtingar meðal manngrúans hjer í álfu. |>á tekur við járnbrautarbákn afarmikið, er liggur suður eptir Englandi, eptir brautargöngum undir sundið milli Frakklands og Englands, þaðan austur um þvera álfuna, austur um allt Eússaveldi og til yztu endimarka Kínaveld- is og Indíalanda. Nöfnin Liverpool og Man- chester leggjast þá niður, og verður hin nýja borg skírð Metropolis (Höfuðborg). Yel má vera, að Lunaúnir verði ávallt heimkynni mennta og vísinda, og sömuleiðis aðsetur þings og stjórnar. En hver sem lifir svo lengi, mun sanna það, að borgin á, Mersey-bökkum verður hin mesta verzlunar- borg í heimi, er fram líða stundir. (þetta stóð í ensku blaði í surnar). brestum, svo að hrikti í hverju trje í skip- iuu, og var þó veður hið bezta. Skipstjórinn,. gamall og reyndur maður, þóttist þegar vita, að þetta væri jarðskjálfti. Hann ljet þegar taka niður öll segl, og með ýmsum hagfeld- um varúðarreglum lánaðist honum að bjarga, skipi sínu og mönnum við öllu grandi. Að' hálfri stundu liðinni fjell sjórinn með ógur- legum hraða upp yfir ströndina og flóði yfir landið á margra mílna svæði. Fjöldi manna,. sem ætlaði að flýja upp til Lima, drukknaði á leiðinni, með því að hafrótið náði þeim og; dundi yfir þá. Af 23 skipum, sem lágu á höfninni, fórust 19 með voðalegum hætti, er varla verður með orðum lýst, en 4 bárust, langa leið upp á land. Skipverjum lá öllum við örvílnan; þeir nötruðu af ótta og kvíða— einkum Alonzo„ því allar líkur voru til, að þessi voða- lega bylting gerði einnig vart við sig í höf- uðstaðnum Lima, og — þar átti María, heima. Loksins kom morguninn, og brimrótið lægði smám saman. En borgin Callao, með sjö þúsund íbúum, hafði sokkið í sjó um Strandferðaskipið Thyra er ókomið enn. Enska gufuskipið (Thordals) varð vart við hana við Strendur austanverðar 17. þ. m.; hafði hún legið á Beykjarfirði í 3 daga sak- ir ofviðris. M e s t a b or g í hei m i. Mesta borg í heimi er Lundúnaborg og hefir lengi verið, eins og kunnugt er. En hún hrapar líklega úr þeirri tign áður mjög langt líður, segja Englendingar. f>egar hafskipaskurðurinn við Manchester, sem nú er verið með, er búinn, verður óslitin hafskipahlein alla leið milli Manchester og

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.