Ísafold - 15.11.1890, Blaðsíða 4

370
Ministeriaibækur, prentaðar, gerðar
eptir fyrir8ögn biskupsins yfir Islandi, í stóru
arkarbroti og í sterku, vönduðu bandi, fást í
bókaverzlun Isafoldar-prentsmiðju, eptir pönt-
un, frá 300—500 bls. að stærð.
Sálnaregistur, prentuð eptir fyrirsögn
biskupsins yfir Islandi, í arkarbroti, á stryk-
uðum pappír, í traustu bandi, fást í bóka-
verzlun ísafoldar-prentsmiðju eptir pöntun,
með 300, 350, 400, 450 eða 500 blaðsíðum.
Samkrœmt dlyktun aðalfundar l lnnu
suniil. síldveiöafjelagi (er var) 4. p. m.
er hjermeð skorað á alla hlutaliafendur í
því fjelagi. að sækja það fje, sem þeir
eiga ótekið hjá undirskrifuðum gjaldkera
fjelagsins, fyrir 31. október 1891; ella
verður því skipt meðal hinna annara hluta-
brjefseigenda.
Reykjavík 5. nóvbr. 1890.
L. E. Sveinbjörnsson.
HANDA ALþYÐU,
útgefendur Magnús Stephensen landshöfðingi
og Jón Jensson yfirdómari,
I. bin di,
árin 1672—1840,
fæst hjá öllum bóksölum landsins.
Kostar innb. 3 kr.
(í viðh.-bandi 3 kr. 25 a.).
Síðari bindin, II.—III., hafa útsölumenn
Bóksalafjelagsins og meðlimir þess einnig til
sölu handa nýjum kaupendum fyrir sama
verð.
Aðalútsala i ísafoldar-prentsmiðju.
Til kaups óskast 1 eða 2 expl. af
»Söngvar og kvæði«, eptir Jónas Helgason,
I. hepti, útg. af söngfjel. »Harpa«. Móttaka
verður veitt á afgr.stofu Isafoldar.
B æ k u r.
Hjá undirskrifuðum eru til sölu nokkrar
fræðibækur ýmislegs efnis fyrir mjög lágt
verð. Menn snúi sjer að verzlun W. Chnst-
ensens í Reykjavík þar sem bækurnar eru
til sýnis.
J. Björnsson.
Samkvœmt oþ. br. 4. jan. 1861 og lög-
um 12. apríl 1878 er hjer með skorað á
alla þá, sem ielja til skuldar í dánarbúi
fóns bónda þórðarsonar, sem lengi bjó á
Úlfarsfelli í Mosfellssveit, en andaðist að
Oskoti hinn 15. júlím. þ. á., að lýsa kröf-
um sínum og sanna þær fyrir undirskrif-
uðum myndugum erfingjum hans áður 6
mánuðir eru liðnir frá síðustu birtingu
þessarar auglýsingar.
Norður-Reykjum, Helgafelli, llækingsdal,
10. n óv. 1890.
Einar þórðarson, Anna þórðardóííir,
þorleifur þórðarson.
Samqvœmt ákvörðun sjslunefndarinnar
á fiindi hinn 29. f. m. verður miðviku-
daginn hinn 26. þ. m. almennur fundur
haldinn í Good-Templarahúsinu í Hafnar-
firði fyrir Rosmhvalanesshrapp, Njarð-
víkurhrepp , Vatnsleysustrandarhrepp ,
Garðahrepp, Bessasfaðahrepp, Seltjarnar-
neshrepp og Reykjavíkurbœ. A fundi
þessum, sem byrjar kl. 12 á hádegi, verða
borin upp til samþykkta 2 frumvörp, sem
samþykkt hafa verið af sýslunefndinni:
um brúkun jsulóðar í sunnanverðum
Faxaflóa, og
um þorskanetalagnir.
Skrifstofu Kjósar- og Grullbringusýslu 7. nóv. 1890.
Franz Siemsen.
Proclama.
Eptir lögum 12. apríl 1878, sbr. o. br. 4.
jan. 1861, er hjermeð slcorað á alla þá, sem
til shuldar telja í dánar- og fjelagsbúi Iíle-
mensar sál. Bjarnarsonar, sem andaðist að
Brautarholti í Kjalarneshreppi 22. ágúst 1888,
og eptirlátinnar ekkju hans Hólmfríðar Jóns-
dóttur, sem til þessa hefir setið í óskiptu búi,
að tilkynna skuldir sinar og sanna þœr fyrir
undirrituðum skiptaráðanda innan 6 mánaða
frá síðustu (3.) birtingu auglýsingar þessarar.
pær kröfur, sem eigi eru komnar til mín fyr-
ir pann tíma, verða e.igi teknar til greina.
Skrifatofa Kjðsar- og Gullbringusýslu 10. nóv. 1890,
Franz Siemsen.
HEGNHSTGAKHÚSIÐ kaupir tog fyrir hátt
verð, ekki minna en 10 pd. í einu.
Fundizt hefir í sorpi hjer í bænum gullhring-
ur með stöfurn innan í, og getur rjettur eigandi
vitjað hans hjá Guðmundi Guðmundssyni á Lauga-
veg (20).
Fuxxdizt hefir peningaseðill á götum bæjarins.
Sá sem helgar sjer hann, gefi sig f'ram á skrif-
stofu Isaf.
Oliumyndir
fást með góðu verði hjá Jakobi Sveins-
syni í Reykjavík.
Lœkningabók, »Hjalp i viðlögumn og »Barn-
fóstram fæst hjá höfundinum íyrir 3 kr 75 a.
bókhlöðuverð: 4 kr. 50 a.).
LEIÐ ARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGDAR fæst
ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr. med. J. Jónas-
sen sem einnig gefur þeim, sem vilja tryggja
lif sitt allar nauðsynlegar upplýsingar.
Bókaverzl. ísafoldarprentsm.
(Austurstræti. 8)
hefir til sö'u allar nýlegar islenzkar bækur
útgefnar hjer á landi.
Skrifstofa fyrir almenning
10 Kirkjustræti 10
opin hvern rúmhelgan dag kl. 4—5 e. h.
Skósmíðaverkstæði
og
leðurverzlun
jiSSSF'Björns Krist.iánssonar"^8g
er í VESTURGÖTU nr. 4.
Forngripasaíniö opið hvern mvd. og idj kf l-2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12-2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12-2
útlán md„ mvd. og Id. kl. 2-3
SSfnunarsjóðurinn opinn 1. mánud. j
hverjum mánuði kl. 5 6
Veðurathuganir í Reykjavík, eptir Dr. J. Jónassen.
nóv. Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mælirjmillimet.) Veðurátt,
ánóttu|um hád. fm. em. fm. | em.
Mvd.I + 1 + 1 739.1 734.1 A h b |A hv d
Fd. 13. + 1 + 4 729.0 734-1 A hv b Sa hv d
Fed. 14. + 2 + 2 730.6 746.8 Sa hv d IO d
Ld. 15. -T- l 75 1.8 O b
Undanfarna daga hefur verið austanátt með tals-
verðri úrkomu, einkum rigndi hjer ákaflega mikið sið-
ast um kveldið h. 13.
Hjer er enn rjett klakalaus jörð.
Ritstjóri Björn Jónason, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
Hann kom mjög kurteislega fram við okk-
nr, og ekki þarf að minnast á beinann, hann var
ágætur: nóg að jeta og drekka, og svo höfðum
við mjög góð og þægileg herbergi. Jeg hafði sjer-
stakt herbergi einstaklega skemmtilegt; og voru
dyr áþvísem vissu út að skemmtigarði.ljómandi
fallegum. Jeg brá mjer opt út í garðinn, því
þar átti jeg allt af víst að hitta bóndadótt-
ur. Ekki svo að skilja, að jeg fyndi hana
ekki víðar, því jeg talaði ætíð við hana þris-
var á dag, undir borðum. En það er eins og
þjer vitið, herra minna: maður getur aldrei
talað neitt að ráði við fallega stúlku nema
undir fjögur augu, það er að segja einslega,
allra helzt ef maður er nú óvanur og illa
að sjer í tungumálinu—og svo var nú háttað
um mig—, en þá eru það augun, en ekki
tungan, sem tala saman.
Svo var um mig og bóndadóttur. þogar
aðrir voru við staddir, gátum við ekki sagt
hvort öðru hvað niðri fyrir bjó, hvorki með
orðum nje augnaráði; værum við tvö ein,
einkum ef við vorum stödd í laufskálanum
úti í skemmtigarðinum, þá gekk allt sjerlega
vel, ekki með orðum, því ýmist þögðum við,
eða töluðum um eitthvað út í bláinn, en með
augunum, herra minn,—með augunum sögð-
um við hvort öðru hvað sem við vildum, og
—fyrir þeirra aðstoð losnaði einnig um tungu-
höftin. það er í fljótu máli sagt, að þrem
dögum eptir að jeg kom þarna til búgarðar-
ins, sögðu hin fögru augu meyjarinnar mjer,
að henni væri meinlaust til mín; og augu
mín gerðu henni alveg sams konar játningu.
Að viku liðinni sögðum við það sama með
orðum.
Eu undarlegt var það, að þá fyrst, þegar
við höfðum bundizt æfinlegum trúnaði, fórum
við að athuga, hverjar afleiðingar þetta gæti
haft, og útlitið var síður en ekki glæsilegt.
Jeg franskur hermaður, á sífelldu flakki, í
dag hjer—á morgun þar, og átti hjer um bil
víst, að deyja ungurí falla á vígvelli, eins og
svo ótal margir aðrir,—en hún spænsk stúlka,
einkahóttir manns, sem—eins og flestir land-
ar hans—hataði alla Erakka og allt sem til
þeirra laut. Við sáum, að það gat ekki haft
góðan enda. Hefði ást mín ekki verið ann-
að en vanalegt hermanuaæfintýri, þá hefði
þetta ekki lagzt þungt á mig. En það var
eitthvað annað og meira ; jeg unni Jósephu
af öllu hjarta, og jeg fann, hvaða skyldur
jeg hafói við þetta vesalings barn, sem hafði
fleygt sjer í faðminn á mjer í blindni, hrifin
af tilfinniugum sínum.
En hvað áttum við nú að gera?
Allar þessar skynsamlegu íhuganir; komu
ekki fyr eu eptir á, og hinn kveykta eld var
ekki framar hægt að slökkva. Og hvað gerð-
um við svo ? það, sem allir heimskingjar
gjöra, þegar þeir hafa gert eitthvert axar-
skapt: við ljetum reka á reiðanum, og bið-
um þess er verða vildi.
Svo var það eitt kvöld, er við að vanda
hittumst í laufskálanum, að Jósepha var
daprari í bragði en búu átti að sjer. Or-
sökin var sú, að skriptafaöir hennar hafði
gengið á hana, og krafizt þess, að hún segði
sjer nákvæmlega frá kunningsskap okkar.
Henni þótti þetta ískyggilegt, og þverneitaði
þess vegna að hún væri nokkurn hlut kunn-
ugri mjer heldur en hverjum öðrum. Hún
var mjög áhyggjufull út af þessu, því það er
sjálfsögð skylda allra þeirra, sem játa ka-
þólska trú, að leyna skriptaföður sinn engu.